Αχ......Χριστέ μου περπατάς ανάμεσα μας μα δεν αγροικούμε τα ματωμένα βήματα της Σταυρωμένης Σου Αγάπης…..

Σήμερα η μνήμη του 

Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

και η Ανατολή του Ηλίου

μας έβρισκε στο εκκλησάκι του Νοσοκομείου

σε μια άλλη ‘’Ανατολή’’,

Κείνης που προσφέρει ο Χριστός

με το Φως Του 

σε κάθε Θεία Λειτουργιά…..

Μετά το «Δι’ ευχών»

πηγαίνουμε με δύο κυρίες

(να τις έχεις ο Θεός καλά)

να προσφέρουμε τον Χριστό 

σε όσους Τον λαχταρούν…..

Προπορεύεται η μία 

με το πανεράκι με το αντιδωράκι

και ένα μικρό φαναράκι

και άλλη δίπλα μου 

επίκουρος στην Θεία Μεταλαβιά….

Εκείνη την ώρα οι ασθενείς

είναι μονάχοι τους,

οι συνοδοί στα καθίσματα

των διαδρόμων περιμένουν

να τελειώσουν οι νοσηλευτές.

Μια από τις πιο αποκαρδιωτικές εικόνες

είναι εκείνη που ο παππούλης

περνάει ανάμεσα τους 

με τον Χριστό στα χέρια(Θεία Κοινωνία)

και εκείνοι παρότι πονεμένοι

ένας στους δέκα θα φιλοτιμηθεί

να σηκωθεί ως ελάχιστη ένδειξη 

σεβασμού σε Εκείνον…..

Ο άλλος δεν κατεβάζει 

ούτε καν τον πόδι από 

την στάση ‘’σταυροπόδι’’,

μα με μια απάθεια ρουφά

μια ακόμα γουλιά 

από το φρέντο καπουτσίνο του….

Αχ......Χριστέ μου

περπατάς ανάμεσα μας

μα δεν αγροικούμε τα ματωμένα βήματα

της Σταυρωμένης Σου Αγάπης…..

«….ἄφες αὐτοῖς• οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι»…

Υ.Γ Εάν πέρναγε κάποιο V.I.P πρόσωπο

      θα πεταγόντουσαν μέχρι το ταβάνι......

ΠΑΤΉΡ ΙΩΆΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ