Συχνό φαινόμενο κάποιοι ευλαβείς χριστιανοί να αναθέτουν τις πνευματικές των υποχρεώσεις προς τους κεκοιμημένους συγγενείς των, μνημόσυνα κυρίως, εις ευλαβείς Ιερομονάχους των Ιερών σκηνωμάτων του Αγίου 'Όρους. Τον κάνουν αυτό από ευλάβεια και για να βοηθηθούν περισσότερο οι ψυχές των κεκοιμημένων. Συγκεντρώθηκαν προς τούτο αρκετοί Ιερομόναχοι και μοναχοί σε ναΰδριο μιας Καλύβης Αγιορείτικης Σκήτης.
Στο κέντρο του ναού και κάτω από τον πολυέλαιο τον τραπεζάκι με τα κόλυβα και κύκλω οι Ιερείς της Σκήτης με τα πετραχήλια τους, δέονται υπέρ συγχωρήσεως και αναπαύσεως τού δούλου τού Θεού....
Εμπρός στην εικόνα τού Χριστού έκαιγε σε ένα κατζίον θυμίαμα, υπέρ τού κεκοιμημένου. Οι μοναχοί στάθηκαν στασίδια τους προσεύχονται με τον κομποσχοίνι υπέρ αναπαύσεως «Κύριε, Ιησού Χριστέ, άνάπαυσον την ψυχήν τού δούλου σου». Ξαφνικά αισθάνονται όλοι οι παρευρισκόμενοι μία έντονη και αφόρητη δυσωδία. Όλων τα μάτια στράφηκαν προς τον κατζίο και κάποιοι έκαναν παρατήρησι στον εκκλησιαστικό, νομίζοντας ότι φταίει τον θυμίαμα. Πράγματι ή δυσωδία αύτη έβγαινε από τον κατζί! Ώς είναι φυσικό υπήρξε μια αναστάτωση, διότι ό χώρος τού Ναού ήτο μικρός και έγινε αποπνικτική ή ατμόσφαιρα.
Βλέπουν λοιπόν όλοι οι πατέρες τον κατζί ξαφνικά να υπερίπταται στον αέρα και σαν να τον κατεύθυνε κάποιο αόρατο χέρι, απομακρύνετε της θέσεως του και αφού σηκώθηκε ψηλά έφυγε από τον Ναό και κατευθύνθηκε προς την απλωταριά της Καλύβης! Οι πατέρες βλέποντας αυτό τον σημείο ακολούθησαν έντρομοι τον κατζί και τον είδαν ότι. έπεσε στον κήπο τής Καλύβης! Ό γεροντότερος των Ιερομονάχων με μεγάλη ανησυχία βέβαια είπε ότι δεν πρέπει να συνεχισθή τον μνημόσυνο μετά τον παράδοξο αυτό σημείο. Απέδωσαν δεν τον γεγονός ως σημείο μη ευαρεστήσεως του Θεού.
Πράγματι καθώς πληροφορήθηκαν οι πατέρες εκ των υστέρων ό βίος του κεκοιμημένου αλλά και ό τρόπος τής έκδημίας του ακόμη ήτο άστατος.
Τα Ιερά μνημόσυνα είναι ωφέλιμα, συμφωνά με την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων μας και μάλιστα όταν συνοδεύονται από έργα αγάπης. Χρειάζεται όμως και πνευματικός αγώνας και προετοιμασία των επιζώντων συγγενών των κεκοιμημένων.
Τον ερώτημα γιατί επέτρεψε ό Θεός αυτό τον σημείο είναι δύσκολο να απαντηθεί ας δώσει ό καθένας την ιδική του εξήγηση. Ή δυσωδία σίγουρα ήταν δαιμονική, καθότι πολλές φορές κάνει αισθητή την παρουσία του με αυτό τον τρόπο ό διάβολος.
Πάντως είμεθα όλοι στάθηκαν χέρια της Θείας φιλανθρωπίας και του απείρου ελέους του Θεού.
ΒΙΒΛΙΟΓ. Ο ΓΕΡΩΝ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ Ο ΝΕΟΣΚΗΤΙΩΤΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου