ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΧΗΣ ΕΥΠΡΑΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΙΖΟΝΑ "ΕΙΧΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ"

www.pravoslavie.ru

Χαιρετισμός Γερόντισσας Μακρῖνας, Καθηγουμένης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου Μακρυνοῦ Μεγάρων

Πρός τούς φοιτητάς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου τῆς Θεσσαλονίκης.

         

Ἀγαπητά μου παιδιά, χαίρετε πάντοτε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ!

        Συγκινοῦμαι βαθιά, ὅταν νέοι ἄνθρωποι, ὅπως ἐσεῖς, ἀναζητοῦν τό Φῶς, ἀγαποῦν τούς Ἁγίους καί ποθοῦν νά ἰχνηλατήσουν τήν ἀνοδική πορεία τους.

        Μέσα στήν ἀπόγνωσι καί τήν σύγχυσι τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου, τό μοναδικό στήριγμά μας εἶναι ὁ Χριστός, πού εἶναι τό πᾶν, ὅπως ἔλεγε ὁ Παππούλης μας.

        Ὁ Ἅγιος Πορφύριος, καθώς καί ὅλοι οἱ σύγχρονοι Ἅγιοι, διακηρύττουν πώς ἡ ἁγιότης ὑπάρχει καί στίς μέρες μας. Ἡ παρουσία τῶν Ἁγίων σκορπίζει τήν ἐλπίδα τῆς Ἀναστάσεως, τό μήνυμα τῆς κατά χάριν θεώσεως. Οἱ Ἅγιοι διαχέουν τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στόν κόσμο. Οἱ Ἅγιοι μᾶς παρακολουθοῦν μέ ἀγάπη, μᾶς παρηγοροῦν, στέκουν δίπλα μας μέ στοργή, ἀκοῦνε τίς δεήσεις μας, συμμετέχουν στόν πόνο μας. Εἶναι ἡ παρηγοριά μας, ἡ ζῶσα παρουσία τοῦ Χριστοῦ.

        Βέβαια σήμερα ἡ κοινωνία προβάλλει διαφορετικά πρότυπα. Ἐξαίρει τούς μεγιστάνες, τούς σοφούς κατά κόσμον, τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς, τούς πρωταθλητές, τούς παντός εἴδους καλλιτέχνες.

        Οἱ Ἅγιοι ὅμως εἶναι οἱ ἀφανεῖς, οἱ ἀδύναμοι, οἱ ἀσήμαντοι καί συγχρόνως οἱ ἐπιφανεῖς, οἱ δυνατοί, οἱ κριτές τοῦ κόσμου.

        Ὁ δικός μας Ἅγιος Πορφύριος ἦταν κατά κόσμον ἀγράμματος, ἀδύναμος, ἀσθενικός. Ἦταν νήπιος καί ἐξουθενημένος, «ἕνα ἀλητόπαιδο τοῦ Χριστοῦ», ὅπως ἔλεγε ὁ ἴδιος. Ἀλλά συγχρόνως ἦταν πάνσοφος, ἦταν «παντοδύναμος» ἐν Πνεύματι ἁγίῳ. Στόν ταπεινό αὐτόν ἄνθρωπο ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε τό πλήρωμα τῆς σοφίας, τήν γνῶσι τοῦ σύμπαντος, τά μυστήρια τῆς θείας Οἰκονομίας, τούς λόγους τῶν ὄντων, τά ἄδηλα καί τά κρύφια, τίς ἀλήθειες τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου.

        Ἀγαπητά μου παιδιά, νά βλέπατε τόν πόνο του γιά τήν Ἐκκλησία, γιά ὅλο τόν κόσμο, καί ἰδιαιτέρως γιά σᾶς τούς νέους! Τί νά σᾶς πῶ! Ὁ πόνος του ἦταν Χριστοειδής!

        Συνεχῶς ἔλεγε: Οἱ γονεῖς νά δοθοῦν στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Διότι, ὅταν μυστικά ἀγκαλιάζουν τίς ψυχές τῶν παιδιῶν μέ τήν προσευχή, τά παιδιά ἀπαλλάσσονται ἀπό τά προβλήματα. Ἐξ αἰτίας τῶν γονέων δημιουργεῖται μέσα στήν ψυχή τῶν παιδιῶν μία κατάστασις, πού τά σημαδεύει γιά ὁλόκληρη τήν ζωή τους.

        Ὁ γλυκύς Παππούλης μας, ὁ Ἅγιος Πορφύριος, τό λαμπρότατο αὐτό κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἦταν ὄντως σοφός διδάσκαλος, διακριτικός παιδαγωγός. Δέν δίδασκε μόνο μέ λόγους, ἀλλά, σκορπίζοντας τήν θεϊκή ἀγάπη πού εἶχε μέσα του, ἀπεκάλυπτε στόν συνομιλητή του τήν ἀπέραντη εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ.

        Ἀγαποῦσε τόν κάθε ἄνθρωπο ὅπως ἦταν, μέ τίς ἀδυναμίες του καί τά ἐλαττώματά του. Δέν τόν ἀπασχολοῦσε ἡ ἐξωτερική ἐμφάνισι τοῦ ἄλλου, διότι ἔβλεπε στό βάθος τῆς ψυχῆς, γνωρίζοντας ὅτι, ὅταν κανείς ἀγαπήση τόν Χριστόν, ἀμέσως ἀλλάζει καί ἐξωτερικά.

        Μία μέρα μέ πῆρε χαρούμενος τηλέφωνο καί μοῦ εἶπε: Ποῦ νά στά λέω! Ἐδῶ ἔχουν ἔρθει κάτι χίππυδες. Νά δῆς ἕνα ντύσιμο περίεργο, κάτι χαϊμαλιά, μαλλιά ἀνακατεμένα! Ἀλλ’ ἐγώ τούς ἀγαπῶ!... Δέν γνώρισαν τόν Χριστό. Βλέπω τίς ψυχοῦλες τους πόσο ἁγνές καί ὡραῖες εἶναι, καί τούς ἀγαπῶ πολύ, μωρέ.

        Ἄλλοτε πάλι κτυποῦσε τό τηλέφωνο μετά τά μεσάνυκτα.

        -Κλαίω, κλαίω, μέ πόνεσε ἡ καρδιά μου, μοῦ ἔλεγε μέ λυγμούς.

        -Γιατί, Γέροντα, τί πάθατε;

        -Ὑποφέρω πολύ. Νά, βλέπω τούς νέους κλεισμένους μέσα στά σκοτεινά κέντρα διασκεδάσεως, βουτηγμένους μέσα στήν ἁμαρτία. Βλέπω νά μολύνουν ὅλη τήν νύχτα τήν ψυχή καί τό σῶμα τους… καί θρηνῶ. Πόσο πονάω!... Ὑψώνω τά χέρια καί προσεύχομαι. Καταστρέφονται ψυχές.

        Βλέπετε, παιδιά μου, οἱ Ἅγιοι εἶναι φίλοι μας στοργικοί, μᾶς πονοῦν, μᾶς σκέπτονται…

        Ὁ Παππούλης μας ἄλλωστε εἶχε πεῖ: «Δέν ὑπάρχει ἀπόστασις μεταξύ μας. Ὅταν φύγω γιά τόν οὐρανό, θά εἶμαι πιο κοντά σας, ὅταν μέ ζητᾶτε».

        Ἄς εὐχώμαστε, λοιπόν, ἐμεῖς γιά σᾶς καί σεῖς γιά μᾶς νά ἀγαπήσωμε τόν Χριστόν μέ ὅλη μας τήν ψυχή, καί νά Τόν δοξάζωμε εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

Γερόντισσα Μακρῖνα, Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου Μακρυνοῦ Μεγάρων.

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

ΘΕΛΕΙ ΤΟΛΜΗ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ.

ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΖΑΧΑΡΩΦ.

Από τον βίο του αγίου Finnian Ηγουμένου του Clonard της Ιρλανδίας.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ ΑΓΙΟΝ ΚΟΣΜΑ ΤΟΝ ΑΙΤΩΛΟ. ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Π. ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΤΗ.

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΑΝΝΑ ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ .Ερωτήσεις στην ομιλία της Κομοτηνής στις 13 Νοεμβρίου 2015.

Ομιλία στα Φάρσαλα 15/12/15 ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΑΝΝΑ ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ.

JIM FOREST, ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΜΟΥ 1

ΠΑΤΗΡ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΦΟΥΝΤΑΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ.

Αγία Ita (Ida, Dorothy), Ερημίτρια στο Limerick, Ιρλανδία, και θετή μητέρα του Αγ.Brendan († 570)

Αγία Μάρτυς Dymphna, Προστάτις Πνευματικών Ασθενειών † 650

Χαμιδιέ Το Χωριό Των Ελληνοφώνων Ελλήνων Κρητικών Στη Συρία.

Ἡμερίδα μέ θέμα: «Yoga; Εὐχαριστῶ δὲν θὰ πάρω!» πού διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

Π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ "Οι Γκουρού και ο Χριστός"

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΙΑΣ ΓΕΝΝΗΤΡΙΑΣ ΣΤΑ ΚΑΡΟΥΛΙΑ. На Карулья доставили генератор

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΤΑ ΚΑΡΟΥΛΙΑ. ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

http://m-athanasios.livejournal.com/

Παρέα της Τρίτης 19-1-2016 («Από την Άσκηση στην Χαρά»)

Владимир Путин о Валааме. Ο ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΛΑΑΜ.

Η ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ.Радость Богоявления. ΥΠΕΡΟΧΟ ΒΙΝΤΕΟ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΝΩΤΗΣ.

ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ

ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΟΛΙΒΙΑΤΗΣ ΜΙΛΑ ΜΕ ΓΟΝΕΙΣ

ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ

ΠΑΤΗΡ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ,

Blessed Euphemia of Serbia. The Life of an Apostolic Eldress ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

Blessed Euphemia of Serbia. The Life of an Apostolic Eldress

Translated from English by Constantin Fagetan

Second Edition

One of the holy women who have spiritualy enlightened the way to the heavenly kingdom is also this heroine of our times - Blessed Euphemia from Ravanitza. Her life is presented in this book by her spiritual daughters.


ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ LINK.


https://agserafim.files.wordpress.com/2010/06/10-blessed-euphemia2.pdf

Άγιος Νεομάρτυς Ευγένιος Ροντιόνωφ ο Ρώσσος. (23 Μαίου 1977 - 23 Μαίου 1996) .Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟ.

http://www.scribd.com/doc/296576128/%CE%92%CE%AF%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%9C%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1-PDF

http://geron-nektarios-o-agioritis.blogspot.gr/2016/01/blog-post_25.html

Ταχιάος Αντώνιος-Αιμίλιος Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ. Αναμνήσεις-Βιώματα-Εμπειρίες.

 «...Ήμουν μόλις 19 ετών το 1950 και άρχισε να καλλιεργείται μέσα μου μια περιέργεια για τον εξόριστο ρωσικό κόσμο της διασποράς, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την πατρίδα του και ζούσε πια με την ανάμνησή της. Ήταν μια τραγική διασπορά...

Το 1951 επισκέφθηκα τη ρωσική μονή του Αγίου Παντελεήμονος στο Άγιον Όρος και αυτή ήταν η σύναψη μιας πρώτης γνωριμίας με τον ρωσικό κόσμο...

Στο βιβλίο αυτό περιγράφω πώς προχώρησε η γνωριμία μου με τη ρωσική διασπορά και με διαπρεπείς προσωπικότητές της που ζούσαν στο Παρίσι και σε άλλες χώρες. Βεβαίως στο κέντρο όλων αυτών των εμπειριών βρισκόταν το ρωσικό Ινστιτούτο Ορθοδόξου Θεολογίας «Άγιος Σέργιος» στο Παρίσι, εκεί όπου πέρασα σχεδόν τρια χρόνια και έζησα τις βαθύτερες εμπειρίες. Τα πρόσωπα που γνώρισα εκεί μου άφησαν ανεξάλειπτες αναμνήσεις. Στο βιβλίο αυτό προσπαθώ να καταστήσω γνωστές προσωπικότητες ενός ανεπανάληπτου παρελθόντος, καθώς και εντυπώσεις και εμπειρίες μιας άλλης εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί».

Αντιδράσεις: ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΜΑΝΤΣΟΦ (28/06/1885-01/01/1976) .Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ . ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ

Στον Καύκασο

Ό πατήρ Σεραφείμ Ρομαντσόφ είχε πολύ ευχάριστες αναμνήσεις από τον καιρό τού ζούσε στον Καύκασο.

 Είχε φύγει στα βουνά μαζί με τον πατέρα Νικόλαο, πού ήταν επίσης από τούς μοναχούς της Μονής του Γκλίνσκ. Εγκαταστάθηκαν σε κάποιο μικρό χωριατόσπιτο χτισμένο σε ένα ερημικό μέρος. Τον κήπο του σπιτιού τον χώρισαν στα δύο για να μην μπλέκονται σε μάταιες συζητήσεις. Προκειμένου να συντηρηθούν τον έσκαψαν και φύτεψαν καλαμπόκι. Για την τροφή τους χρησιμοποιούσαν κάστανα. Κάποιοι μοναχοί εκεί επίσης ασχολούνταν με τη μελισσοκομία. Για να έχουν οι δύο πατέρες χρήματα για τις απαραίτητες ανάγκες τους ασχολούνταν με διάφορες τέχνες. Σκάλιζαν κουτάλια και προσπαθούσαν να μην παρασύρονται από αλλότριες σκέψεις λέγοντας την ευχή σχεδόν φωναχτά. Πιο συχνά έλεγε την ευχή, σαν να ανέπνεε, ο πατήρ Νικόλαος: «Κύριε Ιησού Χριστέ…δίνοντας το σύνθημα - καθότι ό πατήρ Νικόλαος ήταν παλαιότερος- για να προσέχουν τον εαυτό τους και τά λόγια της προσευχής. 

Το δείπνο τους το ετοίμαζαν με τη σειρά, χωρίς ποτέ να συζητούν από πριν τί θα μαγειρέψουν και χωρίς να εξετάζουν μετά αν ήταν καλό το φαγητό. Έτρωγαν, ευχαριστούσαν τον Θεό και καταπιάνονταν με τη δουλειά τους. Έτσι πάντοτε υπήρχε μεταξύ τους ειρήνη και συμφωνία.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑ. ΤΩΝ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ.

ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ (ΛΟΥΚΑΣ). (12/02/1888- 21/03/1974) Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ. " «Δώσε του!» ακούγεται ή φωνή τού δεσπότη. Ταραγμένος ό πατήρ Ανδρόνικος προειδοποιεί: «Έμεινε ένα τελευταίο, μικρό κομμάτι. Αύριο για σάς δεν θα υπάρχει τίποτε». Ό επίσκοπος επαναλαμβάνει: «Δώσε του!».

Για κάποιο διάστημα ό επίσκοπος Παυλίνος ζούσε στη Μόσχα στο μοναστήρι Νοβοσπάσκυ. Ό πατήρ Ανδρόνικος, πού ήταν διακονητής του, διηγήθηκε ότι κάλεσαν κάποτε τον δεσπότη να λειτουργήσει σε κάποιον ναό. Στον ναό αυτό πάνω από το σύνθρονο κρεμόταν μια μεγάλη κανδήλα. Κατά τη διάρκεια της αναγνώσεως τού Αποστόλου οι υποδιάκονοι, αφαιρώντας από τον επίσκοπο το ώμόφορο , άγγιξαν απρόσεκτα την κανδήλα και έχυσαν όλο το λάδι πάνω στον αρχιερέα. Ό επίσκοπος Παυλίνος όχι μόνο δεν ταράχτηκε, άλλα ούτε καν άλλαξε ή όψη του. Δεν είπε ούτε λέξη επιπλήξεως. Ζήτησε μόνο μία πετσέτα, σκουπίστηκε και συνέχισε ήσυχα τη Θεία Λειτουργία.

Μετά την κοίμηση τού άγιου Πατριάρχου Τύχωνος, ανέθεσαν στον επίσκοπο Παυλίνο να γυρίσει σε όλους τούς αρχιερείς και να λάβει απ’ αυτούς γραπτή συμφωνία για την εκλογή σε Πατριάρχη Μόσχας τού μητροπολίτου Κυρίλλου, τον όποιο στη διαθήκη του ό κεκοιμημένος Πατριάρχης είχε ορίσει ως πρώτο τοποτηρητή. Την εντολή αυτή την εκπλήρωσε ό επίσκοπος Παυλίνος. Όταν όμως επέστρεφε στη Μόσχα, τον

συνέλαβαν στο τραίνο, του πήραν τον κατάλογο και φυλάκισαν τούς αρχιερείς, πού είχαν βάλει την υπογραφή τους.

Ό πατήρ Ανδρόνικος οικειοθελώς άκολούθησε τον επίσκοπο Παυλίνο στην εξορία. Εκεί λειτουργούσε μια εκκλησία, όπου ό επίσκοπος προσευχόταν και σπανίως λειτουργούσε. Ζούσαν φτωχικά και τρέφονταν με λιγοστή τροφή. Κάποιες φορές δεν υπήρχε ούτε ψωμί. Ό πατήρ Ανδρόνικος στερούσε τον εαυτό του απ’ όλα για να μπορέσει να δώσει κάτι στον επίσκοπο. Κάποτε πέρασε απ’ αυτόν ένας φτωχός. Ό πατήρ Ανδρόνικος είχε ήδη κάποιες μέρες, πού δεν είχε βάλει μπουκιά στο στόμα του, φυλάγοντας το τελευταίο κομματάκι ψωμί για τον δεσπότη. Αλλά έρχεται ό φτωχός και ζητάει κάτι για την Αγάπη του Χριστού. «Δώσε του!» ακούγεται ή φωνή τού δεσπότη. Ταραγμένος ό πατήρ Ανδρόνικος προειδοποιεί: «Έμεινε ένα τελευταίο, μικρό κομμάτι. Αύριο για σάς δεν θα υπάρχει τίποτε». Ό επίσκοπος επαναλαμβάνει: «Δώσε του!».

Το πρωί, μόλις άρχισε να φέγγει, κάποιος χτύπησε το παράθυρο. Ό πατήρ Ανδρόνικος είδε ότι είχε έρθει ό νεωκόρος της εκκλησίας. Έφερε ένα μεγάλο, φρεσκοψημένο ψωμί. Ό δεσπότης γέλασε: «Να, λοιπόν! Αν δεν έδινες χθες στον φτωχό, δεν θα έπαιρνες σήμερα τέτοιο καρβέλι». 

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑ. ΤΩΝ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ.

ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΜΑΝΤΣΟΦ (28/06/1885-01/01/1976) .Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ " Συνάντηση με έναν υπνωτιστή "

 Συνάντηση με έναν υπνωτιστή

Ό πατήρ Σεραφείμ Ρομαντσόφ ήταν νέος υποτακτικός όταν άρχισε ό Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμοι από το μοναστήρι πήραν κάποιους για το μέτωπο κι ανάμεσα τους και τον νεαρό υποτακτικό. Σύντομα τραυματίστηκε και τον έστειλαν στο νοσοκομείο. Εκεί ανάμεσα στους τραυματίες ξεφύτρωσε ένας υπνωτιστής, ό όποιος προσπαθούσε να δράσει πάνω σ’ όλους πού ήσαν δίπλα του. Με τις κινήσεις τών χεριών του υπνώτιζε τούς τραυματίες, άλλα δεν μπορούσε να επιδράσει καθόλου πάνω στον νεαρό υποτακτικό. Ό πατήρ Σεραφείμ είπε ότι καθώς ήταν ξαπλωμένοι, έλεγε την ευχή, την προσευχή τού Ιησού. Βλέπονται, ότι οι προσπάθειες τού υπνωτιστή έπεφταν στο κενό, ό πατήρ Σεραφείμ πείστηκε ότι αυτό δεν είναι απλώς επίδραση σε κάποιες κρυφές δυνατότητες τού ανθρώπου, αλλά πίεση τού διαβόλου, ό οποίος εύκολα κυριεύει την ανυπεράσπιστη ψυχή. Δεν μπορεί όμως να εκδηλώσει τις δυνάμεις του εάν ό άνθρωπος προσεύχεται.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑ. ΤΩΝ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ.