Τα Έλκη
(9,8-12)
Τότε
είπε ό Κύριος στον Μωυσή και τον Ααρών: «Γεμίστε τα χέρια σας με στάχτη από
καμίνι και να την σκορπίσει ό Μωυσής στον ουρανό μπροστά στον Φαραώ.
Τότε
θα γίνει λεπτή σκόνη σ' όλη την χώρα της Αιγύπτου- και θα προκαλέσει στους
ανθρώπους και στα κτήνη σ' όλη την χώρα της Αιγύπτου πληγές με ελκώδη
εξανθήματα».
'Πήρε,
λοιπόν, ό Μωυσής στάχτη από το καμίνι μπροστά στον Φαραώ και την σκόρπισε στον
ουρανό. Και έγιναν πληγές με - ελκώδη εξανθήματα και στους ανθρώπους
και στα κτήνη. Και
δεν μπορούσαν οι μάγοι να
συγκριθούν
με τον Μωυσή εξ αιτίας
των πληγών γιατί οι πληγές χτύπησαν και τούς μάγους όπως όλους τούς Αιγυπτίους.
-Αλλά
ό Κύριος σκλήρυνε την καρδιά
του Φαραώ και δεν τούς
-
εισάκουσε (τον Μωυσή και τον Ααρών),
όπως ακριβώς το είχε πει
ό Κύριος.
ΑΝΑΛΥΣΗ
Ή
έκτη πληγή, όπως και ή τρίτη, ήρθε χωρίς προειδοποίηση, αν και το θαύμα θα
γινόταν παρουσία του Φαραώ. Ίσως αυτό να συνέβη καθώς αυτός πήγαινε στον ποταμό
για την καθημερινή του προσευχή (βλ. 7,15. 8,16).
Ό
Μωυσής πήρε στάχτη από καμίνι και μπροστά στον Φαραώ την σκόρπισε στον ουρανό. Και
τότε στα σώματα των Αιγυπτίων και των ζώων τους έγιναν πληγές και εξανθήματα με
πύον (στίχ. 10). Αυτή ήταν ή έκτη πληγή. 'Αφού οι Αιγύπτιοι δεν διορθώθηκαν από
την προηγούμενη μάστιγα, τον θάνατο των ζώων τους, ό θεός τούς έφερε μεγαλύτερη
μάστιγα, πληγές επάνω στο ίδιο τους το σώμα. Αν δεν μάς διορθώνουν οι
μικρότερες παιδαγωγικές τιμωρίες, ό Θεός μάς φέρνει μεγαλύτερες, το «σιδερένιο
μπαστούνι», πού έλεγε ό άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός.
Μερικές
φορές ό Θεός δείχνει στους ανθρώπους τις αμαρτίες τους με τις τιμωρίες τους. Οι
Αιγύπτιοι καταπίεζαν τούς Ισραηλίτες στα καμίνια, με τα καταναγκαστικά έργα της
κατασκευής πλίνθων, και τώρα αυτοί τιμωρούνται με την στάχτη των καμινιών. Ήταν
δίκαιη, λοιπόν, ή τιμωρία τους. Ή μάστιγα ήταν φοβερή. Και οι Ίδιοι οι μάγοι,
πού εθεωρούντο τόσο δυνατοί, χτυπήθηκαν απ' αυτήν (στίχ. 11). Ή δύναμη τους ήδη
είχε ανασταλεί από πριν εν τούτοις όμως εξακολουθούσαν να αντιστέκονται στον
Μωυσή και να εμμένουν στην απιστία τους.
Ό
Φαραώ δεν μετανόησε και από την πληγή αυτή και διαβάζουμε εδώ, μετά την έκτη
πληγή, την απαίσια επωδό: «Έσκλήρυνε Κύριος την καρδίαν Φαραώ» (στίχ. 12). Πριν
από αυτό λέγεται ότι ό Φαραώ σκλήρυνε την καρδιά του (βλ. στίχ. 7). Αυτό
δηλώνει ένα μεγαλύτερο βαθμό σκληρότητας και ισχυρογνωμοσύνης, ώστε μετά από
κάθε υποχώρηση ό Φαραώ ξανάπεφτε σέ χειρότερη κατάσταση από πριν. Κάθε πληγή
στελνόταν από τον Θεό στον λαό του Φαραώ ή πληγή όμως αυτή δεν έφερνε μετάνοια,
αλλά σκλήρυνση στην καρδιά του Φαραώ.
Γι'
αυτό, επειδή ή πληγή προερχόταν από τον Θεό, λέγεται έδώ ότι ό Θεός σκλήρυνε την
καρδιά του Φαραώ.
Ό ίδιος
ό Φαραώ σκλήρυνε την καρδιά του και ό Θεός τώρα δίκαια τον εγκατέλειψε στα πάθη
της καρδιάς του επιτρέποντας στον Σατανά να τον τυφλώσει και να τον σκληρύνει. Αν
οι άνθρωποι κλείνουν τα μάτια τους στο Φώς, είναι δίκαιο για τον Θεό να τούς
κλείσει τα μάτια!
ΕΞΟΔΟΣ. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ. ΥΠΟ ΙΕΡΕΜΙΟΥ ΦΟΥΝΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.