Αγαπητή
μητερούλα!
Το
γράμμα σας το έλαβα. Όμως δεν έχω ούτε τις δυνάμεις ούτε τον χρόνο να σας απαντήσω
με κήρυγμα. Αφού, παρά τα 86 χρόνια μου, ζω ακόμη με τον ίδιο
ρυθμό, όπως κι ο σύζυγός σας. Όσον αφορά τους αιρετικούς μη βαυκαλίζεστε: όλα
είναι υπέροχα εκτός από τη σωτηρία της ψυχής- μα έτσι άραγε είναι υπέροχα;
Για
τον ιερέα όλα είναι σημαντικά και πρώτα απ' όλα η μεγάλη οικογένεια της
Εκκλησίας, όπου για όλους είναι πατέρας.
Αναμφίβολα,
μητερούλα, το να είστε σύζυγος ιερέα είναι αγώνας, καθώς η πρεσβυτέρα πρέπει να
γίνει όχι μόνο σύζυγος και μητέρα για την οικογένειά της αλλά και βοηθός του
παππούλη στο έργο της διαπαιδαγώγησης των ψυχών. Γνωρίζω μια οικογένεια, όπου η
πρεσβυτέρα υποδέχεται τους προσερχόμενους, προετοιμάζοντας την υποδοχή του
παππούλη. Συχνά, πολύ συχνά, αφού μιλήσει με την πρεσβυτέρα, η επισκέπτρια
φεύγει ικανοποιημένη και χωρίς τον παππούλη. Η
εποχή τώρα αναμφίβολα είναι δύσκολη, καθώς το άμεσο έργο του ιερέα, η
διαπαιδαγώγηση των ψυχών, έχει μετατεθεί στο μακροπρόθεσμο πλάνο κι ο ιερέας
έχει γίνει και οικοδόμος και προμηθευτής και κουβαλητής. Σεις λοιπόν,
μοιραζόμενη με τον σύζυγο τα βάρη των φροντίδων για την οικογένειά σας. τον
βοηθάτε στους κόπους του για την Εκκλησία.
Οι
αιρετικοί, αγαπητή μου ζουν σήμερα με δωρεές από τη Δύση και δεν πένονται όπως
οι ορθόδοξοι, κι αυτό είναι ένας από τους πειρασμούς που οπωσδήποτε βιώνει κάθε
άνθρωπος. Διαβάστε για τον πειρασμό του Κυρίου στην έρημο «ταύτα πάντα σοι δώσω
εάν πέσων προσκυνήσης μοι» (Ματθ. 4.9).
Εμείς
όμως. οι ορθόδοξοι χριστιανοί, αναμένεται μέχρι το τέλος των ημερών να
σηκώνουμε τον σταυρό και των επιθέσεων του εχθρού και της δικής μας αδυναμίας
και των ατελειών, ώστε να ζητούμε τον Κύριο και να ικετεύουμε για τη βοήθεια
Του.
Σωζόμαστε,
αγαπητή μου όχι με τους δικούς μας αγώνες, τις αρετές, ούτε ακόμη με τα καλά
μας έργα, αλλά με τον αγώνα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος μας άφησε
ως κληρονομιά τον σωτήριο Σταυρό Του. Οι δικοί μας μικροί σταυροί είναι ομοίωση
του δικού Του μεγάλου.
Λυπήθηκα
που διάβασα το γράμμα σας διότι σε αυτό υπάρχει πλήρης ακατανοησία του χριστιανικό
αγώνα και της πάλης με τις σκοτεινές δυνάμεις και την αμαρτωλότητά μας.
Μα
και με ποιον να παλέψουν οι αιρετικοί, αν ο εχθρός δεν τους μάχεται και δεν
τους επιτίθεται καθόλου, θεωρώντας τους δική του περιουσία και μόνο τούς
νανουρίζει με ευημερία και φανταστική καλοσύνη;
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ. ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΩΑΝΝΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.