ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.





ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ
(Ευαγγέλιο: Ματθ. στ 14-21)



Το πρώτο μάθημα πού μαθαίνει ό στρατιώτης όταν πάει στη μάχη, είναι ότι δεν πρέπει να παραδώσει στον εχθρό. Ό διοικητής τον προειδοποιεί πώς όλοι οι στρατιώτες οφείλουν να προσέχουν για να μην πέσουν στις παγίδες του εχθρού, να μην ξεγελαστούν κι αιχμαλωτιστούν. Ό στρατιώτης πού είναι μόνος του και γυμνός, πεινάει και κρυώνει, αντιμετωπίζει μεγάλο πειρασμό ν' αυτομολήσει στον εχθρό. Ό πανούργος εχθρός θα εκμεταλλευτεί με κάθε δυνατό τρόπο τη δυσχερή θέση του. 


Ίσως να πεινάει κι αυτός (ό εχθρός). Σ' αυτήν την περίπτωση όμως θα δείξει τη γαλαντομία του, θα προσποιηθεί πώς έχει αρκετά αγαθά και θα δώσει ένα κομμάτι ψωμί στο στρατιώτη πού παραδόθηκε. Ίσως κι ό εχθρός να κρυώνει, να 'ναι ρακένδυτος ή γυμνός. Τότε όμως θα δώσει κάποιο ρούχο στο στρατιώτη, σα να 'ταν ό ίδιος πλούσιος και καλοντυμένος, σα να του περίσσευαν τα ρούχα. Θα του δώσει φυλλάδια, όπου θα κομπάζει πώς ή νίκη του είναι σίγουρη, θα πει στο φτωχό στρατιώτη πώς δεξιά κι αριστερά του υπάρχουν ομάδες πολλές φίλων και συναδέλφων του πού παραδόθηκαν, ή πώς ό στρατηγός τους σκοτώθηκε ή πώς ό βασιλιάς τους ζήτησε να συνάψει ειρήνη μαζί τους. Θα υποσχεθεί στο στρατιώτη σύντομη επιστροφή στο πατρικό του σπίτι, μια καλή θέση, λεφτά και όσα άλλα ονειρεύεται ό άνθρωπος πού βρίσκεται σέ μεγάλη ανάγκη. Ό στρατηγός επισημαίνει όλες αυτές τις παγίδες και τα τεχνάσματα του εχθρού από την αρχή, προειδοποιεί τούς στρατιώτες του πώς δεν πρέπει να τα πιστέψουν, οποιοδήποτε κι αν είναι το τίμημα. 



Τούς συμβουλεύει να μην εγκαταλείψουν τη θέση τους, να μην παραδοθούν, αλλά να μείνουν πιστοί, έστω κι αν χρειαστεί να το πληρώσουν αυτό με τη ζωή τους.
Ή μη παράδοση στον εχθρό είναι ένας ιδιαίτερα σπουδαίος κανόνας και για τούς στρατιώτες του Χριστού, στη μάχη πού δίνουν με τα πονηρά πνεύματα αυτού του κόσμου. Κι ό Χριστός, πού στη μάχη αυτή είναι ό Βασιλιάς και στρατηγός μας, το επισημαίνει αυτό και μας προειδοποιεί: «Ιδού προείρηκα ύμίν» (Ματθ. κδ'25), είπε στους μαθητές Του.



Ό κίνδυνος είναι μεγάλος. Ό εχθρός του ανθρώπινου γένους είναι πιο φοβερός και πιο πανούργος από κάθε άλλον εχθρό πού θα μπορούσες να φανταστείς. Το είπε αυτό ό Κύριος σ' ένα άλλο σημείο: «Ιδού ό σατανάς έξητησατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον» (Λουκ. κβ'31). Ό σατανάς θέλει να σας ξεσκονίσει, όπως το σιτάρι μέσα στο κόσκινο. 


Κυνηγάει διαρκώς τούς ανθρώπους, από την ίδια τη στιγμή πού εξαπάτησε τον πρώτο άνθρωπο - από την ήμερα πού αξίωσε δικαιώματα πάνω στους ανθρώπους και τα πήρε από το θεό για λογαριασμό του. Προσπαθεί να σύρει κοντά του το στρατιώτη του Χριστού χρησιμοποιώντας κάθε άπατη, τον δελεάζει με ψεύτικες υποσχέσεις και του δείχνει φανταστικά πλούτη. Δεν υπάρχει πιο πεινασμένη ύπαρξη από κείνον, αλλά δείχνει το ψωμί στους πεινασμένους και τούς καλεί να παραδοθούν. Δεν υπάρχει πιο γυμνό όν απ' αυτόν, μα τραβάει τούς ανθρώπους με τα χρώματα της φανταστικής κι απατηλής αμφίεσης του. Δεν υπάρχει φτωχότερος απ' αυτόν όπως ό μάγος στα πανηγύρια όμως τρίβει δύο νομίσματα μεταξύ τους και δείχνει στους θεατές του τα εκατομμύρια πού υποτίθεται πώς έχει.



Δεν υπάρχει κανένας πού να 'χει πέσει τόσο πολύ όσο εκείνος. Δεν παύει ποτέ με τα ψέματα του όμως να παρουσιάζεται αυτός σαν νικητής κι οι στρατιώτες του Χριστού σαν νικημένοι, σα να 'φυγε από το πεδίο της μάχης ό Χριστός και κρύφτηκε. «Ψεύτης εστί και ό πατήρ αυτού», είπε ό Κύριος (Ίωάν. η'44). Είναι ψεύτης, πατέρας του ψεύδους. Όλη του ή δύναμη κι όλα του τα υπάρχοντα έχουν μόνο φανταστική ύπαρξη. Ό Κύριος Ιησούς Χριστός επισήμανε στους μαθητές Του όλες τις άπατες και τα όπλα του εχθρού και τούς έδειξε τόσο με λόγια όσο και με έργα πώς ν' αντισταθούν και με ποιά όπλα να τον πολεμήσουν.

Το κυριότερο όπλο για μάς τους χριστιανούς είναι ο ίδιος ό Χριστός. Ή παρουσία Του ανάμεσα μας κι ή δύναμη Του μέσα μας είναι τα βασικά μας όπλα. Τα τελευταία λόγια 



Του πού βλέπουμε στο ευαγγέλιο είναι: «Ιδού εγώ μεθ' υμών ειμί πάσας τας ημέρας, έως της συντέλειας του αιώνος» (Ματθ. κη'20). Ή παρουσία Του ήταν ολοφάνερη στους αιώνες πού πέρασαν σέ εκατομμύρια ατρόμητους στρατιώτες Του - αποστόλους, μάρτυρες, ομολογητές, θεοφόρους πατέρες, αφοσιωμένες παρθένες και αγίους άντρες και γυναίκες. Και δέ φανερωνόταν μόνο στα παλιά χρόνια αλλά και στις μέρες μας, καθαρά κι αληθινά, σ' όλους εκείνους πού δεν παραδόθηκαν στον πονηρό. 


Δέ φανερώνεται σήμερα μόνο, αλλά θα φανερώνεται και μέχρι τη συντέλεια, μέχρι το τέλος του χρόνου, αφού προφήτεψε πώς στο τέλος του χρόνου θα εμφανιστούν μεγαλομάρτυρες (βλ. Άποκ. ια'3). Έχουμε καθαρή και σίγουρη δύναμη από το Σώμα και το Αίμα Του, από το Πάθος Του, το λόγο Του, τον τίμιο και ζωοποιό Σταυρό, την Ανάσταση και την αθάνατη δόξα Του.



Εσύ πού έχεις πειστεί για την ακατανίκητη δύναμη του Χριστού, πού διαπερνάει σαν ηλεκτρικό ρεύμα τούς πιστούς, δείξε το και στους άλλους. Εσύ πού δεν πείστηκες ακόμα, αλλά θέλεις να πειστείς, κάνε όλα όσα σου ζητάει το ευαγγέλιο. Εκείνους πού επιμένουν κακόβουλα ν' αμφιβάλλουν, άσε τους στην αμφιβολία τους. Αυτοί δεν πληγώνουν το Θεό μα τον εαυτό τους. Δεν αμφιβάλλουν για την απώλεια του Θεού, μα για τη δική  τους Σύντομα θα 'ρθει ό καιρός πού δέ θα μπορούν πια ν' αμφιβάλλουν, αλλά τότε δέ θα μπορούν και να πιστέψουν.




Έκτος από την παρουσία και τη δύναμη του ίδιου του Χριστού, πού είναι το κύριο όπλο μας στη μάχη ενάντια στις πονηρές δυνάμεις, ό Κύριος Ιησούς μας πρόσφερε κι άλλα είδη όπλων, για να τα χρησιμοποιήσουμε με τη βοήθεια Του. Τα όπλα αυτά είναι τα έξης: διαρκής μετάνοια, διαρκής ελεημοσύνη, αδιάλειπτη προσευχή, συνεχής χαρά εν Κυρίω Ιησού, ό φόβος της μέλλουσας κρίσης και της καταδίκης των ψυχών μας, ή επιθυμία να υπομένουμε καρτερικά τα βάσανα για χάρη Του, με πίστη κι ελπίδα, ή συγχώρηση των προσβολών, ή θέαση του κόσμου αυτού σα να μην υπήρχε καθόλου, ή συμμετοχή στα άγια μυστήρια, οι αγρυπνίες κι ή νηστεία. Μνημονεύουμε τελευταία τη νηστεία όχι επειδή σαν όπλο δεν είναι σπουδαίο (μη γένοιτο!), αλλά επειδή το ευαγγέλιο της σημερινής ημέρας μιλάει για τη νηστεία και σκοπεύουμε να το σχολιάσουμε ιδιαίτερα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ.

Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ ΚΑΙ Ο ΣΕΡΒΟΣ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΒ «Και άγγελοι με τα φτερά τους θα μας πάνε στους ουρανούς»....«Οδηγίες για τούς αθάνατους, ή τί να κάνετε εάν τελικά πεθάνατε;» Πες μας, πάτερ ποιες είναι αυτές οι οδηγίες;





Ό ιερέας Δανιήλ Σισόεβ και ό διάκονος Γεώργιος Μαξίμοβ

«Και άγγελοι με τα φτερά τους θα μας πάνε στους ουρανούς»....

Ερώτησης: Τί σημαίνει ιεραποστολική δραστηριότητα; Έδώ, στη Σερβία, οι μη Ορθόδοξοι λένε, ότι ή Ορθόδοξη Εκκλησία είναι στατική, δεν είναι αρκετά ιεραποστολική, και ελάχιστα ασχολείται με τα κοινωνικά προβλήματα των ανθρώπων.


Πατήρ Δανιήλ: - Όταν λέμε, ότι ή Εκκλησία πρέπει να είναι ιεραποστολική, υπενθυμίζουμε, ότι ό Σωτήρας, ό ίδιος ό Κύριος Ιησούς, διέταξε όλους τούς Χριστιανούς να κηρύξουν το Ευαγγέλιο σέ όλους τούς λαούς χωρίς εξαίρεση. Και γι' αυτό ή Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να φέρει το λόγο του Θεού σέ όλους τούς ανθρώπους. Θα πρέπει να είναι ενεργός και όχι στατική. 


Και αυτό πού συμβαίνει στη Ρωσική Εκκλησία, είναι το γεγονός ότι αυτή επιστρέφει στην αποστολική της ρίζα. Εκατοντάδες ιερείς και λαϊκοί της Εκκλησίας μας κηρύσσουν στους δρόμους και πηγαίνουν στις συγκεντρώσεις των σεκταριστών και στο τζαμί, και πολλοί στη συνέχεια έρχονται στον Χριστό. Νομίζω ότι όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες πρέπει να προχωρήσουν και να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στους ανθρώπους. Δεν πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό πού ήδη έχουμε. Ό Χριστός έχει πολλά πρόβατα, τα όποια εμείς δεν έχουμε βρει ακόμη. Στην ενορία μου τώρα παρακολουθεί μαθήματα μία μουσουλμανική οικογένεια από τον Καύκασο, και τα μέλη της θέλουν να βαπτισθούν και μου λέγανε: γιατί δεν ήρθατε στους προγόνους μας εσείς, οι ορθόδοξοι ιερείς, γιατί δεν γνώρισαν για αυτήν την αλήθεια; Γιατί εκεί στο Νταγκεστάν, ποτέ δεν ακούσαμε γι' αυτό;
Συχνά πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αλλά δεν είναι έτσι. 



Ή Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί, και κάνει πολλά για τον εκχριστιανισμό. Μερικοί λένε ότι ό Ίδιος ό Κύριος οδηγεί την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ναι, ό ίδιος ό Κύριος την οδηγεί, άλλα μέσα από μας και αν εμείς θα φέρουμε τον άνθρωπο στην βάπτιση, τότε θα καλύψουμε πολλές αμαρτίες, όπως είπε ό Απόστολος Ιάκωβος. Θα πάρουμε μια τεράστια ανταμοιβή στη βασιλεία των ουρανών, εάν θα οδηγήσουμε τούς ανθρώπους στην μετάνοια. Και ακόμα περισσότερο όταν ή Εκκλησία ασχολείται με το κήρυγμα του Ευαγγελίου σέ εκείνους, πού είναι έξω από αυτήν, ακόμη και από άλλα έθνη, τότε ή ίδια ή Εκκλησία ανανεώνεται, δυναμώνει και ανθοφορεί, διότι το Άγιο Πνεύμα, της δίνει τη δύναμη για να φέρει την ιεραποστολή και στο λαό της.



Μερικοί λένε: πρώτα εκχριστιάνισε το λαό σου και μετά να πάς στους άλλους, αλλά ό Κύριος δεν είπε έτσι. Αν έχουμε γείτονα, Μουσουλμάνο, Παπικό ή Προτεστάντη, γιατί αυτός ακόμα δεν είναι Ορθόδοξος; Αφού γνωρίζουμε ότι έξω από την Εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία, και αυτοί οι άνθρωποι, εάν δεν μπουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, θα χαθούν για πάντα, θα καταλήξουν στην αιώνια κόλαση. Είχαμε τώρα ένα πρόβλημα με την Τσετσενία και μερικοί λένε: πώς είναι δυνατόν να κηρύξουμε στους Τσετσένους; Αλλά εγώ θα πω το έξης: ό Τσετσένος πού βρίσκει τον Χριστό, θα είναι καλύτερος Χριστιανός ακόμη και από τον μέσο άνθρωπο, ό όποιος κατάγεται από παραδοσιακή ορθόδοξη οικογένεια. Έδώ είχα ένα φίλο Τσετσένο Ούαχαμπίτη, πού ήρθε να με προσηλυτίσει στο Ισλάμ. Εμείς αποφασίσαμε να καταλάβουμε: πού βρίσκεται ή αλήθεια; Εγώ επί δύο μήνες του μιλούσα για τον χριστιανισμό, και μετά από αυτό, εκείνος με ρώτησε: «Γιατί ακόμη δεν μου πρότεινες να βαφτιστώ;» Εγώ του είπα: «Αν πιστεύεις, τότε μπορείς να βαφτιστείς», και βαφτίστηκε. Τώρα το όνομα του είναι Αλέξανδρος.



Ερώτησης: Ποιά είναι ή αντίδραση της Εκκλησίας στα κοινωνικά προβλήματα πού υπάρχουν στη Ρωσία και τα όποια, όπως πιστεύουμε, είναι κοινά με τα προβλήματα στη Σερβία; Επειδή γνωρίζουμε ότι αυξήθηκαν οι πλούσιοι, οι άδικα πλούσιοι κι από την άλλη πλευρά αυξήθηκαν πολύ οι φτωχοί άνθρωποι. Ό άνθρωπος δεν είναι μόνο ή ψυχή, αλλά και το σώμα και πώς να βοηθήσεις τούς φτωχούς ανθρώπους; Δεν θα ήταν ιεραποστολική δραστηριότητα να εμπνεύσουμε κάποιον ή πλούσιο και να τον πείσουμε να βοηθάει τούς φτωχούς;




Πατήρ Δανιήλ: Φυσικά, κάθε ιερέας συναντά πολύ πλούσιους και πολύ φτωχούς ανθρώπους. Και πράγματι, ή αποστολή της Εκκλησίας συμπεριλαμβάνει επίσης και την κοινωνική πρόνοια. Στη Μόσχα, υπάρχει ένα νοσοκομείο, το όποιο συντηρεί ή Εκκλησία, με την βοήθεια, μεταξύ άλλων, καν πλουσίων ανθρώπων. Στη Ρωσία υπάρχουν δεκάδες Ορθόδοξα ορφανοτροφεία. Ή Εκκλησία φροντίζει τα νοσοκομεία στη Μόσχα, όλα τα νοσοκομεία είναι υπό την φροντίδα της. Και σε μεγάλο βαθμό χάρη στον ιερέα Μόσχας, πατέρα ARKADY SHATOV πάρα πολλοί πλούσιοι άνθρωποι βοηθούν τούς φτωχούς. Υπάρχουν ολόκληρα προγράμματα για παρόμοιου τύπου βοήθειες. Επιπλέον, όλα τα γηροκομεία είναι υπό την φροντίδα της Εκκλησίας. Πολλοί από τούς εθελοντές μας πάνε στους φτωχούς και φυσικά, ή Εκκλησία αντιτίθεται ενεργά στις αδικίες πού συμβαίνουν στην κοινωνία. Και οι Μακαριότατοι Πατριάρχαι Αλέξιος και Κύριλλος, επανειλημμένα έχουν απευθυνθεί στους πλουσίους, για να υποστηρίξουν τούς φτωχούς. Και το αίτημα τους εισακούστηκε. Ώς αποτέλεσμα, χάρη στην Εκκλησία, πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν και την αναγκαία βοήθεια για το σώμα.



Ερώτησης: Μπροστά μου βρίσκεται το βιβλίο του ιερέα Δανιήλ Σισόεβ, το όποιο ονομάζεται: «Οδηγίες για τούς αθάνατους, ή τί να κάνετε εάν τελικά πεθάνατε;» Πες μας, πάτερ ποιες είναι αυτές οι οδηγίες;



Πατήρ Δανιήλ: - Ή Ορθόδοξη Εκκλησία γνωρίζει ότι δεν είναι μόνο ή ψυχή του άνθρωπου αθάνατη, αλλά γνωρίζει πώς συμβαίνει ό θάνατος και πώς να προετοιμαστεί κανείς για τον θάνατο και τί συμβαίνει μετά τον θάνατο. Νομίζω ότι πρέπει να αρχίσει κανείς με το πώς να προετοιμαστεί για το θάνατο. Όλοι γνωρίζουμε πώς θα πεθάνουμε, ίσως και αύριο. Και είναι σημαντικό να έχουμε ένα μέρος, όπου θα πάμε, για να έχουμε ένα σπίτι μετά από το φέρετρο. Το σπίτι αυτό το χτίζουμε με τις καλές μας πράξεις. Με τη βοήθεια της φιλανθρωπίας, μεταφέρουμε εκεί θησαυρούς. Όταν είμαστε φιλικοί με τούς ανθρώπους, όταν τούς παροτρύνουμε στην προσευχή, όταν τούς γυρίζουμε στην Ορθοδοξία, τότε έχουμε τούς ανθρώπους αυτούς με το μέρος μας στον δρόμο αυτό. Εννοείται ότι κάθε μας πράξη γίνεται στο όνομα του Χριστού, διαφορετικά αυτή δεν έχει καμία αξία. Αλλά μαζί με αυτό, πρέπει να προσπαθούμε οι πλησίον μας, να μας βοηθάνε όταν πεθάνουμε. Το σημαντικότερο είναι, οι συγγενείς μας να καλέσουν έναν ιερέα πριν από το θάνατο, για να τούς εξομολογήσει και να τούς κοινωνήσει κι έτσι οι άνθρωποι να περνάνε προετοιμασμένοι στην αιωνιότητα. Γι' αυτόν τον λόγο συνιστώ να συμπεριλάβει κανείς την έξης παράγραφο στην διαθήκη του: 



«Εάν οι κληρονόμοι μου δεν φωνάξουν, πριν από τον θάνατο μου, έναν ιερέα, δεν θα λάβουν καμία κληρονομιά».



Και όταν ένα άτομο πεθάνει, συναντιέται με τούς αγγέλους. Οι Άγγελοι του θεού βοηθάνε τον άνθρωπο, και οι δαίμονες επιτίθενται στον άνθρωπο και τον τρομάζουν. Δύο εβδομάδες πριν, παρηγορούσα έναν ετοιμοθάνατο και είδα πώς του επιτίθονταν οι δαίμονες. Και αυτό δεν είναι αστείο, είναι πραγματικότητα. Μόνο ή Ορθόδοξη πίστη και ή δύναμη του Τιμίου Σταύρου και ειδικότερα ή Θεία κοινωνία, μπορούν να προστατέψουν έναν τέτοιον άνθρωπο. Γι' αυτό αν μετά το θάνατο σας επιτίθενται οι δαίμονες, κάντε το σταυρό και πείτε: «Κύριε Ιησού, βοήθα με!» Ειδικά να καλείτε την Ύπεράμωμο Θεοτόκο. Αυτή γρήγορα προστατεύει από δαίμονες. Και τότε, μετά το θάνατο, ανεβείτε στους ουρανούς, μην ανησυχείτε για την γη, γρήγορα τρέξτε στο Θεό, τότε οι δαίμονες δεν θα είναι σέ θέση να σάς επιτεθούν. Κατά την διάρκεια των δοκιμασιών, οι δαίμονες κρατούν αυτούς, πού είναι δεμένοι με τη γη, οποίους σκέφτονταν πάρα πολύ τα επίγεια. Αν ό άνθρωπος αναζητούσε και επεδίωκε το δρόμο τού Θεού, τότε αυτός ούτε πού θα αντιληφθεί αυτές τις επιθέσεις. Αλλά να θυμάστε ότι οι δαίμονες θα σας παραπλανήσουν με την αμαρτία της ματαιοδοξίας. Στον Μέγα Μακάριο, πού, όταν ανέβαινε, οι δαίμονες λέγανε: «μας νίκησες! μάς νίκησες!». 


Όμως, αυτός απαντούσε: «Όχι ακόμη», και μόνο, όταν πέρασε στις πύλες τού παραδείσου, είπε: «Τώρα σας έχω νικήσει με τη δύναμη τού Ιησού Χριστού». Έτσι και όλοι εμείς πρέπει να προετοιμαστούμε εκ των προτέρων και να προδιαθέτουμε τον εαυτό μας, για να μη καυχόμαστε και να μην παγιδευτούμε εκεί. Όταν φτάσετε στον παράδεισο, και εγώ θέλω όλοι οι ακροατές μας να πάνε, πηγαίνετε στους αγαπημένους αγίους σας. Έτσι, ακόμη από την γη να γίνετε φίλοι μαζί τους. Στην περίπτωση αυτή, όλοι αυτοί πολύ πιθανόν ακόμη και μετά τον θάνατο, να σας συναντήσουν. Και έπειτα, όταν εσείς θα προσκυνήσετε τον Θεό, ό Κύριος θα σας στείλει να δείτε την κόλαση, γιατί πολλές φορές νομίζουμε πώς, ή αμαρτία είναι γλυκιά και ευχάριστη, αλλά ό Κύριος λέει: Κοίταξε, ή αμαρτία πού καταλήγει. Έτσι, και ή Εκκλησία προσεύχεται εξαιρετικά για τούς ανθρώπους κατά την διάρκεια των σαράντα ήμερων μετά τον θάνατο.



Οι πλησίον μας μπορούν να βοηθήσουν με την ελεημοσύνη, την ανάγνωση των Ψαλμών, τις προσευχές, τα μνημόσυνα. Μερικοί από τούς αγαπημένους μας ανθρώπους πράττουν λάθος, ξοδεύουν πάρα πολλά λεφτά για επιδεικτικές κηδείες και ματαιόδοξα μνημόσυνα, αλλά θα ήταν προτιμότερο, όλα αυτά τα χρήματα, να μοιραστούν στους φτωχούς και αυτοί θα προσεύχονται για μάς. Ειδικότερα, βέβαια, θα προσεύχονται για μάς εκείνοι, τούς οποίους εμείς φέραμε στην Ορθοδοξία. Για παράδειγμα, εκείνοι οι πρώην Μουσουλμάνοι, Ρωμαιοκαθολικοί, Προτεστάντες, πού έγιναν Ορθόδοξοι χάρη σέ εσάς. Όλοι αυτοί θα προσεύχονται για εσάς, και οι άγγελοι με τα φτερά τους θα μάς ανεβάσουν στον ουρανό. Να θυμάστε ότι ή ζωή είναι ένα σχολείο και ό παράδεισος είναι πανεπιστήμιο. Αλλά ή πραγματική ζωή θα αρχίσει μετά την φοβερή Ήμερα της Κρίσης. Έτσι ελπίζω ότι εμείς θα προετοιμαστούμε καλά για να ζήσουμε την αιώνια χαρά.




Ερώτησης: Και πώς μπορεί κανείς να κερδίσει τον παράδεισο;



Πατήρ Δανιήλ: -Τον παράδεισο για εμάς τον κέρδισε ό Ιησούς Χριστός. Χωρίς τον σταυρικό θάνατο τού Σωτήρα, όλοι εμείς θα πηγαίναμε στην κόλαση, όπως και τώρα, όλοι οι αβάπτιστοι θα πάνε στην κόλαση, επειδή δεν έχουν λάβει βοήθεια από το Σταυρό τού Κυρίου. Έχουμε λάβει το δώρο της σωτηρίας μέσω τού βαπτίσματος, αλλά το κατοχυρώνουμε μέσω των καλών πράξεων. Και την δύναμη για τις καλές πράξεις μάς την δίνει ή Θεία Κοινωνία, την οποία πρέπει να λαμβάνουμε όσο το δυνατόν συχνότερα, με κατάλληλη προετοιμασία και άδεια τού Πνευματικού μας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΒ ΝΑ ΛΑΜΠΕΙΣ ΣΑΝ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ ΙΕΡΕΩΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ +2009 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

OI AMAPTIEΣ MAΣ KAI OXI O EΓKEΛAΔOΣ ΣEIOYN THN ΓHN




Ἐὰν δν μετανοσωμε, τ Pχτερ θ αξηθον κα λλς θ πενθσ

OI AMAPTIEΣ MAΣ
KAI OXI O EΓKEΛAΔOΣ
 ΣEIOYN THN ΓHN

Γράφει ο Xρστος  Kων. Λιβανός
     Στ δειν οκονομικ κρσι κα φεσι, πο μαστζει τν Πατρδα μας κα δηγε πολλος συνανθρπους μας στν νεργα, τν νχεια, τ φτχεια, τν πγνωσι κα τν ατοκτονα, λθαν τρα ν προστεθον κα ο σεισμο. Mετ τν σχυρ σεισμ τς Kεφαλονις κα τς πολλς μετασεισμικς δονσεις, πο καταγρφονται στν περιοχ, νοι σεισμο στν Πλο κα τν ταλντη προβλημτισαν τος σεισμολγους κα νησχησαν τος κατοκους τν σεισμοπλκτων κα χι μνο περιοχν.

     Σεισμο κατ τπους, προειδοποησε Xριστς τι θ συμβανουν κατ τος σχτους καιρος. Σεισμο κατ τπους συμβανουν κα στς μρες μας στν Πατρδα μας. Συνηθισμνο φαινμενο, θ επον ο σεισμολγοι, γι μι χρα, πο κατχει τν κτη θσι στς πι σεισμογόνες χρες το κσμου.
  

 Δν ρνομεθα βεβαως τν πιστημονικ πραγματικτητα, τι Πατρδα μας, ν κα κατχ τ 0,02 τς πιφανεας τς γς, πελευθερνει τ 2% τς παγκσμιας σεισμικς νεργεας κθε χρνο κα πλον το 50% τς ερωπαϊκς. O πιστημονικς μως παρατηρσεις κα παντσεις, ἐὰν κανοποιον τος κοσμικος κα διαφρους περ τν πστιν νθρπους, μς δν μς κανοποιον, πως δν μς κανοποιον κα ο συνεχες κα φαιδρς ναφορς τν δημοσιογρφων στν μυθολογικ γκλαδο, ς δθεν ατιο τν σεισμν. O πιστο χριστιανο πιστεουν στ Θε κα στν «πσης ποδοχς ξιον»1 λγο Tου, κα χι στος μθους κα τ παραμθια, στ ποα πιστεουν ο πιστοι. Kα λγος το Θεο μς πληροφορε, τι ο σεισμο κα τ λλα φυσικ φαινμενα χουν μν φυσικ ατια, τ ποα καλς πρττουν κα παρατηρον κα μελετον κα ξηγον ο πιστμονες, χουν μως κα πνευματικ, γι τν ποδοχ τν ποων βεβαως προϋποτθεται παραιττως παρξι τς πστεως. ερς Ψαλμδς π.χ. παρουσιζει τν Θε ς «πιβλποντα π τν γν κα ποιοντα ατν τρμειν» κα ς «πτμενον τν ρων κα καπνζονται»2, δ Ἰὼβ μς διαβεβαινει, τι Θες εναι « σεων τν π' ορανν κ θεμελων»3 κα χι νπαρκτος γκλαδος τς λληνικς Mυθολογας.
Θες μς παιδαγωγε

Γιατ μως Θες τς γπης, τς εσπλαγχνας κα το λους σεει τν γ; Eναι δυνατν ν θλ τν θνατο τν νθρπων κα τν καταστροφ τν παρχντων τους; σφαλς χι. Ἐὰν Θες πιτρπ τος σεισμος κα τς λλες θεομηνες, εναι χι γι τ κακ, λλ γι τ καλ τν νθρπων. ταν ο νθρωποι λησμονον τν προορισμ τους, διαφορον γι τ σωτηρα τους, μαρτνουν δχως ντροπ κα φβο Θεο· ταν ο εροκρυκες κηρττουν μετνοια κα ατο τος περιφρονον, ττε Θες ποστλλει κποιους λλους σκληρος κα νεπιθυμτους «εροκρυκες», πως εναι ο σεισμο, γι ν παιδαγωγσ τος νθρπους, ν τος φρ σ συνασθησι τς μαρτωλτητς τους, ν τος κν ν μετανοσουν κα ν σωθον. Mσον πομνως συντελεστικ πρς μετνοια εναι ο σεισμο, κα ς τοιοτο τ βλεπαν κα ο μεγλοι Πατρες τς κκλησας, ο ποοι θεωροσαν κθε δυνηρ σεισμ, πο γινταν στς μρες τους, ς εκαιρα ν κηρξουν μετνοια στ λα τους. «Δι τοτο γρ σεισμς, δι τν αθυμαν τν μετραν»4, λεγε ερς Xρυσστομος, ν σ λλη περπτωσι τνιζε: «Aτα το σεισμο ργ το Θεο, τς δ ργς ατιοι α μαρται μν»5. γδντα μητροπολτες χει σμερα λλδα κα χιλιδες ερες κα εροκρυκες. Πσοι π' ατος βγκαν στ MME, π' εκαιρίᾳ τν προσφτων σεισμν, ν ρμηνεσουν τ μηνματα, πο μς στλλει μσ τν σεισμν Θες, κα ν καλσουν σ μετνοια τν λα μας;

Σεισμς Kωνσταντινουπλεως π Xρυσοστμου

Θλουμε ποδεξεις, τι ο μαρτες μας προκαλον τος σεισμος; π τς πολλς, πο πρχουν, τρες μνο θ' ναφρωμε: Tν μεγλο σεισμ, πο σεισε τν Kωνσταντινοπολι κα διατερα τ νκτορα τν νκτα, πο κατ' ντολν το ατοκρτορος γιος ωννης Xρυσστομος παιρνε τ δρμο πρς τν ξορα. Tν κατφωρη δικα κατ το γου, τν ποον εχε καταδικσει κα καθαιρσει προηγουμνως ρμην κα ναπολγητο λστρικ Σνοδος, λλ κα τ σμπραξι τς ατοκρτειρας Eδοξας σ' ατν τν διωγμ, ξ ατας το αστηρο λγχου, πο εχε σκσει γιος ναντον της, πειδ εχε οκειοποιηθ τ χωρφι μις φτωχς κα βασανισμνης χρας, δν νχθηκε τ δαφος τς Πλεως, τ ποο πεδεχθη δικαιτερο τν νθρπων, δ σεισμς, πο κολοθησε, ξελφθη ς θεϊκ σημεο, ς κδλωσι τς θεας ργς, μ ποτλεσμα βασλισσα, συναισθανομνη τν νοχ της, ν ζητσ ντρομη κα πιμνως π τν σζυγ της ρκδιο τν νκλησι το Xρυσοστμου, ποα κα γινε.
   

 Kα σμερα γνονται ττοιες δικες π πολιτικος κα κκλησιαστικος ρχοντες. T εναι τ δικα φορολογικ μτρα, πο λαμβνουν ο ρχοντς μας ναντον το λαο, γι ν κανοποισουν τος ξνους δανειστς μας; T ταν κα δικος κα ντικανονικς φορισμς, νευ δκης κα πολογας, το διαπρεπος θεολγου Nικολου Σωτηροπολου π τν λστρικ «Mεζονα» Σνοδο το Φαναρου τ 1993, μα ποιν, πο ρχιερατικ συνειδησα κα μπθεια διατηρε μχρι σμερα;

λεπλληλοι σεισμο πρ τς ψευδοσυνδου

Φερρρας-Φλωρεντας
πανειλημμνως κα μ σημεα προειδοποησε Θες τος Bυζαντινος προγνους μας ν μν πγουν στν ψευδοσνοδο Φερρρας-Φλωρεντας, διτι τ ποτλεσμα θ ταν ες βρος τς ρθοδοξας. Aτο μως δν Tν κουσαν. πως ξιστορε χρονογρφος, ταν λθαν ο τριρεις το Ππα στν Kωνσταντινοπολι γι ν παραλβουν τος ρθοδξους «εθς σεισμς μγας γνετο· κα τε πλιν Bασιλες πβαινε τς δας τριρεως βρασμς μγας ν τ θαλσσ γνετο. ναχωρσαντες δ κ τς Kωνσταντινουπλεως τ 27 Nοεμβρου το τους 1437 κα διερχμενοι τν Kαλλιοπολιν φθασαν ες τν Mδυτον κα λγης διελθοσης τς ρας σεισμς πλιν μγας γνετο. μως ατ μ διανοουμνου οτε στοχαζομνου το συντου Bασιλως, φθασαν ες Bενεταν μετ πολλος κινδνους κα ταλαιπωρας τ 8 Φεβρουαρου το τους 1438»6.
   
 σεετο γ ττε γι τν πικειμνη προδοσα τς Πστεως, πο θ συνβαινε στ Φερρρα κα τν Φλωρεντα, σεεται γ κα σμερα γι τς προδοσες τς Πστεως π τος Oκουμενιστς, ο ποοι ναβινουν ο θεφοβοι τν πασχυντη κα προδοτικ κενη συμφωνα μ τος Λατνους, ναγνωρζοντας τν Παπικ παρασυναγωγ ς «δελφ κκλησα» μ ποστολικ Διαδοχ κα γκυρα Mυστρια, δυναμνη ν δηγσ μαζ μ τν «δελφ» της ρθοδοξα τος νθρπους στ σωτηρα κα τ βασιλεα τν ορανν!

« γ σεσθη κα α πτραι σχσθησαν»
σημαντικτερος σεισμς, πο συνβη ποτ στ γ, εναι ατς, πο σεισε τν ερουσαλμ, ταν ναμρτητος Yἱὸς τς Παρθνου καρφωμνος πνω στ σταυρ παρδιδε τ πνεμ Tου στν ορνιο Πατρα Tου. Tτε, πως ναφρει Eαγγελιστς, « γ σεσθη κα α πτραι σχσθησαν, κα τ μνημεα νεχθησαν κα πολλ σματα τν κεκοιμημνων γων γρθη, κα, ξελθντες κ τν μνημεων, μετ τν γερσιν ατο εσλθον ες τν γαν πλιν κα νεφανσθησαν πολλος»7.
   
 T φρικτ κενη μρα τς M. Παρασκευς «τ θεμλια τς γς διεδονθησαν» ξ ατας τς Xριστοκτονας. Στς μρες μας τ θεμλια τς γς διαδονονται κα σεονται ξ ατας τς μαζικς παιδοκτονας-γενοκτονας, πο συντελεται στν Πατρδα μας μ τς κατοντδες χιλιδες κτρσεις τησως, ο ποες ποτελον τ φοβερτερο γκλημα μετ τν Xριστοκτονα. νοιξαν τ μνημεα τς ουδαας ττε, νοιξαν κα ο τφοι στ νεκροταφεο το Ληξουρου στς μρες μας προκαλντας σκ, θλοντας ν μς επον, τι κα ατο ρνονται ν φιλοξενσουν τ λεψανα τν νθρπων, ο περισστεροι τν ποων φεγουν π τ ζω φορτωμνοι μαρτες, νεξομολγητοι κα μετανητοι!

Mετνοια τρα!


T μνυμα τν σεισμν δν εναι λλο π τν πρσκλησι το Θεο πρς τος νθρπους ν μετανοσουν. Πσοι μως δχονται τ μνυμα ατ κα μετανοον; Mπως μετανοον ο Kεφαλοντες; Mπως παρατηρεται αξημνη κνησι στ ξομολογητρια τν ναν το νησιο; Mπως μετανοον ο πλοιποι λληνες βλποντας π τς τηλεορσεις τους σα συμβανουν στν Kεφαλονι, τν ποα πλεξε Θες χι διτι εναι πι μαρτωλ π τς λλες περιοχς, λλ' σως διτι χει αξημνες παιτσεις π τος κατοκους το γιασμνου νησιο το γου Γερασμου, το γ. Παναγ Mπασι, το σου νθμου το τυφλο, τς Παναγας τς Φιδοσας κ.., κα θλει ν συνετσ ατος, λλ κα λους τος λληνες;

 Πο εναι μετνοι μας, ταν Kεφαλονι χορεύῃ στος ρυθμος τν Pχτερ κα ο λλες πλεις τοιμζονται πυρετωδς ν χορψουν σ λγες βδομδες στος ρυθμος τν ποκριτικων καρναβαλιν; Πο εναι μετνοι μας, ταν τ στιγμ πο ο Kεφαλοντες φοβονται ν κοιμηθον στ σπτια τους, πολλο λλοι λληνες στ δικ τους σπτια πορνεουν, μοιχεουν, ργιζουν κα παροργζουν τ Θε; Πο εναι μετνοι μας, ταν Kεφαλονι μετρ τς πληγς της κα τν δια στιγμ ο δμοι θηναων κα Θεσσαλονκης κατασκευζουν ποτεφρωτρες γι τν κασι τν νεκρν κα σχεδιζουν τν διοργνωσι τν πομνων κδηλσεων περηφανεας κποιων λλων νεκρν, τν πνευματικς νεκρν κα μετανοτων μοφυλοφλων, τν περισσοτρων λλνων παρακολουθοντων παθς κα διαφοροντων;
     ς τ παραδεχθομε, δελφο, δν πρχει μετνοια. Kα πολ φοβομεθα, μπως συντμως κπληρωθ λγος, πο επε γιος Γεργιος σ' να σεμν κα ταπειν γρτη τς Mεσσηνας νματι Γεργιος Kαλογερπουλος πρ λγων τν, τι «θ σημειωθ στ χρα μας νας μεγλος σεισμς κα λλδα θ μαυροφορεθ»8! κουτω τατα κα γιος Mεσσηνας, ποος χει παγορεσει τν λειτουργα το ναο το γου Γεωργου, τν ποον ν λγ γρτης κτισε θαυματουργικς κατ' ντολν το γου στ Nεοχρι θμης.

Eναι δυστυχς κα πισκοπικ αθαιρεσα κα δεσποτικς αταρχισμς π τς βασικτερες ατες, πο προκαλον τν μνι το Θεο, ποα πολλκις κδηλνεται μ φοβερς θεομηνες, πως εναι ο σεισμο.
     Eθε Θες ν λεσ λους μας, κλρο κα λα, διτι, λγ τς ποστασας μας, χομε εσλθει πλον στν προφητευμνη περοδο συγκλονιστικν ποκαλυπτικν γεγοντων.
___________
1. A΄ Tιμ. 1, 15
2. Ψαλμ. 103, 32
3. Ἰὼβ 9, 6
4. PG 48, 1027
5. PG 48, 1030
6. Παναγοπολου Δημ., Eς ναντι μυρων, θναι, σελ. 24