Μοναχός Ιωσήφ Κουτλουμουσιανοσκητιώτης

Μοναχός Ιωσήφ Κουτλουμουσιανοσκητιώτης

Γερο-Ιωσήφ ο Κύπριος έχει μία ωραία ιστορία, γεμάτη περιπέτειες, απλότητα και ταπεινότητα. Κατά κόσμον ονομαζόταν Ιωάννης Χατζηπαναγιώτου. Τους ευλαβείς, καλοσυνάτους, απλούς και φτωχούς γονείς του τους έλεγαν Νικόλαο και Παναγιώτα. Γεννήθηκε στο χωριό Ριζοκάρπασο, της σήμερα κατεχόμενης από τους Τούρκους Καρπασίας, το 1886.

Το 1902 ήλθε στο Άγιον Όρος.

Στην Κύπρο δεν ξαναπήγε ποτέ. Την αγαπούσε όμως, προσευχόταν γι’ αυτή, και τη θυμόταν. Έλεγε: «Ποτέ δεν έχω βγάλει την Κύπρο από την καρδιά μου, γιατί γέννησε αγίους». Θυμόταν τις πολλές εκκλησιές του χωριού του με τα ωραία ήθη κι έθιμα.

Είχε μάθει λίγη ξυλουργική στο χωριό του. Είχε λογισμό να εργασθεί στην αρχή ως μαραγκός. Στα πρόσωπα των μοναχών όμως συνάντησε τον Θεό. «Να, εδώ είναι ο Θεός…» είπε, και αποφάσισε να καλογερέψει. Διήλθε διάφορα μέρη του Αγίου Όρους. Κατέληξε στην Καλύβη του Αγίου Ιωαννικίου του Μεγάλου στη σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος, που ανήκει στη μονή Κουτλουμουσίου υπό τον ενάρετο Γέροντα Ιωαννίκιο († 1909), όπου έλαβε το μέγα σχήμα των μοναχών.

Σε μία αγρυπνία της μονής Καρακάλλου, στην πανήγυρη της μνήμης των αγίων Αποστόλων, καθώς προσευχόταν, είδε τον Απόστολο Παύλο να στέκεται στον δεσποτικό θρόνο: «Με τη φαλακρίτσα του, τα γενάκεια του, τον αναγνώρισα από την εικόνα του που ήξερα, να κηρύττει… Δεν καταλάβαινα αν είμαι ξύπνιος ή αν κοιμάμαι. Το μόνο που θυμάμαι από τα λόγια του είναι: “Και μία ημέρα να ζήσει ο άνθρωπος επάνω στη γη, αν δεν προσέξει, δύναται να κολασθεί…” Τούτος ο λόγος έμεινε μέχρι τώρα σαν κατακάθι μέσα στην καρδιά μου». Πράγματι, παρότι είχαν περάσει πάνω από εβδομήντα χρόνια το έλεγε σαν να ήταν χθεσινοβραδινό γεγονός.

Διήλθε πολλές δοκιμασίες. Εκούσια και ακούσια πείνα, φτώχεια, στέρηση, κακουχία και ταλαιπωρία. Πυκνές ασθένειες και πολλοί πειρασμοί τον κούρασαν αλλά δεν τον απογοήτευσαν. Τα δεχόταν όλα ως από Θεού.

Μερικές φορές ως άνθρωπος αντιδρούσε. Ήταν απλός και σύντομα μετανοούσε. Είχε κάποιες φυσικές θα λέγαμε παραξενιές, δεν μπορούσες όμως να τον παρεξηγήσεις, γιατί σεβόσουν την πολυχρόνια άσκησή

 άσκησή του. Είχε εμπιστοσύνη στον Θεό και μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία, την «Καλλονή των ωραίων», όπως την έλεγε. Είχε δίπλα στην κλίνη του και μία μικρή εικόνα της Παναγίας της Οικονόμισσας. «Ό,τι της ζητώ με οικονομεί», έλεγε. Έπαιρνε τις αθωνίτισσες, θαυματουργές, θεομητορικές εικόνες με τη σειρά και τις επικαλούνταν: «Τραβάω κομποσχοίνι στη Γλυκοφιλούσα της Φιλοθέου, για να με φυλάει, στην Οικονόμισσα της Λαύρας, για να με συντηρεί, στην Παραμυθία της Βατοπεδίου, για να με παραμυθεί στις θλίψεις μου». Αν κάποιος τον αδικούσε, τον άφηνε στον Θεό. Παρότι επί εξήντα χρόνια ήταν με πατερίτσες, δεν έμενε αργός. Εκατόχρονος ανέβηκε στη σκεπή να φτιάξει τα κεραμίδια της σκεπής του. Τα τελευταία πενήντα χρόνια της ζωής του έζησε στη διπλανή μας Καλύβη του Αγίου Νικολάου. Είχε πάει στη μονή Ξενοφώντος να μαζέψει ελιές. Επιστρέφοντας βρήκε τη σκεπή της Καλύβης του Αγίου Ιωαννικίου, να έχει φύγει, ύστερα από ένα δυνατό νοτιά. Από τη στενοχώρια του σάλεψε ο νους του. Έμεινε τρεις ημέρες και τρεις νύχτες στο νάρθηκα του Κυριακού. Ο ιερεύς του διάβαζε Παρακλήσεις. Ο άγιος Παντελεήμων του παρουσιάσθηκε μέσα σε σύννεφο και τον έκανε καλά.

Συχνά έλεγε: «Ευχαριστώ τον άγιο Θεό, που μου έδωσε τούτο το καλό, την αρρώστια, κι έτσι κάθομαι και κάμω περισσότερα πνευματικά». Όποιος τον βοηθούσε του έκανε κομποσχοίνι. Τις ακολουθίες έκανε με κομποσχοίνι. Αγαπούσε πολύ το Ψαλτήρι. Μου έλεγε μια μέρα: «Δόξα τω Θεώ. Κάθομαι, τραβάω κομποσχοίνι. Διαβάζω το Ψαλτήρι. Είναι το πιο ωραίο βιβλίο του κόσμου. Τί λόγια ωραία λέει αυτού. Ο Θεός μιλάει. Βρήκε, λέει, άνδρα κατά την καρδία του. Τον Δαυίδ. Ακούς τι λέει του Θεού το στόμα; Σαν την καρδιά του Θεού ήταν ο Δαυίδ.

Ακούς τι λέει του Θεού το στόμα; Σαν την καρδιά του Θεού ήταν ο Δαυίδ.

Μεγάλος άνθρωπος.

Τις Κυριακές διαβάζω Ψαλτήρι. Το Ψαλτήρι, το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος. Αυτά τα τρία μ’ αρέσουν.

Αυτά κυριαρχούν στην Εκκλησία. Έχω κι άλλα βιβλία. Βίους αγίων.

Τα έχω διαβάσει πολλές φορές.

Αυτά τα νέα βιβλία που γράφουν οι παπάδες δεν μου αρέσουν».

Όταν πέρασε τα εκατό χρόνια, διερωτάτο γιατί δεν τον παίρνει από τη ζωή ο Θεός. Περίμενε τον θάνατο.

Είπε να του ετοιμάσουν τον Σταυρό του τάφου του, να τον βλέπει καθημερινά.

Μου έδωσε λίγα χρήματα που είχε μαζέψει για τα μνημόσυνά του.

Όταν του πήγα κάποιους φίλους να πάρουν την ευχή του, τους ζητούσε χρήματα, για να προσεύχεται, για να με ντροπιάσει, να χαλάσει την εικόνα του, και να μην του ξαναπάω κόσμο, να τον τιμούν…

Την ελπίδα του είχε πάντοτε στο έλεος του Θεού. Οι Βατοπεδινοί πατέρες θέλησαν να τον γηροκομήσουν, μα εκείνος ζήτησε να γυρίσει ν’ αναπαυθεί στο καλύβι του.

Ανεπαύθη εν Κυρίω το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής, στις 30.5.1992, κι ετάφη στο κοιμητήρι της σκήτης μας την Κυριακή της Πεντηκοστής, κατά την οποία «Πνεύματος Αγίου επιδημία και ελπίδος συμπλήρωσις».

ΤΗΝ ΕΥΧΉ ΤΟΥ ΝΑ ΈΧΟΥΜΕ!

ΒΟΉΘΕΙΆ ΜΑΣ 

(Πηγές – Βιβλιογραφία

Μωυσέως Αγιορείτου μοναχού, Συνομιλία μ’ έναν υπεραιωνόβιο Γέροντα, Πρωτάτον 21/1990, σσ. 7-9. Συνεσίου Αγιορείτου μονάχου, Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Αγιορείτης (ο φίλος της Παρθένου), Ορθόδοξη Μαρτυρία 39/1993, σσ. 29-32.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, «Μέγα Γεροντικό ενάρετων αγιορειτών του εικοστού αιώνος, τόμος Γ΄ 1984-2000, σελ. 1335 – 1341)

Πάρτε τώρα μια συνηθισμένη κατάσταση και περαστικά.... Γιώργος Αδαλης.

ΠΡΙΝ 16 ΜΕΡΕΣ είχα εντοπίσει μια ασυνήθιστη κίνηση του Ερντογάν ο οποίος έκλεισε για 12 ώρες τα Στενά! Και σας το είχα αναφέρει διότι θεώρησα ότι ο λόγος που έκλεισαν εκείνη την ημέρα ήταν προσχηματικός και επρόκειτο ουσιαστικά για ένα μήνυμα του Ερντογάν. Το εκπληκτικό είναι ότι αυτό το σοβαρό γεγονός δεν απασχόλησε εκείνη την ημέρα τα ΜΜΕ της χώρας. Ενώ το πλέον εκπληκτικότερο όλων, είναι ότι παρότι η υπόθεση μύριζε από μακρια, εμφανίστηκαν ΠΑΛΙ κάποιοι καπετανέοι του γλυκού νερού να μιλάνε για συνηθισμένες καταστάσεις!!!

Πάρτε τώρα μια συνηθισμένη κατάσταση και περαστικά....

Russia's top diplomat warns there will be consequences for nations supplying weapons to #Ukraine - FOX----------Η Ρωσια προειδοποιεί ότι θα υπάρξουν συνέπειες για τα έθνη που προμηθεύουν με όπλα την Ουκρανια!

Έπεσε σε ρωσικά χέρια η πόλη του Makariv δυτικα του Κιέβου πριν από λίγο.Η ρωσική επίθεση συνεχίζεται.

ΤΩΡΑ:Η Ζαχάροβα συνδέει την αποστολή όπλων, από την Γερνανία στους "ΝΑΖΙ" του Κιέβου, με το ΝΑΖΙστικό παρελθόν της Γερμανίας και αναρωτιέται αν έγινε "σωστή αποναζιστικοποίηση" στην Γερμανία μετά τον Β' ΠΠ.

ΠΑΜΕ ΝΕΩΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ.

ΠΑΜΕ ΝΕΩΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ  Η οχυρή περιοχή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο Irpen ισοπεδώνεται πλέον  από ρωσικά MLRS και με θερμοβαρικές ρουκέτες. Παράλληλα, τανκς και ζεύγη ελεύθερων σκοπευτών στο Vorzel εμπλέκονται με  στόχους. Δεν υπάρχει ρεύμα ούτε στο Vorzel ούτε στο Gostomel - το ηλεκτρικό δίκτυο στην περιοχή είναι εκτός λειτουργίας.

Μάχη στα περίχωρα των Bucha, Borodyantsev και Makarov με την εμπλοκή των Σπέτνατζ(φώτο ρωσικών ειδικών δυνάμεων από την περιοχή ).

ΠΟΛΎ ΣΟΒΑΡΌ:Τσαβούσογλου:Εφαρμόζουμε όλες τις διατάξεις της συνθήκης του Μοντραί σε καιρό πολέμου. Ειδοποιήσαμε όλες τις παράκτιες και μη χώρες να μην περνούν πολεμικά τους πλοία από τα Στενά.Οι Ρώσοι μας ρώτησαν και απαντήσαμε ότι εφαρμόζουμε τη συνθήκη κατά γράμμα.

El combate entre San Miguel y Lucifer - Oleg Supereco - 1995

El Apocalipsis - Werner Peiner - ca.1950

Τέλος το ουκρανικό ραντάρ αεράμυνας στο Brovary.Το κατέστρεψαν ρωσικοί πύραυλοι πριν λίγη ώρα.

Ερντογάν: «Είμαστε αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουμε τα δικαιώματα σχετικά με τα στενά που μας δίνει η Σύμβαση του Μοντρέ».-----Μα απλα λογια θα κλεισει τα στενα.

Ένας άγιος Αρχιερέας της εποχής μας , ο μακαριστός Μητροπολίτης Σιατίστης και Σισανίου Αντώνιος , με ευλάβεια και δέος κρατά την Τιμία Κάρα του Αγίου Δαυίδ.

Ένας άγιος Αρχιερέας της εποχής μας , ο μακαριστός Μητροπολίτης Σιατίστης και Σισανίου  Αντώνιος , με ευλάβεια και δέος κρατά την Τιμία Κάρα του Αγίου Δαυίδ.

    Την Τιμία Κάρα προσέφερε στα χέρια του μακαριστού Ιεράρχη, ο τότε υποτακτικός του   μακαριστού αγίου Γέροντος Κυρίλλου και νυν Ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυίδ  , Γέρων  Γαβριήλ! 

          ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥΣ !

ΕΊΠΕ ΓΕΡΌΝΤΙΣΣΑ...

ΠΑΤΉΡ ΣΥΜΕΏΝ ΚΟΡΟΒΈΣΗΣ

Από το οπισθόφυλλο:

Οι χαρακτηρισμοί που απέδωσαν στον ηγούμενο Συμεών οι σύγχρονοί του, είναι δηλωτικοί του απόηχου της ζωής και του έργου του.

«Απλούς τους τρόπους», «λιτότατος», «ἐκτελῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ», μεστός «πατροπαραδότων αρετών και ανδρείας», «παραδειγματικής ευσεβείας, αρετής και εις τα πάτρια αφοσιώσεως».

«Ἐλεῶν τοὺς πτωχοὺς», «ἐνισχύων τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην βοηθείας», «ἐξ ἀρετῆς καὶ ἔργων τιμώμενος», «ακάματος», «φιλοπρόοδος», «ρέκτης», «χρηστὸς καὶ εὐλαβὴς κληρικός», «ἀνακαινιστὴς», «αξιοσέβαστος και φιλότιμος διοικητής και διαχειριστής», «επιμελώς εργαζόμενος υπέρ των συμφερόντων» της Μονής.

Διακρίθηκε «διὰ τὴν τιμιότητά του» και «διὰ τὸ πατρικὸν ἐνδιαφέρον ὑπὲρ τῆς Μονῆς». Επέδειξε «ικανότητα, εμπειρίαν και αφοσίωσιν προς το καθήκον του», «μέριμναν και αφοσίωσιν υπέρ της Μονής», «εξεπλήρωσε το καθήκον του επιμελώς και ευσυνειδήτως» και στο τέλος «ἀπέθανε πένης».

Ο ΠΑΤΈΡΑΣ.

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΉΣ.

ΈΡΧΕΤΑΙ ΚΡΊΣΗ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΎ.ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΛΗΣ.

ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΚΥΡΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ: ΠΡΟΒΛΕΨΗ –SOS-, ΠΟΣΟ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΦΕΤΟΣ Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ! ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΟΚ!!

-

Με το που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία την περασμένη Πέμπτη, ο δείκτης του χρηματιστηρίου MOEX Russia (το σχεδιάγραμμα στα δεξιά) έκλεισε με 33% απώλειες την ημέρα εκείνη διαγράφοντας 189 δισεκατομμύρια δολάρια με μιάς! Ιστορικά υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις χωρών που είχαν τέτοιες πτώσεις. Το χρηματιστήριο της Μόσχας με την τεραστίων διαστάσεων πτώση του κατέστη το φθηνότερο χρηματιστήριο στον κόσμο. 

Σήμερα Δευτέρα υπό τον φόβο μιας νέας μαζικής φυγής, οι Ρώσοι ανέστειλαν την διαπραγμάτευση των μετοχών. Γενικώς, ο δείκτης MOEX κινούνταν το τελευταίο τρίμηνο του 2021, πάνω από το επίπεδο των 4.000 μονάδων φτάνοντας ακόμα και στις 4.260 μονάδες. Για να πέσει μέσα στην Ρωσο-Ουκρανική σύρραξη ακόμα και στις 2.000 μονάδες. 

Οι συνολικές απώλειες του δείκτη είναι τρομακτικές μιας και έχει χάσει 2.000 περίπου μονάδες δηλαδή την μισή του αξία από τα επίπεδα του Δεκεμβρίου 2021.

Το παραπάνω στοιχείο που σας ανέφερα, είναι μία μόνο ζημιά που υπέστη άμεσα ο Πούτιν από τις κυρώσεις που επιβάλλονται από τους Δυτικούς και υπάρχουν πολλοί τομείς που έχουν ήδη υποστεί ζημιές και θα τις αναλύσουμε διεξοδικά πολύ σύντομα!

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος που αφορά σε όλους εμάς! Για την οποία σας έχω μιλήσει προκαταβολικά, πριν καν επιβληθούν οι κυρώσεις και γι'αυτό φωνάζω εδώ και εβδομάδες και αρθρογραφώ! Στο τελευταίο άρθρο μου στο SLPRESS αλλά και στα δύο προηγούμενα έχω ήδη προειδοποιήσει για τις ζημιές που θα υποστεί η Ευρώπη από αυτές τις κυρώσεις!

Και πολύ φοβάμαι ότι οι ζημιές που θα υποστούμε εμείς και ο λογαριασμός που θα πληρώσουμε τελικά ως ευρωπαίοι, θα είναι μεγαλύτερος από τον λογαριασμό που θα πληρώσουν οι Ρώσοι!

--SOS-->>> Πάρτε λοιπόν το άλλο σχεδιάγραμμα (στα αριστερά). Είναι η κίνηση της τιμής του ευρωπαϊκού δείκτη φυσικού αερίου (TTF) την τελευταία εβδομάδα. Ενώ είχε βοηθήσει το αμερικάνικο LNG να σταθεροποιηθεί στα επίπεδα των 70€ ο ευρωπαϊκός δείκτης φυσικού αερίου, τούτη την εβδομάδα αποδείχτηκαν κάτι παραπάνω από ακριβείς οι φόβοι μου για νέα εκτίναξη των τιμών. Η ρωσο-ουκρανική κρίση τον ανέβασε στα 135€, πήγε να πέσει στα 90€ αλλά ξανανεβαίνει στα 105€. Κι ακόμα δεν έχουν ανασταλεί οι ροές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω των αγωγών της Ρωσίας.

Εχετε υπόψιν ότι ή τιμή του ευρωπαϊκού φυσικού αερίου (TTF) στις 1 Μαρτίου του 2019 ήταν μόλις 7,23€ (σωστά διαβάσατε! λίγο πάνω από επτά ευρώ) 

Υπάρχουν πολλά δεδομένα που πρέπει να παρακολουθεί κανείς ένθεν κακείθεν για να κάνει εκτιμήσεις. Για τα οποία σας έχω ήδη μιλήσει αλλά θα το ξανακάνω πολύ σύντομα. Θα σας πω μόνο τούτο για σήμερα για να καταλάβετε τι μας περιμένει:

--SOS-->To 2021 τα ευρωπαϊκά κράτη πλήρωσαν μόλις 300 ΔΙΣ ΕΥΡΩ σε δαπάνες για ενέργεια με τιμές που μπορώ να τις χαρακτηρίσω φυσιολογικές τηρουμένων των αναλογιών λόγω προβλημάτων που προκάλεσε η Πανδημία! Το 2022, ο λογαριασμός που θα κληθούν να πληρώσουν τα ευρωπαϊκά κράτη θα είναι το λιγότερο 1.2 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ. Δηλαδή τέσσερις φορές πάνω. 

Η πρόβλεψη αυτή βασίζεται στα μέχρι στιγμής δεδομένα ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ότι δεν θα κλείσουν εντελώς οι ροές από Ρωσία για ΕΕ. Γιατί αν κλείσουν η κατάσταση χειροτερεύει δραματικά και θα ξανακάνουμε ΝΕΟΥΣ υπολογισμούς!

--SOS-->Για να καταλάβετε, μόνο τον προηγούμενο μήνα (Ιανουάριος 2022) η Ευρώπη πλήρωσε 200 ΔΙΣ € σε ενέργεια. 200 δις€ για ένα μήνα επαναλαμβάνω!!!

Δυστυχώς, αυτό που μόλις σας έγραψα, δεν υπάρχει κανείς που να το λαμβάνει σοβαρά! Και δεν το μαθαίνουν τώρα από εμένα. Οικονομετρικές προβλέψεις υπήρχαν από τον Οκτώβριο του 2021 που είχε αρχίσει να σκληραίνει η κρίση και είναι σε γνώση ΟΛΩΝ των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Και της δικής μας φυσικά.

 

Όπως βλέπετε όμως, ουδείς δίνει δεκάρα για το τι έρχεται να προστεθεί πάνω σε όλα αυτά που ζούμε! Από καμία πλευρά. Ειδικά οι Γερμανοί και η ΕΕ, δεν λένε να καταλάβουν, ότι αυτό που ξεκίνησαν με τον Πούτιν, θα το πληρώσει άμεσα ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ο Ευρωπαίος πολίτης. 

Γιατί εδώ πλέον δεν μιλάμε για Ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, αλλά αυτό που σας είχα προειδοποιήσει πριν ένα χρόνο! Για επισιτιστική κρίση που θα σκάσει σύντομα στα κεφάλια μας και θα χτυπήσει με λύσσα τους χαμηλόμισθους! Και στην Ελλάδα θα αφορά στο 35% των νοικοκυριών που διαβιούν με εισοδήματα κάτω των 1.000€. 

Ελπίζω λοιπόν να καταλάβετε τώρα, γιατί φωνάζω από το 2020 και από το 2021 και μετά κυριολεκτικά έχω ξελαρυγγιαστεί να μιλάω για το δράμα που θα χτυπήσει ανελέητα, πρώτα το 35% των Ελληνικών νοικοκυριών και σταδιακά τα υπόλοιπα! 

Θα επανέλθω σύντομα με νέα στοιχεία! Ελπίζω μέχρι τότε, η Κυβέρνηση να ξαναδεί το θέμα από εκεί που το βλέπω εγώ και όχι από την πλευρά των Funds, που τους τάζουν πρόσβαση σε φθηνό χρήμα! Διότι σε λίγο δεν θα υπάρχει φθηνό χρήμα για κανέναν …

ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΡΩΣΙΚΑ ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ SU-34 ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΠΕΡΙΠΟΛΙΕΣ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΠΟΛΩΝΙΑΣ-ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ,ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ-ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ,ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ-ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ,ΓΕΝΙΚΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΜΠΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΝΑΤΟ ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΕΤΑΙ.

ΙΣΟΠΕΔΩΘΗΚΕ ΠΡΙΝ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΑΠΟ ΡΩΣΙΚΟΥΣ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΣΤΟ Oчaкoвe,ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΟΙ 🇺🇲🏳️‍🌈!!!(ΦΩΤΟ)

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

ΟΤΑΝ  ο Θεός επιτρέπει πόλεμο στον κόσμο, έχει περισσεύσει η διαφθορά στα μάτια Του.

Ο πόλεμος για τους ανθρώπους είναι ειρήνη και αποκατάσταση στα μάτια του Θεού.

Ο Πόλεμος έρχεται να υπενθυμίσει στον άνθρωπο ότι ζει σε μια επίπλαστη ευδαιμονία.

 Σε λίγες μέρες, ΟΛΑ μπορεί να χαθούν. Η κοζωϊσμένη γκόμενα δεν θα ξαναφάει σούσι. Ούτε ο καλοζωισμένος φλώρος του Κολωνακίου θα παρτάρει εύκολα στη Μύκονο. Οι χαζοχαρούμενες εκπομπές με τους μαϊντανούς που σχολιάζουν τον έρωτα του μπαγλαμά με την χαζοβιόλα θα πάψουν να εκπέμπουν. Τα σαρβάϊρορ, Μπιγκ μπραδερ, μπάτσελορ, θα αποτελούν μια δυσάρεστη ανάμνηση. Οι αστροκαφετζουδες θα βαρανε μύγες. Οι διαγωνισμοί μαγειρικής θ’ αντικατασταθούν με εκπομπές κατασκευής καταφυγίων. Οι βίγκαν και vegeterian θα ξεχάσουν τα λεπτά γούστα και θα τρώνε τα χοιρινά σουβλάκια, αμάσητα. Η μούρη της Παγώνη καi όλων οσων αυτοκομπάζονται τόσα χρόνια, θα φύγουν από τα τηλεοπτικά πάνελ και ως δια μαγείας, τα απογεύματα θα βλέπουμε καθηγητές και Στρατηγούς και ναυάρχους αναλυτές και σοβαρούς ιερωμένους να διδάσκουν Ελλάδα και Ορθοδοξία. Επιτέλους...

Οι τεμπέλες ινφλουενσερς των σοσιαλ με φωτογραφίες από τις Μυκόνους και τα Παρίσια επιδεικνύοντας σε κάθε περίσταση τα μποτοξ, τις πλαστικές και τα μπούτια θα σβήσουν από τον διαδικτυακό χάρτη. Ο τεμπελχανάς κανακάρης, που ζητάει φράγκα από την μαμά για ν’ αγοράσει πρωτεΐνη και να πάρει το τελευταίο μοντέλο ferrari🏎️, θ’ αναγκαστεί να δουλέψει, γιατί η μαμά δεν θα έχει να του δώσει.

Ξυπνήσαμε όλοι απότομα. Ήρθε ο καιρός που ο καπουτσίνο και ο Λάττε Μακιάτο θα γίνει ελληνικός από ρεβύθια. Η ανθρωπότητα ξανασυστήνεται…

«ΚΑΝΤΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΚΙ' ΕΓΩ, ΘΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΩ!.»

 «Τον βλέπεις Αυτόν εκεί στον Σταυρό επάνω; Αυτός κρατάει το σύμπαν στα χέρια Του, έτσι, στην παλάμη Του. Ήρθε για σένα εδώ. Για μένα, για τον κόσμο ολόκληρο. Κι’ εμείς, Τον κρεμάσαμε πάνω στο Ξύλο. Αυτός, όμως, δεν πέθανε! Ζει! Και, Αυτός είναι που έπλασε εσένα, εμένα, όλους στον κόσμο. Και μας λέει: ‘‘Εγώ είμαι εδώ, παιδιά! Σε Μένα, ελάτε! Κάντε προσευχή, κι’ Εγώ θα σας βοηθήσω!’’. 

Όχι, να πηγαίνουμε κόντρα στον Κύριο, γιατί χαθήκαμε! Ακούτε; Δεν υπάρχει αλλού σωτηρία! Άμα φύγεις απ’ τον Κύριο, χάθηκες! Έπεσες στα γρανάζια του κακούργου που μας κυνηγάει να μας σκοτώσει. Δεν τον ξέρεις εσύ ποιος είναι. Είναι μέσα στα καταχθόνια, του Άδου τα βασίλεια. Ούτε τ’ όνομά του να μην ξαναπείς. Τόσο, μισερός είναι. Κατάλαβες; 

Να φυλάττετε τις εντολές του Χριστού. Αυτή είναι η βάση για να μπούμε στον Ουρανό. Δείτε και στην ‘‘Κλίμακα’’ του Αγίου Ιωάννου, ότι, σιγά–σιγά φτάνει ο άνθρωπος στον Θεό. Δεν μπορούμε μ’ ένα σάλτο ν’ αγιάσουμε. Όταν επιδιώκεις το αγαθό, τις αγαθές πράξεις, τις αρετές, τότε θέλεις να τις ξανακάνεις. Σου γίνεται συνήθεια. Πληρώνεσαι ψυχικά. Αν στη ζωή μας τηρήσουμε τις εντολές του Θεού, θα γίνουμε προφήτες, άγιοι, θαυματουργοί, θα ανασταίνουμε πνευματικά και ψυχικά τους ανθρώπους. 

Παραβίαση των θείων εντολών σημαίνει χαστούκι στο πρόσωπο του Χριστού. Λες ψέμματα; –δίνεις ένα χαστούκι στον Χριστό. Κάνεις μοιχεία; –τότε, Του δίνεις δύο χαστούκια!...»

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ (1912–2006)

 

Παραδώστε τον έλεγχο

 

Εσείς αναρωτιέστε: τί κατάφερα που δεν ανταπέδωσα το κακό; Κάνατε, στη δεδομένη κατάσταση, την πιο σοφή πράξη στον κόσμο: αναθέσατε τη μάχη σας στον Έναν, τον Ισχυρότερο από εσάς και ο Ένας αυτός ισχυρότερος θα πολεμήσει νικηφόρα για εσάς.

Αν εσείς μόνοι σας μπείτε σε διαμάχη μ’ εκείνον που σας έκανε το κακό, μπορεί να ηττηθείτε. Αλλά ο Θεός δεν μπορεί να ηττηθεί.

Συνεπώς παραδώστε τον έλεγχο της μάχης σας στον νικηφόρο και ακαταγώνιστο Έναν Θεό και, εγκαρτερήσατε με υπομονή.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Το κύριο έργο του ανθρώπου

 

 

 

 

Αγίου Nεκταρίου

 

Tο κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. O άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. Aυτό είναι το έργο που του αρμόζει. Aυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Aυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. O άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Tου αγαθότητα και μακαριότητα.

Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Aυτόν. Mε την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Tο πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά. Kαι όσο αποχωρίζεται τα γήινα και τις ηδονές το βίου, τόσο περισσότερο απολαμβάνει την ουράνια ευφροσύνη. H δοκιμή και η πείρα μας επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.

O Θεός ευαρεστείται στις προσευχές εκείνες που προσφέρονται με τον πρέποντα τρόπο, δηλαδή με συναίσθηση της ατέλειας και της αναξιότητας μας. Για να υπάρξει όμως τέτοια συναίσθηση, απαιτείται τέλεια αυταπάρνηση του κακού μας εαυτού και υποταγή στις εντολές του Θεού, απαιτείται ταπείνωση και αδιάλειπτη πνευματική εργασία.

Aναθέστε όλες τις φροντίδες σας στο Θεό. Eκείνος προνοεί για σας. Mη γίνεστε ολιγόψυχοι και μην ταράζεστε. Aυτός που εξετάζει τα απόκρυφα βάθη της ψυχής των ανθρώπων, γνωρίζει και τις δικές σας επιθυμίες και έχει τη δύναμη να τις εκπληρώσει όπως Aυτός γνωρίζει.

Eσείς να ζητάτε από το Θεό και να μη χάνετε το θάρρος σας. Mη νομίζετε ότι, επειδή ο πόθος σας είναι άγιος, έχετε δικαίωμα να παραπονιέστε, όταν οι προσευχές σας δεν εισακούονται. O Θεός εκπληρώνει τους πόθους σας με τρόπο που εσείς δεν γνωρίζετε. Nα ειρηνεύετε λοιπόν και να επικαλείστε το Θεό.

Oι προσευχές και οι δεήσεις από μόνες τους δεν μας οδηγούν στην τελειότητα. Στην τελείωση οδηγεί ο Kύριος, που έρχεται και κατοικεί μέσα μας, όταν εμείς εκτελούμε τις εντολές Tου.

Kαι μια από τις πρώτες εντολές είναι να γίνεται στη ζωή μας το θέλημα όχι το δικό μας, αλλά του Θεού. Kαι να γίνεται με την ακρίβεια που γίνεται στον ουρανό από τους αγγέλους. Για να μπορούμε κι εμείς να λέμε:

"Κύριε, όχι όπως θέλω, αλλ' όπως εσύ, "γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης". Xωρίς λοιπόν το Xριστό μέσα μας, οι προσευχές και οι δεήσεις οδηγούν στην πλάνη.

Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΣΚΟΡΠΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ...

 

«Να κρατάτε την Αργία της Κυριακής, γιατί αυτή τη μέρα σκορπίζει ο Θεός το Άκτιστο Φως σε όλη την οικουμένη. Λάμπει ολόκληρος ο κόσμος από το Άκτιστο Φως!...

 

Δεν θα φεύγεις ποτέ από την Εκκλησία, εάν δεν ακούσεις το "Δι' ευχών" πρώτα. Γιατί μέχρι εκείνη την ώρα είναι όλοι οι Άγγελοι, όλοι οι Άγιοι, ο Ίδιος ο Θεός μέσα στην Εκκλησία. Με το "Δι' ευχών" ανεβαίνουν στον Ουρανό. Θα το ακούσεις, θα πάρεις αντίδωρο και τότε θα φύγεις...».

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ (1912—2006)

Πάτερ, πες μου εν συντομία: τι είναι ο Θεός;

 

«Πάτερ, πες μου εν συντομία: τι είναι ο Θεός;

- Αυτή είναι μια πολύ βαθιά ερώτηση. Αυτό είναι ένα καθαρά θεολογικό ερώτημα.

Είναι δύσκολο να μιλήσουμε εν συντομία για αυτό.

Γιατί είναι δύσκολο, πατέρα; Έχετε αποφοιτήσει από τη Θεολογική Ακαδημία;

- Είναι δύσκολο να μιλήσουμε εν συντομία για αυτό που είναι δύσκολο να κατανοηθεί.

 

Αρχιμανδρίτης Κύριλλος (Παβλόφ)

Ο κόσμος συγκρατείται από τη Χάρη του Θεού. Μην αφήνεις την προσευχή του Ιησού, ποτέ... Προστατεύει το Σύμπαν: Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με έναν αμαρτωλό... Αρχιερέας Νικολάι Γκουριάνοφ

 

Αυτός που οδηγεί ανθρώπους, έστω και έναν, στο δρόμο του Θεού, καλύπτει πλήθος αμαρτιών…

 

Ομολογίες του αειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου για την «προ Χριστού» ζωή του, και διδακτικά παραδείγματά του

 

 

 

την ρωτάω: Αν εσύ με δώσεις ένα ποτήρι δηλητήριο και εγώ το πιω, ποιος θα δικαστεί; Εγώ που το ήπια ή εσύ που με το έδωσες; Δεν καταλαβαίνω τι με λες, με είπε. Άμα δεν κατα* Κάποτε σε κάποια πολύ όμορφη γυναίκα, που ήταν προκλητικά ντυμένη, της είπα με διάκριση, ότι γίνεται αιτία, λόγω του ντυσίματός της, να σκανδαλίζονται οι άνδρες. Να μην σκανδαλίζονται, με απάντησε, να κλείσουν τα μάτια τους, αν σκανδαλίζονται.

 

Και λαβαίνεις και εγώ δεν μπορώ να στο πω διαφορετικά, να σε βοηθήσω και εκεί έκλεισε η συζήτηση μαζί της…

 

Για πόσες και για πόσους γίναμε αίτιοι να σκανδαλιστούν οι άλλοι; Έχουμε πάει ποτέ στον εξομολόγο, να του πούμε: Πάτερ έγινα αιτία να σκανδαλιστεί ο άλλος; Γιατί είναι αλήθεια, ότι πολλές αμαρτίες των άλλων οφείλονται στο ότι εμείς με έναν λόγο ή με μία πράξη μας τους σκανδαλίσαμε συνειδητά ή ασυνείδητα.

 

 

 

* Είχα πάει κάποτε στη Βοστώνη για κάποιες ομιλίες. Μια μέρα, μια σύζυγος, έκανε μια παράκληση για τον άνδρα της, ο οποίος έκανε μεταμόσχευση νεφρού και οι ιατροί λέγανε, ότι η πορεία της υγείας του, δεν εξελισσόταν καλά.

 

Η σύζυγος ήταν μια πολύ ευσεβής γυναίκα, αλλά δεν ήξερα αν και ο άνδρας της ήταν πιστός. Έτσι την πλησίασα και τη ρώτησα, αν ο άνδρας της, είχε σχέση με την Εκκλησία.

 

Πιστός είναι και κοινωνεί κιόλας, μου απάντησε. Εξομολογείται πριν κοινωνήσει, την ρώτησα. Ακόμα να με απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση που της έκανα. Ο άνδρας της, ήταν με τον τρόπο του Χριστιανός.

 

Αυτοί είναι οι λεγόμενοι καλοί άνθρωποι. Ρωτάς τους συγγενείς ενός τέτοιου ανθρώπου, ρωτάς τον κόσμο που τον ξέρει και όλοι σου δίνουν αυτό το πιστοποιητικό, του καλού ανθρώπου.

 

Μάλιστα τον μακαρίζουν λέγοντας: Μακάρι να ήταν όλοι σαν και αυτόν! Αυτά τα πιστοποιητικά που δίνει ο κόσμος δεν τα λαμβάνει υπόψη Του ο Θεός. Δεν συγκινείται ο Θεός από αυτούς τους ανθρώπους, όσο καλοί και να είναι, γιατί θρησκεύουν με τον τρόπο τους. Να ξέρετε, ότι η κόλαση γέμισε από τέτοιους καλούς ανθρώπους!…

 

 

 

* Μια πνευματική γυναίκα, μου φανέρωσε μια μέρα την αποκάλυψή της. Είχε πάει Μεγάλη Πέμπτη στην Εκκλησία και την ώρα που το πλήθος του κόσμου ετοιμαζόταν να κοινωνήσει, συλλογίστηκε το εξής: Άραγε, ποιοι από αυτούς τους ανθρώπους προετοιμάστηκαν καταλλήλως για το Μυστήριο αυτό;

 

Μάλιστα για αυτούς, που δεν προετοιμάστηκαν καταλλήλως, προσευχήθηκε λέγοντας: Θεέ μου, συγχώρησέ τους!

 

Τότε, όπως λέει η ίδια, βλέπει τον παππά με την Ιερή Λαβίδα να κοινωνεί τους πιστούς. Και συνέβαινε κάτι παράδοξο. Σε πολλούς την ώρα που κοινωνούσαν, ένας άγγελος Κυρίου, έπαιρνε τη Θεία Μετάληψη από την Ιερή Λαβίδα και την επέστρεφε στο Ιερό Ποτήριο και οι άνθρωποι αυτοί λάμβαναν απλά άρτο και οίνο και όχι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Παρατήρησε, ότι από τους 100 που πήγαιναν να κοινωνήσουν, στους 95 συνέβαινε αυτό το πράγμα.

 

Προφανώς αυτοί προσέρχονταν στο Μυστήριο απροετοίμαστοι και ουσιαστικά δεν κοινωνούσαν, αν και στην πράξη φαίνονταν ότι συμμετείχαν στο Μυστήριο αυτό.

 

 

 

* Συναντήσαμε κάποτε μια μαυροφορεμένη γυναίκα απαρηγόρητη που έκλαιγε συνεχώς. Την πλησιάσαμε για να μάθουμε γιατί έκλαιγε έτσι, αλλά και για να την παρηγορήσουμε. Και τι μάθαμε λέτε; Ότι είχε πεθάνει η αδελφή της και ετάφη χωρίς ιερέα.

 

Επειδή ήταν χειμώνας και χιόνιζε, δεν μπόρεσαν οι ιερείς να φτάσουν εγκαίρως στο χωριό. Ιερέας δεν υπήρχε στο χωριό. Την κράτησαν τρεις μέρες και τελικά την θάψανε, χωρίς παπά και ψάλτη. Και αποδείχθηκε στη συνέχεια, ότι η εκλιπούσα σε όλη της τη ζωή κατηγορούσε τους παππάδες. Δίκαιος είναι ο Θεός! Γιατί ο άνθρωπος ό,τι σπείρει, αυτό θερίζει.

 

 

 

* Μια μέρα καθώς έπαιρνα έξω από το μαγαζί μου την αλληλογραφία μου, με πλησίασε μια χήρα, γνωστή από άλλοτε και άρχισε να με λέει ότι έχει ανάγκη και με ζήτησε χρήματα. Τότε της έδωσα όσα είχα πάνω μου, νομίζω ήταν 3.100 δραχμές και ξαναμπήκα μέσα στο μαγαζί.

 

Είναι αλήθεια, ότι της έδωσα τα χρήματα μουρμουρίζοντας, για να μην έχω επιβαρυμένη την συνείδησή μου. Μέσα στο μαγαζί είδα την αλληλογραφία και ανάμεσα στα άλλα υπήρχε και ένας φάκελλος που είχε μέσα 2.000 δραχμές και έγραφε: κ. Παναγόπουλε, αυτές οι 2.000 δραχμές στη διάθεσή σας, να διατεθούν όπως νομίζετε.

 

Μετά από λίγη ώρα, έρχεται μια κυρία για να ψωνίσει και με δίνει ένα φάκελλο λέγοντάς μου: Αυτό είναι για σας. Τον ανοίγω τον φάκελλο και είχε μέσα 1.000 δραχμές. Οι 2 φάκελλοι, περιείχαν συνολικά 3.000 δραχμές. Ήταν σαν να με έλεγε ο Χριστός, παλιάνθρωπε, εγώ είχα κανονίσει για σένα, πριν ακόμα εσύ δώσεις τα λεφτά στη χήρα!

 

 

 

* Μιλούσα κάποτε σε ένα ακροατήριο και η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Ήταν και πολύς κόσμος πίσω μου, όρθιοι. Κάποια στιγμή της ομιλίας μου, άκουσα πίσω μου μια γυναικεία φωνή που έλεγε: Αχ, να ‘χανε φτερά, αυτά τα λόγια.

 

Εγώ δεν γύρισα πίσω να δω, ποιος είπε αυτό το πράγμα. Όμως στο τέλος το κράτησα αυτό σαν κρατούμενο και γύρισα πίσω μου και ρώτησα: Ποιος είπε κατά τη διάρκεια της ομιλίας μου, αυτά τα λόγια;

 

Και μια γνωστή σε μένα, πλουσιοτάτη κυρία, μου λέει: Εγώ τα είπα τα λόγια αυτά, κ. Παναγόπουλε. Μπορείς να τα επαναλάβεις, την ρώτησα. Και με λέει: Αχ, να ‘χανε φτερά τα λόγια σου, να πηγαίνανε σε όλο τον κόσμο, για να τα ακούσουνε και άλλοι. Δεν έχουνε φτερά, της λέγω. Μου λέει, όχι δεν έχουν.

 

Δεν έχουν της απάντησα, διότι εσύ τα έχεις μέσα στο πορτοφόλι σου. Στην τσάντα σου τα έχεις. Όπως βλέπεις, γράφονται τα λόγια μου σε μια κασέτα και εάν εσύ ήθελες να ανοίξεις την τσάντα σου, για να πάρεις 5000 κασέτες και να τις μοίραζες στον κόσμο, τότε θα είχανε φτερά. Να όμως που τώρα κάθονται στην τσάντα σου!

 

 

 

* Ρίξε σε έναν κόκκορα χρυσά φλουριά και καλαμπόκια. Ο κόκκορας θα αγνοήσει τα χρυσά φλουριά και θα ενδιαφερθεί μόνο για τα καλαμπόκια. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο. Όσα λεφτά και να έχει ο άνθρωπος, δεν θα του ικανοποιήσουν την ψυχή, δεν θα τον κάνουν ευτυχισμένο.

 

Γιατί η ψυχή του ανθρώπου είναι πλασμένη μόνο για το Χριστό. Ο Χριστός είναι η μοναδική του ανάγκη και μόνο Αυτός, τον κάνει ευτυχισμένο.

 

 

 

* Μιλούσα κάποτε με μια κυρία, που είχε κάνει 13 εκτρώσεις! Καλά, της λέω, τόσο αθεόφοβη είσαι; Και ακούστε απάντηση που με έδωσε: Εγώ σε σχέση με την τάδε, περιστερά είμαι.

 

Εκείνη έκανε 24 εκτρώσεις! Και το έλεγε με τέτοιο τρόπο, λες και είχε περιθώριο να κάνει, άλλες 11 εκτρώσεις. Μάθαμε να συγκρίνουμε τον εαυτόν μας, με έναν χειρότερό μας και όχι με έναν καλύτερο από εμάς. Γι’ αυτό και έχουμε αυτά τα χάλια.

 

 

 

* Αυτός που οδηγεί ανθρώπους, έστω και έναν, στο δρόμο του Θεού, καλύπτει πλήθος αμαρτιών. Έλεγε ο σοφός Σολομώντας: Σοφός είναι εκείνος που σώζει ψυχές ανθρώπων, εφόσον πρώτα τακτοποίησε τη δική του ψυχή.

 

Τους ανθρώπους αυτούς, που επιτελούν αυτό το διακόνημα ο Θεός θα τους τοποθετήσει σε ειδική-τιμητική θέση στον παράδεισο, γιατί κατά κάποιο τρόπο βοηθούν το Θεό στο έργο Του, ώστε να σωθούν, όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Έχω προσωπικά περιστατικά επί του θέματος, αλλά δεν μου επιτρέπεται να σας πω γι’ αυτά.

 

 

 

* Δεν είμαστε κάτοικοι της γης, αλλά ένοικοι. Κάποια στιγμή είτε το θέλουμε, είτε όχι θα μας γίνει έξωση. Τίποτα δεν μας ανήκει πάνω στη γη και είμαστε απλώς διαχειριστές των αγαθών, που μας παραχώρησε ο Θεός.

 

 

 

* Αν όλα τα πράγματα τα μάθει ο άνθρωπος πάνω στη γη, εκτός από ένα, ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί αντιμέτωπος με το Θεό, που θα τον ζητήσει λογαριασμό για τη ζωή του, απέτυχε στον κόσμο. Αντίθετα αν γνωρίζει μόνο αυτό και τίποτα άλλο, τότε θα είναι επιτυχημένος. Δεν μετράει η ποσοτική γνώση, αλλά η ποιοτική.

 

 

 

* Εγώ είμαι υποχρεωμένος να σας πω, πόσο ύψος έχει ο Όλυμπος. Τώρα εσείς πόσο ψηλά θα τον ανεβείτε, είναι δικό σας θέμα.

 

 

 

* ΑΝ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΞΑΝΑΪΔΩΘΟΥΜΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ. Αμήν.

 

 

 

Εις αγαθή ανάμνηση Εμπειρικές αλήθειες από την κηρυκτική διακονία του πιστού εργάτου Κυρίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Α. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ (1916-1982) Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»

 

 

ΕΙΜΑΙ ΓΗ ΚΑΙ ΣΠΟΔΟΣ!

 

                  

«Ιδικόν μου ποτέ μου δεν επεθύμησα, μόνον λόγω της ασθενείας μου, διά τας ανάγκας, είχα αυτά τα πράγματα (σημ.: κάποια βιβλία και λίγα χρήματα). Ποτέ μου δεν εσκέφθην κάτι να το επιθυμήσω και έχω για τον εαυτό μου, γνωρίζοντας ότι είμαι γη και σποδός» (Όσιος Ιάκωβος ο εν Ευβοία).

Τα λόγια αυτά αποτελούν μέρος ενός μικρού σημειώματος που έγραψε ο σύγχρονος μεγάλος όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης), τον Μάιο του 1977, όταν θεώρησε ότι εγγίζει το τέλος του μετά από βαριά αρρώστια. Και αποκαλύπτουν αυτό που ήταν ολόκληρη η εν Χριστώ βιοτή του: την άκρα ακτημοσύνη του και τη βαθειά ταπείνωσή του. Όταν βεβαίως έχει κανείς υπ’ όψιν του το πόσα χρήματα πέρναγαν διαρκώς από τα χέρια του αγίου ηγουμένου Ιακώβου όσο ζούσε, τα οποία του έδιναν οι διάφοροι ευεργετημένοι από αυτόν προσκυνητές, τότε καταλαβαίνει πληρέστερα το σημείωμα του οσίου. Διότι δεν ήταν ακτήμων επειδή απλώς δεν είχε τίποτε, αλλά ήταν και παρέμενε ακτήμων την ώρα που πακτωλός χρημάτων γέμιζαν το «ταγαράκι» του. Και τι γίνονταν όλα αυτά τα χρήματα; Τα έδινε αμέσως μόλις τα έπαιρνε σε αναγκεμένους και πτωχούς ανθρώπους, των οποίων γνώριζε το δύσκολο ιστορικό. «Το ταγαράκι στεκότανε πάντοτε στη θέση του, πάντα γεμάτο» σημειώνει ο μακαριστός καθηγητής Πανεπιστημίου Στυλιανός (μοναχός Γεράσιμος) Παπαδόπουλος, που τον είχε γνωρίσει πολύ καλά. Ο ίδιος ο άγιος μάλιστα έλεγε: «Έρχονται οι φτωχοί μου και λέω και τους δίνω. Και κείνο, (το ταγαράκι), δεν αδειάζει. Γυρίζω και το βρίσκω ξεχειλισμένο». 

Τα λόγια του δίνουν επαρκή εξήγηση της αφιλαργυρίας του: προέκρινε πάντοτε την προσφορά και την ελεημοσύνη, κατά τον λόγο του Κυρίου: «μακάριόν εστι διδόναι μάλλον ή λαμβάνειν», είναι ευλογία και μακαριότητα για τον άνθρωπο να δίνει μάλλον παρά να παίρνει, διότι όχι μόνον δεν επιθυμούσε χρήματα και ό,τι άλλο υλικό αγαθό, αλλ’  ούτε καν ως σκέψη δεν περνούσε τέτοιος λογισμός από το μυαλό του. Κι είναι ευνόητο πότε μπορεί να συμβαίνει μία τέτοια υπερφυής κατάσταση: όταν η διάνοια του ανθρώπου και η καρδιά του και όλη η ψυχή του είναι στραμμένα προς τον Θεό και την αγάπη Του. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να βρίσκεται ταυτοχρόνως στραμμένος σε δύο αντιθετικές καταστάσεις. Δεν μπορεί να είναι και με τον Θεό και με τον διάβολο. «Ουδείς δύναται δυσίν κυρίοις δουλεύειν» κατά τον ευαγγελικό λόγο. Ο άγιος Ιάκωβος, παιδιόθεν κυριολεκτικά, είχε ελκυστεί από την αγάπη του Θεού. Το «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της ψυχής, εξ όλης της καρδίας, εξ όλης της διανοίας, εξ όλης της ισχύος και τον πλησίον σου ως σεαυτόν», η βασική εντολή δηλαδή του Θεού στον άνθρωπο, ήταν το αδιάκοπο και αταλάντευτο όραμα της ζωής του, που αγωνιζόταν με όλες τις δυνάμεις να το κάνει πράξη. Πώς λοιπόν ήταν δυνατόν να ρέπει επί τα αισθητά, πολλώ δε μάλλον επί τα πονηρά; Ο άγιος ζούσε ήδη από τη ζωή αυτή τη μακαριότητα του Παραδείσου ως πολίτης του Ουρανού. Σε τέτοιους ανθρώπους σαν τον άγιο ηγούμενο βλέπουμε εφαρμοσμένο τον λόγο του αποστόλου Παύλου: «δεν έχουμε εδώ στον κόσμο αυτό μόνιμη κατοικία, αλλά τη μελλοντική του Παραδείσου επιζητούμε».

Και ποιο το θεμέλιο της ολοσχερούς αυτής στροφής του αγίου Ιακώβου προς τον Ουρανό και την αγάπη του Θεού; Η βαθύτατη ταπείνωσή του. «Γη και σποδός ειμι», είμαι χώμα και στάκτη. Αυτό είναι το άνθος που ριζώνει στην καρδιά του ανθρώπου που ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Κυρίου Ιησού Χριστού: να ανοίγοντα τα μάτια του για να βλέπει τη μηδαμινότητά του και να εκφράζεται η όραση αυτή ως αγάπη θυσιαστική προς τον συνάνθρωπό του, ιδίως τον πιο αδύναμο και αδικημένο. Πίστη στον Χριστό, ταπείνωση και αγάπη δηλαδή συνυπάρχουν αρμονικά και ταιριασμένα στον άνθρωπο του Θεού κι αυτός ο άνθρωπος, σαν τον μεγάλο Ιάκωβο, είναι εκείνος που τελικώς φανερώνεται ως ένας άλλος θεός επί της γης!

 

 

ΜΑΚΡΙΑ ΚΑΙ...ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ!

 

«Ο άνθρωπος που σου ζητάει ειλικρινή συγχώρεση, όταν σφάλλη, να τον συγχωράς, κάθε φορά που σφάλλει, με καλοσύνη, και να τον αγαπάς και από κοντά. Τον δε πονηρό που σου ζητάει δήθεν συγχώρεση, για να κάνη τη δουλειά του και συνέχεια να σε μπλέκη στις υποθέσεις του, που βλάπτουν ψυχικά και άλλους ανθρώπους, συγχώρεσέ τον εβδομήντα επτά φορές μαζεμένες, και στο εξής να τον αγαπάς από μακριά και να εύχεσαι γι’ αυτόν» (όσιος Παῒσιος αγιορείτης).

Ο άγιος Παῒσιος, ο μεγάλος όσιος της εποχής μας, ζούσε στο ανώτερο δυνατό για τον άνθρωπο την αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Κι αυτό που ζούσε αυτό και δίδασκε είτε προφορικά είτε με τις επιστολές του, μαρτυρώντας στην πραγματικότητα ό,τι διακηρύσσει η Αγία Γραφή και όλη η Πατερική εκκλησιαστική παράδοση. Η αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο δεν είναι η βασική εντολή του ίδιου του Θεού και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη; Και μάλιστα η προς τον συνάνθρωπο αγάπη αποτελεί και την απόδειξη για την ύπαρξη της αγάπης και προς τον Θεό. Ποτέ δεν αυτονομείται η μία από την άλλη, σαν το νόμισμα που έχει δύο πλευρές. Θα πει σε κάποια άλλη αποστροφή λόγου του ο όσιος: «Αν ο άνθρωπος αγαπά τον Θεό, μετά αγαπάει και το σπίτι του, και τον γείτονά του, και τον γείτονα στο σύνορο και τον πάρα πέρα γείτονα. Αν δεν αγαπά τον Θεό, δεν αγαπάει ούτε τον γείτονα ούτε κανέναν. Μετά, αρχίζει ο άνθρωπος να κινείται από συμφέρον».

Έκφραση της γνήσιας αγάπης προς τον συνάνθρωπο, όπως το ζητάει  ο ίδιος ο Κύριος, είναι η απόλυτη ετοιμότητα του πιστού  προσφοράς συγγνώμης προς εκείνον που σφάλλει απέναντί του – η ανεξικακία και συγχωρητικότητά του. Κι όχι όταν σφάλλει μόνο μία φορά, αλλά απειράκις. Στο ερώτημα των μαθητών του Χριστού μέχρι πόσες φορές πρέπει να συγχωρούν τον συνάνθρωπό τους όταν σφάλλει απέναντί τους, λέγοντας και το κατ’ αυτούς όριο: μέχρι επτά, ο Χριστός απάντησε: «Όχι επτάκις, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά», δηλαδή διαρκώς και χωρίς όριο. Κι εδώ έχουμε τη συνεισφορά του αγίου Παϊσίου, εδραζομένη βεβαίως και αυτή στο ίδιο το παράδειγμα του Ιησού Χριστού: η αγάπη και η συγγνώμη πρέπει να υπάρχει πάντοτε στον χριστιανό – δεν υπάρχει χριστιανός που να κρατάει κακία και πικρία μέσα στην καρδιά του, όταν μάλιστα καλείται όχι μόνο να συγχωρεί αλλά και να αγαπάει μέχρι θυσίας και τον ίδιο τον εχθρό του – αλλά η αγάπη του να συνοδεύεται με διάκριση. Η διακριτική αγάπη είναι εκείνο που αποκαλύπτει την καθαρή συνείδηση του πιστού ανθρώπου.

Η διάκριση αυτή, καρπός φωτισμού από τη ζωντανή σχέση του χριστιανού με τον Κύριο, του δίνει τη δυνατότητα να «βλέπει» την ειλικρινή ή την πονηρή διάθεση του άλλου: ο ειλικρινής, έστω κι αν σφάλλει, ζητάει συγγνώμη με την καρδιά του, θέλοντας να διορθώσει και να αλλάξει τα πράγματα, έστω κι αν δεν τα καταφέρνει τελικώς∙  ο πονηρός ζητάει συγγνώμη αλλά με συμφέρον και υπολογισμό: για να χρησιμοποιήσει τον αδικημένο από αυτόν και πάλι για τα δικά του συμφέροντα – η ψεύτικη συγγνώμη του είναι εργαλείο εξυπηρέτησης του εγωισμού του, συνεπώς βλάπτει εξακολουθητικά τους άλλους.

Τι κάνει λοιπόν ο χριστιανός; Τον μεν ειλικρινή και τον συγχωρεί όπως είπαμε, αλλά και τον προσεγγίζει – «τον αγαπά και από κοντά»,  δεν τον απομακρύνει από την παρέα και τη φιλία του. Τον πονηρό όμως, βεβαίως τον συγχωρεί, και μάλιστα διαμιάς που θα πει παντοτινά, αλλά μένει μακριά του. Τον αγαπά εξ... αποστάσεως! Κι εκφράζει την αγάπη του μόνο μέσω της προσευχής υπέρ αυτού. Και τη στάση αυτή την είδαμε και στον ίδιο τον Κύριο: αγαπούσε τους πάντες, σταυρώθηκε για τους πάντες «αίροντας τις αμαρτίες τους», αλλά δεν ήταν φίλος με όλους. (Αληθινούς φίλους Του άλλωστε χαρακτήρισε μόνον εκείνους που τηρούν το θέλημα του Πατρός Του του εν Ουρανοίς). Γι’ αυτό και απέφευγε όσους Τον εχθρεύονταν και λειτουργούσαν με πονηρία και υπολογισμό απέναντί Του, όπως ήταν οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι. 

 

 

 

 

''Η Χρονογραφία του Αγίου Θεοφάνους'' του Γέροντα Ανανία Κουστένη

 

Δεν πρέπει να θρηνούμε για τους νεκρούς, αλλά να προσευχόμαστε...

 

Ερώτηση: Πάτερ, τι μπορείτε να μας πείτε για τις ψυχές των κεκοιμημένων; 

Απάντηση: Δεν πρέπει να θρηνούμε για τους νεκρούς, αλλά να προσευχόμαστε φλογερά ώστε ο Θεός να αξιώσει τα αγαπημένα μας πρόσωπα, που έχουν «αναχωρήσει», να συγκατοικήσουν με τους αγγέλους. 

Αυτό είναι ότι θέλει Εκείνος από μας. Οι θρηνωδίες δεν μας βγάζουν πουθενά. Ο θρήνος ενδέχεται να αποβεί όχι μόνο βλαβερός για τη δική μας υγεία, αλλά και ενοχλητικός για την ειρήνη που έχει χαρίσει ο Κύριος στην ψυχή του αγαπημένου μας προσώπου. 

Πρέπει να προσευχόμαστε για τους αγαπημένους μας. Δεν πρέπει να είμαστε θλιμμένοι και απελπισμένοι. Η εξεζητημένη θλίψη για τους αγαπημένους που έφυγαν από αυτό εδώ τον κόσμο, δεν είναι χριστιανική πράξη, αλλά πράξη που φανερώνει έλλειψη Θεού. Σ' αυτή τη ζωή προετοιμάζουμε τον εαυτό μας για την αιώνια ζωή. Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για καθετί και να ευχαριστούμε τον Θεό που πήρε την ψυχή των αγαπημένων μας νεκρών κοντά Του. 

Αν έφυγαν από τούτο τον κόσμο, χωρίς να έχουν μετανοήσει, πρέπει να προσευχόμαστε να τους συγχωρήσει ο Θεός τις αμαρτίες. Πρέπει να κάνουμε πράξεις ελέους στο όνομα τους και στη μνήμη τους, για την ειρήνη της ψυχής τους, και ο Θεός θα αποδεχθεί τέτοιες ενέργειες αγάπης. 

Μόνο ο Κύριος μπορεί να ελευθερώσει μια ψυχή από τα δίχτυα των λογισμών που την παγίδευσαν σ' αυτή εδώ τη ζωή και που την κρατούν ακόμα δέσμια στην αιωνιότητα. Μόνο ο Θεός μπορεί να ελευθερώσει μια τέτοια ψυχή. 

Επομένως πρέπει να προσευχόμαστε για τους αγαπημένους μας κεκοιμημένους. Είναι το περισσότερο που μπορούμε να κάνουμε: να προσευχόμαστε να δώσει ο Θεός ανάπαυση στην ψυχή τους, και να δίνουμε τα βαφτιστικά τους ονόματα στους ιερείς και τους ιερομονάχους, που τελούν θεία Λειτουργία καθημερινά, για να τους μνημονεύουν και να προσεύχονται για την ψυχή τους. 

Κάποιος πλησίασε κάποτε τον επίσκοπο Νικόλαο (Βελιμίροβιτς) και τον ρώτησε: «Θα σωθούν οι ψυχές των αμετανόητων αμαρτωλών;». 

Εκείνος απάντησε, «Ναι, αν βρεθεί κάποιος που να προσευχηθεί γι' αυτές. Είναι εξαιρετικά ευεργετικό αν γίνει σαρανταλείτουργο γι' αυτές και αν μετά από αυτό κάνει κανείς μια δωρεά στην Εκκλησία, ώστε να συνεχιστεί η μνημόνευση τους στη θεία Λειτουργία». 

Η Λειτουργία είναι, απ' όσο ξέρουμε, μια θυσία στον Γολγοθά. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος ο Κύριος θυσιάζεται στη θεία λειτουργία. Όταν ο ιερέας εξάγει από το πρόσφορο τις μερίδες για τους τεθνεώτες και κεκοιμημένους και αφού λάβει τη θεία Κοινωνία, λέει, «Άπόπλυνον. Κύριε, τα αμαρτήματα των ένθάδε μνημονευθέντων δούλων σου τω Αιματί σου τω άγίω». 

Όπως βλέπετε, αυτή είναι η τελειότερη προσευχή και η μεγαλύτερη θυσία που μπορούμε να προσφέρουμε για τους αγαπημένους μας που έχουν αναχωρήσει για τον Θεό. 

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ