ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ - Π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΑΦΕΙΡΗ

Τα ρωσικά στρατεύματα στη Συρία χάρισαν δώρα στα παιδιά

Ευχές του Αγίου Γρηγορίου Δεκαπολίτου για λύσιμο μαγείας και υγεία

Ευχές του Αγίου Γρηγορίου Δεκαπολίτου για λύσιμο μαγείας και υγεία

Του Κυρίου δεηθώμεν.

Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτωρ, ο διοικών και κυβερνών την πάσαν κτίσιν και φυλάσσων τας ψυχάς και τα σώματα των ανθρώπων από του νοητού και δολίου δράκοντας και αποστείλας τον Μονογενή Σου Υιόν, Υπεράγιε, διά την ημετέραν σωτηρίαν, γεννηθέντα εκ της Αειπαρθένου Μαρίας, Αυτός Πανάγαθε Βασιλεύ, αποδίωξον παν πονηρόν και ακάθαρτον και εβδελυγμένον πνεύμα και πάσαν μαγείαν, φαρμακείαν, μαντείαν και πάσαν ασέβειαν και πονηράν ασθένειαν από του δούλου Σου ( όνομα πάσχοντος) και παν πνεύμα επιβουλεύον και αδικούν αυτό. Εξαλειφθήτω δε πάσα πονηρία και ακαθαρσία αυτού. Ορκίζω σε εις τον ορατόν και Υψιλότατον Θρόνον του Παντοκράτορος Θεού, παν ακάθαρτον και πονηρόν, ερχόμενον και εμφωνεύον και αδικούν αυτόν. Ορκίζω σε εις τον ανεξιχνίαστον και ακατάληπτον Θεόν, Ον τρέμουσιν οι Ουρανοί και η γη και η θάλασσα και δοξολογούσιν οι άγιοι, Φεύγε ανεμόπους και άνομε, φεύγε ανεμόφορε και ανεμόστροφε, φεύγε δαιμόνιον το εγείραν την δεξιάν επί την αριστεράν, φεύγε ο χαλεπός δαίμων, ο απτόμενος των καρδιών των ανθρώπων, ο ερχόμενος εις τα οστά και εις τους οφθαλμούς αυτών, ο δαμάζων τα σώματα των ανθρώπων και την σάρκα αυτών, ο απτόμενος των νεύρων και των αρτηρίων αυτών, φεύγε από τον δούλον του Θεού ( όνομα πασχόντος) και αναχώρησον από του πλάσματος του Χριστού του Θεού ημών.

 Ορκίζω σε και αυθίς εις τον επουράνιον Θεόν και Βασιλέα πάντων των ποιημάτων Αυτού και κτισμάτων, και μη εμμείνης, πονηρέ και μιαρέ δαίμων εις τον δούλον του Θεού ( όνομα πασχόντος) και μη ψυχήν και καρδίαν κρατήσης, μη άψη συ εις ήπαρ ή εις πνεύμονα ή εις νεφρούς, μηδέ οστά αυτού διασείσης, μη σάρκα παραλύσης, μη δακτύλους ή αστραγάλους, ή κνήμας, ή μηρούς, ή πήχεις, ή ώτα, ή εγκέφαλον αυτού ή οφθαλμούς, μηδέ έτερον εκ των μελών του σώματος αυτού αδικήσης ή υπογάστριον βαρύνης, μή ενδυθής την τάξιντων στοιχείων και διαφθείρης την τάξιν αυτού. Αλλ” έξελθε συν πάση πονηρά ασθενεία, και αναχώρησον από του δούλου του Θεού ( όνομα πασχόντος) δια τους αφορκισμούς και εξορκισμούς, ους επιτιμά σοι Κύριος ο Θεός, ο Μέγας τη βουλή και αινετός τοις έργοις. Φεύγε παν κακόν και ακάθαρτον πνεύμα, και αναχώρησον από του δούλου του Θεού ( όνομα πασχόντος) εν ονόματι του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Του Κυρίου δεηθώμεν.

Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε το Πνεύμα της Αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών, και ζωής χορηγός, ο ποιητής των άνω και των κάτω και πάντων των όντων εμφανών και αφανών ο δους εξουσίαν και δύμαμιν τοις Σοις μαθηταίς και Αποστόλοις, θεραπεύειν πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν επειγενομένην τοις ανθρώποις, επάκουσον και εμού του αμαρτωλού εν τη ώρα ταύτη και δίωξον και εξάλειψον εκ του δούλου Σου ( όνομα πασχόντος) παν πονηρόν και ακάθαρτον και πάσαν πονηράν ασθένειαν και επιβουλήν του αντικειμένου δι” ευχών και δεήσεων των αγίων Σου ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, Μάρκου και Λουκά, Φιλίππου και Ματθαίου, Ιωάννου και Θωμά, Ανδρέου και Ιακώβου και πάντων των Αγίων Αποστόλων και των εβδομήκοντα των καταβαλόντων τον άρχοντα του αιώνος τούτου, τουτέστι τον διάβολον, όπως δραπετεύση και εκκρύβη εις τόπον ητοιμασμένον αυτώ και πάσι της μετ” αυτού και ουδέν της αδικίας αυτού αδικήσει τον δούλον Σου τούτον. Επακούσατε ουν, Άγιοι Απόστολοι, εμού του δεομέμου εν τη ώρα ταύτη και περιφυλάξατε τον δούλον υμών ( όνομα πασχόντος) από πάσης επηρείας δαιμονικής, διά του ονόματος του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Επιμέλεια κειμένου Χώρα Του Αχωρήτου

ΤΟ ΝΕΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ( Παγκυπρίου Συλλόγου Ορθοδόξου Παραδόσεως Οι Φίλοι του Αγίου Όρους. )

01 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Το τεύχος 110 (Φθινόπωρο 2016)έχει αναρτηθεί.

ΣΑ ΝΑ ΠΗΓΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ...ΠΑΤΗΡ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ.

ΣΑ ΝΑ ΠΗΓΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ...
 

Μεγάλη επιτυχία
να κάνεις παρέα μισή ώρα με κάποιον,
και να μην κατακρίνεις,
να μη κουτσομπολέψεις,
να μη θάψεις απόντες ή και παρόντες,
να μη βγάλεις δηλητήριο,
κακία, πικρία κλπ.

Ακόμα κι αν ο άλλος, σαν άνθρωπος,
σου δίνει πατήματα και αφορμές,
εσύ
να μη μπεις
σ’ αυτό το παιχνίδι.

Όσες φορές
το μπορώ,
νιώθω σα να ‘χω πάει
στο πιο άγιο προσκύνημα
του κόσμου.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ. ΠΑΤΗΡ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ
 

Μοναχικά άτομα,
που έχουν θάψει παιδιά,
συζύγους,
σκυλιά, γατιά,
και τώρα ζουν μια μοναξιά
ατέλειωτη,
με το ξεθωρισμένο τηλεκοντρόλ
στο χέρι τους
μόνιμα,
ψάχνοντας ποιο κουμπί
να πατήσουν
για να ‘ρθει ο άγγελος
της χαράς
στο μικρό τους
σαλονάκι.

Βοήθα τα,
Κύριε.
Εσύ,
ο μεγάλης Βουλής
Άγγελος.

Άγιος Βασίλης έρχεται _ Τα Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς!!

Η ΕΠΤΑΦΩΤΟΣ ΛΥΧΝΙΑ.

Афон - Место исцеляющие Души (Athos - Soul healing place)

ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΕΡΙ ΑΔΙΚΙΑΣ.ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ . Ι.Μ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

ΠΕΡΙ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ. ΠΕΡΙ ΚΑΥΣΗΣ ΝΕΚΡΩΝ.ΠΕΡΙ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ.ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ . Ι.Μ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ. 12/10/2016 ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2016. ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ.

ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ.ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ . Ι.Μ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ . Ι.Μ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ. 12/10/2016 ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2016. ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ.ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ.ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ . Ι.Μ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ. 12/10/2016 ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2016. ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ.

ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ..ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ . Ι.Μ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ.

ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ.ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ . Ι.Μ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΡΟΥΣΤΑΛΑΚΗ ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΠΑΤΗΡ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΦΟΥΝΤΑΣ

ΓΕΡΩΝ ΣΑΒΒΑΣ Ιερό Κελλί Εισοδείων Της Θεοτόκου ΣΚΗΤΗ ΚΕΡΑΣΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

SAINT ANDREW THE APOSTLE APPEARED IN A BRILLIANT LIGHT TO THE PRIEST’S WIFE

SAINT ANDREW THE APOSTLE APPEARED IN A BRILLIANT LIGHT

TO THE PRIEST’S WIFE

ST. ANDREW THE APOSTLE

            We all know the rather recent history of the Island of Cyprus when the Turkish army invaded and occupied one third of the Island of Cyprus in 1974.  The following miraculous story happened in that part of Cyprus that has been occupied by the Turkish military for the last forty-two years.  This other worldly vision happened at the ancient Monastery of St. Andrew the Apostle which is located in that part of the island that extends like a tongue toward the East.  It is that part of Cyprus that is called Acrotiri (Άκρωτήρι).  It was here that St. Helen, the mother of St. Constantine the Great, visited in the fourth century and built the Monastery of St. Andrew the Apostle.   

            We have a story that we must remember, a story that was related to us by Fr. Gerasimus Fokas.  I must end my poor words here, my dear friends, and take you to Cyprus and tell you  about a miraculous event that took place there. The Orthodox Christian faithful of Cyprus have great love for St. Andrew the Apostle.  This is why there is not one home on that island that does not have the names Andrew or Androula (Άνδρούλα) for their children.  And it is exactly on this Άκρωτήρι where one will find the Monastery of St. Andrew.  This is the place where St. Helen built the Monastery returning from her trip to the Holy Land in 325 AD.  St. Helen stopped in Cyprus on her way back to Constantinople.  This is when she built this Monastery. 

            When the Turkish Army occupied the northern one third of the island, thousands of Greek Orthodox Christians lived there.   The area where the Monastery is located this very day is known as Carpasia (Καρπασία).  Following the occupation of this part of the island, the Turkish military pursued their usual tactics of ethnic cleansing as they did in Constantinople.  Constantinople had as many as 500,000 Christians when the city fell to the Ottoman Turks. Today there are about 2000 that live in this beautiful city. The same thing happened to the Island of Imvros Ίμβρος).  When the Turks took over this island there were 10,000 Greek Orthodox Christians, today there are only 1,000.

             There were many thousands of Orthodox Christians that initially lived in this part of Cyprus.  Through Turkish harassment and extortion many of the Christians left Καρπασία and fled to the free southern part of Cyprus.  What remained near the Monastery where about 800 Christians.  Amongst those remaining where some priests and teachers.  There were about four priests that remained there to serve the spiritual needs of the people.  Unfortunately the Turks continued their afflictions against the Christian population.  These afflictions were burning, jailing, and creating an atmosphere of fear for the Christians.  Of the four priests that were living in this area, one was martyred, two died and one remained to serve the needs of the people and the Monastery.  The name of this priest was Fr. Zachariah. 

            Fr. Zachariah was a married priest who had four children.  The Turks in the meantime, as the Christian families were leaving for the free part of Cyprus, were closing the schools for the lack of students.  Well, when the children of the priest reached the age to attend elementary school, there were no schools for them to attend.  This situation created disharmony in the priest’s family.  The priest’s wife began saying to her husband: “Can’t you see what is happening Fr. Zacharias. The Turks are not about to leave this area any time soon.  The schools have closed, our village has been deserted.  All the people have left and what is going to happen with our children?” 

            The poor priest was trying to convince his wife that being a priest means self-denial and responsibility to his spiritual children.  But she, on the other hand, as a mother, was concerned that the future of her children was being destroyed.  She then sent her children off to the free part of Cyprus, Lefkosia (Λευκωσία) (the capital of Cyprus).  Even after the children were sent to the free part of Cyprus, the priest’s wife kept complaining to her husband saying: “We also should now leave.”

            One night, the priest’s wife said to him:  “Maybe we could do something else, I will leave to go and be with the children and you can stay here with St. Andrew and the Turks.”  In fact, after saying this, she started ironing her cloths in order to pack her suitcases in preparation to leave.   

            And, my dear brothers and sisters, at this time in the 20^th century, she revealed all these things to me, when the border between occupied Northern Cyprus and free Southern Cyprus had been opened.  This is when the Metropolitan of Morphou (ό Μητροπολίτης Μόρφου) visited the Monastery of St. Andrew.   The priest’s wife told the Metropolitan what then happened to her.  She said that in all this turmoil the Apostle Andrew appeared to her in a brilliant light and said to her:  “Papadia, (Παπαδιά, which means priest’s wife in Greek) you may go and be with your children but I beg you to allow your husband to remain here in order to tend to my Church.  I say this because if Fr. Zacharias leaves the Turks will turn my Church into a stable, a mosque, or a warehouse, just the way they have done with many other Churches.”  Listen to me, my friends, to something else the Apostle said to me. When the Metropolitan of Morphou heard this story he was astounded and I was also astounded hearing it.  The Saint also said: “I will send your priest to you in Λευκωσία.  I know about these things because I too was married and had a family.  Please allow the priest to stay here to perform his priestly duties.”

            My dear friends, the Saints are so understanding and so human; they are very close to us.  In fact, the Saint also said that after a few more years, the border crossing between North and South will be opened and so many people will be making pilgrimages to St. Andrew that there will not be enough candles for the pilgrims to light.  In truth, my dear friends, five years after the Saint revealed himself to the priest’s wife the borders were opened.  And because St. Andrew is so beloved of the people of Cyprus, there is a constant stream of people who come to ask the Saint to intercede with Jesus to free their country and their hearts.   

            There is a postscript to this wonderful encounter between heaven and earth.  This postscript says: It is important for us to note that Fr. Gerasimos himself went to meet the priest’s wife and Fr. Zachariah.

Translated from the Greek by:

+Fr. Costas J. Simones, December 28, 2016, Waterford, CT, USA

          

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΕΛΕΥΚΕΙΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ. ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΑΛΕΠΙ.

ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΟΛΥΒΙΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.«Не отбивайся от Оптиной.

«Ότι σου εστίν η βασιλεία καί ή δύναμις καί ή δόξα εις τους αιώνας αμήν» ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.

Με τέτοια Λόγια πίστεως επισφραγίζεται ή Κυριακή Προσευχή! Μ’ αυτά αναγνωρίζεται καί διακηρύσσεται ή ουσιώδης καί καθολική εξουσία τού Θεού. Με την αναγνώριση της ό χριστιανός γίνεται ελεύθερος, όπως τό δήλωσε ό Κύριος στον τυφλωμένο ψυχικά Πιλάτο, πού καυχιόταν γιά την εξουσία του πάνω σ’ Εκείνον: «Δεν θα είχες καμιάν εξουσία πάνω μου, αν δεν σου είχε δοθεί από τόν Θεό». Ή πνευματική Ελευθερία είναι γνώρισμα τών τέλειων χριστιανών. Γι’ αυτήν είπε ό απόστολος: «Όπου υπάρχει τό Πνεύμα τού Κυρίου, εκεί υπάρχει καί Ελευθερία». Όταν ή παντοδυναμία τού Θεού αποκαλυφθεί στον νου πού καθαρίστηκε μέ τή μετάνοια καί φωτίστηκε από τή θεία χάρη, τότε ή δύναμη τών άγγέλων καί τών ανθρώπων εκμηδενίζεται. Τότε ό πιστός καί προσευχόμενος νους ομολογεί τή μεγάλη αλήθεια: ότι μόνο στον Θεό ανήκουν «ή βασιλεία και ή δύναμις και ή δόξα είς τούς αιώνας».

Ή Κυριακή Προσευχή δεν καταργεί την αδιάλειπτη

Ή πνευματική Ελευθερία δεν έχει καμιά σχέση μέ τή σωματική Ελευθερία. Στήν πνευματική Ελευθερία δεν επιδρά ή σωματική δουλεία καί αντίστροφα, ή σωματική Ελευθερία δεν μπορεί να αποτρέψει την πνευματική υποδούλωση τού ανθρώπου προσευχή. Παράδειγμα καί μακράς καί ολονύκτιας προσευχής, πού είναι τόσο αναγκαία καί ωφέλιμη, μάς έδωσε ό ίδιος ό Κύριος. Ή Κυριακή Προσευχή, επίσης, δεν καθιστά άχρηστες ή περιττές τίς άλλες προσευχές, πού έχει θεσπίσει ή άγια Εκκλησία μας. Αυτή συνιστά την ουσία τους, αποτελεί τό πρότυπό τους, μάς διδάσκει ότι σε κάθε προσευχή μας οφείλουμε να ζητάμε από τόν Θεό μόνο πνευματικά αγαθά. Όλες οι προσευχές πού έχουν συνταχτεί από τούς άγιους πατέρες, άλλες οι προσευχές πού χρησιμοποιούνται στη θεία λατρεία, ανταποκρίνονται σ’ αυτή την ιερή αίτηση. Πηγή τους είναι τό Άγιο Πνεύμα, πού μιλάει μέσ’ από την Κυριακή Προσευχή.

Δεν είναι ευάρεστο στον Λυτρωτή μας, πού μάς εξαγόρασε γιά τή μακάρια αιωνιότητα μέ τίμημα τό ατίμητο Αίμα Του, να Τόν επικαλούμαστε γιά οτιδήποτε φθαρτό καί πρόσκαιρο. Αν είναι αναπόφευκτο να απευθυνθούμε κάποτε στον μεγάλο Θεό μ’ ένα αίτημα γιά την ικανοποίηση εφήμερης ανάγκης μας, τότε ας τό κάνουμε μέ προσοχή καί ευλάβεια, χωρίς επιμονή καί έξαψη, μέ λίγες ταπεινές λέξεις. Καί ας κλείσουμε την προσευχή μας μέ την ολόψυχη εναπόθεση τού εαυτού μας καί τού αιτήματος μας στήν κρίση καί τό θέλημα τού Θεού.

Στήν προσευχή δεν έχουν θέση ή πολυλογία καί ό στόμφος. Στήν προσευχή δεν έχουν θέση αιτήματα γιά επίγεια αγαθά καί αξιώματα. Από τέτοια αιτήματα είναι γεμάτες οι προσευχές τών ειδωλολατρών καί τών όμοιων τους σαρκικών ανθρώπων, πού νοιάζονται μόνο γιά τά γήινα καί τά εφήμερα, έχοντας λησμονήσει καθετί το ουράνιο. «Όταν προσεύχεστε, μη φλυαρείτε Όπως οι ειδωλολάτρες», μάς πρόσταζε ό Κύριος, όταν μάς παρέδωσε την Κυριακή Προσευχή. «Γιατί (οι ειδωλολάτρες) νομίζουν Ότι με την πολυλογία τους θα εισακουστούν. Μή γίνετε Όμοιοι μ’ αυτούς• γιατί ό Πατέρας σας ξέρει από τί έχετε ανάγκη, προτού ακόμα Τού τό ζητήσετε». «Πρώτα άπ’ όλα να ζητάτε τή βασιλεία τού Θεού καί τή δικαιοσύνη Του», δηλαδή την ενάρετη ζωή πού εισάγει σ’ αυτή τή βασιλεία, «καί όλα αυτά», όλα τά αναγκαία γιά την επίγεια ζωή σας, «θα σάς δοθούν». Αμήν.


 ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ. Β

«Και μη είσενέγκης ημάς εις πειρασμόν, άλλα ρύσαι ημάς από του πονηρού». ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.

«Και μη είσενέγκης ημάς εις πειρασμόν, άλλα ρύσαι ημάς από του πονηρού».

Τό δεύτερο μέρος του αιτήματος ερμηνεύει τό πρώτο.

Πειρασμοί ονομάζονται εδώ οι ατυχείς εκείνες περιστάσεις, κατά τίς όποιες από εκούσια κλίση στήν αμαρτία παραδινόμαστε στήν εξουσία του διαβόλου καί οδηγούμαστε στην απώλεια. Αυτό έπαθε ό Ιούδας ό Ισκαριώτης: «Μπήκε ό σατανάς μέσα του», λέει ή Γραφή.

Μέ τό παραπάνω αίτημα δεν αρνούμαστε τίς θλίψεις, πού είναι απαραίτητες γιά τή σωτηρία μας, καθώς μάς προφυλάσσουν από τά πάθη καί τούς δαίμονες. «Γι’ αυτό», λέει ό απόστολος, «χαίρομαι γιά τίς ασθένειες μου, γιά τίς ύβρεις, τίς θλίψεις, τούς διωγμούς καί τίς στενοχώριες πού πέρασα γιά χάρη του Χριστού γιατί, όταν φαίνεται πώς έχω χάσει κάθε δύναμη, τότε είμαι πραγματικά δυνατός». 

Τά παθήματα τού αποστόλου παραχωρήθηκαν από τή θεία πρόνοια, όπως εξηγεί ό ίδιος, γιά να τόν προφυλάξουν από την υπερηφάνεια. Οι θλίψεις είναι τό δώρο τού Κυρίου στούς ακολούθους Του κατά την επίγεια ζωή τους. «Στον κόσμο θα έχετε θλίψη» διαβεβαίωσε τούς αποστόλους καί όλους τούς χριστιανούς. «’Άν ανήκατε στον κόσμο, τότε ό κόσμος θα σάς αγαπούσε σάν κάτι δικό του. Επειδή, όμως, δεν ανήκετε στον κόσμο, αφού εγώ σάς διάλεξα καί σάς ξεχώρισα από τόν κόσμο, γι’ αυτό σάς μισεί ό κόσμος». «Όλοι θα σάς μισούν εξαιτίας μου. Μέ την υπομονή σας θα σώσετε τίς ψυχές σας». Μαζί μέ τά αγία δόγματα της χριστιανικής πίστεως, ό απόστολος Παύλος κήρυσσε στήν οικουμένη ότι, «γιά να μπούμε στη βασιλεία τού Θεού, πρέπει να περάσουμε πολλές θλίψεις». Καί στήν επιστολή του προς τούς Εβραίους γράφει πώς όλοι όσοι ευαρέστησαν τόν Θεό υποβλήθηκαν σε διαπαιδαγώγηση καί νουθέτηση απ’ Αυτόν γιατί αλλιώς δεν θα τούς δεχόταν ώς γνήσια παιδιά Του.

«Καί μη είσενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού». Μ’ άλλα λόγια, όχι μόνο μην επιτρέψεις να μάς κυριέψουν τά πάθη, μέ τά όποια θα υποταχθούμε στον διάβολο, άλλά καί λύτρωσέ μας από τόν πονηρό, πού μάς αιχμαλώτισε, αφότου πέσαμε. Μην επιτρέψεις να παρασυρθούμε από τό αμαρτωλό θέλημά μας, μέ τό όποιο ξεγελάμε καί καταστρέφουμε τόν εαυτό μας. Μην επιτρέψεις να πλανηθούμε από σκέψεις καί διδασκαλίες ψευδείς. Μην επιτρέψεις να νικηθούμε από τή φιλαργυρία, τή φιλοδοξία, τή φιλαρχία. Μην επιτρέψεις να υποδουλωθούμε στη φιληδονία καί τή γαστριμαργία, αν έχουμε άφθονα υλικά αγαθά, ούτε στη μικροψυχία καί τόν γογγυσμό, αν μάς κυκλώνουν οι στερήσεις. Μην επιτρέψεις ν’ αμαρτήσουμε. Μην επιτρέψεις να πέσουμε στήν υπερηφάνεια, αν ζούμε ενάρετα, ούτε στήν απελπισία, αν αντιμετωπίζουμε οποιεσδήποτε δυσκολίες.

Ή αρχή της Κυριακής Προσευχής, ή οποία επιτρέπει στον άνθρωπο να απευθύνεται στον Θεό ώς πατέρα, εξηγεί την αιτία της υπάρξεως τών παραπάνω αιτημάτων. Σε αυτή την προσευχή, αιτημάτων γεμάτων έξαρση! Ένας γιος μπορεί να ζητήσει όλα οσα έχει ό πατέρας του. Κι εμείς μέ την Κυριακή Προσευχή ζητάμε από τόν Θεό να μάς δώσει τόν εαυτό Του, να κατοικήσει μέσα μας, να εγκαθιδρύσει στήν καρδιά μας τή βασιλεία Του, γιά να ενωθούμε μαζί Του καί να βασιλεύσουμε μαζί Του σε όλα. Αντίστοιχο της αρχής είναι καί τό τέλος της Κυριακής Προσευχής. Στήν άπειρη θεία αγαθότητα βασίζεται ή απειρία τών αιτημάτων μας στη θεία παντοδυναμία εδραιώνεται ή πεποίθησή μας ότι τά αιτήματα αυτά θα ικανοποιηθούν.


 ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ. Β

«Και άφες ημίν τά όφελήματα ημών, ώς και ημείς άφίεμεν τοις οφείλεταις ημών». ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ

Ό Κύριος, αφού μέσα στην άπειρη ευσπλαχνία Του χάρισε στους αμαρτωλούς τά ύψιστα καί ανεκτίμητα αγαθά, ζητάει κι από μάς να δείχνουμε ευσπλαχνία προς τούς συνανθρώπους μας. Τό μυστήριο της λυτρώσεως θεμελιώνεται πάνω στην ευσπλαχνία. Ή λύτρωση είναι ή φανέρωση της θείας ευσπλαχνίας στην πεσμένη ανθρωπότητα. Καί ή πεσμένη ανθρωπότητα μπορεί να οικειωθεί τή λύτρωση, πού της χαρίστηκε από τόν Θεό, μόνο μέ την ευσπλαχνία. Δεν είναι δυνατό να λυτρωθούμε αλλιώς, παρά μόνο μέ τό να σπλαχνιστούμε τόν εαυτό μας καί τούς συνανθρώπους μας, μέ τό να συναισθανθούμε την πτώση μας, την άμαρτωλότητά μας καί την καταστροφή μας, μέ τό να διαπιστώσουμε την πτώση, την άμαρτωλότητά καί την καταστροφή ολόκληρης της ανθρωπότητας, μέ τό να αναγνωρίσουμε την κοινή καί απόλυτη ανάγκη της θείας ευσπλαχνίας.

Αποκλειστικά δική μας ανάγκη καί δικό μας καθήκον είναι να χαρίσουμε στούς οφειλέτες μας τά χρέη τους, δηλαδή να τούς συγχωρήσουμε γιά τά σφάλματα πού διέπραξαν απέναντι μας. Αν δεν τό εκπληρώσουμε αυτό, ποτέ δεν θ’ αποκτήσουμε ψυχική διάθεση κατάλληλη γιά την οικείωση της λυτρώσεως. Ή σκληρότητα της καρδιάς είναι σάν τίς σιδερένιες καί κλειδαμπαρωμένες πύλες! Δεν αφήνει να μπει μέσα της ή θεία δωρεά. Ό Κύριος είπε: «Αν συγχωρήσετε τούς ανθρώπους γιά τά παραπτώματά τους, θα σάς συγχωρήσει κι εσάς ό ουράνιος Πατέρας σας. Αν, όμως, δεν συγχωρήσετε στούς ανθρώπους τά παραπτώματά τους, ούτε κι ό Πατέρας σας θα συγχωρήσει τά δικά σας παραπτώματα».

Ό χριστιανός οφείλει ν’ αγωνίζεται μέ ιδιαίτερη επιμέλεια εναντίον του πάθους της μνησικακίας, να τό διώχνει από μέσα του μέ την πρώτη του εμφάνιση, να μην τό αφήνει να φωλιάζει στην ψυχή του ούτε μέ την πιο εύλογη πρόφαση. Αν επιτρέπουμε στη μνησικακία να ενεργεί στήν ψυχή μας, αυτή θα ακυρώσει όλους τούς αγώνες μας, θα εξουδετερώσει όλες τίς αρετές μας καί θα μάς στερήσει την ευσπλαχνία του Θεού. Ή συγχώρηση τών παραπτωμάτων των συνανθρώπων μας δείχνει ότι τό Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα μας καί κατευθύνει τή θέλησή μας. Γιά να συμβεί αυτό χρειάζεται, όπως είπαμε, σκληρός αγώνας εναντίον της μνησικακίας, στον όποιο ό Θεός δεν μάς βοηθάει φανερά, προκειμένου ν’ αποκαλυφθεί ή προαίρεσή μας. Ή μνησικακία βασίζεται στήν υπερηφάνεια, ή οποία κρύβεται στις ψυχές ακόμα καί των εκλεκτών τού Θεού, τών αγιασμένων από τή χάρη Του. Κι αυτοί, λοιπόν, πρέπει να προσέχουν γιά να μη μολυνθούν από τον ιο της μνησικακίας, πού θανατώνει την ψυχή. Μέ τή συγχώρηση των αδελφών μας ελκύουμε τή θεία χάρη. Καί τή χάρη θα την κρατήσουμε μέσα μας μέ τή διαρκή συγχώρηση τών αδελφών μας.



 ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ. Β