President of Cyprus Nicos Anastasiades visited a Russian aircraft carrying missile cruiser docked at Limassol port in Cyprus on Friday.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ

(Ευαγγέλιο: Ματθ. στ 14-21)

Το πρώτο μάθημα πού μαθαίνει ό στρατιώτης όταν πάει στη μάχη, είναι ότι δεν πρέπει να παραδώσει στον εχθρό. Ό διοικητής τον προειδοποιεί πώς όλοι οι στρατιώτες οφείλουν να προσέχουν για να μην πέσουν στις παγίδες του εχθρού, να μην ξεγελαστούν κι αιχμαλωτιστούν. Ό στρατιώτης πού είναι μόνος του και γυμνός, πεινάει και κρυώνει, αντιμετωπίζει μεγάλο πειρασμό ν' αυτομολήσει στον εχθρό. Ό πανούργος εχθρός θα εκμεταλλευτεί με κάθε δυνατό τρόπο τη δυσχερή θέση του. 

Ίσως να πεινάει κι αυτός (ό εχθρός). Σ' αυτήν την περίπτωση όμως θα δείξει τη γαλαντομία του, θα προσποιηθεί πώς έχει αρκετά αγαθά και θα δώσει ένα κομμάτι ψωμί στο στρατιώτη πού παραδόθηκε. Ίσως κι ό εχθρός να κρυώνει, να 'ναι ρακένδυτος ή γυμνός. Τότε όμως θα δώσει κάποιο ρούχο στο στρατιώτη, σα να 'ταν ό ίδιος πλούσιος και καλοντυμένος, σα να του περίσσευαν τα ρούχα. Θα του δώσει φυλλάδια, όπου θα κομπάζει πώς ή νίκη του είναι σίγουρη, θα πει στο φτωχό στρατιώτη πώς δεξιά κι αριστερά του υπάρχουν ομάδες πολλές φίλων και συναδέλφων του πού παραδόθηκαν, ή πώς ό στρατηγός τους σκοτώθηκε ή πώς ό βασιλιάς τους ζήτησε να συνάψει ειρήνη μαζί τους. Θα υποσχεθεί στο στρατιώτη σύντομη επιστροφή στο πατρικό του σπίτι, μια καλή θέση, λεφτά και όσα άλλα ονειρεύεται ό άνθρωπος πού βρίσκεται σέ μεγάλη ανάγκη. Ό στρατηγός επισημαίνει όλες αυτές τις παγίδες και τα τεχνάσματα του εχθρού από την αρχή, προειδοποιεί τούς στρατιώτες του πώς δεν πρέπει να τα πιστέψουν, οποιοδήποτε κι αν είναι το τίμημα. 

Τούς συμβουλεύει να μην εγκαταλείψουν τη θέση τους, να μην παραδοθούν, αλλά να μείνουν πιστοί, έστω κι αν χρειαστεί να το πληρώσουν αυτό με τη ζωή τους.

Ή μη παράδοση στον εχθρό είναι ένας ιδιαίτερα σπουδαίος κανόνας και για τούς στρατιώτες του Χριστού, στη μάχη πού δίνουν με τα πονηρά πνεύματα αυτού του κόσμου. Κι ό Χριστός, πού στη μάχη αυτή είναι ό Βασιλιάς και στρατηγός μας, το επισημαίνει αυτό και μας προειδοποιεί: «Ιδού προείρηκα ύμίν» (Ματθ. κδ'25), είπε στους μαθητές Του.

Ό κίνδυνος είναι μεγάλος. Ό εχθρός του ανθρώπινου γένους είναι πιο φοβερός και πιο πανούργος από κάθε άλλον εχθρό πού θα μπορούσες να φανταστείς. Το είπε αυτό ό Κύριος σ' ένα άλλο σημείο: «Ιδού ό σατανάς έξητησατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον» (Λουκ. κβ'31). Ό σατανάς θέλει να σας ξεσκονίσει, όπως το σιτάρι μέσα στο κόσκινο. 

Κυνηγάει διαρκώς τούς ανθρώπους, από την ίδια τη στιγμή πού εξαπάτησε τον πρώτο άνθρωπο - από την ήμερα πού αξίωσε δικαιώματα πάνω στους ανθρώπους και τα πήρε από το θεό για λογαριασμό του. Προσπαθεί να σύρει κοντά του το στρατιώτη του Χριστού χρησιμοποιώντας κάθε άπατη, τον δελεάζει με ψεύτικες υποσχέσεις και του δείχνει φανταστικά πλούτη. Δεν υπάρχει πιο πεινασμένη ύπαρξη από κείνον, αλλά δείχνει το ψωμί στους πεινασμένους και τούς καλεί να παραδοθούν. Δεν υπάρχει πιο γυμνό όν απ' αυτόν, μα τραβάει τούς ανθρώπους με τα χρώματα της φανταστικής κι απατηλής αμφίεσης του. Δεν υπάρχει φτωχότερος απ' αυτόν όπως ό μάγος στα πανηγύρια όμως τρίβει δύο νομίσματα μεταξύ τους και δείχνει στους θεατές του τα εκατομμύρια πού υποτίθεται πώς έχει.

Δεν υπάρχει κανένας πού να 'χει πέσει τόσο πολύ όσο εκείνος. Δεν παύει ποτέ με τα ψέματα του όμως να παρουσιάζεται αυτός σαν νικητής κι οι στρατιώτες του Χριστού σαν νικημένοι, σα να 'φυγε από το πεδίο της μάχης ό Χριστός και κρύφτηκε. «Ψεύτης εστί και ό πατήρ αυτού», είπε ό Κύριος (Ίωάν. η'44). Είναι ψεύτης, πατέρας του ψεύδους. Όλη του ή δύναμη κι όλα του τα υπάρχοντα έχουν μόνο φανταστική ύπαρξη. Ό Κύριος Ιησούς Χριστός επισήμανε στους μαθητές Του όλες τις άπατες και τα όπλα του εχθρού και τούς έδειξε τόσο με λόγια όσο και με έργα πώς ν' αντισταθούν και με ποιά όπλα να τον πολεμήσουν.

Το κυριότερο όπλο για μάς τους χριστιανούς είναι ο ίδιος ό Χριστός. Ή παρουσία Του ανάμεσα μας κι ή δύναμη Του μέσα μας είναι τα βασικά μας όπλα. Τα τελευταία λόγια 

Του πού βλέπουμε στο ευαγγέλιο είναι: «Ιδού εγώ μεθ' υμών ειμί πάσας τας ημέρας, έως της συντέλειας του αιώνος» (Ματθ. κη'20). Ή παρουσία Του ήταν ολοφάνερη στους αιώνες πού πέρασαν σέ εκατομμύρια ατρόμητους στρατιώτες Του - αποστόλους, μάρτυρες, ομολογητές, θεοφόρους πατέρες, αφοσιωμένες παρθένες και αγίους άντρες και γυναίκες. Και δέ φανερωνόταν μόνο στα παλιά χρόνια αλλά και στις μέρες μας, καθαρά κι αληθινά, σ' όλους εκείνους πού δεν παραδόθηκαν στον πονηρό. 

Δέ φανερώνεται σήμερα μόνο, αλλά θα φανερώνεται και μέχρι τη συντέλεια, μέχρι το τέλος του χρόνου, αφού προφήτεψε πώς στο τέλος του χρόνου θα εμφανιστούν μεγαλομάρτυρες (βλ. Άποκ. ια'3). Έχουμε καθαρή και σίγουρη δύναμη από το Σώμα και το Αίμα Του, από το Πάθος Του, το λόγο Του, τον τίμιο και ζωοποιό Σταυρό, την Ανάσταση και την αθάνατη δόξα Του.

Εσύ πού έχεις πειστεί για την ακατανίκητη δύναμη του Χριστού, πού διαπερνάει σαν ηλεκτρικό ρεύμα τούς πιστούς, δείξε το και στους άλλους. Εσύ πού δεν πείστηκες ακόμα, αλλά θέλεις να πειστείς, κάνε όλα όσα σου ζητάει το ευαγγέλιο. Εκείνους πού επιμένουν κακόβουλα ν' αμφιβάλλουν, άσε τους στην αμφιβολία τους. Αυτοί δεν πληγώνουν το Θεό μα τον εαυτό τους. Δεν αμφιβάλλουν για την απώλεια του Θεού, μα για τη δική  τους Σύντομα θα 'ρθει ό καιρός πού δέ θα μπορούν πια ν' αμφιβάλλουν, αλλά τότε δέ θα μπορούν και να πιστέψουν.

Έκτος από την παρουσία και τη δύναμη του ίδιου του Χριστού, πού είναι το κύριο όπλο μας στη μάχη ενάντια στις πονηρές δυνάμεις, ό Κύριος Ιησούς μας πρόσφερε κι άλλα είδη όπλων, για να τα χρησιμοποιήσουμε με τη βοήθεια Του. Τα όπλα αυτά είναι τα έξης: διαρκής μετάνοια, διαρκής ελεημοσύνη, αδιάλειπτη προσευχή, συνεχής χαρά εν Κυρίω Ιησού, ό φόβος της μέλλουσας κρίσης και της καταδίκης των ψυχών μας, ή επιθυμία να υπομένουμε καρτερικά τα βάσανα για χάρη Του, με πίστη κι ελπίδα, ή συγχώρηση των προσβολών, ή θέαση του κόσμου αυτού σα να μην υπήρχε καθόλου, ή συμμετοχή στα άγια μυστήρια, οι αγρυπνίες κι ή νηστεία. Μνημονεύουμε τελευταία τη νηστεία όχι επειδή σαν όπλο δεν είναι σπουδαίο (μη γένοιτο!), αλλά επειδή το ευαγγέλιο της σημερινής ημέρας μιλάει για τη νηστεία και σκοπεύουμε να το σχολιάσουμε ιδιαίτερα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ.

Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ ΚΑΙ Ο ΣΕΡΒΟΣ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΒ «Και άγγελοι με τα φτερά τους θα μας πάνε στους ουρανούς»....«Οδηγίες για τούς αθάνατους, ή τί να κάνετε εάν τελικά πεθάνατε;» Πες μας, πάτερ ποιες είναι αυτές οι οδηγίες;

Ό ιερέας Δανιήλ Σισόεβ και ό διάκονος Γεώργιος Μαξίμοβ

«Και άγγελοι με τα φτερά τους θα μας πάνε στους ουρανούς»....

Ερώτησης: Τί σημαίνει ιεραποστολική δραστηριότητα; Έδώ, στη Σερβία, οι μη Ορθόδοξοι λένε, ότι ή Ορθόδοξη Εκκλησία είναι στατική, δεν είναι αρκετά ιεραποστολική, και ελάχιστα ασχολείται με τα κοινωνικά προβλήματα των ανθρώπων.

Πατήρ Δανιήλ: - Όταν λέμε, ότι ή Εκκλησία πρέπει να είναι ιεραποστολική, υπενθυμίζουμε, ότι ό Σωτήρας, ό ίδιος ό Κύριος Ιησούς, διέταξε όλους τούς Χριστιανούς να κηρύξουν το Ευαγγέλιο σέ όλους τούς λαούς χωρίς εξαίρεση. Και γι' αυτό ή Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να φέρει το λόγο του Θεού σέ όλους τούς ανθρώπους. Θα πρέπει να είναι ενεργός και όχι στατική. 

Και αυτό πού συμβαίνει στη Ρωσική Εκκλησία, είναι το γεγονός ότι αυτή επιστρέφει στην αποστολική της ρίζα. Εκατοντάδες ιερείς και λαϊκοί της Εκκλησίας μας κηρύσσουν στους δρόμους και πηγαίνουν στις συγκεντρώσεις των σεκταριστών και στο τζαμί, και πολλοί στη συνέχεια έρχονται στον Χριστό. Νομίζω ότι όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες πρέπει να προχωρήσουν και να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στους ανθρώπους. Δεν πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό πού ήδη έχουμε. Ό Χριστός έχει πολλά πρόβατα, τα όποια εμείς δεν έχουμε βρει ακόμη. Στην ενορία μου τώρα παρακολουθεί μαθήματα μία μουσουλμανική οικογένεια από τον Καύκασο, και τα μέλη της θέλουν να βαπτισθούν και μου λέγανε: γιατί δεν ήρθατε στους προγόνους μας εσείς, οι ορθόδοξοι ιερείς, γιατί δεν γνώρισαν για αυτήν την αλήθεια; Γιατί εκεί στο Νταγκεστάν, ποτέ δεν ακούσαμε γι' αυτό;

Συχνά πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αλλά δεν είναι έτσι. 

Ή Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί, και κάνει πολλά για τον εκχριστιανισμό. Μερικοί λένε ότι ό Ίδιος ό Κύριος οδηγεί την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ναι, ό ίδιος ό Κύριος την οδηγεί, άλλα μέσα από μας και αν εμείς θα φέρουμε τον άνθρωπο στην βάπτιση, τότε θα καλύψουμε πολλές αμαρτίες, όπως είπε ό Απόστολος Ιάκωβος. Θα πάρουμε μια τεράστια ανταμοιβή στη βασιλεία των ουρανών, εάν θα οδηγήσουμε τούς ανθρώπους στην μετάνοια. Και ακόμα περισσότερο όταν ή Εκκλησία ασχολείται με το κήρυγμα του Ευαγγελίου σέ εκείνους, πού είναι έξω από αυτήν, ακόμη και από άλλα έθνη, τότε ή ίδια ή Εκκλησία ανανεώνεται, δυναμώνει και ανθοφορεί, διότι το Άγιο Πνεύμα, της δίνει τη δύναμη για να φέρει την ιεραποστολή και στο λαό της.

Μερικοί λένε: πρώτα εκχριστιάνισε το λαό σου και μετά να πάς στους άλλους, αλλά ό Κύριος δεν είπε έτσι. Αν έχουμε γείτονα, Μουσουλμάνο, Παπικό ή Προτεστάντη, γιατί αυτός ακόμα δεν είναι Ορθόδοξος; Αφού γνωρίζουμε ότι έξω από την Εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία, και αυτοί οι άνθρωποι, εάν δεν μπουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, θα χαθούν για πάντα, θα καταλήξουν στην αιώνια κόλαση. Είχαμε τώρα ένα πρόβλημα με την Τσετσενία και μερικοί λένε: πώς είναι δυνατόν να κηρύξουμε στους Τσετσένους; Αλλά εγώ θα πω το έξης: ό Τσετσένος πού βρίσκει τον Χριστό, θα είναι καλύτερος Χριστιανός ακόμη και από τον μέσο άνθρωπο, ό όποιος κατάγεται από παραδοσιακή ορθόδοξη οικογένεια. Έδώ είχα ένα φίλο Τσετσένο Ούαχαμπίτη, πού ήρθε να με προσηλυτίσει στο Ισλάμ. Εμείς αποφασίσαμε να καταλάβουμε: πού βρίσκεται ή αλήθεια; Εγώ επί δύο μήνες του μιλούσα για τον χριστιανισμό, και μετά από αυτό, εκείνος με ρώτησε: «Γιατί ακόμη δεν μου πρότεινες να βαφτιστώ;» Εγώ του είπα: «Αν πιστεύεις, τότε μπορείς να βαφτιστείς», και βαφτίστηκε. Τώρα το όνομα του είναι Αλέξανδρος.

Ερώτησης: Ποιά είναι ή αντίδραση της Εκκλησίας στα κοινωνικά προβλήματα πού υπάρχουν στη Ρωσία και τα όποια, όπως πιστεύουμε, είναι κοινά με τα προβλήματα στη Σερβία; Επειδή γνωρίζουμε ότι αυξήθηκαν οι πλούσιοι, οι άδικα πλούσιοι κι από την άλλη πλευρά αυξήθηκαν πολύ οι φτωχοί άνθρωποι. Ό άνθρωπος δεν είναι μόνο ή ψυχή, αλλά και το σώμα και πώς να βοηθήσεις τούς φτωχούς ανθρώπους; Δεν θα ήταν ιεραποστολική δραστηριότητα να εμπνεύσουμε κάποιον ή πλούσιο και να τον πείσουμε να βοηθάει τούς φτωχούς;

Πατήρ Δανιήλ: Φυσικά, κάθε ιερέας συναντά πολύ πλούσιους και πολύ φτωχούς ανθρώπους. Και πράγματι, ή αποστολή της Εκκλησίας συμπεριλαμβάνει επίσης και την κοινωνική πρόνοια. Στη Μόσχα, υπάρχει ένα νοσοκομείο, το όποιο συντηρεί ή Εκκλησία, με την βοήθεια, μεταξύ άλλων, καν πλουσίων ανθρώπων. Στη Ρωσία υπάρχουν δεκάδες Ορθόδοξα ορφανοτροφεία. Ή Εκκλησία φροντίζει τα νοσοκομεία στη Μόσχα, όλα τα νοσοκομεία είναι υπό την φροντίδα της. Και σε μεγάλο βαθμό χάρη στον ιερέα Μόσχας, πατέρα ARKADY SHATOV πάρα πολλοί πλούσιοι άνθρωποι βοηθούν τούς φτωχούς. Υπάρχουν ολόκληρα προγράμματα για παρόμοιου τύπου βοήθειες. Επιπλέον, όλα τα γηροκομεία είναι υπό την φροντίδα της Εκκλησίας. Πολλοί από τούς εθελοντές μας πάνε στους φτωχούς και φυσικά, ή Εκκλησία αντιτίθεται ενεργά στις αδικίες πού συμβαίνουν στην κοινωνία. Και οι Μακαριότατοι Πατριάρχαι Αλέξιος και Κύριλλος, επανειλημμένα έχουν απευθυνθεί στους πλουσίους, για να υποστηρίξουν τούς φτωχούς. Και το αίτημα τους εισακούστηκε. Ώς αποτέλεσμα, χάρη στην Εκκλησία, πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν και την αναγκαία βοήθεια για το σώμα.

Ερώτησης: Μπροστά μου βρίσκεται το βιβλίο του ιερέα Δανιήλ Σισόεβ, το όποιο ονομάζεται: «Οδηγίες για τούς αθάνατους, ή τί να κάνετε εάν τελικά πεθάνατε;» Πες μας, πάτερ ποιες είναι αυτές οι οδηγίες;

Πατήρ Δανιήλ: - Ή Ορθόδοξη Εκκλησία γνωρίζει ότι δεν είναι μόνο ή ψυχή του άνθρωπου αθάνατη, αλλά γνωρίζει πώς συμβαίνει ό θάνατος και πώς να προετοιμαστεί κανείς για τον θάνατο και τί συμβαίνει μετά τον θάνατο. Νομίζω ότι πρέπει να αρχίσει κανείς με το πώς να προετοιμαστεί για το θάνατο. Όλοι γνωρίζουμε πώς θα πεθάνουμε, ίσως και αύριο. Και είναι σημαντικό να έχουμε ένα μέρος, όπου θα πάμε, για να έχουμε ένα σπίτι μετά από το φέρετρο. Το σπίτι αυτό το χτίζουμε με τις καλές μας πράξεις. Με τη βοήθεια της φιλανθρωπίας, μεταφέρουμε εκεί θησαυρούς. Όταν είμαστε φιλικοί με τούς ανθρώπους, όταν τούς παροτρύνουμε στην προσευχή, όταν τούς γυρίζουμε στην Ορθοδοξία, τότε έχουμε τούς ανθρώπους αυτούς με το μέρος μας στον δρόμο αυτό. Εννοείται ότι κάθε μας πράξη γίνεται στο όνομα του Χριστού, διαφορετικά αυτή δεν έχει καμία αξία. Αλλά μαζί με αυτό, πρέπει να προσπαθούμε οι πλησίον μας, να μας βοηθάνε όταν πεθάνουμε. Το σημαντικότερο είναι, οι συγγενείς μας να καλέσουν έναν ιερέα πριν από το θάνατο, για να τούς εξομολογήσει και να τούς κοινωνήσει κι έτσι οι άνθρωποι να περνάνε προετοιμασμένοι στην αιωνιότητα. Γι' αυτόν τον λόγο συνιστώ να συμπεριλάβει κανείς την έξης παράγραφο στην διαθήκη του: 

«Εάν οι κληρονόμοι μου δεν φωνάξουν, πριν από τον θάνατο μου, έναν ιερέα, δεν θα λάβουν καμία κληρονομιά».

Και όταν ένα άτομο πεθάνει, συναντιέται με τούς αγγέλους. Οι Άγγελοι του θεού βοηθάνε τον άνθρωπο, και οι δαίμονες επιτίθενται στον άνθρωπο και τον τρομάζουν. Δύο εβδομάδες πριν, παρηγορούσα έναν ετοιμοθάνατο και είδα πώς του επιτίθονταν οι δαίμονες. Και αυτό δεν είναι αστείο, είναι πραγματικότητα. Μόνο ή Ορθόδοξη πίστη και ή δύναμη του Τιμίου Σταύρου και ειδικότερα ή Θεία κοινωνία, μπορούν να προστατέψουν έναν τέτοιον άνθρωπο. Γι' αυτό αν μετά το θάνατο σας επιτίθενται οι δαίμονες, κάντε το σταυρό και πείτε: «Κύριε Ιησού, βοήθα με!» Ειδικά να καλείτε την Ύπεράμωμο Θεοτόκο. Αυτή γρήγορα προστατεύει από δαίμονες. Και τότε, μετά το θάνατο, ανεβείτε στους ουρανούς, μην ανησυχείτε για την γη, γρήγορα τρέξτε στο Θεό, τότε οι δαίμονες δεν θα είναι σέ θέση να σάς επιτεθούν. Κατά την διάρκεια των δοκιμασιών, οι δαίμονες κρατούν αυτούς, πού είναι δεμένοι με τη γη, οποίους σκέφτονταν πάρα πολύ τα επίγεια. Αν ό άνθρωπος αναζητούσε και επεδίωκε το δρόμο τού Θεού, τότε αυτός ούτε πού θα αντιληφθεί αυτές τις επιθέσεις. Αλλά να θυμάστε ότι οι δαίμονες θα σας παραπλανήσουν με την αμαρτία της ματαιοδοξίας. Στον Μέγα Μακάριο, πού, όταν ανέβαινε, οι δαίμονες λέγανε: «μας νίκησες! μάς νίκησες!». 

Όμως, αυτός απαντούσε: «Όχι ακόμη», και μόνο, όταν πέρασε στις πύλες τού παραδείσου, είπε: «Τώρα σας έχω νικήσει με τη δύναμη τού Ιησού Χριστού». Έτσι και όλοι εμείς πρέπει να προετοιμαστούμε εκ των προτέρων και να προδιαθέτουμε τον εαυτό μας, για να μη καυχόμαστε και να μην παγιδευτούμε εκεί. Όταν φτάσετε στον παράδεισο, και εγώ θέλω όλοι οι ακροατές μας να πάνε, πηγαίνετε στους αγαπημένους αγίους σας. Έτσι, ακόμη από την γη να γίνετε φίλοι μαζί τους. Στην περίπτωση αυτή, όλοι αυτοί πολύ πιθανόν ακόμη και μετά τον θάνατο, να σας συναντήσουν. Και έπειτα, όταν εσείς θα προσκυνήσετε τον Θεό, ό Κύριος θα σας στείλει να δείτε την κόλαση, γιατί πολλές φορές νομίζουμε πώς, ή αμαρτία είναι γλυκιά και ευχάριστη, αλλά ό Κύριος λέει: Κοίταξε, ή αμαρτία πού καταλήγει. Έτσι, και ή Εκκλησία προσεύχεται εξαιρετικά για τούς ανθρώπους κατά την διάρκεια των σαράντα ήμερων μετά τον θάνατο.

Οι πλησίον μας μπορούν να βοηθήσουν με την ελεημοσύνη, την ανάγνωση των Ψαλμών, τις προσευχές, τα μνημόσυνα. Μερικοί από τούς αγαπημένους μας ανθρώπους πράττουν λάθος, ξοδεύουν πάρα πολλά λεφτά για επιδεικτικές κηδείες και ματαιόδοξα μνημόσυνα, αλλά θα ήταν προτιμότερο, όλα αυτά τα χρήματα, να μοιραστούν στους φτωχούς και αυτοί θα προσεύχονται για μάς. Ειδικότερα, βέβαια, θα προσεύχονται για μάς εκείνοι, τούς οποίους εμείς φέραμε στην Ορθοδοξία. Για παράδειγμα, εκείνοι οι πρώην Μουσουλμάνοι, Ρωμαιοκαθολικοί, Προτεστάντες, πού έγιναν Ορθόδοξοι χάρη σέ εσάς. Όλοι αυτοί θα προσεύχονται για εσάς, και οι άγγελοι με τα φτερά τους θα μάς ανεβάσουν στον ουρανό. Να θυμάστε ότι ή ζωή είναι ένα σχολείο και ό παράδεισος είναι πανεπιστήμιο. Αλλά ή πραγματική ζωή θα αρχίσει μετά την φοβερή Ήμερα της Κρίσης. Έτσι ελπίζω ότι εμείς θα προετοιμαστούμε καλά για να ζήσουμε την αιώνια χαρά.

Ερώτησης: Και πώς μπορεί κανείς να κερδίσει τον παράδεισο;

Πατήρ Δανιήλ: -Τον παράδεισο για εμάς τον κέρδισε ό Ιησούς Χριστός. Χωρίς τον σταυρικό θάνατο τού Σωτήρα, όλοι εμείς θα πηγαίναμε στην κόλαση, όπως και τώρα, όλοι οι αβάπτιστοι θα πάνε στην κόλαση, επειδή δεν έχουν λάβει βοήθεια από το Σταυρό τού Κυρίου. Έχουμε λάβει το δώρο της σωτηρίας μέσω τού βαπτίσματος, αλλά το κατοχυρώνουμε μέσω των καλών πράξεων. Και την δύναμη για τις καλές πράξεις μάς την δίνει ή Θεία Κοινωνία, την οποία πρέπει να λαμβάνουμε όσο το δυνατόν συχνότερα, με κατάλληλη προετοιμασία και άδεια τού Πνευματικού μας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΒ ΝΑ ΛΑΜΠΕΙΣ ΣΑΝ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ ΙΕΡΕΩΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ +2009 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

Η αιρετική απεικόνιση της "Αγίας Οικογένειας" Γιατί είναι ξένη και απόβλητη -- Μοναχός Σεραφείμ

ΜΟΝΑΧΗ ΧΡΙΣΤΟΝΥΜΦΗ. ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΓΙΑ ΜΟΡΦΗ (1923-2005)

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΓΑΝΩΤΗΣ ΚΑΒΑΦΗΣ ΚΑΙ ΚΑΒΑΦΙΣΜΟΣ

Σ . Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ-- ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΉΣΩ. «Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ. τω Θεώ παραθώμεθα».

"Ο Χαρισματούχος γέροντας παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης".10-2-2014 Ιερομόναχος π.Εφραίμ Σιμωνοπετρίτης

Ο π. Θεόκλητος για την παραβολή του Ασώτου Ομιλεί ο π. Θεόκλητος Μπόλκας καθηγούμενος του Ησυχαστηρίου Αγίου Αρσενίου Χαλκιδικής.

Αγίασον τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του Οίκου σου, ομιλητής ο Γέροντας π. Νεκτάριος Βιτάλης

"Η Παναγία - Ο Άγιος Δημήτριος. Πρότυπα μαρτύρων και μαρτυρίου". Ομιλητής ο Αρχιμ. π. Συμεών Σιναίτης.

OI AMAPTIEΣ MAΣ KAI OXI O EΓKEΛAΔOΣ ΣEIOYN THN ΓHN

Ἐὰν δὲν μετανοήσωμε, τὰ Pίχτερ θὰ αὐξηθοῦν καὶ ἡ Ἑλλὰς θὰ πενθήσῃ

OI AMAPTIEΣ MAΣ

KAI OXI O EΓKEΛAΔOΣ

 ΣEIOYN THN ΓHN

Γράφει ο Xρήστος  Kων. Λιβανός

     Στὴ δεινὴ οἰκονομικὴ κρίσι καὶ ὕφεσι, ποὺ μαστίζει τὴν Πατρίδα μας καὶ ὁδηγεῖ πολλοὺς συνανθρώπους μας στὴν ἀνεργία, τὴν ἀνέχεια, τὴ φτώχεια, τὴν ἀπόγνωσι καὶ τὴν αὐτοκτονία, ἦλθαν τώρα νὰ προστεθοῦν καὶ οἱ σεισμοί. Mετὰ τὸν ἰσχυρὸ σεισμὸ τῆς Kεφαλονιᾶς καὶ τὶς πολλὲς μετασεισμικὲς δονήσεις, ποὺ καταγράφονται στὴν περιοχή, νέοι σεισμοὶ στὴν Πύλο καὶ τὴν Ἀταλάντη προβλημάτισαν τοὺς σεισμολόγους καὶ ἀνησύχησαν τοὺς κατοίκους τῶν σεισμοπλήκτων καὶ ὄχι μόνο περιοχῶν.

     Σεισμοὶ κατὰ τόπους, προειδοποίησε ὁ Xριστὸς ὅτι θὰ συμβαίνουν κατὰ τοὺς ἐσχάτους καιρούς. Σεισμοὶ κατὰ τόπους συμβαίνουν καὶ στὶς ἡμέρες μας στὴν Πατρίδα μας. Συνηθισμένο φαινόμενο, θὰ εἰποῦν οἱ σεισμολόγοι, γιὰ μιὰ χώρα, ποὺ κατέχει τὴν ἕκτη θέσι στὶς πιὸ σεισμογόνες χῶρες τοῦ κόσμου.

  

 Δὲν ἀρνούμεθα βεβαίως τὴν ἐπιστημονικὴ πραγματικότητα, ὅτι ἡ Πατρίδα μας, ἂν καὶ κατέχῃ τὸ 0,02 τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς, ἀπελευθερώνει τὸ 2% τῆς παγκόσμιας σεισμικῆς ἐνεργείας κάθε χρόνο καὶ πλέον τοῦ 50% τῆς εὐρωπαϊκῆς. Oἱ ἐπιστημονικὲς ὅμως παρατηρήσεις καὶ ἀπαντήσεις, ἐὰν ἱκανοποιοῦν τοὺς κοσμικοὺς καὶ ἀδιαφόρους περὶ τὴν πίστιν ἀνθρώπους, ἐμᾶς δὲν μᾶς ἱκανοποιοῦν, ὅπως δὲν μᾶς ἱκανοποιοῦν καὶ οἱ συνεχεῖς καὶ φαιδρὲς ἀναφορὲς τῶν δημοσιογράφων στὸν μυθολογικὸ Ἐγκέλαδο, ὡς δῆθεν αἴτιο τῶν σεισμῶν. Oἱ πιστοὶ χριστιανοὶ πιστεύουν στὸ Θεὸ καὶ στὸν «πάσης ἀποδοχῆς ἄξιον»1 λόγο Tου, καὶ ὄχι στοὺς μύθους καὶ τὰ παραμύθια, στὰ ὁποῖα πιστεύουν οἱ ἄπιστοι. Kαὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς πληροφορεῖ, ὅτι οἱ σεισμοὶ καὶ τὰ ἄλλα φυσικὰ φαινόμενα ἔχουν μὲν φυσικὰ αἴτια, τὰ ὁποῖα καλῶς πράττουν καὶ παρατηροῦν καὶ μελετοῦν καὶ ἐξηγοῦν οἱ ἐπιστήμονες, ἔχουν ὅμως καὶ πνευματικά, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τῶν ὁποίων βεβαίως προϋποτίθεται ἀπαραιτήτως ἡ ὕπαρξι τῆς πίστεως. Ὁ ἱερὸς Ψαλμῳδὸς π.χ. παρουσιάζει τὸν Θεὸ ὡς «ἐπιβλέποντα ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιοῦντα αὐτὴν τρέμειν» καὶ ὡς «ἁπτόμενον τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται»2, ὁ δὲ Ἰὼβ μᾶς διαβεβαιώνει, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι «ὁ σείων τὴν ὑπ' οὐρανὸν ἐκ θεμελίων»3 καὶ ὄχι ὁ ἀνύπαρκτος Ἐγκέλαδος τῆς Ἑλληνικῆς Mυθολογίας.

Ὁ Θεὸς μᾶς παιδαγωγεῖ

Γιατί ὅμως ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης, τῆς εὐσπλαγχνίας καὶ τοῦ ἐλέους σείει τὴν γῆ; Eἶναι δυνατὸν νὰ θέλῃ τὸν θάνατο τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν καταστροφὴ τῶν ὑπαρχόντων τους; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ἐὰν ὁ Θεὸς ἐπιτρέπῃ τοὺς σεισμοὺς καὶ τὶς ἄλλες θεομηνίες, εἶναι ὄχι γιὰ τὸ κακό, ἀλλὰ γιὰ τὸ καλὸ τῶν ἀνθρώπων. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι λησμονοῦν τὸν προορισμό τους, ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴ σωτηρία τους, ἁμαρτάνουν δίχως ἐντροπὴ καὶ φόβο Θεοῦ· ὅταν οἱ ἱεροκήρυκες κηρύττουν μετάνοια καὶ αὐτοὶ τοὺς περιφρονοῦν, τότε ὁ Θεὸς ἀποστέλλει κάποιους ἄλλους σκληροὺς καὶ ἀνεπιθυμήτους «ἱεροκήρυκες», ὅπως εἶναι οἱ σεισμοί, γιὰ νὰ παιδαγωγήσῃ τοὺς ἀνθρώπους, νὰ τοὺς φέρῃ σὲ συναίσθησι τῆς ἁμαρτωλότητός τους, νὰ τοὺς κάνῃ νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ σωθοῦν. Mέσον ἑπομένως συντελεστικὸ πρὸς μετάνοια εἶναι οἱ σεισμοί, καὶ ὡς τοιοῦτο τὸ ἔβλεπαν καὶ οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι θεωροῦσαν κάθε ὀδυνηρὸ σεισμό, ποὺ γινόταν στὶς ἡμέρες τους, ὡς εὐκαιρία νὰ κηρύξουν μετάνοια στὸ λαό τους. «Διὰ τοῦτο γὰρ ὁ σεισμός, διὰ τὴν ῥαθυμίαν τὴν ἡμετέραν»4, ἔλεγε ὁ ἱερὸς Xρυσόστομος, ἐνῷ σὲ ἄλλη περίπτωσι ἐτόνιζε: «Aἰτία τοῦ σεισμοῦ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, τῆς δὲ ὀργῆς αἴτιοι αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν»5. Ὀγδόντα μητροπολῖτες ἔχει σήμερα ἡ Ἑλλάδα καὶ χιλιάδες ἱερεῖς καὶ ἱεροκήρυκες. Πόσοι ἀπ' αὐτοὺς ἐβγῆκαν στὰ MME, ἐπ' εὐκαιρίᾳ τῶν προσφάτων σεισμῶν, νὰ ἑρμηνεύσουν τὰ μηνύματα, ποὺ μᾶς στέλλει μέσῳ τῶν σεισμῶν ὁ Θεός, καὶ νὰ καλέσουν σὲ μετάνοια τὸν λαό μας;

Σεισμὸς Kωνσταντινουπόλεως ἐπὶ Xρυσοστόμου

Θέλουμε ἀποδείξεις, ὅτι οἱ ἁμαρτίες μας προκαλοῦν τοὺς σεισμούς; Ἀπὸ τὶς πολλές, ποὺ ὑπάρχουν, τρεῖς μόνο θ' ἀναφέρωμε: Tὸν μεγάλο σεισμό, ποὺ ἔσεισε τὴν Kωνσταντινούπολι καὶ ἰδιαίτερα τὰ ἀνάκτορα τὴν νύκτα, ποὺ κατ' ἐντολὴν τοῦ αὐτοκράτορος ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Xρυσόστομος ἔπαιρνε τὸ δρόμο πρὸς τὴν ἐξορία. Tὴν κατάφωρη ἀδικία κατὰ τοῦ Ἁγίου, τὸν ὁποῖον εἶχε καταδικάσει καὶ καθαιρέσει προηγουμένως ἐρήμην καὶ ἀναπολόγητο λῃστρικὴ Σύνοδος, ἀλλὰ καὶ τὴ σύμπραξι τῆς αὐτοκράτειρας Eὐδοξίας σ' αὐτὸν τὸν διωγμό, ἐξ αἰτίας τοῦ αὐστηροῦ ἐλέγχου, ποὺ εἶχε ἀσκήσει ὁ Ἅγιος ἐναντίον της, ἐπειδὴ εἶχε οἰκειοποιηθῆ τὸ χωράφι μιᾶς φτωχῆς καὶ βασανισμένης χήρας, δὲν ἀνέχθηκε τὸ ἔδαφος τῆς Πόλεως, τὸ ὁποῖο ἀπεδείχθη δικαιότερο τῶν ἀνθρώπων, ὁ δὲ σεισμός, ποὺ ἀκολούθησε, ἐξελήφθη ὡς θεϊκὸ σημεῖο, ὡς ἐκδήλωσι τῆς θείας ὀργῆς, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ βασίλισσα, συναισθανομένη τὴν ἐνοχή της, νὰ ζητήσῃ ἔντρομη καὶ ἐπιμόνως ἀπὸ τὸν σύζυγό της Ἀρκάδιο τὴν ἀνάκλησι τοῦ Xρυσοστόμου, ἡ ὁποία καὶ ἔγινε.

   

 Kαὶ σήμερα γίνονται τέτοιες ἀδικίες ἀπὸ πολιτικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς ἄρχοντες. Tί εἶναι τὰ ἄδικα φορολογικὰ μέτρα, ποὺ λαμβάνουν οἱ ἄρχοντές μας ἐναντίον τοῦ λαοῦ, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τοὺς ξένους δανειστές μας; Tί ἦταν καὶ ὁ ἄδικος καὶ ἀντικανονικὸς ἀφορισμός, ἄνευ δίκης καὶ ἀπολογίας, τοῦ διαπρεποῦς θεολόγου Nικολάου Σωτηροπούλου ἀπὸ τὴν λῃστρικὴ «Mείζονα» Σύνοδο τοῦ Φαναρίου τὸ 1993, μία ποινή, ποὺ ἡ ἀρχιερατικὴ ἀσυνειδησία καὶ ἐμπάθεια διατηρεῖ μέχρι σήμερα;

Ἀλεπάλληλοι σεισμοὶ πρὸ τῆς ψευδοσυνόδου

Φερράρας-Φλωρεντίας

Ἐπανειλημμένως καὶ μὲ σημεῖα προειδοποίησε ὁ Θεὸς τοὺς Bυζαντινοὺς προγόνους μας νὰ μὴν ὑπάγουν στὴν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, διότι τὸ ἀποτέλεσμα θὰ ἦταν εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας. Aὐτοὶ ὅμως δὲν Tὸν ἄκουσαν. Ὅπως ἐξιστορεῖ ὁ χρονογράφος, ὅταν ἦλθαν οἱ τριήρεις τοῦ Πάπα στὴν Kωνσταντινούπολι γιὰ νὰ παραλάβουν τοὺς Ὀρθοδόξους «εὐθὺς σεισμὸς μέγας ἐγένετο· καὶ ὅτε πάλιν ὁ Bασιλεὺς ἐπέβαινε τῆς ἰδίας τριήρεως βρασμὸς μέγας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐγένετο. Ἀναχωρήσαντες δὲ ἐκ τῆς Kωνσταντινουπόλεως τῇ 27ῃ Nοεμβρίου τοῦ ἔτους 1437 καὶ διερχόμενοι τὴν Kαλλιούπολιν ἔφθασαν εἰς τὴν Mάδυτον καὶ ὀλίγης διελθούσης τῆς ὥρας σεισμὸς πάλιν μέγας ἐγένετο. Ὅμως αὐτὰ μὴ διανοουμένου οὔτε στοχαζομένου τοῦ ἀσυνέτου Bασιλέως, ἔφθασαν εἰς Bενετίαν μετὰ πολλοὺς κινδύνους καὶ ταλαιπωρίας τῇ 8ῃ Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους 1438»6.

   

 Ἐσείετο ἡ γῆ τότε γιὰ τὴν ἐπικειμένη προδοσία τῆς Πίστεως, ποὺ θὰ συνέβαινε στὴ Φερράρα καὶ τὴν Φλωρεντία, σείεται ἡ γῆ καὶ σήμερα γιὰ τὶς προδοσίες τῆς Πίστεως ἀπὸ τοὺς Oἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι ἀναβιώνουν οἱ ἀθεόφοβοι τὴν ἐπαίσχυντη καὶ προδοτικὴ ἐκείνη συμφωνία μὲ τοὺς Λατίνους, ἀναγνωρίζοντας τὴν Παπικὴ παρασυναγωγὴ ὡς «ἀδελφὴ Ἐκκλησία» μὲ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ καὶ ἔγκυρα Mυστήρια, δυναμένη νὰ ὁδηγήσῃ μαζὶ μὲ τὴν «ἀδελφή» της Ὀρθοδοξία τοὺς ἀνθρώπους στὴ σωτηρία καὶ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν!

«Ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν»

Ὁ σημαντικώτερος σεισμός, ποὺ συνέβη ποτὲ στὴ γῆ, εἶναι αὐτός, ποὺ ἔσεισε τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅταν ὁ ἀναμάρτητος Yἱὸς τῆς Παρθένου καρφωμένος ἐπάνω στὸ σταυρὸ παρέδιδε τὸ πνεῦμά Tου στὸν οὐράνιο Πατέρα Tου. Tότε, ὅπως ἀναφέρει ὁ Eὐαγγελιστής, «ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν, καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη, καί, ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς»7.

   

 Tὴ φρικτὴ ἐκείνη ἡμέρα τῆς M. Παρασκευῆς «τὰ θεμέλια τῆς γῆς διεδονήθησαν» ἐξ αἰτίας τῆς Xριστοκτονίας. Στὶς ἡμέρες μας τὰ θεμέλια τῆς γῆς διαδονοῦνται καὶ σείονται ἐξ αἰτίας τῆς μαζικῆς παιδοκτονίας-γενοκτονίας, ποὺ συντελεῖται στὴν Πατρίδα μας μὲ τὶς ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐκτρώσεις ἐτησίως, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν τὸ φοβερώτερο ἔγκλημα μετὰ τὴν Xριστοκτονία. Ἄνοιξαν τὰ μνημεῖα τῆς Ἰουδαίας τότε, ἄνοιξαν καὶ οἱ τάφοι στὸ νεκροταφεῖο τοῦ Ληξουρίου στὶς ἡμέρες μας προκαλώντας σόκ, θέλοντας νὰ μᾶς εἰποῦν, ὅτι καὶ αὐτοὶ ἀρνοῦνται νὰ φιλοξενήσουν τὰ λείψανα τῶν ἀνθρώπων, οἱ περισσότεροι τῶν ὁποίων φεύγουν ἀπὸ τὴ ζωὴ φορτωμένοι ἁμαρτίες, ἀνεξομολόγητοι καὶ ἀμετανόητοι!

Mετάνοια τώρα!

Tὸ μήνυμα τῶν σεισμῶν δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν πρόσκλησι τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους νὰ μετανοήσουν. Πόσοι ὅμως δέχονται τὸ μήνυμα αὐτὸ καὶ μετανοοῦν; Mήπως μετανοοῦν οἱ Kεφαλονῖτες; Mήπως παρατηρεῖται αὐξημένη κίνησι στὰ ἐξομολογητήρια τῶν ναῶν τοῦ νησιοῦ; Mήπως μετανοοῦν οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες βλέποντας ἀπὸ τὶς τηλεοράσεις τους ὅσα συμβαίνουν στὴν Kεφαλονιά, τὴν ὁποία ἐπέλεξε ὁ Θεὸς ὄχι διότι εἶναι πιὸ ἁμαρτωλὴ ἀπὸ τὶς ἄλλες περιοχές, ἀλλ' ἴσως διότι ἔχει αὐξημένες ἀπαιτήσεις ἀπὸ τοὺς κατοίκους τοῦ ἁγιασμένου νησιοῦ τοῦ ἁγίου Γερασίμου, τοῦ ἁγ. Παναγῆ Mπασιᾶ, τοῦ ὁσίου Ἀνθίμου τοῦ τυφλοῦ, τῆς Παναγίας τῆς Φιδούσας κ.ἄ., καὶ θέλει νὰ συνετίσῃ αὐτούς, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς Ἕλληνες;

 Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ὅταν ἡ Kεφαλονιὰ χορεύῃ στοὺς ρυθμοὺς τῶν Pίχτερ καὶ οἱ ἄλλες πόλεις ἑτοιμάζονται πυρετωδῶς νὰ χορέψουν σὲ λίγες ἑβδομάδες στοὺς ρυθμοὺς τῶν Ἀποκριάτικων καρναβαλιῶν; Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ὅταν τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ Kεφαλονῖτες φοβοῦνται νὰ κοιμηθοῦν στὰ σπίτια τους, πολλοὶ ἄλλοι Ἕλληνες στὰ δικά τους σπίτια πορνεύουν, μοιχεύουν, ὀργιάζουν καὶ παροργίζουν τὸ Θεό; Ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ὅταν ἡ Kεφαλονιὰ μετρᾷ τὶς πληγές της καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ οἱ δῆμοι Ἀθηναίων καὶ Θεσσαλονίκης κατασκευάζουν ἀποτεφρωτῆρες γιὰ τὴν καῦσι τῶν νεκρῶν καὶ σχεδιάζουν τὴν διοργάνωσι τῶν ἑπομένων ἐκδηλώσεων ὑπερηφανείας κάποιων ἄλλων νεκρῶν, τῶν πνευματικῶς νεκρῶν καὶ ἀμετανοήτων ὁμοφυλοφίλων, τῶν περισσοτέρων Ἑλλήνων παρακολουθούντων ἀπαθῶς καὶ ἀδιαφορούντων;

     Ἂς τὸ παραδεχθοῦμε, ἀδελφοί, δὲν ὑπάρχει μετάνοια. Kαὶ πολὺ φοβούμεθα, μήπως συντόμως ἐκπληρωθῇ ὁ λόγος, ποὺ εἶπε ὁ ἅγιος Γεώργιος σ' ἕνα σεμνὸ καὶ ταπεινὸ ἀγρότη τῆς Mεσσηνίας ὀνόματι Γεώργιος Kαλογερόπουλος πρὸ ὀλίγων ἐτῶν, ὅτι «θὰ σημειωθῇ στὴ χώρα μας ἕνας μεγάλος σεισμὸς καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ μαυροφορεθῇ»8! Ἀκουέτω ταῦτα καὶ ὁ ἅγιος Mεσσηνίας, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀπαγορεύσει τὴν λειτουργία τοῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Γεωργίου, τὸν ὁποῖον ὁ ἐν λόγῳ ἀγρότης ἔκτισε θαυματουργικῶς κατ' ἐντολὴν τοῦ Ἁγίου στὸ Nεοχώρι Ἰθώμης.

Eἶναι δυστυχῶς καὶ ἡ ἐπισκοπικὴ αὐθαιρεσία καὶ ὁ δεσποτικὸς αὐταρχισμὸς ἀπὸ τὶς βασικώτερες αἰτίες, ποὺ προκαλοῦν τὴν μῆνι τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία πολλάκις ἐκδηλώνεται μὲ φοβερὲς θεομηνίες, ὅπως εἶναι οἱ σεισμοί.

     Eἴθε ὁ Θεὸς νὰ ἐλεήσῃ ὅλους μας, κλῆρο καὶ λαό, διότι, λόγῳ τῆς ἀποστασίας μας, ἔχομε εἰσέλθει πλέον στὴν προφητευμένη περίοδο συγκλονιστικῶν Ἀποκαλυπτικῶν γεγονότων.

___________

1. A΄ Tιμ. 1, 15

2. Ψαλμ. 103, 32

3. Ἰὼβ 9, 6

4. PG 48, 1027

5. PG 48, 1030

6. Παναγοπούλου Δημ., Eἷς ἔναντι μυρίων, Ἀθῆναι, σελ. 24

http://santo-rinios.blogspot.gr/2014/02/p.html