Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Εις τα Ύψη τού Πνεύματος Τηρηταί της Προσευχής τού Ιησού σε Μοναστήρια και στον Κόσμο Αναμνήσεις και Συναντήσεις: Περί της κυρίας Μίνας Νικολάεβνα










Εις τα Ύψη τού Πνεύματος
Τηρηταί της Προσευχής τού Ιησού σε Μοναστήρια και στον Κόσμο
Αναμνήσεις και Συναντήσεις: Περί της κυρίας Μίνας Νικολάεβνα




ΗΜΟΥΝ μέ την κυρία Νίνα Νικολάεβνα στο μπαλκόνι της καλοκαιρινής της κατοικίας στο Νάρκο-Γιάρβε, το όποιο είναι χαμένο στα τεράστια δάση μεταξύ της Βαλτικής θάλασσας και της Τούνδρας των Λάπλαντς στην Φινλανδία. Ή εξοχική κατοικία ήταν απομονωμένη σε ένα σχεδόν απροσπέλαστο δάσος, στην ακτή μιας ήρεμης λίμνης. Ό ήλιος πού βασίλευε γυάλιζε τά θερμά νερά. Πάντοτε θαυμάσια αυτή ή λίμνη μέ το παιχνίδισμα του χρώματος στην επιφάνεια της. Το πρωί πριν από την Ανατολή τού ήλιου, ή λίμνη ήταν μπλε σκούρη. Στην Ανατολή έγινε χρυσο-κόκκινη, βιολετί και μαύρη. Ό γαλανός ουρανός ήταν χωρίς σύννεφα. Μερικά πουλιά κελαϊδοΰσαν ακόμη στο δάσος. Το άρωμα από τά λουλούδια τού κήπου και ή φρεσκάδα της λίμνης γέμιζαν την ατμόσφαιρα. Ό σύζυγος και τά παιδιά της κυρίας Νίνας Νικολάεβνα είχαν ήδη πάει για ύπνο. Μείναμε μόνοι στο μπαλκόνι θαυμάζοντας την αλλαγή των χρωμάτων στην λίμνη. Ή λευκή νύκτα τού πολικού βορρά βασιλεύει έδώ σε όλη την ομορφιά της.
«Έδώ, Νίνα Νικολάεβνα, ή ησυχία είναι βαθειά, σαν τον κόσμο πριν από τρεις αιώνες, τότε πού ό πληθυσμός ήταν λίγος και δεν υπήρχαν τραίνα, αυτοκίνητα, ούτε αεροπλάνα. Αλλά ακόμη και τότε, οι έρασταί της ησυχίας έτρεχαν πάντοτε στον βορρά, στην ακτή τού παγωμένου ωκεανού, στο Σολόφσκυ».



«Μπορώ πραγματικά να ξεκουρασθώ μόνον έδώ, Σέργιε Νικολάεβιτς. Δεν υπάρχει κανείς έδώ, ούτε πόλις, ούτε χωριό, μόνον τά δάση και οι λίμνες. Είναι κουραστικό να ζεις σε μία μεγάλη σύγχρονη πόλι ακατάπαυστος θόρυβος, μολυσμένος αέρας, πλήθος ανθρώπων. Όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν πάντοτε ραδιουργίες, φθόνος, πονηριές κλπ. Όταν ήμουν νέα, όλες αυτές οι ματαιότητες και ό θόρυβος μού ήταν ευχάριστα. Νόμιζα ότι ή αλήθεια ήταν στην επιφάνεια. Ό πρώτος μου γάμος ήταν πολύ άτυχής. Ό πρώτος μου σύζυγος ήταν ωραίος και έξυπνος, αλλά επιπόλαιος, χωρίς κανόνες, χωρίς πίστη ή αρχές. "Όταν όλα τελείωσαν σε τραγωδία, επέστρεψα στην πίστη. Πήγα τότε στο Βαλαάμ, για να συμβουλευθώ τον π. Ιωάννη.



“Γνωρίζεις δούλη τού θεού”, είπε ό π. Ιωάννης, “ότι δεν πρέπει να πέσεις σε μελαγχολία και να νομίσεις ότι ή ζωή σου τελείωσε. Είσαι νέα και όλα μπορούν να αλλάξουν πολλές φορές. Ό Κύριος ποτέ δεν στέλνει δοκιμασίες πέραν τών δυνάμεών μας. Να το θυμάσαι αυτό πάντοτε καλά. Υπάρχει μία σχετική διήγηση γι’ αυτό. Ένας Μοναχός βασανιζόταν πολύ από δυσκολίες στην ζωή του και γόγγυζε κατά του Θεού ζητώντας έναν σταυρό πιο ελαφρύ. Μία νύκτα, κατά την διάρκεια τού ύπνου του, ονειρεύτηκε ότι ήταν σε ένα τεράστιο σπήλαιο και τά πάντα εκεί ήταν καλυμμένα με σταυρούς. Ό Μοναχός μπορούσε να δη σταυρούς από χρυσό, ασήμι, σίδερο, πέτρα και ξύλο. Μία φωνή τού είπε: Ή προσευχή σου εισακούστηκε• διάλεξε κάποιον σταυρό, κατά την δύναμη σου! Ό Μοναχός άρχισε να αναζητά για τον μικρότερο και ελαφρύτερο σταυρό. Τελικά βρήκε έναν μικρό, ξύλινο σταυρό και ρώτησε: Μπορώ να πάρω αυτόν τον μικρό σταυρό; Μα, αυτός είναι ό δικός σου σταυρός, απάντησε ή φωνή• όλοι οι υπόλοιποι σταυροί είναι όντως βαρύτεροι!



Τότε ό π. Ιωάννης πρόσθεσε: Ό σταυρός σου σού φαίνεται βαρύς, κυρία μου, όμως σαν Εξομολόγος, ακούω συχνά τέτοια δράματα. Είναι αμαρτία για σάς να παροργίζετε τον Κύριο με τά παράπονά σας. Να προσεύχεσθε συχνά, να επαναλαμβάνετε από καιρού εις καιρόν την Προσευχή τού Ιησού και να επαφίεστε στο θέλημα τού Θεού. Ό Κύριος θα σάς δείξει την οδό πού θα άκολουθήσετε. Τότε να επιστρέφετε έδώ και θα σάς ειπώ ότι μπορέσω”.
"Πέρασαν λίγα χρόνια. Εργαζόμουν σε μία μέτρια εργασία και ζούσα μία ήσυχη ζωή. Μία βραδιά προσκλήθηκα σε έναν χορό. Αν και ήμουν στα τριάντα μου, ένας κύριος, λίγο μεγαλύτερος μου, μού ζήτησε να χορέψουμε. Δέχθηκα. Αργότερα, συναντηθήκαμε κάποιες φορές. Αυτός ήταν ανύπανδρος, σεβαστός σε όλους και ένας από τούς πλουσιότερους ανθρώπους στην Σκανδιναβία. Δύο ή τρεις μήνες μετά την συνάντηση μας, μού ζήτησε να γίνω σύζυγός του. Οι γονείς μου ήταν πολύ ευχαριστημένοι για το τί σπουδαίος γάμος θα ήταν αυτός.




Όμως, ή εμπειρία τού πρώτου μου γάμου με δίδαξε να είμαι συνετή. Ζήτησα χρόνο για να σκεφθώ και εκείνος συμφώνησε. Τότε επέστρεψα για να ίδώ τον Πνευματικό μου στο Βαλαάμ και τού τά είπα όλα. Σκέφθηκε για λίγα λεπτά και μού είπε:


“Δούλη τού Θεού, θυμηθείτε τι σάς είπα λίγα χρόνια πριν, ότι όλα θα τακτοποιηθούν και ότι ό Θεός θα σάς έδειχνε τον δρόμο πού θα άκολουθήσετε. Λοιπόν, σάς έφερε σε μία υψηλότερη κοινωνική τάξη. Όμως, πρέπει πάντοτε να ενθυμείσθε ότι οι δοκιμασίες και οι θλίψεις δεν θα εξαφανιστούν θα αλλάξουν μόνο στην μορφή. Αντί για έναν μικρό ξύλινο σταυρό μιας ταπεινής-μέτριας ζωής, πτωχής και απαρατήρητης, θα δεχτείτε έναν χρυσό σταυρό, ό όποιος είναι πολύ πιο δύσκολο να κουβαληθεί. Έν τούτοις, είναι και αυτός επίσης υποφερτός, αν εξασκείτε μεγάλες πράξεις γενναιοδωρίας και φιλανθρωπίας. Αναμφίβολα θα σάς ζηλέψουν οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να σάς χωρίσουν από τον σύζυγό σας και από την οικογένεια του. Αλλά, αν παραμείνετε αδιάφορη στον πλούτο και στις τιμές, πού θα έλθουν σύντομα, όπως και στην ματαιότητα τού κόσμου, θα μπορέσετε να διατηρήσετε την εσωτερική ειρήνη, ειδικά μάλιστα αν εξασκείτε την Προσευχή του Ιησού όσο το δυνατόν περισσότερο. Και επίσης, ακόμη μία νουθεσία: να πηγαίνετε κάθε χρόνο για έναν μήνα σε κάποιο πολύ έρημητικό μέρος και εκεί να έπιδίδεσθε στην Προσευχή του Ιησού όσο μπορείτε και θα δείτε πόσο βοηθητικό είναι αυτό”.



"Λοιπόν, έχω ήδη παντρεμένη αρκετά χρόνια και κάθε χρόνο ερχόμαστε έδώ. Αρχικά, ό σύζυγός μου και τά παιδιά δεν ήταν πολύ χαρούμενοι, αλλά τώρα και αυτοί οι ίδιοι περιμένουν μέ ανυπομονησία για την στιγμή πού θα έλθουμε έδώ. Είναι ένας παράδεισος. Πρέπει να σάς ειπώ, ότι ό Πνευματικός είχε δίκαιο. Ό σταυρός των εκατομμυριούχων είναι βαρύτερος από τών πτωχών και είναι πάρα πολύ επικίνδυνος. Είναι τόσο εύκολο να πέσεις σε υπερηφάνεια ή σε αδιαφορία, να σκληρυνθείς απέναντι στα παθήματα τών άλλων!...



’”Έχω παρατηρήσει ανέκαθεν στην ζωή μου, ότι όταν εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να αποκτήσουμε κάτι, παρά τά αυξανόμενα εμπόδια, κατορθώνουμε τελικά μέ την κάποτε υπεράνθρωπη προσπάθειά μας να κερδίσουμε το επιθυμητό αντικείμενο, αν και μπορεί να είναι για την καταστροφή μας και όχι για το καλό μας. Κάποτε μάλιστα κουραζόμαστε τόσο, πού γινόμαστε αδιάφοροι στα πάντα, ή, διαφορετικά, πιστεύουμε ότι το αποτέλεσμα δεν ήταν άξιο τών προσπαθειών μας. Ότι όμως προέρχεται από τον Θεό, έρχεται από μόνο του. Ή Αγία Γραφή λέγει, ότι ή Βασιλεία τών Ουρανών δεν έρχεται μέ αξιοπαρατήρητο τρόπο, διότι ή Βασιλεία τού Θεού έντός ημών έστι.



”Πριν από πολλά χρόνια, όταν δοκίμαζα μεγάλες θλίψεις από τον πρώτο μου άνδρα, είπα στην θεία μου, μία σοφή γυναίκα: Θα φύγω από τον άνδρα μου και από το σπίτι μας και τότε θα είμαι χαρούμενη και ευτυχισμένη όπως και πριν! Ή θεία μου απάντησε: Κοίταξε, είσαι ακόμη νέα. Είναι αδύνατον να ξεφύγεις από τον εαυτό σου- όμως, αν εξασφάλισης ειρήνη ψυχής, θα είσαι ευτυχισμένη και χαρούμενη παντού. Στην ζωή αυτή είναι αδύνατον να ξεφύγουμε από θλίψεις, όμως είναι αναγκαίο να έχουμε υπομονή, να προσευχόμαστε και να περιμένουμε. Ο Κύριος θα δείξει τον δρόμο την στιγμή που Εκείνος θα επιλέξει. Αυτό είναι τόσο αληθινό, αλλά οι νέοι άνθρωποι δεν μπορούν να το καταλάβουν»...



Παραμείναμε σιωπηλοί. Ή λίμνη έγινε εντελώς μαύρη... «Είναι ήδη περασμένες ένδεκα!», παρατήρησε ή κυρία Νίνα Νικολάεβνα, «αλλά είναι τόσο φωτεινά, σαν την ημέρα. Είναι ώρα για ξεκούραση. Σέργιε Νικολάεβιτς, καληνύχτα!». 

SERGEI BOLSHAKOFF UPON THE HEIGHTS OF THE SPIRIT. ABOUT MADAME NINA NIKOLAEVNA | STO PERIODIKO " ΟΡΤHODOX LIFE " NO 5 1992. P.P 50

Κυριακή 26 Ιουνίου 2016

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ


Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.





Στά κεφάλαια τοῦ βιβλίου αὐτοῦ γίνεται λόγος γιά τήν ὑπερφυή ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο, καθώς καί γιά τήν ἀγάπη πού ὀφείλει ὁ ἄνθρωπος νά ἐπιδεικνύει πρός τόν δημιουργό του, ἀλλά καί πρός τόν συνάνθρωπο. Ἡ ἀληθινή ἀγάπη σημαίνει αὐτοθυσία καί ἀγκαλιάζει ἀκόμη καί ἐκείνους πού μᾶς φέρονται ἐχθρικά.

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΝΑ ΤΑ ΕΚΔΟΣΕΙ.


Η επιβολή του παπισμού μέσω της Ουνίας στην Κεντροανατολική Ευρώπη 1646-1996 ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ ΠΑΝ.ΓΕΩΡΓΙΟΣ





Η παρούσα μελέτη-έρευνα στοχεύει στο να εκθέσει τα όσα σοβαρά, ιστορικά, κοινωνικά, θρησκευτικά και πολιτικά γεγονότα συνέβαλαν στην εδραίωση της Ουνίας. Συγχρόνως επιχειρείται, χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες και αιχμές, η παρουσίαση των σχετικών προς το ανωτέρω ζήτημα απόψεων άλλων ερευνητών, οι οποίοι είτε εμμέσως και ακροθιγώς, είτε αμμέσως ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο θέμα.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ . ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ


ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΕΡΙΦΟΡΑ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΟΙΝΙΚΙΩΤΙΣΣΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ.


Ο ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ ΒΟΥΤΣΚΟ ΡΑΝΤΟΣΑΒΛΙΕΒΙΤΣ ΓΙΑ ΑΓΙΟ ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΠΟΠΟΒΙΤΣ


ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ


ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ (ENG)


ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΓΑΝΩΤΗ


ΣΙΤΟΣ ΚΑΙ ΑΡΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΑΤΗΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ


ΣΙΤΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟ

ΚΥΡΙΕ ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΟΝ Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ


Η ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ (ENG)


Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

ΠΑΤΗΡ ΑΒΑΚΟΥΜ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι ΜONH ΛΕΛΙΤΣ ΓΙΑ ΑΓΙΟ ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΠΟΠΟΒΙΤΣ


ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΚΑΙ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ


We received a "gift" of love from Patriarch Diodoros of Jerusalem Patriarchate (+2000) in the form of his portrait photo.



We received a "gift" of love from Patriarch Diodoros of Jerusalem Patriarchate (+2000) in the form of his portrait photo. You see here the Portrait painted from this photo in 1996. Our photo is signed by His all-Holiness and we feel his blessing on us as we lovingly regard him within the Holy City. We long to "pay our vows in Jerusalem" as the Lord will allow, and his blessing from Heaven ties us to the Patriarchate even more spiritually! Pray for us, dear beloved Patriarch Diodoros, as we long to be in Jerusalem with our brothers and sisters

Părintele Pahomie cel Negru de la Karakalou, Muntele Athos. ΠΑΤΗΡ ΠΑΧΩΜΙΟΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΑΡΑΚΑΛΟΥ.



Fragment dintr-un manuscris al Sfântului Ioan Iacob Hozevitul (1913 - 1960) aflat la Schitul Prodromu din Sfântul Munte Athos . ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΣΚΗΤΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.



To Νοσοκομείο Δερματικών Αθηνών «Ανδρέας Συγγρός». ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΣ. ΕΟΡΤΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ


ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥΣ ΖΑΧΑΡΙΑ ΚΑΙ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ


Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Mother Sarah gives a talk on vocation and spiritual guidance in the teaching of Fr John Krestiankin.


Ο ΠΑΤΗΡ ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ «Άναψα τα καρβουνάκια στην άκρη του γεμιστήρα του καλάσνικοφ, έβαλα το λιβάνι και θύμιασα τους ανθρώπους».







O π. Νάρκισσος, από την περιοδεία του στη σπαραγμένη 
από τους πολέμους περιοχή του Σουδάν, ιερουργούσε, 
αλλά δεν είχε θυμιατό. Βρήκε κάπου ένα πεταμένο καλάσνικοφ. 
Και γράφει: «Άναψα τα καρβουνάκια στην άκρη του γεμιστήρα  του καλάσνικοφ, έβαλα το λιβάνι και θύμιασα τους ανθρώπους».


Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΣΤΟ Β Π Π (eng)


ΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΙΟΥΣΤIΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ (ENG)


Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ (ENG)


Ο ΠΑΤΗΡ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


ΔΡ ΠΡΕΝΤΡΑΓΚ ΓΟΒΕΝΤΑΡΟΒΙΤΣ Π ΙΟΥΣΤΙΝΕ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ AN ΣΕ ΑΠΟΛΥΣΟΥΝ. ΤΙΠΟΤΕ (ENG)


Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

ΠΑΤΗΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΕΒΤΙΤΣ Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ (ENG)


Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ (ENG)


ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΒΙΟΥΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΓΙΝΕΣΑΙ (ENG). Π. ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ


ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΤΗΡ ΜΙΛΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΠΟΠΟΒΙΤΣ( ENG)


ΔΡ ΠΡΕΝΤΡΑΓΚ ΓΟΒΕΝΤΑΡΟΒΙΤΣ ΚΑΤΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΒΙΩΣΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ Π ΙΟΥΣΤΙΝΟ (ENG)


‎Πανηγύρις Παρεκκλησιού Αγίων Αναργύρων Του Μητροπολιτικού Ν Άγ Γεώργιου Περάματος Εκδήλωση για τα 90 χρόνια Παρουσίας του Ι.Ν στο Πέραμα


Π ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΜΕ ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ ΚΑΙ Γ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗ.


Π ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΑΤΑΔΙΩΚΟΜΕΝΟ ΘΑΥΜΑ


ΜΟΝΑΧΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΣΕΛΙΕ ΙΟΥΣΤΙΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΠΟΠΟΒΙΤΣ


ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΑΧΡΙΔΟΣ (ENG)


ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΤΙ ΖΟΦΕΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ . (ENG)

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΕΘΝΟΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ; (ENG)


Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΕΦΤΙΤΣΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΠΟΠΟΒΙΤΣ. «Βγείτε έξω, αυτό έδώ προορίζεται για τον στρατό.» Και ό άββάς είπε: «Όχι, δεν θα βγούμε, και εγώ είμαι στρατός, και εγώ πολεμούσα.»










Επίσκοπος Αθανάσιος Γιέβτιτς



Το 1948 συνοδευόμενος από δύο-τρεις μοναχές πήγαινε μέ το τρένο στην μονή Ντέβιτς τού Κοσόβου, για να συμπαρασταθεί σε ταλαιπωρημένες αδελφές εκεί. Καθόταν σε βαγόνι χωρίς παράθυρα. Σε ένα σταθμό μπήκε ένας αξιωματικός και τούς διέταξε: «Βγείτε έξω, αυτό έδώ προορίζεται για τον στρατό.»


 Και ό άββάς είπε: «Όχι, δεν θα βγούμε, και εγώ είμαι στρατός, και εγώ πολεμούσα.» «Άκου, σύντροφε!» «Δεν είμαι σύντροφος και δεν θέλω να βγω!» «Τί είπες;» «Ότι άκουσες!» Ό αξιωματικός, μη θέλοντας τότε να διώξει μόνο τις μοναχές, μπήκε μέσα και κάθισε μαζί τους. Συζητούσαν.


Ό π.Ιουστίνος είπε ότι οι Σέρβοι και οι ορθόδοξοι είναι το αυτό. Ό Σέρβος είναι ορθόδοξος - αυτόν τον κανόνα έθεσε ό άγιος Σάββας.
«Όχι, σύντροφε, εγώ είμαι Σέρβος, αλλά δεν είμαι ορθόδοξος.»
«Κατά τί, κύριε, είσαστε Σέρβος;», έρωτά ό άββάς.
«Γεννήθηκα στην σέρβική γη.»


Και ό άββάς: «Και τά βόδια γεννήθηκαν στην σερβική γη, δεν είναι όμως Σέρβοι.» (γέλιο)

Saint Gabriel, schema-archimandrite of the Seven Lakes Monastery near Kazan






Archimandrite Symeon Kholmogorov
Description                

            Saint Gabriel, schema-archimandrite of the Seven Lakes Monastery near Kazan (†1915), was one of the last great spiritual guides to grace Russia before the Revolution. In his early monastic life he was a disciple of the great Elder Ambrose of Optina Monastery, and drank deeply of the living water there. His life thereafter was filled with trials, labors, and illness, all of which refined his soul and formed him into a superb guide to those around him.

The biography of St. Gabriel was written soon after his repose by one of his close disciples, Archimandrite Symeon Kholmogorov, in an engaging and moving style. This biography bears witness to the elder’s unceasing and ardent prayer, his spiritual experiences, wondrous visions, and clairvoyance, as well as the Divine healings wrought through his prayers. Having single-mindedly sought after the highest good of love for God and man from his youth, he was granted a profound revelation of God’s love for the world, seen in His redemption of the human race. This revelation filled him with overwhelming gratitude to the Lord, especially as he contemplated Christ’s earthly life. Thus was opened to him that which he longed for: the experience of love for God with his entire being.

“I recognized that I was deeply sinful,” he wrote, “but at the same time a fiery hope in the saving love and mercy of the Lord truly uplifted my spirit. Tears of contrition poured forth from my eyes. And what my heart experienced at that time, I cannot describe. I felt no need of food. I was burdened when others visited me. I was blissful, wounded by love for the Lord. I was willing to remain even eternally alone and suffer, if only I could be with the Lord and be filled with love for Him.”

This love for God, which informed the elder’s entire life, filled him at the same time with an overflowing love for others. As one who knew him wrote: “Elder Gabriel showed utter childlike simplicity, all-forgiving love, and unchanging meekness. Love — in all of its pure and holy emanations in man — was not his property and did not come from him. It was a gift of God. This gift of grace-filled love was poured out abundantly by the Holy Spirit upon Fr. Gabriel, and that is why all who were near him felt so good, joyful, and comfortable.”

In his emphasis on God’s love for man, and on man’s grateful response to it by loving God and neighbor, St. Gabriel reminds one of holy Athonite elders of more recent times, St. Porphyrios of Kavsokalyvia (†1991) and St. Paisios of Mount Athos (†1994), both of whom have been glorified by the Church in the last few years.

This new, greatly expanded book on St. Gabriel contains the elder’s Life — first published in English as One of the Ancients — and, for the first time in English translation, his complete writings and letters to spiritual children, as well as an Akathist hymn. It also features a biography of the author, who suffered martyrdom at the hands of the Communists in 1937.



Questions & Answers on the Pan-Orthodox Council - Fr. Peter Heers


Ο ΣΙΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ. ME TON ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟ


Byzantine Ark - Apolitikion Saint Porphyrios (Official Audio) Byzantine Ark Byzantine Ark


ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ Η ΘΕΟΦΡΟΥΡΗΤΗ ΠΟΛΗ


Η μεταστροφή μου στην Ορθοδοξία - π.Άβελ


ΔΡ. ΒΙΛΙΚΟ ΤΖΟΥΡΙΤΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ "Αρχίζουν μέ φθηνά κόλπα - ναι μεν επιτρέπουν το μάθημα τών θρησκευτικών, αλλά μόνο τά απογεύματα." ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΣΕΡΒΙΑ.







Δρ Βίλικο Τζούριτς, ιστορικός




Αρχίζουν μέ φθηνά κόλπα - ναι μεν επιτρέπουν το μάθημα τών θρησκευτικών, αλλά μόνο τά απογεύματα. Μετά επιτρέπονται τά θρησκευτικά, αλλά δεν υπάρχουν τά καύσιμα γι’ αυτήν την αίθουσα κ.ο.κ. Ακραίο παράδειγμα: όταν τά μικρά παιδιά νηστεύουν διότι ετοιμάζονται για εξομολόγηση και Θεία κοινωνία, ό δάσκαλος ή ή δασκάλα στο σχολείο φέρει γιαούρτι ή μπέικον. Μέ προσποιητή αφέλεια έρωτά ποιό από τά παιδιά ετοιμάζεται να κοινωνήσει, και σχεδόν όλα τά παιδάκια σηκώνουν το χεράκι τους. Μετά τούς λέει: «Θα σάς κοινωνήσω τώρα εγώ» και τούς αναγκάζει να τρώνε γιαούρτι ή μπέικον.




Ή Σέρβική Εκκλησία είχε δεκάδες αρχαίων μοναστηριών, τών όποιων ή επιρροή στον λαό τού τόπου ήταν τόσο μεγάλη, ώστε από τούς κομμουνιστές να θεωρηθεί απειλή! Ό πιο ανώδυνος τρόπος να την απομακρύνουν ήταν να μετατρέψουν τά μοναστήρια σε μουσεία χωρίς μοναχούς. Υπήρχαν όμως και μικρότερα μοναστήρια μέ περιορισμένη επιρροή μόνο στα γύρω χωριά. Ή εξουσία τά θεωρούσε ακίνδυνα. Σε μία τέτοια μονή έγκατεστάθη ό π.Ιουστίνος.