Στις ιστορίες φρίκης που προβάλλονται σαν καθημερινό ανάγνωσμα, βλεπω τα πρόσωπα των δημόσιων κριτών κ με πιάνει πιό μεγάλη φρίκη. Δεν πείθομαι γιά το ενδιαφέρον τους υπέρ των θυμάτων. Βλέπω μία οργή, μία συσσωρευμένη αγριάδα που βρίσκει ευκαιρία να ξεσπάσει άγρια δίχως κόστος. Κ αυτό με φοβίζει. Ναι. Ο κόσμος είναι σκασμένος, πολύ πιεσμένος, πολύ φοβισμένος, αγρίεψε. Κ όταν βρίσκει την ευκαιρία, ξεσπάει. ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.