Η πιο τρομερή από όλες τις προφητείες του Κυρίου είναι η προφητεία ότι «λόγω της αύξησης της ανομίας, η αγάπη πολλών θα παγώσει».

 

Η πιο τρομερή από όλες τις προφητείες του Κυρίου είναι η προφητεία ότι «λόγω της αύξησης της ανομίας, η αγάπη πολλών θα παγώσει». Το ένα είναι συνέπεια του άλλου. Ο κόσμος βρίσκεται πάντα στο κακό, αλλά έρχονται ειδικές στιγμές, για τις οποίες μπορούμε να πούμε ότι η ανομία πολλαπλασιάζεται. Και όσο πιο αυθάδη ενεργεί το κακό, τόσο πιο αδύναμη θα είναι η αντίσταση του καλού, δηλαδή η αγάπη - η υψηλότερη εκδήλωση του καλού. Αν και φαίνεται ότι θα έπρεπε να είναι το αντίστροφο.

Τι τρομερά λόγια: «Η αγάπη θα κρυώσει». Είναι σαν να λέμε: η ζωή θα πεθάνει. Είναι σαν να λέμε «το βδέλυγμα της ερήμωσης θα είναι σε ιερό μέρος». Το να είσαι χριστιανός σημαίνει να είσαι άνθρωπος που αγαπάει. Πού είναι η αγάπη στον κόσμο; Στην Εκκλησία του Χριστού. Αν δεν υπάρχει αγάπη στην Εκκλησία, τότε δεν μπορεί να υπάρχει αγάπη στον κόσμο... Αλλά ακόμη και σε έναν κόσμο που δεν γνωρίζει καν τον Θεό, η ανθρώπινη αγάπη είναι πάντα παρούσα ως ένα υπολειπόμενο φως, όπως αυτό χάρη στο οποίο ένα άτομο εξακολουθεί να υπάρχει.

Πού υπάρχει κυρίως αυτό το υπολειπόμενο φως; Στην οικογένεια. Ωστόσο, μπροστά στα μάτια μας σήμερα γίνονται όλα για να καταστραφεί η οικογένεια και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία, όπως βλέπουμε. Πού αλλού εκδηλώνεται η ανθρώπινη αγάπη; Όπου η πιο οικεία και ανώτερη σχέση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Τι συμβαινει τωρα? Αυτό που ονομαζόταν μοίρα, το όνειρο ενός αρραβωνιασμένου, τώρα αντικαθίσταται όλο και περισσότερο από μια εύκολα αντικαταστάσιμη, όπως λένε, σύμπραξη.

Επιτέλους παιδιά. Όπου υπάρχουν παιδιά αποκλείεται να μην υπάρχει αγάπη. Όποιος δεν αγαπά τα παιδιά, η ψυχή του είναι επικίνδυνα άρρωστη, θανάσιμα άρρωστη. Τώρα όμως είναι μαζικό φαινόμενο. Όλο και περισσότερο, τα παιδιά μας αντιμετωπίζονται απλώς ως εμπόδιο...

Ο Κύριος μας λέει σήμερα ότι εν μέσω αυτής της φρίκης και «το βδέλυγμα της ερήμωσης σε ιερό τόπο», όχι μόνο στην Εκκλησία, όπου η αγάπη παγώνει, αλλά σε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, «αυτός που υπομένει μέχρι τέλους, θα σωθεί» ...

Υποχρέωσή μας, λοιπόν, που είμαστε Χριστιανοί, να σταθούμε στα τελευταία σύνορα της Βασιλείας του Χριστού, όπου η αγάπη είναι πάνω από όλα, μέχρι τέλους. Όπου μπορεί ακόμη να διατηρηθεί, τόσο στην Εκκλησία όσο και εκτός Εκκλησίας, σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. «Η αγάπη πολλών θα ψυχθεί», λέει ο Κύριος. Αλλά δεν λέει ότι η αγάπη θα κρυώσει σε όλους...

Υπάρχουν εκείνοι για τους οποίους το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο, πιο αγαπητό από τη ζωή τους, είναι να σώσουν τουλάχιστον μια σταγόνα από την αγάπη που δίνει ο Κύριος.. Η αγάπη θα κρυώσει». Αλλά ο Κύριος δεν λέει ότι θα πεθάνει... «Αυτός που υπομένει μέχρι τέλους θα σωθεί», αλλά μόνο στην αγάπη.

Αρχιερέας Alexander Shargunov