ΠΑΡΑΒΟΛΉ Η ΑΝΤΑΜΟΙΒΉ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΎΝΗΣ

Η ανταμοιβή της καλοσύνης -

 Ένας άντρας, περνώντας σε ένα δρόμο, είδε μπροστά από μια εκκλησία έναν φτωχό γέροντα, έναν ζητιάνο, που ζούσε με την ελεημοσύνη των πιστών.  Ένα κοριτσάκι πλησίασε τον γέρο και του έδωσε μερικές δεκάρες.  Εντυπωσιασμένος από τη χειρονομία της, ο περαστικός ρώτησε το παιδί:

 - Πες μου, γιατί έδωσες στον γέρο τα φλουριά σου;

 - Ξέρετε, κύριε, πέθανε ο πατέρας μου, και η μητέρα μου, αν και δουλεύει πολύ, δεν έχει πολλά χρήματα, οπότε περνάμε δύσκολα.  Αλλά χθες το βράδυ η μητέρα μου μου είπε ότι όταν κάνεις κάτι καλό, σίγουρα ο Θεός σε ανταμείβει.  Σήμερα λοιπόν, πήρα αυτά τα φλουριά που μάζεψα και τα έδωσα στον γέρο μπροστά στην εκκλησία.  Σίγουρα του χρειάζονται περισσότερο.  Και ο Θεός, επειδή έχω κάνει κάτι καλό, θα με ελεήσει και εμένα.

 Κατακτημένος από την καλοσύνη του κοριτσιού, ο άντρας τη ρώτησε τι ήθελε περισσότερο.

 - Α, είπε το κορίτσι, θα ήθελα ένσ παλτό γιατί έρχεται χειμώνας και θα κάνει πολύ κρύο.  Πέρυσι κρυολόγησα πολύ γιατί δεν περπατούσα σωστά ντυμένη, αλλά ο Θεός με βοήθησε και με θεράπευσε.  Η μητέρα μου ήθελε να μου αγοράσει ένα παλτό αλλά είναι πολύ ακριβό και δεν γίνεται.

 - Λοιπόν, είναι δυνατόν, του είπε ο άνθρωπος.  Ελα μαζί μου!

 Φτάνοντας μπροστά σε ένα μεγάλο κατάστημα, που ήταν απέναντι, ο άντρας αγόρασε στην κοπέλα ένα ζεστό και πολύ όμορφο παλτό.  Το κοριτσάκι δεν ήξερε πώς να ευχαριστήσει τον άγνωστο που την είχε φροντίσει.

 - Κοίτα, είπε και ο άνθρωπος, είχε δίκιο η μάνα σου.  Ο Θεός πάντα σε ανταμείβει για το καλό που κάνεις.  Βοήθησες τον γέροντα και ο Κύριος μου έδωσε την ευκαιρία να σε συναντήσω εκείνη την ώρα.  Σε βοήθησα τώρα, και, να είσαι σίγουρη, ο Θεός θα με βοηθήσει αργότερα, γιατί όταν βοηθάμε ο ένας τον άλλο, μας βοηθάει και ο Θεός.

 Όσο καλύτεροι είμαστε και όσο περισσότερο φροντίζουμε ο ένας τον άλλον, τόσο περισσότερο ο Θεός βλέπει την πίστη μας και μας προστατεύει από το κακό.

 «Ο καθένας μας βοηθείται από τον άλλον με προνοητικό τρόπο» (Άγιος Μάρκος ο ασκητής)