ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ. Ο ΚΑΛΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ
ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΣΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!
Σάββατο 31 Αυγούστου 2013
ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ. Ο ΚΑΛΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΣΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!. (μία κρυφή ηχογράφηση του γέροντα)
ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ. Ο ΚΑΛΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ
ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΣΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!
Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013
Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013
Η ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΓΕΝΕΣΙΣ. ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΛΑΟΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΥ.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΙΣ (47,13-28)
Ή
διοίκηση του Ιωσήφ στην Αίγυπτο κατά το υπόλοιπο διάστημα του λιμού (47,13-28)
Τροφή
τώρα δεν υπήρχε σ' ολόκληρη την γη- γιατί ή πείνα ήταν τόσο βαρειά, ώστε ή χώρα
της Αιγύπτου και ή χώρα της Χαναάν έφθιναν από την πείνα. Τότε ό Ιωσήφ
συγκέντρωσε όλα τα χρήματα τα ευρισκόμενα στην χώρα της Αιγύπτου και στην γη
Χαναάν ως αντίτιμο για το σιτάρι πού (αυτοί) αγόραζαν και (αυτός) τούς
πουλούσε- και έφερε ό Ιωσήφ όλα τα χρήματα στο ανάκτορο του Φαραώ. Όταν εξαντλήθηκαν
όλα τα χρήματα στην χώρα της Αιγύπτου και στην χώρα της Χαναάν, όλοι οι
Αιγύπτιοι ήρθαν στον Ιωσήφ και του είπαν: «Δώσε μας τροφή- γιατί να αποθάνουμε
ενώπιον σου, επειδή δεν έχουμε χρήματα;»
Και
ό Ιωσήφ τούς είπε: «Φέρετε τα κτήνη σας και θα σας δώσω για αντάλλαγμα των
κτηνών σας αν εξαντλήθηκαν τα χρήματα σας».
Και
έφεραν τα κτήνη τους στον Ιωσήφ και ό Ιωσήφ τούς έδωσε τροφή σε αντάλλαγμα των
ίππων, των προβάτων, των βοών και των όνων. Έτσι τούς έθρεψε με τροφή κατά το
έτος εκείνο σε αντάλλαγμα των κτηνών τους.
Όταν
δέ τελείωσε το έτος εκείνο, ήρθαν σ' αυτόν το επόμενο έτος και τον είπαν: «Πρέπει,
λοιπόν, να καταφαγωθούμε από τον κύριο μας; Γιατί τα χρήματα μας εξαντλήθηκαν, τα
υπάρχοντα μας και τα κτήνη μας περιήλθαν στην κατοχή σου, του κυρίου μας- άλλο
τίποτα δεν απόμεινε για τον κύριο μας από τα σώματα μας και την γη μας. Για να μην
πεθάνουμε, λοιπόν, ενώπιον σου και ερημωθεί ή γη μας, αγόρασε εμάς και την γη
μας για τροφή και ας γίνουμε εμείς και ή γη μας δούλοι στον Φαραώ- δός μας
σπόρο για να σπείρουμε, ώστε να ζήσουμε και να μην πεθάνουμε και να μην
ερημωθεί ή χώρα». Και αγόρασε ό Ιωσήφ όλη την γη των Αιγυπτίων για τον Φαραώ-
γιατί κάθε Αιγύπτιος πούλησε τον αγρό του στον Φαραώ, επειδή τούς βάρυνε ή
πείνα- έτσι ή γη περιήλθε στον Φαραώ. Τον δέ λαό (ό Ιωσήφ) υποδούλωσε στον
Φαραώ από το ένα άκρο της Αιγύπτου μέχρι το άλλο. Μόνο την γη των ιερέων δεν
αγόρασε- δεν αγόρασε την γη αυτή ό Ιωσήφ, γιατί ό Φαραώ είχε δώσει στους ιερείς
προσδιορισμένο μερίδιο - και έτρωγαν το μερίδιο πού έδωσε σ' αυτούς ό Φαραώ-
γι' αυτό δεν πούλησαν την γη τους.
Τότε
είπε ό Ιωσήφ στους Αιγυπτίους: «Προσέξτε, σήμερα αγόρασα εσάς και την γη σας για
τον Φαραώ - πάρετε σπόρο και σπείρετε την γη.
Και το
μεν ένα πέμπτο της εσοδείας θα δώσετε στον Φαραώ- τα δέ τέσσερα πέμπτα θα είναι
δικά σας ως σπόρος για τούς αγρούς σας και ως τροφή για σας και την οικογένεια
σας».
"Εκείνοι
δέ είπαν: «Μας έσωσες! Βρήκαμε χάρη από τον κύριο μας και ας γίνουμε, λοιπόν,
δούλοι στον Φαραώ». Θέσπισε δέ ό Ιωσήφ για την χώρα της Αιγύπτου νόμο, ό όποιος
υφίσταται μέχρι σήμερα, να περιέρχεται το ένα πέμπτο της εσοδείας στον Φαραώ.
Μόνον ή γη των ιερέων δεν άνηκε στον Φαραώ.
Εγκαταστάθηκαν,
λοιπόν, οι Ισραηλίτες στην χώρα της Αιγύπτου στην γη Γεσέμ. Και σ' αυτήν
απέκτησαν χρήματα, αυξήθηκαν και έγιναν πολυάριθμοι. Έζησε δέ ό Ιακώβ στην γη της
Αιγύπτου δέκα επτά χρόνια. Όλα τα χρόνια της ζωής του Ιακώβ ήταν εκατόν σαράντα
επτά.
Στην
παράγραφο αύτη, μαζί με την τακτική του Ιωσήφ κατά τα τελευταία έτη του λιμού,
βλέπουμε πάλι τα μεγάλα αγαθά πού απήλαυσαν οι αδελφοί του Ιωσήφ την περίοδο
αυτή.
Μη
έχοντες πια οι πεινώντες Αιγύπτιοι χρήματα να καταβάλουν για αγορά σίτου, ό
Ιωσήφ τούς πρότεινε να καταβάλουν τα κτήνη τους και να λάβουν για αντάλλαγμα
τροφή (στίχ. 16-17). Τα ζώα δέ τώρα, πού έγιναν ιδιοκτησία του Φαραώ, αφέθηκαν
πάλι στην φροντίδα των ιδίων των αδελφών του Ιωσήφ. Το ότι μεταξύ των ζώων
αναφέρονται ίπποι, αυτό μας δηλώνει σε ποιά δυναστεία ό Ιωσήφ ανακηρύχθηκε
άντιβασιλεύς της Αιγύπτου. Γιατί οι ίπποι εισήχθησαν στην Αίγυπτο υπό των Ύξώς.
Όταν ό Αβραάμ ήλθε στην Αίγυπτο δεν υπήρχαν ίπποι σ' αυτήν, όπως τώρα, αλλά
μόνον βόες και όνοι ήταν τα ζώα της χώρας.
Κατά
τον δεύτερο χρόνο πάλι από τον καιρό πού εξέλιπαν τα χρήματα στους Αιγυπτίους
(στίχ. 18), κατά την πρόταση των ίδιων των Αιγυπτίων, κατεβλήθησαν τα κτήματα
τους για την αγορά σίτου (στίχ. 19). Έτσι ό Ιωσήφ εξασφάλισε την κατοχή
ολόκληρης της χώρας στον Φαραώ και όλος ό λαός έγινε υπόδουλος σ' αυτόν (στίχ.
20-21). Από τούς ιερείς, όμως, πού σχημάτιζαν το πιο ισχυρό τμήμα της
αιγυπτιακής κοινωνίας, ό Ιωσήφ δεν έλαβε
γη για την παροχή σίτου (στίχ. 22). Κανείς Φαραώ δεν πέτυχε ποτέ να
εξουδετερώσει την δύναμη των ιερέων, οι όποιοι κατείχαν στα χέρια τους
περισσότερο από τον μισό πλούτο της Αιγύπτου. Ακόμη και οι Ύξώς βασιλείς δεν πολέμησαν
φανερά την ιεροσύνη, αν και γενικά αυτοί δεν λάτρευαν τούς επιτόπιους θεούς των
Αιγυπτίων. Και ο Ιωσήφ, λοιπόν, ό όποιος προσωπικά δεν συμπαθούσε τούς
Αιγυπτίους Ιερείς, όμως, σκεπτόμενος συνετά, δεν συγκρούσθηκε με το καθεστώς των
ιερέων, γι' αυτό και άφησε την γη τους στην απόλυτη δικαιοδοσία τους.
Ενώ
ύλη ή χώρα έγινε ιδιοκτησία του Φαραώ, όμως ό Ιωσήφ επέτρεψε στον λαό να καρπούται
τα 4/5 της εσοδείας του. Ό νέος αυτός κανονισμός της φορολογίας όχι μόνο δεν
κρίθηκε σκληρός, αλλά αντίθετα ό λαός είπε στον Ιωσήφ με ενθουσιασμό: «Μας
έσωσες»! (στίχ. 25).
Για
τούς αδελφούς του Ιωσήφ ή περικοπή λέγει ότι αυξήθηκαν και έγιναν πολυάριθμοι
(στίχ. 27). Και αυτό ήταν φυσικό, αφού ό Ιακώβ και οι υιοί του ζούσαν σε εύφορη
περιοχή και αφού ό Ιωσήφ τούς χορηγούσε άφθονα τα αναγκαία (στίχ. 12).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΧΟΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠ. Κ.Κ ΙΕΡΕΜΙΑ ΦΟΥΝΤΑ.
:
Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013
Η ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑΣ
Η Ευχή της Φανουρόπιτας.
Η Ευχή αυτή διαβάζεται κατά την παρασκευή της Φανουρόπιτας που φτιάχνουμε προς τιμήν του Αγίου Φανουρίου. Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Ουράνιος Άρτος, ο της βρώσεως της μενούσης εις τον αιώνα πλουσιοπάροχος χορηγός, ο δοτήρ των αγαθών, ο δέ Ηλιού τροφήν αγεώργητον πηγάσας, η ελπίς των απηλπισμένων, η βοήθεια των αβοηθήτων και σωτηρία των ψυχών ημών. Ευλόγησον τα δώρα ταύτα και τους ταύτα σοι προσκομίσαντας, εις δόξαν σήν και τιμήν του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Φανουρίου. Παράσχου δέ, αγαθέ, τοις ευπρεπίσασι τους πλακούντας τούτους, πάντα τά εγκόσμια καί υπερκόσμια αγαθά σου. Εύφρανον αυτούς εν χαρά μετά του προσώπου σου, δείξον αυτοίς οδούς προς σωτηρίαν. Τα αιτήματα τών καρδιών αυτών καί πάσαν τήν βουλήν αυτών ταχέως πλήρωσον, οδηγών αυτούς προς εργασίαν τών εντολών σου, ίνα διά παντός εν ευφροσύνη καί αγαλλιάσει υμνώσι καί δοξάσωσι το πάντιμον καί μεγαλοπρεπές όνομά σου, πρεσβείαις της υπερευλογημένης Θεοτόκου, του αγίου ένδοξου νεομάρτυρος Φανουρίου, του Θαυματουργού, καί πάντων σου τών αγίων. Αμήν.
Κυριακή 25 Αυγούστου 2013
The Holy Prophet Muhammad 's Letter to the Monks of St. Catherine in Mt. Sinai
Egyptian Muslims forget Muhammad’s letter to Christian monks at Mt. Sinai
Craig Considine
Muhammad’s letter to Christian monks at Mt. Sinai
One issue often discussed on news site and blogs over the last several days is the many attacks on Egypt’s Christian communities. Several outlets have reported that violence by Mohammad Morsi supporters has left dozens of Christian churches, Coptic-owned businesses and properties burnt. Fears of widespread sectarian strife seem to be growing among Egypt’s Christian minority.
The violence against Egypt’s Christians reminds me of the important symbolism of Muhammad’s letter to Christian monks at St. Catherines, Mount Sinai in 628 AD.
In his letter, Muhammad championed universal peace and harmony between Christians and Muslims. Not only did he outline how Christians are to be treated by Muslims, but Muhammad also touched upon human rights, including freedom of conscious, freedom of worship, and the right to protection in war.
Here is an English translation of Muhammad’s letter:
“This is a message from Muhammad ibn Abdullah, as a covenant to those who adopt Christianity, near and far, we are with them.
Verily I, the servants, the helpers, and my followers defend them, because Christians are my citizens; and by Allah! I hold out against anything that displeases them.
No compulsion is to be on them.
Neither are their judges to be removed from their jobs nor their monks from their monasteries.
No one is to destroy a house of their religion, to damage it, or to carry anything from it to the Muslims’ houses.
Should anyone take any of these, he would spoil God’s covenant and disobey His Prophet. Verily, they are my allies and have my secure charter against all that they hate.
No one is to force them to travel or to oblige them to fight.
The Muslims are to fight for them.
If a female Christian is married to a Muslim, it is not to take place without her approval. She is not to be prevented from visiting her church to pray.
Their churches are to be respected. They are neither to be prevented from repairing them nor the sacredness of their covenants.
No one of the nation (Muslims) is to disobey the covenant till the Last Day (end of the world).”
The attacks by some Egyptian Muslims on their fellow Egyptian Christian citizens is deplorable for the simple fact that the prophet of Islam, Muhammad, would have condemned any violence towards Christians and people of non-Muslim faiths.
One has to wonder if the Egyptian Muslims involved in these attacks can even call themselves “Muslims” with any sense of integrity or legitimacy.
Please visit Craig Considine’s excellent blog where this was originally posted here. You will find many such inspirational articles.
SEE ALSO: Protecting Religious Minorities & Houses of Worship a Duty for Muslims, Sheila Musaji http://theamericanmuslim.org/tam.php/features/articles/protecting_houses_of_worship_a_duty_for_muslims/0017844 for more on this document
http://theamericanmuslim.org/tam.php/features/articles/egyptian-muslims-forget-muhammads-letter-to-christian-monks-at-mt.-sinai/0019989
Σάββατο 24 Αυγούστου 2013
ΜΥΡΟΒΛΗΣΕ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ.
Στις 11..00 το βράδυ την ώρα δηλαδή που συμπληρώνονταν ακριβώς 40 ημέρες από την κοίμηση του γέροντα Ιουστίνου,εκείνος παρηγόρησε τα πνευματικά του παιδιά μ'ένα θαύμα μέσα στο κελί που πέρασε τα 3 τελευταία χρόνια της ζωής του και όπου εκοιμήθη.
Το κέλι του γέροντα ήταν ανοικτό προς επίσκεψη από τις 25 Ιουλίου.Στην πολυθρόνα του γέροντα,εκεί που συνήθιζε να εξομολογεί,να ευλογεί και να μυρώνει τους πιστούς,βρίσκεται τοποθετημένη μια μεγάλη φωτογραφία του.
Προχθές το βράδυ λοιπόν όπου κάποιοι μοναχοί και λαικοί προσεύχονταν στο κελί του γέροντα άρχισε να τρέχει μύρο από την φωτογραφία ακριβώς στο σημείο όπου βρίσκεται το χέρι του ευλογώντας..
Αυτό επαναλήφθηκε και εχτές το πρωί όταν κάποιοι προσκυνητές προσευχόνταν εκεί στο κελάκι του.
Είναι ένα σημάδι από την αγιασμένη αυτή μορφή πως και εκεί που βρίσκεται ακούει και βοηθάει όποιον το ζητήσει.
http://proskynitis.blogspot.gr/search/label/%CE%A1%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82
ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΣΑΒΒΙΤΗ ΠΑΤΕΡΑ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ.
Εύχομαι και σε σένα η Παναγιά μας να σε αγκαλιάζει και
με τα δυο της χέρια.
Είναι μια ευχή που ακούγαμε συχνά από κάποιο
Αγιοσαββίτη πατέρα.
ΡΩΤΗΣΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ....................
ΡΩΤΗΣΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ:
"ΠΟΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΑΤΕΡ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΔΕΙΝΑ"?????
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: "Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ"!!!
Π. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013
π. Ν. Λουδοβίκος: Κρίση υπήρχε ακριβώς όταν λέγαμε πως δεν υπήρχε
π. Ν. Λουδοβίκος: Κρίση υπήρχε ακριβώς όταν λέγαμε πως δεν υπήρχε
«Οταν οι Πέρσες έζωσαν πολιορκητικά την Εφεσο, όπως μας παραδίδει ο Διογένης Λαέρτιος, οι συμπολίτες του Ηράκλειτου τον ρώτησαν τι πρέπει να κάνουν. Ο φιλόσοφος δεν είπε τίποτα, αλλά κάθισε σταυροπόδι κατάχαμα, έβρεξε σιτάρι και άρχισε να το τρώει σιωπηλά.
Ολοι τότε κατάλαβαν ότι πρέπει να περιορίσουν στο έπακρο τις ανάγκες τους και να αντέξουν την πολιορκία μ' εγκαρτέρηση. Οποτε βρεθούν τέτοιοι θυσιαζόμενοι άνδρες στο δημόσιο χώρο, η κουλτούρα του ναρκισσισμού υπονομεύεται και αρχίζει η δημιουργική αφύπνιση».
* Από την απόλυτη εξουσία, λόγω κρίσης, στην απόλυτη κατάπτωση;
- Μα η κρίση γεννήθηκε ακριβώς από την «απόλυτη εξουσία», είναι η αναπόδραστη σύνθλιψη που ακολουθεί κάθε ναρκισσιστική ανύψωση προς κατακυρίευση -αντί της διακονίας- του κοινωνικού χώρου, είτε ιδιωτικά -μέσω των υπαγορεύσεων του lifestyle- είτε συλλογικά, και εδώ φυσικά εννοώ τα κόμματα, τα οποία στην Ελλάδα έχουν προ πολλού υποκαταστήσει όχι μόνον τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και σειράς πρώην κοινοτικών, αδέσμευτων συλλογικών δράσεων. Η σύνθλιψη αυτή, κατά τον Γρηγόριο Παλαμά, προέρχεται από το γεγονός πως η ανύψωση αυτή είναι στην ουσία της ακριβώς φαντασιωτική, δηλαδή άδεια από πραγματικό ανθρώπινο περιεχόμενο, ως θέληση για δύναμη που εκμεταλλεύεται τους άλλους, ενώ δήθεν τους συμπεριλαμβάνει στη φροντίδα της.
* Δεν σας εξέπληξαν, λοιπόν, τα απότοκα της κρίσης;
- Κρίση υπήρχε ακριβώς όταν λέγαμε πως δεν υπήρχε, αλλά δεν το καταλαβαίναμε λόγω φιλαυτίας.
* Πώς απαντά η Εκκλησία στον βιωμένο, πλέον, πανικό της στέρησης και της ανασφάλειας;
- Με την πρόταση -ίσως- κατ' αρχάς της μεταβολής του τρόπου της υπάρξεως, από ναρκισσιστικό και φίλαυτο, σε φιλόθεο και φιλάδελφο. Η παρεμβολή του θυσιαστικού Θεού, όπως τον «εξηγεί» ο Χριστός, καλεί σ' ένα πολύ βαθύτερο ρίζωμα του εαυτού σε μια διαλογική συνεργία θεανθρώπινη, όπου η Ιστορία και η Κοινωνία δεν παράγονται πλέον ως αυθαιρεσίες των υποκειμένων της ισχύος, αλλά ως ανακάλυψη του πλούτου του Θεού μέσα στον άνθρωπο -της θεοείδειάς του- και της αιώνιας δημιουργικότητας και ζωτικότητας του ανθρώπου μέσα στην αγάπη του κοινωνικού αυτού Θεού. Ο οποίος, σε αντίθεση μ' εμάς που καταλαβαίνουμε την ταυτότητά μας πρωταρχικά ως περίκλειστα υποκείμενα στοχασμού και δράσης απέναντι στον άλλον, αυτοορίζεται μόνον ως Τριάς προσώπων, τα οποία υπάρχουν ως μοναδικά και ανεπανάληπτα μόνον, επειδή βρίσκονται σε αμοιβαία εγκατοίκηση μεταξύ τους -τα μόνα θετικά ονόματα του Θεού, Πατήρ, Υιός, Πνεύμα, είναι ονόματα σχέσεων.
* Βοηθά η Εκκλησία με τη θεολογία της;
- Η θεολογία του Ομοουσίου είναι το καλύτερο φάρμακο κατά της θέλησης για δύναμη και ξαναφέρνει στη μέση τον προβληματισμό για το πραγματικό νόημα της ανθρώπινης κοινότητας. Τι αναπάντεχη κάθαρση για την απόλυτη ψυχαναλυτική τραγωδία της ανεξέλεγκτης παρεμβολής του Αλλου στον υποκειμενικό μου χώρο! Η Εκκλησία λοιπόν βοηθεί, με τη θεολογία της, στην κατανόηση των βαθύτερων αιτίων της κρίσης, αν και η εν συνεχεία υποχρέωσή μας για μια όσο γίνεται γενναιότερη αλληλεγγύη προς τους πάσχοντες παραμένει ακέραια. Ούτε είναι δυνατόν να αποσιωπήσουμε το γεγονός ότι συγκεκριμένοι εκκλησιαστικοί άνδρες στο πρόσφατο παρελθόν παραδόθηκαν, αθεολόγητα, στους ίδιους πειρασμούς πλούτου και ισχύος, αν και οι επιδόσεις των πολιτικών μας υπήρξαν καταιγιστικά υψηλότερες -αφού αυτοί διαχειρίζονταν το δημόσιο χρήμα.
* Λείπει ο τίμιος λόγος απ' την κοινωνία μας;
- Τίμιος μπορεί να είναι μόνον ο ανιδιοτελής και είναι αυτό ακριβώς το είδος ανθρώπου που ελαττώνεται δραματικά στο δημόσιο χώρο. Μόνον άνθρωποι ανιδιοτελείς μπορούν να είναι τόσο επαναστατικοί ώστε να είναι τίμιοι, δηλαδή να μην κρύβουν ίδιον όφελος πίσω απ' τη φροντίδα για τα κοινά. Ανιδιοτελής όμως γίνεται μόνον εκείνος, για τον οποίο είναι η ίδια η πνευματική χαρά της συγκρότησης της ανθρώπινης κοινότητας που αποτελεί τροφή και τρυφή του, καταπώς το 'θελε αίφνης ο Πλάτων ή ο Ιωάννης Χρυσόστομος. Ποιος σας είπε, όμως, πως το lifestyle χρειάζεται τιμιότητα αντί για νέες φαντασιώσεις γκλαμουριάς και ισχύος; Η κοινωνία μας τρέφεται από την εξαπάτηση και αυτήν κυρίως προτιμά. Γι' αυτό και η πολιτεία ως πλατωνικό «παιδαγωγείον» έχει πλέον εκλείψει.
«Νέες συλλογικότητες»
* Συμφωνείτε με τον Χρήστο Γιανναρά πως «ο Ελληνισμός σήμερα είναι μια φθίνουσα νοσταλγία»;
- Ως ιδεατό μόρφωμα ναι, ως ζωντανή, αρχαία και βυζαντινή πηγή σοφίας και έμπνευσης αποτελεί ακόμη μέγα εντρύφημα για το Δυτικό Ανθρωπο και μας προσκαλούν ως συνδαιτυμόνες και -κάποτε- τροφείς. Αυτό που πέθανε στον ίδιο τον τόπο που γεννήθηκε είναι η Ελληνική Παιδεία της έρευνας, της κριτικής και της αυτονομίας, όπως την όρισε ο Πόπερ και ο Καστοριάδης.
* Σας ανησυχεί η διαρροή μεγάλου αριθμού Ελλήνων νέων επιστημόνων στο εξωτερικό;
- Από τη μια τους καταλαβαίνω, από την άλλη το θεωρώ συχνά σύμπτωμα της διάλυσης του κοινωνικού μέσα στο ναρκισσισμό. Γιατί εξέλιπε κάθε δυνατότητα συλλογικής απαίτησης εξυγίανσης του τόπου; Μήπως μας κατατρύχει η απαξίωση του τυχοδιώκτη προς το πρώην αντικείμενο εκμετάλλευσής του; Οι νέοι χρειάζονται νόημα ζωής και νέες συλλογικότητες.
* Εσείς πώς φαντάζεστε το αίτημα του δίκαιου και θεσμικά λειτουργικού κράτους;
- Δεν επαρκεί ο χώρος προς συζήτηση. Το κράτος όμως αυτό ορίσθηκε στη Δύση ελεύθερα και με τους όρους συγκεκριμένων κοινοτήτων -θεσμός παράγεται μόνον, κατά Σεφέρη, ως «συμφωνημένο υπονοούμενο», είναι άνθος αλληλεγγύης, δεν επιβάλλεται ως τιμωρία.
* Είστε ικανοποιημένος με τη λειτουργία της ΑΕΑΘ, όπου προεδρεύετε;
- Επιχειρούμε μια σειρά από διεθνή ακαδημαϊκά ανοίγματα. Το συναρπαστικό στην ΑΕΑΘ δεν είναι τόσο το θεολογικό της τμήμα όσο αυτό της Συντήρησης της Βυζαντινής Τέχνης, μια ολοκληρωμένη μονάδα πλήρους μελέτης του άμεσου πολιτισμού μας, κάτι που ποτέ δεν υπήρξε στην Ελλάδα πριν. Το τμήμα διαθέτει περί τις δύο δεκάδες από τα καλύτερα εξοπλισμένα στην Ευρώπη εργαστήρια και πολλαπλές ειδικότητες. Το πιστεύετε ότι ακόμη αγωνιζόμαστε να πείσουμε μια σειρά από επιφανείς εκπροσώπους της ιεραρχίας και της θεολογίας για την αξία του τμήματος αυτού; Ευτυχώς, συμπαρίστανται διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί και ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Συνέντευξη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ με τον πατέρα Νικόλαο Λουδοβίκο, καθηγητή Δογματικής και Φιλοσοφίας και πρόεδρο της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (ΑΕΑΘ), επισκέπτη καθηγητή στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Κέμπριτζ, και ερευνητή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Γουίντσεστερ, συγγραφεέα δέκα βιβλίων και δημοσιευμένων άρθρων. Εργα του έχουν μεταφρασθεί σε οκτώ γλώσσες.
πηγή: http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=18/08/2013&id=380436, 18/8/2013
«Οταν οι Πέρσες έζωσαν πολιορκητικά την Εφεσο, όπως μας παραδίδει ο Διογένης Λαέρτιος, οι συμπολίτες του Ηράκλειτου τον ρώτησαν τι πρέπει να κάνουν. Ο φιλόσοφος δεν είπε τίποτα, αλλά κάθισε σταυροπόδι κατάχαμα, έβρεξε σιτάρι και άρχισε να το τρώει σιωπηλά.
Ολοι τότε κατάλαβαν ότι πρέπει να περιορίσουν στο έπακρο τις ανάγκες τους και να αντέξουν την πολιορκία μ' εγκαρτέρηση. Οποτε βρεθούν τέτοιοι θυσιαζόμενοι άνδρες στο δημόσιο χώρο, η κουλτούρα του ναρκισσισμού υπονομεύεται και αρχίζει η δημιουργική αφύπνιση».
* Από την απόλυτη εξουσία, λόγω κρίσης, στην απόλυτη κατάπτωση;
- Μα η κρίση γεννήθηκε ακριβώς από την «απόλυτη εξουσία», είναι η αναπόδραστη σύνθλιψη που ακολουθεί κάθε ναρκισσιστική ανύψωση προς κατακυρίευση -αντί της διακονίας- του κοινωνικού χώρου, είτε ιδιωτικά -μέσω των υπαγορεύσεων του lifestyle- είτε συλλογικά, και εδώ φυσικά εννοώ τα κόμματα, τα οποία στην Ελλάδα έχουν προ πολλού υποκαταστήσει όχι μόνον τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και σειράς πρώην κοινοτικών, αδέσμευτων συλλογικών δράσεων. Η σύνθλιψη αυτή, κατά τον Γρηγόριο Παλαμά, προέρχεται από το γεγονός πως η ανύψωση αυτή είναι στην ουσία της ακριβώς φαντασιωτική, δηλαδή άδεια από πραγματικό ανθρώπινο περιεχόμενο, ως θέληση για δύναμη που εκμεταλλεύεται τους άλλους, ενώ δήθεν τους συμπεριλαμβάνει στη φροντίδα της.
* Δεν σας εξέπληξαν, λοιπόν, τα απότοκα της κρίσης;
- Κρίση υπήρχε ακριβώς όταν λέγαμε πως δεν υπήρχε, αλλά δεν το καταλαβαίναμε λόγω φιλαυτίας.
* Πώς απαντά η Εκκλησία στον βιωμένο, πλέον, πανικό της στέρησης και της ανασφάλειας;
- Με την πρόταση -ίσως- κατ' αρχάς της μεταβολής του τρόπου της υπάρξεως, από ναρκισσιστικό και φίλαυτο, σε φιλόθεο και φιλάδελφο. Η παρεμβολή του θυσιαστικού Θεού, όπως τον «εξηγεί» ο Χριστός, καλεί σ' ένα πολύ βαθύτερο ρίζωμα του εαυτού σε μια διαλογική συνεργία θεανθρώπινη, όπου η Ιστορία και η Κοινωνία δεν παράγονται πλέον ως αυθαιρεσίες των υποκειμένων της ισχύος, αλλά ως ανακάλυψη του πλούτου του Θεού μέσα στον άνθρωπο -της θεοείδειάς του- και της αιώνιας δημιουργικότητας και ζωτικότητας του ανθρώπου μέσα στην αγάπη του κοινωνικού αυτού Θεού. Ο οποίος, σε αντίθεση μ' εμάς που καταλαβαίνουμε την ταυτότητά μας πρωταρχικά ως περίκλειστα υποκείμενα στοχασμού και δράσης απέναντι στον άλλον, αυτοορίζεται μόνον ως Τριάς προσώπων, τα οποία υπάρχουν ως μοναδικά και ανεπανάληπτα μόνον, επειδή βρίσκονται σε αμοιβαία εγκατοίκηση μεταξύ τους -τα μόνα θετικά ονόματα του Θεού, Πατήρ, Υιός, Πνεύμα, είναι ονόματα σχέσεων.
* Βοηθά η Εκκλησία με τη θεολογία της;
- Η θεολογία του Ομοουσίου είναι το καλύτερο φάρμακο κατά της θέλησης για δύναμη και ξαναφέρνει στη μέση τον προβληματισμό για το πραγματικό νόημα της ανθρώπινης κοινότητας. Τι αναπάντεχη κάθαρση για την απόλυτη ψυχαναλυτική τραγωδία της ανεξέλεγκτης παρεμβολής του Αλλου στον υποκειμενικό μου χώρο! Η Εκκλησία λοιπόν βοηθεί, με τη θεολογία της, στην κατανόηση των βαθύτερων αιτίων της κρίσης, αν και η εν συνεχεία υποχρέωσή μας για μια όσο γίνεται γενναιότερη αλληλεγγύη προς τους πάσχοντες παραμένει ακέραια. Ούτε είναι δυνατόν να αποσιωπήσουμε το γεγονός ότι συγκεκριμένοι εκκλησιαστικοί άνδρες στο πρόσφατο παρελθόν παραδόθηκαν, αθεολόγητα, στους ίδιους πειρασμούς πλούτου και ισχύος, αν και οι επιδόσεις των πολιτικών μας υπήρξαν καταιγιστικά υψηλότερες -αφού αυτοί διαχειρίζονταν το δημόσιο χρήμα.
* Λείπει ο τίμιος λόγος απ' την κοινωνία μας;
- Τίμιος μπορεί να είναι μόνον ο ανιδιοτελής και είναι αυτό ακριβώς το είδος ανθρώπου που ελαττώνεται δραματικά στο δημόσιο χώρο. Μόνον άνθρωποι ανιδιοτελείς μπορούν να είναι τόσο επαναστατικοί ώστε να είναι τίμιοι, δηλαδή να μην κρύβουν ίδιον όφελος πίσω απ' τη φροντίδα για τα κοινά. Ανιδιοτελής όμως γίνεται μόνον εκείνος, για τον οποίο είναι η ίδια η πνευματική χαρά της συγκρότησης της ανθρώπινης κοινότητας που αποτελεί τροφή και τρυφή του, καταπώς το 'θελε αίφνης ο Πλάτων ή ο Ιωάννης Χρυσόστομος. Ποιος σας είπε, όμως, πως το lifestyle χρειάζεται τιμιότητα αντί για νέες φαντασιώσεις γκλαμουριάς και ισχύος; Η κοινωνία μας τρέφεται από την εξαπάτηση και αυτήν κυρίως προτιμά. Γι' αυτό και η πολιτεία ως πλατωνικό «παιδαγωγείον» έχει πλέον εκλείψει.
«Νέες συλλογικότητες»
* Συμφωνείτε με τον Χρήστο Γιανναρά πως «ο Ελληνισμός σήμερα είναι μια φθίνουσα νοσταλγία»;
- Ως ιδεατό μόρφωμα ναι, ως ζωντανή, αρχαία και βυζαντινή πηγή σοφίας και έμπνευσης αποτελεί ακόμη μέγα εντρύφημα για το Δυτικό Ανθρωπο και μας προσκαλούν ως συνδαιτυμόνες και -κάποτε- τροφείς. Αυτό που πέθανε στον ίδιο τον τόπο που γεννήθηκε είναι η Ελληνική Παιδεία της έρευνας, της κριτικής και της αυτονομίας, όπως την όρισε ο Πόπερ και ο Καστοριάδης.
* Σας ανησυχεί η διαρροή μεγάλου αριθμού Ελλήνων νέων επιστημόνων στο εξωτερικό;
- Από τη μια τους καταλαβαίνω, από την άλλη το θεωρώ συχνά σύμπτωμα της διάλυσης του κοινωνικού μέσα στο ναρκισσισμό. Γιατί εξέλιπε κάθε δυνατότητα συλλογικής απαίτησης εξυγίανσης του τόπου; Μήπως μας κατατρύχει η απαξίωση του τυχοδιώκτη προς το πρώην αντικείμενο εκμετάλλευσής του; Οι νέοι χρειάζονται νόημα ζωής και νέες συλλογικότητες.
* Εσείς πώς φαντάζεστε το αίτημα του δίκαιου και θεσμικά λειτουργικού κράτους;
- Δεν επαρκεί ο χώρος προς συζήτηση. Το κράτος όμως αυτό ορίσθηκε στη Δύση ελεύθερα και με τους όρους συγκεκριμένων κοινοτήτων -θεσμός παράγεται μόνον, κατά Σεφέρη, ως «συμφωνημένο υπονοούμενο», είναι άνθος αλληλεγγύης, δεν επιβάλλεται ως τιμωρία.
* Είστε ικανοποιημένος με τη λειτουργία της ΑΕΑΘ, όπου προεδρεύετε;
- Επιχειρούμε μια σειρά από διεθνή ακαδημαϊκά ανοίγματα. Το συναρπαστικό στην ΑΕΑΘ δεν είναι τόσο το θεολογικό της τμήμα όσο αυτό της Συντήρησης της Βυζαντινής Τέχνης, μια ολοκληρωμένη μονάδα πλήρους μελέτης του άμεσου πολιτισμού μας, κάτι που ποτέ δεν υπήρξε στην Ελλάδα πριν. Το τμήμα διαθέτει περί τις δύο δεκάδες από τα καλύτερα εξοπλισμένα στην Ευρώπη εργαστήρια και πολλαπλές ειδικότητες. Το πιστεύετε ότι ακόμη αγωνιζόμαστε να πείσουμε μια σειρά από επιφανείς εκπροσώπους της ιεραρχίας και της θεολογίας για την αξία του τμήματος αυτού; Ευτυχώς, συμπαρίστανται διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί και ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Συνέντευξη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ με τον πατέρα Νικόλαο Λουδοβίκο, καθηγητή Δογματικής και Φιλοσοφίας και πρόεδρο της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (ΑΕΑΘ), επισκέπτη καθηγητή στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Κέμπριτζ, και ερευνητή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Γουίντσεστερ, συγγραφεέα δέκα βιβλίων και δημοσιευμένων άρθρων. Εργα του έχουν μεταφρασθεί σε οκτώ γλώσσες.
πηγή: http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=18/08/2013&id=380436, 18/8/2013
Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013
ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΣΙΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΗΝΑ. إغلاق دير سانت كاترين لأجل غير مسمى «لدواعٍ أمنية»
http://www.almasryalyoum.com/node/2036826
Η Ασφάλεια Μαζάρ έκλεισε το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης, το βιβλίο εργασίας από τα αξιοθέατα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, για πρώτη φορά από την επανάσταση του 25 Ιανουαρίου 2011, και για αόριστο χρονικό διάστημα, για το φόβο της διείσδυσης τρομοκρατών του από τζιχαντιστές που βρίσκονται στην περιοχή του Σινά.
Το μοναστήρι έκλεισε για μία ημέρα μετά την 25 Ιανουαρίου επανάσταση, καθώς και κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου, και το μοναστήρι έχει δεσμευτεί με τις οδηγίες των υπηρεσιών ασφαλείας χρεώνεται με την εξασφάλιση του μοναστηριού.
Οι μοναχοί Βεδουίνων συμβούλευσε να κλείσει το μοναστήρι, μετά από μερικές εκκλησίες έχουν καταστραφεί και καεί, επισημαίνοντας ότι το μοναστήρι ήταν κλειστό για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, και για πρώτη φορά έκλεισαν επ 'αόριστον.
Εξήγησε ότι οι μοναχοί αποτελούν αντικείμενο προφυλάξουμε και να διασφαλίσουμε όχι μόνο από τις υπηρεσίες ασφαλείας, αλλά το σύνολο της Aljebalih φυλή, η οποία δεν επέτρεπε που επηρεάζει το μοναστήρι και τους μοναχούς οποιαδήποτε ζημιά σε όλη την ιστορία.
ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΑΒΙΚΟ
ي، لأول مرة منذ ثورة 25 يناير 2011، ولأجل غير مسمى، خشية تسلل مخربين إليه من الجهاديين المتواجدين في سيناء.
وأغلق الدير لمدة يوم واحد عقب ثورة 25 يناير، وكذلك خلال حرب الخليج، وقال الأب جريجوريوس، الباحث في أرشيف الدير، إن الدير ملتزم بتعليمات الأجهزة الأمنية المنوط بها تأمين الدير.
وقال سلمان الجبالي، الخبير في شؤون دير سانت كاترين، إن البدو نصحوا الرهبان بإغلاق الدير، بعد تعرض بعض الكنائس للتخريب والحرق، مشيرا إلى أن الدير لم يغلق منذ فترة كبيرة، ولأول مرة يغلق لأجل غير مسمى.
وأوضح أن رهبان الدير يخضعون لحماية وتأمين ليس من الأجهزة الأمنية فقط، بل من قبيلة الجبالية بالكامل، التي لم تسمح بأن يطال الدير والرهبان أي ضرر على مدار التاريخ.
Τρίτη 20 Αυγούστου 2013
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ; ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ !!!
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ; ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ !!! ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟ ΜΕ ΛΕΥΚΑ ΜΑΛΛΙΑ, ΡΥΤΙΔΙΑΣΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΟΛΟΦΩΤΕΙΝΑ ΜΑΤΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ.
ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΧΙ ΜΟΝΑΧΗ ΑΛΛΑ ΛΑΙΚΗ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΕ ΟΛΗ ΤΗΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ, ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ "ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΑ" ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΑΞΙΟΣ ΙΕΡΕΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΣΕ. ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΦΙΛΟΞΕΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ, ΠΑΡΑ ΤΑ 87 ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΓΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΑ "ΜΕΤΟΧΙ" ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ. ΜΑΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΗ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΔΥΝΑΜΗ, ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΙΑ "ΜΙΚΡΗ" ΠΡΟΓΕΥΣΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ.
ΑΝ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ "ΠΑΙΔΙΑ" ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΦΩΤΕΙΝΑ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΛΥΚΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.!!! ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΤΕ ΕΝΑΝ ΕΠΙΓΕΙΟ ΑΓΓΕΛΟ ΣΑΝ ΤΗΝ Κα ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
ΕΧΕΙ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ (γ. ΠΑΙΣΙΟ, γ. ΠΟΡΦΥΡΙΟ, γ. ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ, γ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΥΝΟΥ κ.α.) Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΠΕΛ/ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΗ ΕΤΑΞΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΑΕΙ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΙΧΕ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΘΕΣΗ.
Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΙΩΣΕΙ ΜΕ ΤΟΣΗ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ !!! ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΕΛΑΜΠΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ...