«Πώς ο μακαρίτης Βασίλι προέβλεψε μια πυρκαγιά στον Καθεδρικό Ναό της Μεσολάβησης στην πόλη Kuibyshev (τώρα Σαμάρα) το 1976».

 IN Blessed Memory of Blessed Vasily Ivanovich /+16.08.1991/

«Πώς ο μακαρίτης Βασίλι προέβλεψε μια πυρκαγιά στον Καθεδρικό Ναό της Μεσολάβησης στην πόλη Kuibyshev (τώρα Σαμάρα) το 1976».

Η ιστορία για τον Βασίλι Ιβάνοβιτς βασίζεται σε αποσπάσματα των απομνημονευμάτων της χήρας του διάσημου αρχιερέα Ιωάννη (Bukotkin) /†05/08/2000/, κληρικού της εκκλησίας Πέτρου και Παύλου στην πόλη Σαμάρα και εξομολογητή της επισκοπής Σαμάρα .

"Ο Βάσια έρχεται τρέχοντας κοντά μας δύο μέρες πριν από τη φωτιά, ατημέλητος, ενθουσιασμένος. Κάνω κάτι στην κουζίνα, μου ξεκινάει: "Τουμάτσικα, κράνη, μάνικες! Κράνη, μάνικες! Ετοιμάστε κράνη, μάνικες." Αριστερό παπούτσι στο δεξί πόδι Φορούσε, καπέλο στη μια πλευρά. Δεν είχε πάει ποτέ στη Vladyka John (Snychev) /† 02.11.1995/. Και μετά μαζεύτηκε και έτρεξε κοντά του, το άνοιξαν, έτρεξαν μέσα και φώναξαν στη Vladyka: Ω, Μητροπολίτη Αγίας Πετρούπολης, μην ανησυχείς!»

Αμέσως, μόλις ήρθε ο Βασίλης σε εμάς, άρχισε να τον αποκαλεί «Μητροπολίτη Αγίας Πετρούπολης». Κανείς δεν πίστευε τότε ότι ο Vladyka, τόσο άρρωστος, θα πήγαινε στο Λένινγκραντ.

«Τίποτα, τίποτα, Μητροπολίτη Πετρούπολης, θα το σφραγίσεις με χαρτιά και θα υπηρετήσεις. 

Αυτό ήταν δύο μέρες πριν από την πυρκαγιά, και τη Δευτέρα συνέβη αυτή η ατυχία, μόλις στις 7 Νοεμβρίου. Ω, πώς κάηκε ο καθεδρικός ναός! Σε 15 λεπτά κάηκαν όλα, φαντάζεσαι;! Και κυριολεκτικά την προηγούμενη μέρα, η Βασένκα είπε προσωπικά στον πατέρα Ιωάννη και σε εμένα: «Μην ψάχνετε κανέναν, θα είναι ευχάριστο στον Θεό».

Θυμηθείτε, υπήρξαν καταστροφές στη Σαμάρα: και το εργοστάσιο ζυμαρικών καίγονταν και η βιβλιοθήκη. Την παραμονή της πυρκαγιάς της Κυριακής, μετά την αρχιερατική λειτουργία, μια γυναίκα, πανέμορφα και πλούσια ντυμένη, έρχεται στον σταρετς Ιωάννη και του λέει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό που πρέπει να της δώσει. Προφανώς, είχε καθήκον να κάψει τον καθεδρικό ναό.

Η Vladyka της απαντά: «Ναι, δεν έχω κρατήσει ποτέ τέτοιο ποσό στα χέρια μου». Σήκωσε το δάχτυλό της: «Θα θυμάσαι το αύριο για όλη σου τη ζωή». Ο Vladyka είπε ότι σκέφτηκε τότε: "πόσα τέτοια υστερικά" και με αυτές τις σκέψεις έφυγε.

Τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου ο Καθεδρικός ναός ήταν κλειστός, ήταν ημέρα υγιεινής. Και την 8η ημέρα του Δημητρίου της Θεσσαλονίκης, η Ηγουμένη Μαρία λέει στην αδερφή της: «Θα πάω να καθαρίσω στο βωμό». Και η αδερφή της: «Μαίρη, μην πας. Είχα ένα τόσο κακό όνειρο». - «Θα είναι για σένα!», κούνησε το χέρι της και πήγε.

Ο φύλακας της ανοίγει την πύλη και την ξανακλείνει, ανοίγει τον ναό, μπαίνει στο βωμό, άνοιξε το παράθυρο εκεί και άρχισε να βγαίνει έξω. Αυτή τη στιγμή, αυτή η γυναίκα έρχεται στο ναό, η οποία απείλησε τη Vladyka John, και ρωτά τον φύλακα: "Άνοιξε την πύλη για μένα" - "Δεν μπορώ, έχουμε μια μέρα υγιεινής". - «Ήρθα από μακριά, άσε με, τουλάχιστον θα γυρίσω τον ναό». Της το άνοιξε και μετά από λίγα λεπτά έγινε μια τρομερή έκρηξη.

Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι ένα μπουκάλι με κάποιου είδους εμπρηστικό μείγμα πετάχτηκε στο βωμό. Πόσο ζεστό! Ο φύλακας είπε ότι δεν είχε ξαναδεί τέτοια φωτιά στη ζωή του. Η θερμοκρασία ήταν μάλλον κάτω από τριακόσιους βαθμούς, η φωτιά αιωρούνταν σε μπάλες. Ο σοβάς πέταξε στο τούβλο.

Ήταν αδύνατο να δεις εκεί. Το τέμπλο, επίσης από μάρμαρο, έχει γίνει ολόμαυρο. Η μητέρα Μαρία πήδηξε έξω για πρώτη φορά, έκανε κάποιο είδος δέσμης. Τη δεύτερη φορά πήγα στο βωμό - και αυτό ήταν!

Όταν ο Vladyka John μπήκε στον καθεδρικό ναό, έχασε αμέσως τις αισθήσεις του, έπεσε στον τάφο του Μητροπολίτη Μανουήλ... Ο πατέρας μου ήρθε από εκεί και φώναξε με λυγμούς: "Marusya, μην πας!" Έφυγα μόλις μια εβδομάδα αργότερα. Ο Ιλιούσα μου ήταν διάκονος, τρέχει: «Θα πάω, τουλάχιστον θα πάρω το Ευαγγέλιο». Πέταξε μέχρι το θρόνο - αλλά δεν υπήρχε τίποτα στο θρόνο, όλα έλιωσαν. Τρομακτικό!

Εδώ είναι ένα τέτοιο "κουτί" από τη Μαρία αριστερά - καθώς κάηκε όλη. Αυτή είναι η εξέταση των υπολειμμάτων της στάχτης που διαπιστώθηκε ότι ήταν γυναίκα. Έκανε τόσο ζέστη που οι πολυέλαιοι έπεφταν συνέχεια. Η θαυματουργή εικόνα «Αναζήτηση των Χαμένων» σκίστηκε και πετάχτηκε από τη θέση της.

Η φωτιά έφτασε στον τάφο του Μητροπολίτη Manuel (Lemeshevsky) /†12.08.1968/ και άρχισε να εξαφανίζεται από μόνη της. Οι πυροσβέστες δεν κατάφεραν να το σβήσουν. Και πώς διάλεξε η φωτιά. Κάποια εικονίδια κάηκαν όλα, ενώ άλλα κοντά δεν τα άγγιξε η φωτιά.

Το ράσο του πατέρα John Goncharov είχε καεί όλο, αλλά η φωτιά δεν άγγιξε τις σημειώσεις για την ανάπαυση. Στο διάδρομο της Αγίας Μητροφάνης στέκονταν τα Τίμια Δώρα - δεν τα άγγιξε η φωτιά και το πέπλο.

Έπειτα έβαλαν κόντρα πλακέ μέσα στον καθεδρικό ναό, το κόλλησαν με χαρτί, τον καθαρίζουν και εδώ συνεχίζεται η λειτουργία, όπως είπε ο Βασένκα: «Θα το κολλήσεις με χαρτιά, πλούσιε μητροπολίτη, και θα αρχίσεις να σερβίρεις!». Δύο μέρες πριν την πυρκαγιά!