ΓΙΑ ΤΆ ΖΕΥΓΆΡΙΑ.

Η αγάπη, αυτή η αγάπη, ο έρωτας, η σαρκική, η επίγεια αγάπη, δεν κρατάει πολύ.  Δεν παίρνει πολύ.  Σε σπάνια ζευγάρια διατηρείται η ίδια αγάπη όπως στην αρχή.  Στο τέλος ηρεμεί και ο σύζυγος μένει δίπλα στη γυναίκα του λόγω κάποιων κοινωνικών υποχρεώσεων.  Η αγάπη χάθηκε.  Ερως!  Αυτή είναι η γήινη, κοσμική αγάπη.  Οι κανονικοί άνθρωποι κοιτάζουν την αγάπη της ψυχής.  Ο άντρας αγαπά τη γυναίκα του μόνο επειδή είναι γυναίκα και επειδή χρειάζεται το σώμα της;!  Όχι!  Την αγαπά ως σύντροφο.  Την αγαπάει σαν αγαπημένη φίλη.  Μετά από αυτή τη σαρκική αγάπη για την οποία μίλησα έρχεται η αγάπη της ψυχής.  Αυτό πρέπει να καλλιεργηθεί.  Φυσικά στη βάση της βρίσκεται και η πίστη, δηλαδή η τήρηση των εντολών του Θεού.  Δηλαδή, μετά από αυτή την αγάπη που εξαντλείται, ο νέος και η νεαρή τελειώνουν τον σαρκικό ερωτικό τους κύκλο και γίνονται δύο προσωπικότητες που αλληλοσυμπληρώνονται.

 

 Αρχιεπίσκοπος Iustinian Chira, Conversations in twilight, Ed Dacia, Cluj-Napoca, 2006, σ. 77