Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η
Εκκλησία και ο κόσμος σήμερα είναι αυτό της πορνογραφίας. Μελέτες δείχνουν τις καταστροφικές συνέπειες
της πορνογραφίας στο ανθρώπινο άτομο, στο γάμο, στην οικογένεια και στην ηθική
ζωή της κοινωνίας γενικότερα.
Παρά όλα τα στοιχεία σχετικά με τους κινδύνους της
πορνογραφίας, η χρήση και η κατάχρηση της συνεχίζουν να αυξάνονται με
ανησυχητικούς ρυθμούς. Σε αυτό το άρθρο
θα παράσχω στατιστικά στοιχεία για να τεκμηριώσουμε τον ισχυρισμό ότι η
πορνογραφία είναι ένα σημαντικό ζήτημα που αντιμετωπίζει ένα μεγάλο μέρος των
σύγχρονων ανθρώπων ακόμα και μέσα στην Εκκλησία σήμερα.
Θα προσφέρω ένα μοντέλο για ποιμαντική παρέμβαση και
φροντίδα που μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα ενοριακό περιβάλλον. Θα εντοπίσω και θα περιγράψω τα στοιχεία
αυτού του μοντέλου ξεκινώντας από την αρχική επαφή και αξιολόγηση. Αυτό θα οδηγήσει σε ένα προτεινόμενο σχέδιο
ποιμαντικής φροντίδας, και μια ολοκληρωμένη παρουσίαση πινάκων επαγγελματικών
πόρων, ομάδων υποστήριξης λαϊκής καθοδήγησης και ποιμαντικής υποστήριξης από
τον ιερέα και την πιστή κοινότητα.
Είναι σαφές ότι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που
αντιμετωπίζει η Εκκλησία σήμερα είναι η πορνογραφία. Τα στατιστικά στοιχεία της πορνογραφίας στις
Ηνωμένες Πολιτείες είναι συγκλονιστικά.
Η Barna ανέφερε
τα ακόλουθα στατιστικά στοιχεία για το έτος 2016: Α) Ότι οι άνθρωποι
παρακολούθησαν 4,6 δισεκατομμύρια ώρες πορνογραφίας μόνο σε έναν ιστότοπο. Όσον αφορά την ηλικία των 11 ετών, το μέσο
παιδί έχει εκτεθεί σε πορνογραφικές εικόνες στο Διαδίκτυο. Β) Ότι το 93% των
αγοριών και το 62% των κοριτσιών θα εκτεθούν σε πορνογραφία στο Διαδίκτυο από
την εφηβεία τους. Αυτό το 70% των νέων
ενηλίκων ορίζει την πορνογραφία από τη λειτουργία της όχι από τη μορφή της και
ότι το 90% των νέων ενηλίκων έχουν είτε μια ενθαρρυντική, αποδεκτή ή ουδέτερη
στάση απέναντι στην πορνογραφία (Φαινόμενα πορνό). Η έκθεση στατιστικών για το 2018 δείχνει:
Αυτό το 64% των νέων (ηλικίας 13–24) αναζητούν πορνογραφία εβδομαδιαία ή
συχνότερα. Οι ιστότοποι πορνογραφίας
λαμβάνουν περισσότερη επισκεψιμότητα από το Netflix, το Amazon και το twitter συνδυασμένα. Το 35% όλων των λήψεων στο Διαδίκτυο είναι
πορνογραφικό και τουλάχιστον το 30% του συνόλου της διαδικτυακής κυκλοφορίας
έχει πορνογραφικό χαρακτήρα (Fight the New Drug). Ο Cooper αναφέρει
ότι σε μια έρευνα 84 ανδρών ηλικίας κολεγίου, το 60% ανέφερε προβλήματα με τη
χρήση πορνογραφίας (Cooper 5). Ενώ, ο A. Twohig αναφέρει ότι η διαταραχή του εθισμού
στο Διαδίκτυο δείχνει ποσοστά από 1,5% έως 8,2% των Αμερικανών (Twohig 253).
Είναι κατανοητό, πιστεύω ότι πολλοί από εμάς συνδέουν την πορνογραφία ως
πρωταρχικό πρόβλημα ανδρών, αλλά μελέτες δείχνουν ότι πολλές γυναίκες επίσης
παλεύουν με τη χρήση πορνογραφίας και τον εθισμό. Στο βιβλίο της, ‘’Μια υπόθεση του μυαλού’’, η
Laurie Hall περιγράφει τις εμπειρίες του εθισμού
στην πορνογραφία, όπως ισχύει για τις γυναίκες.
Η παραπάνω συγγραφέας πιστεύει ότι πολλές γυναίκες που αγωνίζονται με
την πορνογραφία οι ίδιες θα επωφεληθούν από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου,
κατανοώντας ότι δεν είναι μόνες.
Υπάρχουν σήμερα εκείνοι που αρνούνται ότι η πορνογραφία
είναι καλόπιστος εθισμός. Ωστόσο,
υπάρχουν τεράστιος αριθμός ανθρώπων που είναι θετικά τοποθετημένοι. Αυτά τα
στοιχεία βασίζονται σε εμπειρικές μελέτες που προέρχονται από την ακτινογραφική
απεικόνιση του εγκεφάλου κατά την πορνογραφία, που σχετίζεται με τη
νευροπλαστικότητα και τη χημική δραστηριότητα συγκεκριμένων κέντρων αναψυχής
στον εγκέφαλο. Στο βιβλίο του, ‘’Πώς η
πορνογραφία καταπιέζει τον αρσενικό εγκέφαλο’’, ο William Struthers
περιγράφει τις φυσιολογικές επιδράσεις του εθισμού της πορνογραφίας στον
εγκέφαλο. Τα νευρολογικά κυκλώματα είναι
τα καλώδια του συστήματος, αλλά υπάρχουν και άλλοι παίκτες. Οι ορμόνες και οι νευροδιαβιβαστές παρέχουν
τον «χυμό» στο σύστημα καλωδίωσης ». Η προβολή της πορνογραφίας προκαλεί
χημικές και νευροφυσιολογικές αλλαγές στον εγκέφαλο παρόμοιες με αυτές της
αγάπης και το σώμα εθίζεται και εξαρτάται από αυτές. Στον κύκλο της εξάρτησης από την πορνογραφία,
η συμπεριφορά του ατόμου και τελικά ολόκληρη η ζωή του αλλάζει για να καλύψει
την ‘’ανάγκη’’ για πορνογραφία.
Εκτός από τις φυσιολογικές επιδράσεις της πορνογραφίας,
υπάρχουν βαθιές κοινωνιολογικές, γνωστικές, αισθητηριακές και σχεσιακές
επιπτώσεις. Στο βιβλίο του, ‘’Man Interrupt’’, ο Philip Zimbardo εξηγεί
πολλές από αυτές τις συνέπειες. Ο
Ζιμπάρντο σημειώνει ότι η έκθεση στην πορνογραφία έχει ως αποτέλεσμα οι άνδρες
να σχετίζονται με σεξουαλικούς συντρόφους ως αντικείμενα, και αντιμετωπίζουν
δυσκολίες στη διαφοροποίηση των πραγματικών σεξουαλικών σχέσεων από την
επανάληψη της πορνογραφίας. Επιπλέον, οι χρήστες πορνογραφίας βιώνουν «λιγότερη
ικανοποίηση στις σχέσεις τους, και οικειότητα στην πραγματική ζωή και
προβλήματα προσκόλλησης» (Zimbardo
29). Λόγω της προσβασιμότητας της πορνογραφίας
στο διαδίκτυο, ο Ζιμπάρντο υποδηλώνει ότι πολλοί νέοι εγκαταλείπουν τη
πραγματικότητα υπέρ του διαδικτυακού σεξ.
που με τη σειρά του οδηγεί σε περαιτέρω αποχώρηση σε έναν κόσμο
φαντασίας και σε μεγαλύτερη κοινωνική απομόνωση.
Μεγαλύτερη ανησυχία για τον ιερέα είναι οι πνευματικές
συνέπειες της έκθεσης στην πορνογραφία.
Είναι η μείωση της ιερότητας της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και της
ομορφιάς της οικειότητας των συζύγων του
άνδρα και της γυναίκας και το βύθισμα σ΄ ένα μηχανιστικό σεξ. Είναι μια
‘’ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη’’ που λαμβάνει χώρα σε ένα ηθικό κενό, όπου όλα
επιτρέπονται και όλα όμως είναι εγωιστικά. Η χρήση πορνογραφίας συμβάλλει
σημαντικά στην πνευματική απομόνωση και αποξένωση από τον Θεό και την
κοινότητα, ενισχύοντας την αντικειμενικοποίηση προσώπων και σχέσεων. Αναγκάζει το άτομο να επικεντρωθεί εσωτερικά
στις δικές του ανάγκες, σε αντίθεση με μια ζωή με επίκεντρο τον Χριστό και την
χαρούμενη εξυπηρέτηση των άλλων για χάρη της Βασιλείας Του. Μπορεί κανείς να
συμπεράνει ποιος θα είναι ο αντίκτυπος αυτού του πνευματικού και ηθικού
σχηματισμού μετά από συνήθη έκθεση στην πορνογραφία….
Στο θέμα της πορνογραφίας, η διδασκαλία της Εκκλησίας
αναφέρει:
Η πορνογραφία συνίσταται στην απομάκρυνση πραγματικών ή
προσομοιωμένων σεξουαλικών πράξεων από την οικειότητα των συντρόφων. Προσβάλλει την αγνότητα επειδή διαστρέφει τη
συζυγική πράξη, τη στενή σχέση μεταξύ των συζύγων. Βλάπτει σοβαρά την αξιοπρέπεια των συμμετεχόντων,
καθώς ο καθένας γίνεται αντικείμενο βασικής απόλαυσης και παράνομου κέρδους
πολλές φορές για τους άλλους. Βυθίζει
όλους όσοι εμπλέκονται, στην ψευδαίσθηση ενός φανταστικού κόσμου.
Πολλοί ιερείς αναφέρουν ότι η χρήση πορνογραφίας είναι
μια κοινή ανησυχία που προτείνεται για βοήθεια.
Μπορεί να προκληθεί συμβουλευτική γάμου ή προετοιμασία γάμου ή μπορεί να
συναντηθεί στο μυστήριο της εξομολόγησης.
Το άτομο μπορεί να παρουσιαστεί με συχνή ομολογία για ομολογία όμως της
πορνογραφίας με εφησυχαστική στάση.
Εναλλακτικά, αυτός ή αυτή μπορεί να παρουσιάσει με μεγάλη αγωνία εκφράζοντας
την απόγνωση ότι παρόλα όσα έχει δοκιμάσει έχει αποτύχει. Για αυτούς τους λόγους, είναι πολύ σημαντικό
ο ιερέας να είναι καλά εκπαιδευμένος σχετικά με τις επιπτώσεις της έκθεσης στην
πορνογραφία. Επιπλέον, είναι σημαντικό
να είναι καλά προετοιμασμένος να παρέχει ποιμαντική φροντίδα ενθαρρύνοντας
ουσιαστική αλλαγή στη ζωή και την πίστη του ατόμου σε σχέση με την
πορνογραφία. Ο στόχος της ποιμαντικής
φροντίδας δεν είναι απλώς να προτείνει το αυτονόητο ότι το άτομο πρέπει να
απέχει από τη χρήση πορνογραφίας, αλλά ότι πρέπει να βιώσει πνευματική και
ψυχολογική θεραπεία σε βαθύ επίπεδο.
Αυτό χαρακτηρίζεται από μια υγιή ένταξη της σεξουαλικότητας του ατόμου,
και των υγιών σχέσεων σε μιά συνεχώς εντεινόμενη ένωση με τον Χριστό.
Σύμφωνα με τους Wendy Maltz και Larry Maltz στο βιβλίο τους The Porn Trap, οι πιο συνηθισμένες και
αποτελεσματικές μέθοδοι θεραπείας είναι: Ατομική συμβουλευτική, συμβουλευτική
ζευγαριών, ομαδική συμβουλευτική, ομάδες αποκατάστασης δώδεκα βημάτων, ομάδες
αποκατάστασης βάσει πίστης, προγράμματα θεραπείας κατοικιών και ειδικά προγράμματα και εργαστήρια ή
συνδυασμός τους. Για το λόγο αυτό,
προτείνεται ο ιερέας να αναπτύσσει μια λίστα παραπομπής στα χέρια αρμόδιων
επαγγελματιών ψυχικής υγείας, στους οποίους μπορούν εύκολα να παραπεμφθούν
άτομα που επηρεάζονται από πορνογραφία.
Ο παρών συγγραφέας συνιστά σε αυτούς τους επαγγελματίες να έχουν μια
προσέγγιση στη θεραπευτική διαδικασία που σέβεται και ενσωματώνει πλήρως την
προοπτική της πίστης και την χριστιανική κατανόηση του ανθρώπου και της
ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Εκτός από
την επαγγελματική φροντίδα, μια λίστα παραπομπών ομάδων υποστήριξης με βάση την
πίστη στην περιοχή θα είναι επίσης πολύτιμη.
Ο ιερέας μπορεί να βρει αναγκαίο μια ομάδα υποστήριξης
τόσο μεγάλη στην κοινότητά του που να επιθυμεί βοήθεια για να ξεκινήσει μια
συγκεκριμένη προσπάθεια για να καλύψει τις ανάγκες των ενοριών του. Ο ιστότοπος Sexaholics Anonymous (SA) παρέχει
πληθώρα πληροφοριών σχετικά με τον τρόπο έναρξης και διεξαγωγής μιας ομάδας
υποστήριξης. Λόγω της φύσης της ομάδας
και του τι μπορεί να αποκαλυφθεί, και λόγω των απαιτήσεων ασφαλούς
περιβάλλοντος που ισχύουν για κάθε ενορία, μια τέτοια ομάδα δεν πρέπει να
συνεδριάζει σε ενοριακούς χώρους.
Αρχική επαφή
Η πρώτη συνάντηση με ένα άτομο που ζητά βοήθεια με τη
χρήση πορνογραφίας θα είναι κρίσιμη κατά τη διάρκεια της ανάκαμψης του
ατόμου. Είναι ζωτικής σημασίας ο ιερέας
να προσεγγίσει το άτομο με μια στάση καλοσύνης και ενσυναίσθησης. Επειδή η πορνογραφία περιλαμβάνει τη
σεξουαλικότητα του ατόμου, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο της ντροπής και της
αμηχανίας! Συχνά, είναι ακριβώς η ντροπή
και η αμηχανία που εμποδίζουν τους ανθρώπους να ζητούν βοήθεια για την εξάρτησή
τους με την πορνογραφία. Ο φόβος να
κριθεί, να ντροπιασθεί, να καταδικασθεί ή απλώς να μην γίνει κατανοητός μπορεί
να αποτελέσει ισχυρούς αποτρεπτικούς παράγοντες στην αναζήτηση βοήθειας. Συχνά, τα άτομα με εθισμό στην πορνογραφία θα
βιώσουν την απόγνωση, επειδή έχουν εξαντλήσει τις δικές τους προσπάθειες να
σταματήσουν ή έχουν πνευματικοποιήσει το πρόβλημα. Συχνά, στην πνευματικοποίηση της
πορνογραφίας, το άτομο πιστεύει ότι επειδή είναι «αμαρτία» η προβολή της
πορνογραφίας, η μόνη λύση είναι η προσευχή και η μετάνοια. Μερικοί άνθρωποι έχουν ακούσει σε εξομολόγηση
και συμβουλευτική: «Απλά πρέπει να σταματήσετε» ή «Πρέπει να προσευχηθείτε
σκληρότερα» και επειδή δεν μπορούν, αισθάνονται απελπισμένοι και απρόθυμοι να
ζητήσουν περαιτέρω βοήθεια. Για έναν
χριστιανό, ο ιερέας μπορεί να προσεγγίζει άνετα το άτομο που έχει εθισμό στην
πορνογραφία και γι΄ αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό να είναι προετοιμασμένος ο
ιερέας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το άτομο που αγωνίζεται με την
πορνογραφία θα προσεγγίσει το μυστήριο της εξομολόγησης με μεγάλη συχνότητα
αλλά χωρίς σχέδιο αλλαγής (μετάνοια). Σε
άλλες περιπτώσεις, το άτομο θα παρουσιαστεί στον ιερέα αφού έχει «πιάσει πάτο»,
είτε ότι έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ζωή του έχει γίνει τόσο άθλια που
δεν μπορεί να συνεχίσει όπως είναι. Από
την άλλη πλευρά, μπορεί να έχουν αντιμετωπίσει νομική δράση, απειλή διαζυγίου ή
απώλεια εργασίας ή κάποιο άλλο γεγονός που αντιμετωπίζει εθισμό. Συχνά χρειάζεται ένα τέτοιο γεγονός για να
επιτρέψει στο άτομο να αντιμετωπίσει το σύστημα άρνησης που έχει αναπτύξει με
αυτόν τον εθισμό και να δει την αλήθεια για τον εαυτό του. Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος για να ξεκινήσετε
την αλλαγή είναι αυτή τη στιγμή, με αυτήν την ενέργεια και με αυτό το υψηλό
κίνητρο.
Στην αφήγηση του εθισμού, τέσσερα κοινά στάδια μπορούν να
αναφερθούν από το άτομο (Collins
691). Το πρώτο στάδιο είναι η έκθεση ή ο
πειραματισμός, όταν το άτομο συναντά πρώτη φορά την πορνογραφία. Το επόμενο βήμα είναι συνήθως περιστασιακή
χρήση, σε αυτό το σημείο, το άτομο δεν έχει χάσει τον έλεγχο, αλλά η χρήση
πορνογραφίας γίνεται όλο και πιο συχνή.
Στο στάδιο της τακτικής χρήσης, η πορνογραφία γίνεται πιο συχνή και
έντονη και τώρα αρχίζει να επηρεάζει δραστηριότητες και δεσμεύσεις της ζωής και
των σχέσεων. Στο τέταρτο στάδιο, Πλήρης
εθισμός, υπάρχουν βιολογικές αλλαγές στον εγκέφαλο και η συχνότητα, η διάρκεια
και η ένταση της έκθεσης σε πορνογραφία συνεχίζουν να αυξάνονται. Το άτομο βρίσκει τώρα ότι απαιτεί έναν
αυξανόμενο χρόνο παρακολούθησης πορνογραφίας για να πάρει το «πάνω» και να
είναι επιθυμητό.
Η αφήγηση του ατόμου θα περιλαμβάνει επίσης μια περιγραφή
ενός κύκλου συμπεριφορών γύρω από την προβολή πορνογραφίας. Το πρώτο είναι συνήθως κάτι που ενεργοποιεί
τη συμπεριφορά. Αυτό μπορεί να
περιλαμβάνει πράγματα όπως πείνα, θυμό, μοναξιά, κόπωση, κατάθλιψη, πλήξη, άγχος,
και άγχος. Αυτό ακολουθείται από τη
σκέψη για την πορνογραφία. Στη συνέχεια,
το άτομο έχει πρόσβαση στην πορνογραφία και τη χρησιμοποιεί ως σεξουαλική
διέξοδο (συνοδεύεται από αυνανισμό).
Τέλος, το άτομο βιώνει συχνά αισθήματα ενοχής ή μετάνοιας μετά την
εμπειρία. Τα ένοχα ή μετανοητικά
συναισθήματα συχνά οδηγούν σε μια αίσθηση ήττας ή αποτυχίας, και έτσι ο κύκλος
ξεκινά ξανά.
Η χρήση πορνογραφίας μπορεί να περιγραφεί σε μια συνέχεια
που κυμαίνεται από: Ποτέ, έως σπάνια, περιστασιακά, συχνά, συνηθισμένα,
καταναγκαστικά, σταθερά. Όλα τα
προηγούμενα επίθετα είναι υποκειμενικά, και έτσι θεωρείται πιο χρήσιμο να
πλαισιώσει κάποιος τη χρήση πορνογραφίας με τη δήλωση «είναι εκτός ελέγχου;» Είναι εκτός ελέγχου εάν το άτομο προσπάθησε
να σταματήσει, θα ήθελε να σταματήσει ή θα σταματούσε και δεν ήταν σε θέση να
το κάνει. Η κατανόηση είναι ότι εάν η
χρήση της πορνογραφίας ήταν υπό έλεγχο, αυτός ή αυτή θα είχε απλώς διακόψει τη
χρήση της πορνογραφίας και αυτό θα ήταν το τέλος του θέματος. Το γεγονός ότι συνεχίζει να χρησιμοποιεί
πορνογραφία παρά την ανησυχία για τη χρήση του, δείχνει μια κατάσταση εκτός
ελέγχου.
Σύμφωνα με την έρευνα των Metz και Metz, ένα άλλο αποτελεσματικό εργαλείο για
να βοηθήσει το άτομο να παρακινηθεί να αντιμετωπίσει τα ζητήματα που έχει με
την πορνογραφία, είναι ένα απλό τεστ αυτοαναφοράς που μπορεί να ληφθεί αμέσως (Metz και Metz
151). Το να επιτρέπεται στο άτομο να δει
τις απαντήσεις του για την πορνογραφία και να χρησιμοποιεί συμπεριφορές με
συγκεκριμένους όρους μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο στην αντιμετώπιση της άρνησης
σχετικά με τον εθισμό στην πορνογραφία.
Σχέδιο Ποιμαντικής Φροντίδας
Όταν διαπιστωθεί ότι η χρήση πορνογραφίας είναι εκτός
ελέγχου και ότι το άτομο επιθυμεί βοήθεια, συνιστάται ο ιερέας να διαμορφώσει
ένα σχέδιο ποιμαντικής φροντίδας με αυτό το άτομο. Το σχέδιο πρέπει να περιλαμβάνει
συγκεκριμένους συμφωνημένους στόχους και χρονικά όρια. Ο πρώτος στόχος είναι να συζητήσουμε τις επιλογές
με το άτομο και να υποστηρίξουμε την αναζήτηση περαιτέρω βοήθειας. Είναι φυσικό ότι το άτομο μπορεί να εκφράσει
σημαντική απροθυμία στην αναζήτηση θεραπείας και να εκφράσει οποιοδήποτε αριθμό
αντιρρήσεων. Μπορεί επίσης να θέλει να
πνευματικοποιήσει πλήρως το ζήτημα, επιμένοντας σε μια καθαρά «πνευματική»
θεραπεία. Ο ιερέας μπορεί να φανεί
χρήσιμο να υπενθυμίζει στο άτομο ότι ο Θεός δεν περιορίζεται σε καμία περίπτωση
μόνο τον τρόπο που ο άνθρωπος θέλει να έρθει η θεραπεία. Ο Θεός μπορεί να θεραπεύει με τη δύναμη της
προσευχής, ή μέσω των δεξιοτήτων ενός γιατρού ή θεραπευτή, ή μέσω φαρμάκων ή
χειρουργικών επεμβάσεων, ή μέσω μιας ομάδας υποστήριξης. Επειδή ο Θεός μάς έχει δώσει τη δυνατότητα να
αναπτύξουμε αυτά τα πράγματα για το καλό μας και για να εργαστεί μέσω αυτών.
Οι Metz και Metz προτείνουν μια διαδικασία έξι βημάτων
για να προχωρήσουμε με την ανάκαμψη από τη χρήση πορνογραφίας (Metz και Metz 158–84):
1. Πείτε σε κάποιον άλλο για το πρόβλημα της πορνογραφίας. Το άτομο έχει τώρα αποκαλύψει τον ιερέα το
θέμα του και αυτό έχει απελευθερώσει αποτελεσματικά κάποια από τη δύναμη που
κατέχει το «μυστικό» του εθισμού στην πορνογραφία. 2. Συμμετέχετε σε ένα πρόγραμμα
θεραπείας. Θα είναι ένας σημαντικός
ρόλος για τον ιερέα να παραπέμπει και να ενθαρρύνει το άτομο να ακολουθήσει
κατάλληλη θεραπεία. 3. Δημιουργήστε ένα
περιβάλλον χωρίς πορνογραφία. Υπάρχουν
πολλοί πόροι που παρέχουν μια λίστα ελέγχου για τον καθαρισμό του περιβάλλοντος
της πορνογραφίας. Αυτό έχει αναφερθεί ως «βήμα 0» στους κύκλους εθισμού και
είναι πολύ δύσκολο για τους περισσότερους ανθρώπους. Η θεραπεία δεν μπορεί πραγματικά να ξεκινήσει
αποτελεσματικά εάν το άτομο εξακολουθεί να έχει εύκολη πρόσβαση στην
πορνογραφία. 4. Καθιέρωση
εικοσιτετράωρης υποστήριξης και λογοδοσίας.
Η σχέση συνεργάτη ή υπευθύνου λογοδοσίας είναι ένα πολύ χρήσιμο
συστατικό στη διαδικασία θεραπείας Θα
είναι σημαντικό για το άτομο να είναι σε εγρήγορση για αντικαταστάσεις
εθισμού. 6. Ξεκινήστε να θεραπεύετε τη
σεξουαλικότητά σας. Ένα άτομο με εθισμό
στην πορνογραφία θα πρέπει να μάθει ένα ευρύ φάσμα νέων και υγιών δεξιοτήτων
για την έκφραση της σεξουαλικότητάς του.
Εάν το άτομο είναι παντρεμένο, η διαδικασία θεραπείας και ανάρρωσης θα
εμπλέξει ενεργά τον ή την σύζυγό του.
Εάν ο ιερέας δεν είναι εξουσιοδοτημένος επαγγελματίας
ψυχικής υγείας, με κατάρτιση και ικανότητα στον τομέα του εθισμού στην
πορνογραφία, ας παραπεμφθεί το άτομο σε
εξουσιοδοτημένο επαγγελματία ψυχικής υγείας για αξιολόγηση και θεραπεία. Επειδή οι αιτίες του εθισμού στην πορνογραφία
είναι πολλαπλές και οι τρόποι θεραπείας είναι ζήτημα επαγγελματικής
εμπειρογνωμοσύνης, ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας θα είναι σε καλύτερη θέση να
παρέχει φροντίδα. Ως εκ τούτου,
συνιστάται στον ιερέα να παρέχει στο άτομο μια τυπωμένη λίστα με τους πάροχους
ψυχικής υγείας από τους οποίους το άτομο μπορεί να επιλέξει ελεύθερα και ένα χρονικό
όριο εντός του οποίου θα ορίσει το πρώτο ραντεβού.
Ο ρόλος του ιερέα σε αυτό το σημείο θα είναι να συνεχίσει
να παρέχει ποιμαντική φροντίδα στο άτομο και μυστηριακή συμφιλίωση όπως
αναφέρεται.
Κατά την παροχή ποιμαντικής φροντίδας, ίσως τα πιο σημαντικά
δώρα που μπορεί να προσφέρει ο ιερέας στο άτομο που αγωνίζεται με τη χρήση
πορνογραφίας ή τον εθισμό είναι αυτό της ελπίδας και της λύτρωσης. Συχνά οι εθισμένοι στην πορνογραφία
αισθάνονται απελπισμένοι, αηδιασμένοι και νομίζουν ότι αποκλείονται από τη
λύτρωση. «Είναι εύκολο να έχεις συμπόνια στο αγόρι που κακοποιείται σεξουαλικά
ή εκτίθεται σε πορνογραφία. Και συγχρόνως να μην νιώθεις τίποτα άλλο παρά
δυσαρέσκεια και αηδία για τον άντρα που είναι εθισμένος στο πορνό». Είναι
σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι ο εθισμός της πορνογραφίας από τη φύση του
μειώνει την ενοχή της πράξης προβολής πορνογραφίας επειδή είναι πέρα από τον
συνειδητό έλεγχο του εξαρτημένου. Ότι
είναι ένας κοινός εθισμός και είναι δεκτός στη θεραπεία, και για αυτόν τον
λόγο, υπάρχει ρεαλιστική ελπίδα για ανάρρωση.
Το πιο σημαντικό, ότι καμία αμαρτία ή εθισμός, ανεξάρτητα από το πόσο
μεγάλη, δεν είναι μεγαλύτερη από τη θεραπευτική δύναμη της αγάπης του Θεού.
Ένα άλλο στοιχείο για την ανάκαμψη από τον εθισμό στην
πορνογραφία είναι μια απλή ομάδα υποστήριξης.
Υπάρχουν πολλά τέτοια μοντέλα διαθέσιμα. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό
αυτής της προσέγγισης είναι ότι η αποχή ορίζεται σαφώς. Δηλαδή, η σεξουαλικότητα των γεννητικών
οργάνων πρέπει να εκφράζεται μόνο μεταξύ συζύγων άνδρα και γυναίκας, και αυτό
αντιπροσωπεύει τη σεξουαλική ηρεμία. Σε
άλλα προγράμματα, το μεμονωμένο μέλος μπορεί να καθορίσει τις παραμέτρους για
τη δική του ηρεμία και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια ολισθηρή κλίση δράσης. Η προσέγγιση ακολουθεί το μοντέλο υποτροφιών
‘’δώδεκα βημάτων’’, που αναπτύχθηκε για τους αλκοολικούς και διατηρεί τα βασικά
χαρακτηριστικά του αρχικού προγράμματος προσαρμοσμένο στον σεξουαλικό εθισμό.
Ξεκινά με την ιδέα ότι είναι μια παρέα ατόμων με
σεξουαλικό εθισμό που μαζεύονται για να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον. Όπως με κάθε προσπάθεια ‘’δώδεκα βημάτων’’,
ξεκινά με τη συνειδητοποίηση και την παραδοχή ότι κάποιος είναι ανίσχυρος να
«διορθώσει» τον εθισμό μόνος του, ότι
πρέπει να βασιστεί σε δυνάμεις μεγαλύτερες από τον εαυτό του για θεραπεία,
δηλαδή τον Θεό (την υψηλότερη δύναμη). Η συμμαχία του επαγγελματία ψυχικής
υγείας, της ομάδας υποστήριξης και της πνευματικής υποστήριξης του ιερέα και
της κοινότητας της μεγαλύτερης πίστης, μαζί, αποτελούν το καλύτερο δυναμικό για
ανάρρωση. Ένας βασικός παράγοντας για
την επιτυχία ομάδων υποστήριξης είναι ότι το άτομο δεν βιώνει πλέον την
απομόνωση που φέρνει ο εθισμός στην πορνογραφία. Είναι μέλος μιας υποστηρικτικής κοινότητας
ανθρώπων που αγωνίζονται με την ίδια προσθήκη με κοινές εμπειρίες και στόχους. Το άτομο παραδέχεται στην ομάδα ότι είναι
εθισμένος στην πορνογραφία και δέχεται από την ομάδα αποδοχή, γαλήνη και
αλλαγή.
Το τελευταίο στοιχείο του σχεδίου της ποιμαντικής
φροντίδας είναι η επανένταξη του ατόμου στην κοινότητα της πίστης και η υποστήριξη
της κοινότητας. Η πορνογραφία έχει τη
δυνατότητα να αφήσει ένα αίσθημα απομονωμένο, αποξενωμένο και ανεπιθύμητο από
την πίστη της κοινότητας. Τα
συναισθήματα ντροπής, σπασίματος, κενού και αναξιολόγησης μπορούν να οδηγήσουν
στην έξοδο από την κοινότητα της πίστης και στην εγκατάλειψη των πρακτικών της
πίστης. Ο ιερέας θα διαδραματίσει
κρίσιμο ρόλο ως εκπρόσωπος του Χριστού του Βοσκού στην έκφραση της αγάπης και
της συμπόνιας του για το άτομο που αγωνίζεται με την πορνογραφία. Θα είναι σημαντικό για τον ιερέα στο όνομα
της κοινότητας να μεταδώσει μια αίσθηση καλωσορίσματος και να τονίσει τα
χριστιανικά στοιχεία ελπίδας, ανάκαμψης, λύτρωσης και συμφιλίωσης. Επειδή η πορνογραφία είναι σεξουαλικής φύσης,
το απόσπασμα της Γραφής που μπορεί να αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό ως
παράδειγμα για τον εθισμό στην πορνογραφία είναι η γυναίκα που μοιχεύει. Ότι ο Ιησούς και η Εκκλησία του δεν
καταδικάζουν ή απορρίπτουν αυτό το άτομο, αλλά επιθυμούν μόνο θεραπεία, συμφιλίωση,
λύτρωση και ειρήνη γι ‘αυτό. Λόγω της προσωπικής και εμπιστευτικής φύσης του
εθισμού στην πορνογραφία, το πώς η κοινότητα συμμετέχει στη διαδικασία
θεραπείας θα πρέπει να εξεταστεί με σύνεση.
Υπάρχουν, ωστόσο, αρκετοί δρόμοι που μπορεί να εξερευνήσει μια ενορία
για να αντιμετωπίσει το ζήτημα της χρήσης πορνογραφίας μεταξύ των μελών
της. Μερικές από τις προσεγγίσεις μπορεί
να περιλαμβάνουν: Ομιλίες στο θέμα της χρήσης και εξάρτησης πορνογραφίας.
Προσευχές κατά τη διάρκεια των λειτουργιών για όσους αγωνίζονται με την
πορνογραφία· μια ανοιχτή συζήτηση για το γάμο και τη σεξουαλικότητα. Να
συμπεριληφθεί η χρήση πορνογραφίας· παροχή βιβλιογραφίας στον προθάλαμο της
εκκλησίας σχετικά με τη χρήση πορνογραφίας και την αγνότητα. Επειδή ο ιερέας είναι ο βοσκός και εκπροσωπεί
την κοινότητα, θα δώσει τον τόνο για όποια συμφιλίωση και επανένταξη γίνεται
για το άτομο.
Συμπερασματικά, η χρήση πορνογραφίας είναι ένα από τα πιο
σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζει η Εκκλησία και ο κόσμος σήμερα. Εξαιτίας αυτού, συνιστάται ο ιερέας να είναι
καλά προετοιμασμένος να προσεγγίσει όσους αγωνίζονται με την πορνογραφία, με
μια ποιμαντική απάντηση που είναι και ικανή και συμπονετική. Ο ιερέας δεν αναμένεται να είναι σε θέση να
διαγνώσει και να θεραπεύσει τον εθισμό στην πορνογραφία, αλλά αναμένεται να
παρέχει υποστηρικτική ποιμαντική φροντίδα στο άτομο. Η διάγνωση και η θεραπεία του εθισμού στην
πορνογραφία θα πρέπει να παραπεμφθεί σε έναν αρμόδιο επαγγελματία ψυχικής
υγείας. Δεν είναι εθισμένο σε κάθε άτομο
που κάποια στιγμή χρησιμοποίησε πορνογραφία, αλλά οποιαδήποτε χρήση
πορνογραφίας αποτελεί σαφώς αμαρτία, αποτελεί αδίκημα κατά της αξιοπρέπειας του
ανθρώπου και επομένως εμπίπτει στον τομέα της ποιμαντικής φροντίδας μιας
ψυχής. Όπως αποδεικνύεται από τα
παραπάνω, εκτεταμένα εμπειρικά στοιχεία καταδεικνύουν τις επιζήμιες επιπτώσεις
της πορνογραφίας στο άτομο, την κοινωνία και την Εκκλησία. Παρά την πολλή αρνητική επίδραση της χρήσης
πορνογραφίας, υπάρχει λόγος για μεγάλη ελπίδα για ανάκαμψη, λύτρωση, θεραπεία
και ειρήνη. Καθώς ο ιερέας βρίσκεται
συχνά στην πρώτη γραμμή ατόμων που ζητούν βοήθεια με αυτό το ζήτημα, πρέπει να
είναι καλά προετοιμασμένος και πρόθυμος να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια με τη
μορφή αρχικής συνάντησης, παραπομπής και συνεχιζόμενης ποιμαντικής
φροντίδας. Ενόψει του κακού της
πορνογραφίας, ο ιερέας στέκεται ως Χριστός, ως κανάλι ελπίδας, συμφιλίωσης,
λύτρωσης και ζωής.
Ο ζωγραφικός πίνακας που πλαισιώνει τη σελίδα
(“Κίρκη”, 1974) είναι έργο
.jpg)
