ΜΕΤΟΧΙ ΕΙΣΑΙ
Τ'ΟΥΡΑΝΟΥ.
1.Λαύρα Μονή
πρωτόθρονος τόν Ἄθωνα ροδίζεις.
Τ'Ἀθανασίου
κτίτορος , τούς δαίμονας φλογίζεις.
* * *
2.Μελίσσι
πολυκάματο τό Ὅρος
π' ὀμορφαίνει.
Ἡ Παναγιά εὐφραίνεται
μέ σ’ἕνα Βατοπαίδι.
* * *
3.Ἔχεις τήν
Πορταϊτισσα , Μονή ἡ τῶν Ἰβήρων
Κι'ὡς θυρωρός ἀνύστακτος
ρύεται τῶν κινδύνων.
* * *
4.Ἡ Τριχεροῦσα
Παναγιά σκέπει σέ Χιλιανδάρι .
Τῶν Σέρβων Ὀρθοδόξων
τέ εἶσαι τό συναξάρι.
* * *
5.Τοῦ Βαπτιστοῦ
τήν δεξιά ἔχεις ὤ Διονυσίου
Κι'οἱ Ἄγγελοι
ζηλεύουσι τ'ἀσκητικοῦ σου βίου.
* * *
6.Τῶν Καρεῶν τό
σέμνωμα τερπνό μου Κουτλουμούσι.
Ἡ Παναγιά ἡ
Φοβερά μέ φῶς λαμπρόν σέ λούζει.
* * *
7.Μονή τοῦ
Παντοκράτορος θαλάσσης συνορεύεις.
Τήν Παναγιά
Γερόντισσα θησαύρισμα τήν ἔχεις.
* * *
8.Στό Ὅρος σέ
φωνάζουνε:Μονή Ξηροποτάμου.
Μά ἔχεις νάμα οὐράνιο
, Ἀθωνικοῦ , δροσάτου.
9.Τόν Ἅγιο
Γιώργη ἔχεις τόν , πρόμαχο , βοηθό σου.
Τήν Ἐπακούουσα
Κυρά , Ζωγράφου, στό πλευρό σου.
* * *
10. Δέχεσαι ὄμβρους
χάριτος,Μονή Δοχειαρίου.
Ἀπ'τήν Γοργοϋπήκοον , Μητέρα τοῦ Κυρίου.
* * *
11.Στῆς
Καρακάλου τό πυργί μέ τίς πολλές ἐπάλξεις.
Ἀρέσει του νά ἐντρυφᾶ
κάθε ἀρετῆς ἐργάτης .
* * *
12. Φίλη Θεοῦ
,Θεόφιλος ,εἶσαι ὤ Φιλοθέου.
Κι'ἡ Παναγιά μας
ἔχει σέ παμπόθητόν Της τέκνον.
* * *
13.Στήν πέτρα
τήν τοῦ Σίμωνος ὑψοῦται Μοναστήρι.
Καί νοερᾶς εὐχῆς
Χριστοῦ, εἶναι τό ἐργαστήρι.
* * *
14.Δέν σοῦ ἐλείπουν
χάριτες ,Μονή Ἁγίου Παύλου.
Ἀφοῦ'χεῖς δῶρα ἱερά
τῆς Βηθλεέμ τῶν Μάγων.
* * *
15.Εἶσαι μικρή
μά πάγχαρη, Μονή Σταυρονικήτα.
Ἔχεις ἀρώματα
τερπνά , κατάνυξης
τήν γλύκα.
* * *
16.Τοῦ κόσμου
ξένην σέ Μονήν ὁρῶ
τοῦ Ξενοφῶντος.
Κι'οἰκειωθεῖσα Τῷ
Χριστῷ , ἐγένου κληρονόμος.
* * *
17.Τοῦ Γρηγορίου
ἡ Μονή ἐγρηγορεῖ ἀϋπνως.
Καί ὁ Νυμφίος
μας Χριστός τήν ἀγαθύνει ἀπείρως.
* * *
18.Ἐσφίχθησαν
σοί τά σφυρά , καί περπατεῖς ἀνδρείως.
Ὡς Ἐσφιγμένου
λέγεσαι καί εἰ πυργός ἰσχύος.
* * *
19.Τούς πάντας
πάντα ἐλεεῖς σοφέ Παντελεήμων.
Καί τῆς Μονῆς
σου ἀρωγός στόν Ἀθωνα ἐγίνου.
* * *
20.Τόν Ἅγιο
πρωτομάρτυρα ἔχεις σου ἀντιλήπτωρ.
Κωνσταμονίτου
σ'εὐλογεῖ Χριστοῦ ἡ Θεομήτωρ.
*
ΆΘΩΝΑ πανεράσμιε
,τῶν ἀσκητάδων βρώση.
Μετόχι εἶσαι τ’οὐρανοῦ
στῆς Παναγιᾶς τήν κόγχη.
ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΣΕ ΜΑΛΩΝΕΙ
(Ψαλτοτράγουδο-Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή)
Ἰδού τό πέρας εἴληφε κι’ὁ πόθος μου ‘πληρώθη,
καί τῆς ψυχῆς μου ὁ θησαυρός ὅλος ἐξεκενώθη.
Καί ἐν γραφίδι μέλανος συνέταξα βιβλίον,
δεικνύων τήν ἀγάπην μου πού ‘χῶ πρός τόν πλησίον.
Φοβούμενος νά μήν κριθῶ ὡς ὁ ἀχρεῖος δοῦλος,
ποῦ ἔκρυψε τό τάλαντον καί ΄κρίθη ὡς κακοῦργος.
Λοιπόν, θερμῶς παρακαλῶ,πάντες νά τό δεχθεῖτε
Μονάζοντες καί Χριστιανοί, ὅσοι Χριστόν ποθεῖτε.
Μέ πόθον μελετήσατε τό πνεῦμα ἐννοῆτε
Καί πέπεισμαι πώς ἀληθῶς θέ΄νά ὠφεληθῆτε.
Κι’ἄν θέλετε βαδίσατε καί σεῖς στόν δρόμον τοῦτον,
Διά νά κληρονομήσετε τοῦ Ἰησοῦ τόν πλοῦτον.
Διότι συντομώτερον
καί εὔκολον νά τύχεις
Καί τόν πολυτιμώτερον νά εὕρεις Μαργαρίτην.
Αὐτός τούς πάντας προσκαλεῖ καί πρόσωπα δέν βλέπει,
Μέ γνῶσιν κάνει διανομή,οὐδένα παραβλέπει.
Προαίρεσις ἀμείβεται καί ἔργα μά καί πόνοι,
κι’ἄν εἶσαι καί παράλυτος,Αὐτός δέν σέ μαλώνει.
Ὅ,τι σου χάρισε ζητεῖ, νά τό διπλασιάσεις,
διά νά γενεῖς
μακάριος καί νά τόν ἐδοξάσεις.
Ὄχι πώς εἶναι ἐνδεής καί χρήζει τούς σούς πόνους,
Ἄπαγε τ’ἀτοπήματος μή παραδέχεσ’ ὅλως.
Ἀλλ’ὡς φιλόστοργος Πατήρ διδάσκει , σέ μανθάνει,
νά γίνεις κληρονόμος Τοῦ
κοντά Του νά σέ πάρει.
Μόνον μήν εἶσαι ἀμελής,ψυθιριστής γογγύζων,
ἀνήκουος ,κενόδοξος, φιλόνικος, ἐρίζων,
φλύαρος,ἀκηδιαστής,γαστρίμαργος, φιλήδων,
φίλαυτος καί φιλόδοξος,κενόδοξος καί εἴρων.
Ο ιμάμης και ο άγνωστος καβαλλάρης
Μια αληθινή ιστορία.
Είχε γεννηθεί σε αυτή την πόλη που την
αγαπούσε πολύ και ήταν ιμάμης στο Pişmaniye τζαμί,
ένα ιερό τέμενος όπου στον περίγυρο του βρίσκονταν θαμμένοι πολλοί ιεροκήρυκες και
άγιοι της αληθινής πίστης.
Πολύ κοντά, πιο ανατολικά, βρίσκονταν το
Kasimiye τζαμί,
πολύ παλιός και μεγάλος ναός που κάποτε ήταν των απίστων.
Το τζαμί του βρίσκονταν λίγο πιο πάνω προς
τα ανατολικά από το μεγάλο Κονάκι και από τον μιναρέ του είχε μια πανέμορφη θέα
σε όλο τον μαγευτικό κόλπο, μέχρι απέναντι στο ιερό βουνό των αρχαίων κατοίκων.
Το τελευταίο καιρό δεν αισθάνονταν καλά
και είχε κάποια τσιμπήματα στο στήθος, ενώ ένοιωθε ένα αίσθημα κενού και ανικανοποίητου
να τον διακατέχει. Πολλές φόρες τον είχαν δει την νύχτα να κάθεται στην αυλή του
τεμένους πολύ σκεπτικός· έλεγαν πως προσεύχεται.
Εκείνο το βράδυ είχε ξανά δυνατά τσιμπήματα
στο στήθος και δεν αισθάνονταν καθόλου καλά, ούτε μπορούσε να κοιμηθεί και είχε
βγει στην αυλή. Έξω ο ουρανός ήταν γεμάτος άστρα. Ήταν τέλη Οκτωβρίου και δεν είχε
πολύ κρύο. Κάθονταν στο μεγάλο πεζούλι και προσπαθούσε να ηρεμήσει, αλλά τα τσιμπήματα
δεν έλεγαν να σταματήσουν. Για μια στιγμή νόμισε πως πλησίασε το τέλος.
Τότε ξαφνικά ένιωσε ρίγος να διαπερνά όλο
του το σώμα.
Από την μεγάλη είσοδο της αυλής εμφανίστηκε
ένας καβαλάρης που τον πλησίασε.
Ήταν ένα νεαρό παλικάρι, φαίνονταν πολεμιστής
με ένα μεγάλο κοντάρι και φορούσε κάτι περίεργα ρούχα, που δεν κατάλαβε από που
ήταν.
Τον κοίταξε με έντονο αλλά όχι εχθρικό
βλέμμα και ένοιωσε μια ζέστη στο κορμί του, ενώ τα τσιμπήματα στο στήθος είχαν σταματήσει.
-Εγώ μόνο μπορώ να σε βοηθήσω αλλά πρέπει
και εσύ να κάνεις κάτι, του είπε με ζεστή φωνή.
-Τι πρέπει ένα κάνω, ρώτησε με αγωνία.
-Θα πας στο Kasimiye τζαμί,
θα κατέβεις κάτω στην υπόγεια αίθουσα και θα ζητήσεις από τον φύλακα να σου δώσει
λάδι από το καντήλι που καίει συνέχεια. Θα αλείψεις με αυτό το στήθος σου και θα
γίνεις καλά.
Ξύπνησε τότε και κατάλαβε πως είχε αποκοιμηθεί.
Το όραμα όμως ήταν τόσο ζωντανό που τον
είχε ταρακουνήσει.
Ποιός ήταν αυτός ο περίεργος καβαλάρης
με την τόσο ζεστή φωνή;
Το άλλο πρωί αποφάσισε να κάνει ότι είχε
δει στο όραμα.
Πήγε στο Kasimiye τζαμί
και κατέβηκε όπου του είχε υποδείξει ο καβαλάρης. Εκεί ήταν ο φύλακας, ένας γνωστός
πιστός του Προφήτη και παραδίπλα έκαιγε ένα καντήλι πάνω από ένα σημείο. Ο φύλακας
τον κοίταξε με περιέργεια που είχε έρθει τόσο νωρίς το πρωί και αφού τον καλωσόρισε
τον ρώτησε τι ήθελε.
-Αυτό το καντήλι γιατί καίει συνέχεια;
ρώτησε εκείνος.
-Είναι το καντήλι του Αγίου. Οι άπιστοι
τον λατρεύουν σαν πολιούχο, αλλά και εμείς τον πιστεύουμε. Το λάδι από το καντήλι
έχει θεραπευτικές ιδιότητες και έχει θεραπεύσει πολλούς πιστούς του Προφήτη.
-Και ποιός είναι αυτός ο Άγιος των απίστων
που τον πιστεύουν και οι πιστοί ;
-Είναι ο Άγιος Δημήτριος!
-Ποιός είναι ο Άγιος Δημήτριος;
Ο φύλακας τότε του έδειξε με το δάχτυλο
μια ξεθωριασμένη παλιά εικόνα που κείτονταν παραπέρα. Αυτός την πλησίασε και τότε
ανατρίχιασε.
Η εικόνα ήταν του αλλόκοσμου καβαλάρη που
τον είχε επισκεφτεί το περασμένο βράδυ στον ύπνο του.
Με φωνή τρεμάμενη είπε στον φύλακα:
-Δώσε μου σε παρακαλώ λάδι από το καντήλι.
Ο φύλακας αφού τον κοίταξε σκεπτικός, πήρε
ένα μικρό φλιτζάνι και το γέμισε με το λάδι του καντηλιού.
Ο χότζας επέστρεψε ταραγμένος στο σπίτι
του και αφού αλείφτηκε με το λάδι στο στήθος του, αισθάνθηκε αμέσως πολύ καλύτερα.
Μέσα του όμως ένοιωσε να γκρεμίζονται όλα εκείνα με τα οποία είχε ανατραφεί μιαν
ολάκερη ζωή.
Την άλλη μέρα ο χότζας είχε εξαφανιστεί.
Όσο και αν τον αναζήτησαν οι πιστοί του
Pişmaniye τζαμιού, δεν μπόρεσαν να
τον βρουν πουθενά. (Pişmaniye τζαμί σημαίνει "Τζαμί
της Μετανοίας".)
Τον επόμενο χρόνο κιόλας, τις ίδιες μέρες,
τέλη Οκτωβρίου, αυτός ο Καβαλάρης έμπαινε θριαμβευτικά στην πόλη Του, απελευθερώνοντάς
την!
Από τις «Μυστικές Ιστορίες της Νύμφης
