Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2022

Παρακλητικός Κανών εις τον Όσιο Φιλάρετο τον Ελεήμων Ποίημα Δρos Χαραλάμπους Μ. Μπούσια †Εορτάζεται στις 1 Δεκεμβρίου





Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως ἀρχόμεθα άναγινώσκοντες τόν ΡΜΒ’ (142) Ψαλμόν.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησιν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσον μου ἐν τῆ δικαιοσύνη σοῦ καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιον σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσον μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπον σου ἀπ’ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί  σοί ἤλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μοῦ ἐξελοῦ μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. Δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μοῦ τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθείᾳ. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τῆ δικαιοσύνη σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμι.

Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἀ’. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β’. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν με, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὑτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ’. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

καὶ τὸ ἑξῆς·

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τῆς ἀρετῆς τὸν ζηλωτὴν καὶ ἀγάπης, πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τὸν πέλας τὸν μύστην, Φιλάρετον τιμήσωμεν πιστοὶ ἐκτενῶς, κράζοντες· γεώργησον προσευχῆς σου ἀρότρῳ, τὰς ἀνίκμους Ὅσιε ἐξ ἀγάπης καρδίας, ἡμῶν βλαστῆσαι στάχυν ἀκραιφνοῦς, πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπης πολύφορον.

Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τὰς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰμὴ γὰρ Σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δὲ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ Σοῦ, Σοὺς γὰρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Ὁ Ν΄ (50) Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καί ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καί τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπὶ σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα  συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τό θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Καὶ, ὁ Κανών, οὗ ἡ ἀκροστιχίς
Φίλον ἀρετῆς ἀνάδειξόν με, Φιλάρετε. Χ. Μ.

ᾨδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
Φιλεῖν με τὰ ἄῤῥευστα ἀγαθά, ἀξίωσον Πάτερ, τὸν τιμῶντά σε εὐλαβῶς, καὶ φεύγειν με πάντα τὰ γεώδη, φιλευσπλαγχνίας ἀκρότης Φιλάρετε.

Ἱκάνωσον Ὅσιε τοὺς πιστῶς, σὲ ἀνευφημοῦντας, διοδεῦσαι τῶν ἀρετῶν, ὁδὸν τὴν στενὴν καὶ τεθλιμμένην, ἥνπερ διώδευσας χαίρων Φιλάρετε.

Λειμῶνος παντέρπνου ἐν οὐρανοῖς, ἀξίωσον πάντας, ἀπολαῦσαι σοὺς ὑμνητάς, Φιλάρετε ὧν νῦν ἀπολαύεις, ὡς τῆς διπλῆς ἀγαπήσεως ἔκτυπον.

Θεοτοκίον.
Ὁδήγησον Μῆτερ πρὸς τὰς νομάς, τῆς θείας Σου δόξης, Φιλαρέτου σεπταῖς λιταῖς, τοὺς σπεύδοντας Σῇ ἀκαταισχύντῳ, ἰσχύϊ πάντοτε δοῦλόν Σου Δέσποινα.

ᾨδὴ γ΄. Οὐρανίας ἁψῖδος.
Νίκης εἴληφας στέφος ὡς σεαυτὸν ἅπαντας, Ὅσιε φιλῶν τοὺς ἀνθρώπους, Πάτερ Φιλάρετε· διὸ καὶ χάριν εὑρώνν, παρὰ Θεοῦ ἱκετεύεις, νῦν Αὐτὸν ἀγάπης με, πλῆσαι πρὸς πάσχοντας.

Ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ συμφορῶν λύτρωσαι, τοὺς ἀσπαζομένους ἐν πόθῳ, κάραν τὴν θείαν σου, ἐν τῇ ἁγίᾳ Μονῇ, τῆς Λαύρας ἐν Καλαβρύτοις, συμπαθείας σκήνωμα, κόσμου Φιλάρετε.

Ῥάβδῳ σῆς προστασίας τὸν καθ’ ἡμᾶς λέοντος, δίκην ὠρυόμενον πλάνον, μάκαρ Φιλάρετε, σύντριψον τάχος ἐχθρόν, ὁ τὰς αὐτοῦ πανουργίας, λύσας τῇ πρὸς πένητας, πάντας ἀγάπῃ σου.

Θεοτοκίον.
Ἐπισκίασον Μῆτερ τοῦ Λυτρωτοῦ πάναγνε, Σὲ τοὺς μεγαλύνοντας πόθῳ, καὶ καταφεύγοντας, ἐν τοῖς τοῦ βίου δεινοῖς, ταῖς ῥυπτικαῖς Σου πρεσβείαις, πρὸς τὸν πανευΐλατον, ἄχραντον Τόκον Σου.

Ἀνάδειξον, πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπης ἡμᾶς πυξία, ἐλεήμονος βιοτῆς ἀείφωτον πύρσευμα, Φιλάρετε Πάτερ πνευματοφόρε.

Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν, καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.
Ἐλέους πηγὴ πολύῤῥυτε Φιλάρετε, ὁ πλοῦτον σοφῶς τὸν σὸν σκορπίσας πένησι, καὶ ἐν πόλῳ ἄσυλον, ὁ θησαυρίσας πλοῦτον ἱκέτευε, Χριστὸν ἀγάπης κρείττονος ἡμᾶς, σοὺς πρόσφυγας δεῖξαι θησαυρίσματα.

ᾨδὴ δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.
Τῆς ἀγάπης Φιλάρετε, ἐποφθεὶς ἀκρότης πτωχοῖς συνέπασχες, καὶ πλουσίαν χάριν εἴληφας, ὑπὲρ τῶν πτωχῶν πρεσβεύειν πάντοτε.

Ἡ ἑτοίμη ἀντίληψις, τῶν ἐμπεριστάτων σοφὲ Φιλάρετε, σῶσον πάντας τοὺς τιμῶντάς σε, καὶ τοὺς θλιβομένους παραμύθησον.

Συσχεθέντες Φιλάρετε, πειρασμῶν τῷ πλήθει ἀναβοῶμέν σοι· ἐξελέσθαι τοὺς τιμῶντάς σε, σπεῦσον ἁμαρτίας πάσης Ὅσιε.

Θεοτοκίον.
Ἀγλαΐας Σου Δέσποινα, ταῖς φωτοβολίαις ψυχῆς μου ζόφωσιν, λῦσον ἵνα φῶς τὸ ἄστεκτον, Σοῦ Υἱοῦ κατίδω ἡλιόμορφε.

ᾨδὴ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.
Νεύσας τῶν πτωχῶν, παρακλήσεσιν ἐσκόρπισας, σὴν οὐσίαν τούτοις ἅπασιν ἡμῖν, ἐκδιδάσκων σε μιμήσασθαι Φιλάρετε.

Ἄνωθεν ἡμῖν, τοῖς ἱκέταις σου κατάπεμψον, τὴν σὴν χάριν ὁ τὰς χρείας τῶν βροτῶν, θεραπεύσας ἀκλινῶς σεπτὲ Φιλάρετε.

Δόξης οὐρανῶν, κοινωνοὺς ἡμᾶς ἀνάδειξον, τοὺς αἰτοῦντας τὴν θερμήν σου ἀρωγήν, ἰσαγγέλου βιοτῆς κανὼν Φιλάρετε.

Θεοτοκίον.
Ἕξεις πονηράς, Μητροπάρθενε θανάτωσον, τὰς οἰκτρῶς με τυραννούσας Σαῖς εὐχαῖς, πρὸς Υἱόν Σου καὶ Θεὸν τὸν ζωοπάροχον.

ᾨδὴ στ΄. Τὴν δέησιν.
Ἱκέτευε, τὸν Θεὸν Φιλάρετε, τὴν συμπάθειαν πρὸς πέλας αὐξῆσαι, ἡμῶν εὐσπλάγχνου καρδίας ἀκρότης, πνευματοφόρε δικαίων ἀκρώρεια, καὶ ὡς ἡμᾶς αὐτοὺς βροτῶν, ἀγαπῆσαι τὸ πλήρωμα Ὅσιε.

Ξενίαν σου, τίς βροτῶν δυνήσεται, ἐξυμνῆσαι ὦ Φιλάρετε μάκαρ· ὅτι πρὸς χάριν καμνόντων ἀνάγκας, τῶν σῶν οἰκείων παρέβλεπες πάνσοφε, καὶ ὡς οἰκείους τοὺς πτωχούς, ἐλογίζω πεινῶντας καὶ στένοντας.

Οὐ παύω Σου, ἐξυμνεῖν τὸ ἄμετρον, φιλανθρώπου συμπαθείας θεόφρον, ἐξ ἧς σοφῶς ἐμφορούμενος χρείας, ἐμπεριστάτων ἐπλήρους Φιλάρετε, ἡμῶν μεσῖτα κραταιέ, πρὸς τὸν μόνον εὐΐλατον Κύριον.

Θεοτοκίον.
Νῦν χείρονος, ἁμαρτίας κάθαρον, καὶ ἀλάστορος βιαίας δουλείας, ἀναβοῶ Σοι τὸν Σὲ ἀνυμνοῦντα, εἰς τοὺς αἰῶνας αἰώνων πανύμνητε, Θεογεννῆτορ ἀγαθή, τὸν ἀχρεῖον καὶ τλήμονα δοῦλόν Σου.

Ἀνάδειξον, πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπης ἡμᾶς πυξία, ἐλεήμονος βιοτῆς ἀείφωτον πύρσευμα, Φιλάρετε Πάτερ πνευματοφόρε.

Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν.

Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τὸν συμπαθῆ καὶ ἐνάρετον  μέλψωμεν, μελισταγῶς ἐλεήμονα ὅσιον, σκορπίσαντα πλοῦτον τοῖς πένησι, καὶ ὄλβον σοφῶς θησαυρίσαντα, ἐν πόλῳ Φιλάρετον μάκαρα.

Προκείμενον
Ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν, ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
Στ.: Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα.

Εὐαγγέλιον, ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (Κεφ. στ΄, 17-21).
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ· καὶ ὄχλος πολὺς μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ, καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν· καὶ οἱ ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων καὶ ἐθεραπεύοντο. Καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ’ αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας. Καὶ αὐτός, ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, ἔλεγεν· Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε. Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε. Μακάριοί ἐστε, ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς, καὶ ὀνειδίσωσιν, καὶ ἐκβάλωσιν τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρόν, ἕνεκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ.

Δόξα.
Ταῖς τοῦ Σοῦ Ὁσίου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Καὶ νῦν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Στιχ. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με ὁ Θεός…
Προσόμοιον.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Ἐπιβοωμένων σε, τοὺς στεναγμοὺς μὴ παρίδῃς, καὶ ψυχῆς τὰ δάκρυα, Ὅσιε Φιλάρετε, συμπαθέστατε, ἀρετῆς πρότυπον, καὶ διπλῆς ἀγάπης, θεοφώτιστον ἐκπύρσευμα, ἀλλ’ εἰς βοήθειαν, σπεῦσον τῶν πιστῶς προστρεχόντων σοι. Ταχὺς γὰρ πέλεις πάντοτε, ἀρωγὸς πιστῶν καὶ ἀντίληψις, τῶν ἐπιτελούντων, τὴν μνήμην σου εὐσχήμοσιν ᾠδαῖς, καὶ προσκυνούντων τὴν κάραν σου, τὴν σεπτὴν καὶ πάντιμον.

Σῶσον ὀ Θεός τὸν λαό σου….

ᾨδὴ ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Μοχθηρίας ἀκαίρου ἐμπαθείας καὶ μίσους ἡμᾶς ἀπάλλαξον, Φιλάρετε ἀγάπης, διπλῆς εἰκὼν καὶ βίου, φιλευσπλάγχνου κειμήλιον, ἵνα καρδίας τῆς σῆς, ὑμνῶ τὴν καλωσύνην.

Εὐμενῆ παραστάτην ἐν δειναῖς τρικυμίαις τοῦ βίου εὕρομεν, σὲ Πάτερ θεοφόρε, Φιλάρετε καὶ δότην, ἀγαθῶν πλουσιόδωρον· διὸ ταῖς σαῖς πρὸς Θεόν, προστρέχομεν πρεσβείαις.

Φύλαξ ἴσθι ἐν βίῳ τῶν πιστῶς προστρεχόντων τῇ ἀντιλήψει σου, καὶ κατασπαζομένων, τὴν πάντιμόν σου κάραν, τὴν ἰάσεων βλύζουσαν, παντοδαπῶν ὀχετούς, Φιλάρετε τρισμάκαρ.

Θεοτοκίον.
Ἰατὴρ ἀσθενούντων Μητροπάρθενε Κόρη, ἡ τὸν παντάνακτα, κυήσασα ἀφράστως, Σοῖς δούλοις εὐρωστίαν, καὶ ὑγείαν πόριζε, ἀῤῥωστειῶν δὲ ἀχλύν, ἐκδίωξον Σῷ σθένει.

ᾨδὴ η΄. Τὸν Βασιλέα.
Λάμψας ἐλέους, τοῦ σοῦ ἀκτῖσιν ἐν χώρᾳ, Παφλαγόνων Φιλάρετε ἄστρον, γέγονας φωτίζον, ἡμῶν ψυχῆς τὰ σκότη.

Ἀρετηφόρε, καὶ εὐσυμπάθητε Πάτερ, μιμητὰς σῆς ἀφάτου ἀγάπης, δεῖξον τοὺς τιμῶντας, Φιλάρετε σὴν μνήμην.

Ῥύεσθαι πόνων, καὶ συμφορῶν ἐκδυσώπει, τὸν Χριστὸν σοὺς ἱκέτας παμμάκαρ, εὐσπλαγχνίας κέρας, Φιλάρετε καὶ βάθρον.

Θεοτοκίον.
Ἐπηρειῶν Σε, τοῦ νοητοῦ καθαιρέτιν, νῦν ἐχθροῦ ἐπιστάμενοι Μῆτερ, κράζομέν Σοι· ῥύου, ἡμᾶς αὐτοῦ κακίας.

ᾨδὴ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Τῶν ἐνδεῶν προστάτα, καὶ τροφεῦ πενήτων, μὴ ἀποστήσῃς σὸν ἄμετρον ἔλεος, ἀπὸ τῶν πίστει Φιλάρετε νῦν τιμώντων σε.

Ἐπόμβριζε ὑψόθεν, ὑετὸν ἐλέους, σαῖς ἱκεσίαις πρὸς Κτίστην Φιλάρετε, ἐπὶ τοὺς πίστει προστρέχοντας τῇ σῇ χάριτι.

Χρηστότητος πυξίον, καὶ φιλανθρωπίας, λειμὼν τερπνὲ καὶ εὐῶδες Φιλάρετε, τὴν δυσωδίαν κακίας μου ἀποδίωξον.

Θεοτοκίον.
Μαρία Θεοτόκε, κεχαριτωμένη, ἀγάπης πλῆσον καρδίας τῶν δούλων Σου, τῶν καθ’ ἑκάστην σπευδόντων τῇ ἀντιλήψει Σου.

Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν Σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί  παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καί  ἐνδοξοτέραν  ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ· τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν  ὄντως Θεοτόκον Σέ μεγαλύνομεν.

Καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια,
Χαίροις ἐλεήμονος βιοτῆς, κέρας καὶ ἀγάπης, πρὸς πλησίον καὶ πρὸς Θεόν, ἀκρέμων Ὁσίων, Φιλάρετε φαιδρότης, καὶ τῶν δικαίων πάντων, ἔμψυχον ἄγαλμα.

Πλοῦτόν σου διένειμας τοῖς πτωχοῖς, ὁλοθύμως Πάτερ, καὶ οὐσίαν τὴν σὴν σοφῶς, τοῖς ἐμπεριστάτοις, καὶ οὖσιν ἐν ἀνάγκαις, Φιλάρετε ἀγάπης, θεῖον ἐκτύπωμα.

Χαίροις ἐλεῆμον καὶ συμπαθές, Ὅσιε ὁ χρείας, θεραπεύσας τῶν γηγενῶν, τῶν τῇ ἀρωγῇ σου, τῇ θείᾳ προστρεξάντων, Φιλάρετε Ἀγγέλων, θείων ὁμόζηλε.

Ὄλβον τιμαλφέστατον ἀληθῶς, κέκτηται σὴν κάραν, ἡ πανένδοξος καὶ λαμπρά, τῆς Ἁγίας Λαύρας, Μονὴ ἐν Καλαβρύτοις, Φιλάρετε τὴν θείαν, καὶ θαυματόβρυτον.

Φύλαττε ἀτρώτους καὶ ἀσινεῖς, τῶν βελῶν τοῦ πλάνου, σοὺς ἱκέτας θεοφιλές, Ὅσιε καὶ πέμψον, ὑψόθεν τὴν εὐχήν σου, Φιλάρετε τοῖς πίστει, ἀνευφημοῦσί σε.

Τοὺς ἀσπαζομένους σου τὴν σεπτήν, καὶ ἁγίαν κάραν, σκέπε Ὅσιε ἀκλινῶς, καὶ πρὸς συμπαθείας, ὁδοὺς τοὺς σοὺς ἱκέτας, κατεύθυνον ἀγάπης, κλέος Φιλάρετε.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς.

Τὸ Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,
καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί…

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

καί τά Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί  προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.

Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν  ὡς  εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου  καί  τό  ὄνομά Σου ἐπικεκλήμεθα.

Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν  περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.

Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ’ ἣν ψάλλομεν τα ἑξῆς

Ἦχος β’. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.
Δέχου, τὴν ἱκέσιον εὐχήν, ταύτην τῶν πιστῶς προστρεχόντων, τῇ θείᾳ σκέπῃ σου, Ὅσιε Φιλάρετε, Ἀγγέλων σύσκηνε, καὶ τὴν πάντιμον κάραν σου, κατασπαζομένων, εὐλαβῶς ἀντίληψις, γὰρ πέλεις ἔνθερμος, σκέπη, χαρμονὴ προστασία, καὶ παραμυθία τῶν ὄντων, ἐν δειναῖς τοῦ βίου Πάτερ θλίψεσι.

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς Σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου.

Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν,
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς.
Ἀμήν.


Άγιον Όρος - Η άρρητη ευωδία του ιερού λειψάνου του αγίου Ανδρέα!






 Στα τέλη του19ου αιώνα ιδρύθηκε από τους Ρώσους, στις Καρυές του Αγίου Όρους, η Ιερά Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, του Πρωτοκλήτου! Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έδωσε ως δώρο στην νεοϊδρυθείσα Σκήτη το άγιο μέτωπο του αγίου Ανδρέα, πολύτιμο θησαύρισμα της Ορθοδοξίας! Το δέρμα του Αγίου υπάρχει επάνω στο άγιο λείψανο σαν να είναι μέτωπο ζωντανού ανθρώπου! Αξιώθηκα να το προσκυνήσω δεκάδες φορές και η ευωδία του ήταν άρρητη! Τα παλαιότερα χρόνια ζούσε στην Σκήτη ο μακαριστός π. Ανδρέας, ένας πρώην βιομήχανος, που ενώ ήταν μοναχός μόνο πέντε ετών, είχε πολύ μεγάλη χάρη! Μάλιστα κάποτε με είχε ρωτήσει αν είμαι εκπαιδευτικός και όταν τον ρώτησα πώς το γνωρίζει μου είπε: 
" Πρόσεξε παιδί μου γιατί αν χάσεις το ένα από τα εκατό πρόβατα, θα δώσεις μεγάλη απολογία στον Θεό "!
 Ο π. Ανδρέας λοιπόν είχε πάει στην Σκήτη ως λαϊκός για να δει τα δύο παιδιά του που ήταν εκεί μοναχοί. Συγκλονισμένος από την ευωδία του αγίου λειψάνου, εγκατέλειψε τα εγκόσμια και έγινε μοναχός της Σκήτης! Σε μία συζήτηση που είχαμε για την χάρη του αγίου λειψάνου, μας είπε ότι ίσως ο Χριστός είχε ακουμπήσει με την παλάμη του τον άγιο Απόστολο, σε κάποια στιγμή αδιαθεσίας και έμεινε επάνω στο άγιο λείψανο του μετώπου του αυτή η διπλή χάρη!
  Όταν πήγαιναν στην Σκήτη οι προσκυνητές, τους οδηγούσε πρώτα να προσκυνήσουν το άγιο λείψανο! Τουλάχιστον δέκα φορές είδα το παρακάτω θαύμα. Μερικοί από τους προσκυνητές δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την άρρητη ευωδία του, σε αντίθεση με τους περισσότερους που την αντιλαμβάνονταν! Τότε ο ευλογημένος π. Ανδρέας τους καλούσε να ξαναπροσκυνήσουν, λέγοντας τρεις φορές την ευχή του Ιησού Χριστού: 
" Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με "! Μετά από αυτό αντιλαμβάνονταν κι αυτοί την ευωδία του Αγίου και ακολουθούσαν συγκινητικές στιγμές! Μάλιστα μια φορά που ήμασταν με τον γιο μου, ήταν δύο νέοι οι οποίοι είπαν ψέματα στον Παππούλη ότι τάχα αισθάνθηκαν την ευωδία, αλλά ο πατήρ Ανδρέας τους κατάλαβε με την χάρη του Θεού και τους είπε: " Ελάτε εδώ σας παρακαλώ και προσκυνήστε με επαφή των χειλέων το άγιο λείψανο", λέγοντας συγχρόνως την ευχή! Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν συγκλονιστικές! Οι δυο νέοι έχοντας γευθεί και αυτοί πλέον την θεία χάρη γονάτισαν κλαίγοντας! Ο δε Παππούλης τους είπε: " Τι έχετε να πείτε τώρα "; Επίσης μας είχε πει ότι οι Ρώσοι μοναχοί είχαν φύγει το 1917, για να βοηθήσουν τον Τσάρο και να πολεμήσουν εναντίων των Μπολσεβίκων!  Μετά από πολλά χρόνια,  το 1975, ήρθαν από την Ρωσία και πήραν όλα τα χρυσά και πολύτιμα αντικείμενα που υπήρχαν στην Σκήτη! Η Παναγία, όπως μας είπε, βλέποντας την δίψα τους για τον χρυσό, τους  "τύφλωσε" και δεν πήραν τον αληθινό "χρυσό", που ήταν το άγιο λείψανο του αγίου Ανδρέα

Μιλτιάδης Τσεσμετζής - Εκπαιδευτικός

Το αδιάφθορο δεξί πόδι του Αποστόλου Ανδρέα. Καθεδρικός Ναός του Σωτήρος Χριστού της Αιξ-αν-Προβάνς




https://proskynitis.blogspot.com/2020/11/blog-post_70.html
      Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, το 1204, από τους Σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας, το σκήνωμα του Αποστόλου Ανδρέα κατέληξε στην Ιταλία, στον Καθεδρικό ναό του Αμάλφι, και στην κυριότητα του βασιλιά Καρόλου του Ανδεγαυού, ο οποίος ήταν και κόμης της Προβηγκίας.
  Μέρος των λειψάνων του Αποστόλου Ανδρέα κατέληξε αργότερα στην Προβηγκία και σήμερα το δεξί πόδι του, αυτό που έπλυνε και σκούπισε ο ίδιος ο Κύριος 
(Ὅτε οὖν ἔνιψε τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἔλαβε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, ἀναπεσὼν πάλιν εἶπεν αὐτοῖς· γινώσκετε τί πεποίηκα ὑμῖν; ὑμεῖς φωνεῖτέ με, ὁ Διδάσκαλος καὶ ὁ Κύριος, καὶ καλῶς λέγετε· εἰμὶ γάρ. εἰ οὖν ἐγὼ ἔνιψα ὑμῶν τοὺς πόδας, ὁ Κύριος καὶ ὁ Διδάσκαλος, καὶ ὑμεῖς ὀφείλετε ἀλλήλων νίπτειν τοὺς πόδας. ὑπόδειγμα γὰρ δέδωκα ὑμῖν, ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ποιῆτε), 
σώζεται στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Χριστού της Αιξ-αν-Προβάνς.
    Η κλινική παθολογοανατόμος της Μασσαλίας Δρ Nicole Gros που εξέτασε το λείψανο πρόσφατα βρήκε μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: το άκρο της φτέρνας και η καμάρα του ποδιού είναι παραμορφωμένα, σαν να ήταν το πόδι τεντωμένο με σχοινί πάνω σε κάποιο σκληρό αντικείμενο (ίσως ίχνος της σταύρωσης του Αποστόλου Ανδρέα πάνω στον χιαστί σταυρό;), ενώ ο φορέας του ήταν κάποιος που περπάτησε πάρα πολύ.

..."Εάν αυτός ο τόπος έχει τέτοιους ανθρώπους τότε αξίζει κανείς να μείνει σε έναν τέτοιο τόπο!"





Θα σας πω μία προσωπική μου ιστορία. Όταν ήρθα από το Άγιον Όρος στην Κύπρο, δεν ήθελα να έρθω. Τέλος πάντων με τα χίλια βάσανα ήρθα. Είπα, εντάξει, να πάω κάνα δυο μήνες και να επιστρέψω πίσω. Οπότε έκανα τον τουρίστα. Γύρισα στην Κύπρο, πήγα στα Ιεροσόλυμα καμιά 25άρια μέρες, ήρθα στην Κύπρο και παίρνω τηλέφωνο το Γέροντα στο Μοναστήρι. Γέροντα, με στείλατε ήρθα. Δεν βρήκα κάτι που μπορώ να κάνω εδώ, δεν υπάρχει περιθώριο.. Ο Αρχιεπίσκοπος μάς κάλεσε να ρθούμε αλλά δε βλέπω τίποτα...
Δεν έχει λόγο να μείνουμε... Στεναχωρέθηκε ο γέροντας, μου λέει, πήγες εκεί προκατειλημμενος, να πας και να 'ρθεις πίσω, και για αυτό το λόγο κάνεις έτσι... Τέλος πάντων, τι να σου πω; ότι θες κάμε! Εντάξει, πήγα κανόνισα τα εισιτήρια μου, θυμάμαι ήταν Πέμπτη, ήμουν στη Λάρνακα και Δευτέρα θα επέστρεφα πίσω. Λέω τι να κάνω τώρα;  Έμειναν τρεις-τέσσερις μέρες. Λέω, αφού είναι να πάω πίσω και δεν πρόκειται να ξανάρθω στην Κύπρο ας πάω στον Κύκκο. Δεν έχει σχέση με προεκλογικά αυτή η ιστορία! Να πάω στον Κύκκο, λέω, που είναι εκεί η Παναγία μας, είναι Μοναστήρι να μην είμαι μέσα στον κόσμο. Πήγα στον Κύκκο πράγματι και εκεί δεν με ήξερε και κανένας... Οι Πατέρες από πολλή αγάπη και ευγένεια με φιλοξένησαν. -Από που είσαι πάτερ; -Από το Άγιον Όρος. Ένας απλός μοναχός από το Άγιον Όρος. Αλλά έτσι με συνήχε αυτό μέσα μου, δηλαδή με έτρωγε μέσα μου, άραγε τι να κάνω; Ο Γέροντας δεν θέλει να πάω πίσω, θέλει να μείνω εδώ.. να μείνω ακόμα λίγο; να πάω; να μην πάω; ποιο είναι το θέλημα του Θεού; Δεν ήξερα. Κατέβηκα στην Εκκλησία λοιπόν μη γνωρίζοντας τι να κάνω και πήγα και έκατσα εκεί σε ενα στασίδι απέναντι από την εικόνα της Παναγίας και έβλεπα τον κόσμο που προσκυνούσε. Παρακαλούσα την Παναγία να με φωτίσει. Τι θα κάνω Παναγία μου, να πάω πίσω; να μην πάω; τι θέλει ο Θεός άραγε από μενα. Όπως καθόμουν εκεί και σκεφτόμουν έρχετε ένα γεροντάκι της Μονής και μου λέει, πάτερ εσύ είσαι από το Άγιον Όρος; Λέω, ναι. Μου λέει, είσαι ιερέας; -Μάλιστα. -Είσαι πνευματικός; -Ναι. Μου λέει, έχει δυο-τρία παιδιά εδώ που θέλουν να εξομολογηθούν και δε βρίσκω κάποιον να τους εξομολογήσει. Αφού κάθεσαι που κάθεσαι δεν πας να τους εξομολογήσεις; -Ευχαρίστως πάτερ. Δεν είχα και άλλη δουλειά, εντάξει να πάω. Ήταν κάποια παιδιά που σπούδαζαν στην Αγγλία τότε. Πήγα λοιπόν κι έτσι ζαλισμένος που ήμουν κι εγώ με τα δικά μου, έκατσα εκεί στο Παρεκκλήσι που μου έδειξαν για να εξομολογηθούν τα παιδιά. Έκατσα εκεί, θυμάμαι έσκυψα και το κεφάλι μου μέσα στα χέρια μου και λέω θα πουν αυτοί τα δικά τους, έχω κι εγώ τα δικά μου, ο Θεός να μας ελεήσει όλους! Λοιπόν άρχισε να εξομολογείται το ένα παιδί, δεν είχε σχέση ιδιαίτερη με την Εκκλησία, πρώτη φορά αποφάσισε να εξομολογηθεί. Σπούδαζε στην Αγγλία. Ένα παιδί Κυπριόπουλο, φοιτητής της Αγγλίας όπως μπορείτε να το καταλάβετε και να το σκεφτείτε, με όλα τα δεδομένα του συμπλέγματος -που λέει και ο φίλος μου ο Μικελλίδης- του Κυπραίου! Άρχισε να μιλά το παιδί αλλά τελικά εξελίχθηκε εκείνη η εξομολόγηση πραγματικά σε έναν θρήνο! Έβλεπες ένα νέο παιδί να κλαίει. Έκλαιγε για τις αμαρτίες του, έκλαιγε για τα λάθη του έκλαιγε γιατί πλήγωσε άλλους ανθρώπους...
Μου έκανε τόση πολλή εντύπωση αυτό το πράγμα που μετά όταν τέλειωσε, εγώ σχεδόν δεν του είπα τίποτα- δεν θυμάμαι αν του είπα καμιά-δυό λέξεις.. Τελείωσε και δεν περίμενε καν να του μιλήσω! Εγώ συνήθως μιλώ στο τέλος, αν τους πω κάτι. Εκείνος ούτε καν περίμενε να του πω μία κουβέντα, αμέσως γονάτισε να του διαβάσω την ευχή. Οπότε γονατίζοντας αυτός, έπιασε τα πόδια μου, τα παπούτσια μου κάτω και άρχισε να κλαίει. Μα σχεδόν μούσκεψε τα παπούτσια μου από τα δάκρυά του! Κι εγώ διάβασα την συγχωρητική ευχή. Όταν είδα αυτό το πράγμα -δεν μπορώ να πω ότι έλαβα πληροφορία από το Θεό, δεν είμαι σε αυτά τα  μέτρα- αλλά είπα μέσα μου: εάν ο Θεός είπε ότι όλος ο κόσμος δεν αξίζει για μια ψυχή ενός ανθρώπου, όλος ο κόσμος δεν είναι άξιος μίας ψυχής ενός ανθρώπου, εάν αυτός ο τόπος έχει τέτοιους ανθρώπους που θρηνούν για τις αμαρτίες τους, αν έχει τέτοια παιδιά, τότε αξίζει κανείς, πράγματι, να μείνει σε έναν τέτοιο τόπο! Γιατί βλέπεις ότι ο Θεός είναι παρών σε αυτόν τον άνθρωπο!

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού

https://youtu.be/dbzEw71-CaA

Τώρα, στα τέλη Νοεμβρίου, ο Κύριος θέλει να εμφανιστεί στον καθένα μας

 

 

 


Τώρα, στα τέλη Νοεμβρίου, ο Κύριος θέλει να εμφανιστεί στον καθένα μας. Θέλει να αφήσουμε λίγο στην άκρη τις καθημερινές μας ασχολίες και έγνοιες και να Του δώσουμε χρόνο. Ταπεινωθήκαμε λίγο για χάρη Του.

 

Γιατί η νηστεία των Χριστουγεννων είναι το αστέρι της Βηθλεέμ μας. Ας αφήσουμε τα συνηθισμένα. Ας αφήσουμε την αμαρτία. Ας ξεκινήσουμε το εσωτερικό μας ταξίδι μέσα από ημερολόγια, ημέρες και λεπτά προς τη Γέννηση του Χριστού, που ανοίγει την πόρτα για τη σωτηρία της ψυχής σας, φωτίζοντας τον πυρήνα της ψυχής και κάνοντας τον καθένα μια ακτίνα του ήλιου της Θείας χάριτος.

 

Αρχιερέας Andrey Chizhenko

Ένα κορίτσι αποφάσισε να πάει να εξομολογηθεί σε έναν αυστηρό ιερομόναχο. Οι φίλοι της έμειναν έκπληκτοι όταν έμαθαν ότι πήγε στο ναό με κοντή φούστα.

 




Ένα κορίτσι αποφάσισε να πάει να εξομολογηθεί σε έναν αυστηρό ιερομόναχο. Οι φίλοι της έμειναν έκπληκτοι όταν έμαθαν ότι πήγε στο ναό με κοντή φούστα.

 

- Λοιπόν, πώς; Σε μάλωσε ο πατέρας σου για κοντή φούστα; - ρωτήστε τους φίλους της μετά την επιστροφή.

 

- Με ρώτησε μόνο με κατανόηση: «Μάλλον θέλεις πολύ να παντρευτείς;» τους απάντησε εκείνη.

Το οδοιπορικό του Αγίου Ανδρέα.


Το οδοιπορικό του Αγιου Ανδρεα
(Κουραζεσαι να το διαβασεις..οχι να περπατησεις)

- Ο ἅγιος Ἀνδρέας τράβηξε, κατὰ τὴν παράδοση, 
καὶ πῆγε κατὰ πρῶτο στὰ μέρη τῆς Μαύρης Θάλασσας.

- Κήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο στὴν Τραπεζοῦντα καὶ στὴν Ἀμισό, ἔχοντας μαζί του κάποιους ἀπὸ τοὺς Ἑβδομήντα ἀποστόλους, καὶ γύρισε στὴ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ χιλιάδες Ἕλληνες καὶ Ἰουδαίους. 

- Ἀπὸ κεῖ τράβηξε στὴν Κολχίδα, δηλαδὴ στὸ σημερινὸ Λαζιστᾶν, ποὺ κατοικούσανε οἱ ἄγριοι κουρσάροι οἱ λεγόμενοι Κερκέτες. 

- Κατόπιν γύρισε πίσω στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ νὰ δεῖ τὸν ἀδελφό του τὸν Πέτρο καὶ τοὺς ἄλλους ἀποστόλους, 

- Πάλι ξανάφυγε μαζὶ μὲ τὸν Ἰωάννη τὸν Θεολόγο καὶ πήγανε στὴν Ἔφεσο. 

- Στὴν Ἔφεσο εἶδε στο όνειρό του τὸν Χριστό, ποὺ τὸν πρόσταξε νὰ πάγει στοὺς Σκύθες νὰ κηρύξει τὸ Εὐαγγέλιο. Πηγαίνοντας στὴ Σκυθία, πέρασε ἀπὸ τὴ Βιθυνία καὶ κήρυξε στὴ Νικομήδεια, στὴ Χαλκηδόνα καὶ στὴν Ποντοηράκλεια. 

- Ἀπὸ κεῖ πῆγε στὴν Παφλαγονία καὶ κήρυξε στὴν Ἄμαστρη καὶ στὴ Σινώπη, κ᾿ ἐκεῖ βάφτισε τοὺς πιὸ πολλοὺς χριστιανοὺς 

- Κατόπιν πῆγε πάλι στὴν Ἀμισὸ καὶ στὴν Τραπεζούντα. 

- Ἀπὸ κεῖ πῆγε στὰ Σαμόσατα ποὺ βρισκότανε ἀπάνω στὸν ποταμὸ Εὐφράτη καὶ δίδαξε τοὺς Ἕλληνες, ποὺ κατοικούσανε πολλοὶ σ᾿ αὐτὸ τὸ μέρος. 

- Ἀπὸ τὰ Σαμόσατα ξαναγύρισε στὴν Ἱερουσαλὴμ 
καὶ τότε εἶδε τὸν Παῦλο. 

- Μετὰ τὸ Πάσχα, ἔφυγε πάλι καὶ πέρασε τὴν Καππαδοκία καὶ τὴ Λαζικὴ κ᾿ ἔφταξε στὸ Κίεβο τῆς Σκυθίας, ποὺ ἤτανε τὸ Πάνθεο τῆς σλαυωνικῆς πολυθεΐας, κι᾿ ἀπάνω σ᾿ ἕνα χαμοβούνι ἔστησε ἕναν πέτρινο σταυρό.

-  Κατόπιν πέρασε τὸν Καύκασο καὶ τὴν Κασπία Θάλασσα, καὶ κήρυξε στὴ Χορασμία, στὸ σημερινὸ Χορωσᾶν. 

-  Ὕστερα ἔστρεψε πίσω κατὰ τὸ βασίλεμα καὶ πῆγε στὴν Κριμαία, κι᾿ ἀφοῦ δίδαξε καὶ βάφτισε πολλούς, πέρασε στὴ Σινώπη, 

- Απὸ κεῖ πῆγε στὸ Βυζάντιο, ποὺ ἤτανε τότε ἕνα χωριό, πρὶν χτιστεῖ ἡ Κωνσταντινούπολη, κι᾿ ἀφοῦ χειροτόνησε ἐπίσκοπο τὸν Στάχυν, ἕναν ἀπὸ τοὺς Ἑβδομήντα ἀποστόλους, πῆγε στὴ Θράκη καὶ στὴ σημερινὴ Βουλγαρία καὶ Σερβία.

-  Ἔπειτα κατέβηκε στὴ Μακεδονία, στὴ Θεσσαλία καὶ στὴ Ρούμελη, κι᾿ ἀπὸ κεῖ πέρασε στὸν Μοριὰ καὶ πῆγε στὴν Ἀχαΐα ποὺ εἶχε πρωτεύουσα τὴν Πάτρα, μεγάλη πολιτεία τιμημένη ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους ποὺ ἀφεντεύανε τὸν καιρὸ ἐκεῖνον ἀπάνω σ᾿ ὅλον τὸν κόσμο.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2022

ΠΕΡΊ ΣΥΝΕΊΔΗΣΗΣ.


«Η συνείδηση ​​του Θεού και η γνώση κάποιων εντολών που δόθηκαν από Αυτόν μάς ενισχύει στην πραγματοποίηση μιας φιλοδοξίας για καλό που έχει φυτευτεί στη φύση μας.  Γιατί αυτή η εκπλήρωση απαιτεί προσπάθεια, που η εξασθενημένη φύση μας δεν την δίνει εύκολα.  Οι καλές προθέσεις απέχουν ακόμη πολύ από την εκπλήρωσή τους.  Το να θέλεις να γίνεις κύριος του εαυτού σου και να γίνεις κύριος είναι μεγάλη απόσταση».

 Ο πατέρας Dumitru Staniloae

When your flashlight grows dim or stops giving light, you don’t just throw it away, you change the batteries.



When your flashlight grows dim or stops giving light, you don’t just throw it away, you change the batteries. 

When someone you know messes up their life or finds themselves in a dark place, you don’t cast them aside either. You help them change their “batteries.” Some need “AA” (attention and affection), while others need “AAA” (attention, affection, and acceptance). Other my need “C” – compassion, and others “D.” But if none of those make them shine, then sit with them quietly, love them, and share your own light. 

Fr. John

ΘΑΥΜΑΣΤΆ ΓΕΓΟΝΌΤΑ.


Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ Ο  ΠΑΤΗΡ ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ ,  ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΑ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ , ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ , ΟΤΑΝ ΕΝΤΥΝΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ   . , Ο ΑΓΙΟΣ ΣΗΚΩΣΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ .
ΑΞΙΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΣΕΒΑΣΤΟΥΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΥΜΩΝ .

  Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ !

   ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΚΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΟΝΟΥΦΡΙΟ, ΟΤΑΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΙ  , ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ  ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ , Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ   ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ I. ΜΟΝΗ, ΟΠΩΣ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΟΥΜΕ.
 ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ. Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ,  Η ΜΑΚΑΡΙΣΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΟΤΑΝ ΖΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ , ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΔΟΝΤΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΣΕ  ΑΠΟ ΟΤΑΝ ΗΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ , ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΝ ΕΘΙΜΟ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΟΝΤΑΚΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ , ΚΑΙ ΜΥΡΟΒΛΥΖΕΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΠΟΥΚΑΛΑΚΙ ΠΟΥ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ  ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ   .

Ο ΠΑΤΈΡΑΣ ΘΩΜΆΣ ΑΝΑΦΈΡΕΙ.


Πριν από πολλά χρόνια, βρέθηκα στο Άγιον Όρος παρακολουθώντας μια αξέχαστη Θεία Λειτουργία σε ένα ταπεινό κελλάκι, με λειτουργό, ευλαβή Ιερομόναχο, αγιασμένη ψυχή που πλέον αυλίζεται εις τόπους, ένθα των δικαίων τα πνεύματα αναπαύονται…

Νέος παπάς ο γράφων, άγευστος ακόμα της μεταμορφωτικής εμπειρίας του πολιού και σεβασμίου λειτουργού, που κρυμμένος σχεδόν μέσα στο μισοσκόταδο, στέκονταν ευθυτενής παρά το βάρος του χρόνου που αγόγγυστα στους ώμους του κουβαλούσε και τον έβλεπα να μνημονεύει ψυχές, με ένα χαμόγελο να διαγράφεται στα χείλη του που έτρεμαν προφέροντας σχεδόν μυστικά τα ονόματα των ανθρώπων…

Το μοναδικό κερί που είχε κοντά του, του προσέφερε μια οριακή ματιά σε αυτό που μπορούσε ο καθένας μας να δει όσο το φως του κεριού που τρεμόπαιζε, πολεμούσε να αποδιώξει το μεταμεσονύκτιο σκοτάδι.

Εκείνος, κυπαρίσσι που ο αγέρας της ζωής δεν κατάφερε ρίξει στη γη, έστεκε κοιτώντας το δισκάριο και μνημόνευε για ώρες, διακόπτοντας μόνο όπου η ακολουθία επέβαλλε την διακοπή για τις εκφωνήσεις.

Τον κοίταζα με προσοχή, να διαβάζει ατέλειωτα ονόματα και κάπου, κάπου έβλεπα δάκρυα να κυλούν από τα μάτια του. Πλησίασα αθόρυβα κοντά του, από την μια να καταστώ κοινωνός αυτής της δωρεάς του Θεού, μνημονεύοντας ονόματα δικά μου και από την άλλη να παρακολουθήσω αυτό που εκείνος, την στιγμή αυτή ζούσε.

Με κοίταξε σε κάποια στιγμή και μου είπε: Παπά-Θωμά, καλύτερα να θυμάσαι πιο πολύ τους κεκοιμημένους παρά τους ζωντανούς…

Δεν πολυκατάλαβα το νόημα του λόγου του, συνέχισα να μνημονεύω, χωρίς να μπορώ να αντιληφθώ τι ζούσε εκείνος! Σε κάποια στιγμή, η μνημόνευση ολοκληρώθηκε, έτσι νόμιζα τουλάχιστον.

Πήγα, δειλά-δειλά κοντά του, με την αναζήτηση του αρχαρίου που αποζητά να μάθει και τον ρώτησα: Γιατί γέροντα περισσότερο τους κεκοιμημένους;

Την ώρα εκείνη δεν μου απάντησε. Και αυτό, ήταν μια επιβεβαίωση της δικής μου απειρίας, να τον ρωτήσω, πράγματα που βλέποντας τα, δεν μπορείς να τα καταλάβεις.

Ωστόσο, τελειώνοντας η Θεία Λειτουργία, ο σεβάσμιος Γέροντας, με πλησίασε και μου είπε:

»Όταν πρωτόρθα, στ’ Αγιονόρος, πριν από πολλά χρόνια, μικρότερος από σένα στην ηλικία, είχα την ευλογία να έρθω κοντά στον μακαριστό Πνευματικό Παπά-Τύχωνα.

Έτυχε, κάποια στιγμή, ένας από τους πατέρες ενός διπλανού κελλίου να κοιμηθεί αιφνιδίως. Ο παπά-Τύχωνας, θέλησε να τον σαρανταλειτουργήσει.

Κάθε μέρα, τελούσε τη Θεία Λειτουργία μνημονεύοντας ονόματα, χιλιάδες ονόματα, ιδιαίτερα όσων δεν είχαν πλέον κανέναν να τους θυμάται, αλλά πρώτα του αδελφού που πέρασε την πύλη του Ουρανού.

Τελειώνοντας το σαρανταλείτουργο, στην τελευταία λειτουργία, το είδα αυτό που σου λέω, λίγο πριν βάλει το » δι ευχών» στάθηκε κοιτώντας την προσκομιδή. Η περιέργεια με οδήγησε να κοιτάξω και γω με τρόπο, να δω τι κοιτούσε.

Και είδα ξεκάθαρα τον κοιμηθέντα να στέκει γονατιστός μπροστά στον Παπά-Τύχωνα, να βάζει μετάνοια, σαν να του λέει ευχαριστώ και ξάφνου να χάνεται από μπροστά του…

Το είδα παιδί μου, και αυτό δεν έφυγε ποτέ από την μνήμη μου. Κάθε φορά που στέκω μπρος στην προσκομιδή, θυμάμαι το Γέροντα και την ψυχή που ήρθε να τον ευχαριστήσει…

Πέρασαν χρόνια από τότε. Και στην σειρά των παλαιών που ολοκλήρωσαν την αποστολή τους στο Άγιο Βήμα, μπήκαμε οι νεότεροι…

Και όταν στέκω μπρος στην προσκομιδή, θυμάμαι τον ευλαβή λειτουργό του Θεού, θυμάμαι την απέριττη Θεία Λειτουργία, στο Αγιορείτικο Κελί και ευχαριστώ τον Θεό γιατί μέσα στις πολλές δωρεές, έδωσε και τούτη τη Χάρη.

Να στέκεις μεταξύ ουρανού και γης  και να ενώνεις δυο κόσμους, των φθαρτών και των αιωνίων...

π. Θωμάς

Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου  πόλεως Ιωαννίνων


Καλή Ανάσταση Πάτερ Νικόδημε!


Καλή Ανάσταση Πάτερ Νικόδημε! Άλλη μία μεγάλη απώλεια για μας. Κατά κόσμον Δημήτριος Ράγγας, με καταγωγή από την Κόνιτσα Ιωαννίνων και συγχωριανοί με το γέροντα Παΐσιο όπου από χθες 28-11-2022 έφυγε για τη χώρα των Αγγέλων. Υπηρέτησε ως μοναχός στο Άγιο Όρος στη Καψάλα στο κελί του Αγίου Νεκταρίου. Καλό Παράδεισο παπούλη μου, ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει από σήμερα.

Το δικό μου θαύμα ξεκινάει πριν καν γνωρίσω την ύπαρξη της Γιαγιάς , της Γερόντισσας Γαλακτίας ...


Το δικό μου θαύμα ξεκινάει πριν καν γνωρίσω την ύπαρξη της Γιαγιάς , της Γερόντισσας Γαλακτίας ...
Η προφητεία της για μένα και για την δεύτερη εγκυμοσύνη είχε αναφερθεί σε έναν από τους δυο αδερφούς της μάνας μου πριν καν σκεφτώ να κάνω οικογένεια ...
Σε μια από τις πολλές επισκέψεις του εν λόγω θείου μου, χωρίς καν να ξέρει η Γιαγιά το οικογενειακό δέντρο, του μετάφερε ο πάτερ Αντώνιος τα λόγια της : "Το ένα από τα δυο παιδιά της αδερφής σου είναι αυτιστικό , οπότε να το φέρεις εδώ και θα γίνει καλα" .
Σε αυτά τα λόγια ο θείος μου γέλασε,ξέροντας ότι ήμασταν υγιέστατες ...
Ξεχνώντας το,έφτασε η ώρα για την δικιά μου οικογένεια ,όπου φτάνοντας 6 μηνών στην δεύτερη εγκυμοσύνη σε αγορι, χρειάστηκε να κάνω αμνιοπαρακέντηση ,όπου το αποτέλεσμα ήταν ότι θα γεννηθεί ένα παιδί με νοητική στέρηση ή αυτισμό ....
Ξεκινήσαμε λοιπόν μια σειρά από εξετάσεις για να μπορέσουμε να πάρουμε μια απόφαση ...
Μετά από πολύ κλάμα και σκέψη πήραμε την απόφαση να τερματίσουμε την εγκυμοσύνη ...
Αφού το ανακοινώσαμε στην οικογένεια και έφτασε στα αυτιά του θείου μου , ήρθαν στην μνήμη τα λόγια που του μετέφερε πριν χρόνια ο πάτερ Αντώνιος ...
Από παρότρυνση του επισκεφτήκαμε τον πάτερ και μας είπε ότι το μωρό θα γεννηθεί και θα είναι υγιέστατο ...
Όπως και αν είναι κορίτσι να δωθεί το όνομα Γαλακτία ...
Πήρα από το καντήλι της λάδι όπου κάθε βράδυ σταύρωνα την κοιλιά μου, όπως επίσης μια προσευχή να την διαβάζω κάθε μέρα ...
Έτσι,φτάνουμε στο σήμερα όπου ο δικός μου Γαλάκτιος είναι ένα παιδάκι 10 μηνών,ζωηρό και υγιέστατο, χωρίς τίποτα απ'όλα αυτά που μας έλεγαν οι γιατροί ...
Αν δεν υπήρχε η Γερόντισσα και η πίστη μας σε αυτήν, δεν θα υπήρχε ούτε αυτό το παιδί ...
Ξέρω ότι μέσα στα μάτια του Γαλάκτιου ζει η δικιά μας, θαυματουργή Γιαγιά ...


Γερόντισσα μοναχή Γεσθημανή-



《Η Παναγία στον Κουδουμά είναι ζωντανή. Στο μοναστήρι για αρκετά χρόνια μαγείρευα, έφτιαχνα τους καφέδες και έπλενα . Μια φορά όταν έλειπε ο γέροντας στην Αθήνα, είχαμε ένα Ιταλό και ένα Βούλγαρο εργάτη που έφτιαχναν τον τρούλο της εκκλησίας. Ο Ιταλός ήθελε να τρώει συνέχεια μακαρόνια με κρέας και ο Βούλγαρος ήθελε ντοματοσαλάτα. Μια μέρα είχαν τελειώσει οι ντομάτες και  λέω στον Βούλγαρο, "φάε διότι δεν έχω ντομάτες" , "εγώ θέλω ντομάτες" έλεγε αυτός. Ξημερώνει Σάββατο ημέρα και πάλι δεν τρώει. Λέω κι γω Παναγία μου κάνε το θαύμα σου φέρε ντομάτες γιατί θα πεθάνει αυτός ο άνθρωπος που δουλεύει στις οικοδομές. Δεν περνάει μισή ώρα και κτυπά το κουδούνι και μου λέει "Να έρθει κάποιος να βοηθήσει διότι έφερα δέκα τελάρα ντομάτες". 》                                         - Γερόντισσα μοναχή Γεσθημανή-



Εκοιμήθη εν Κυρίω η Γερόντισσα μοναχή Γεσθημανή. Ιερά Μονή Κουδουμά



Εκοιμήθη σήμερα εν Κυρίω η Γερόντισσα  μοναχή Γεσθημανή, κατά κόσμον Δέσποινα  Καλογιαννάκη, η οποία  διακόνησε επί σειρά  ετών στην Ιερά Μονή μας δίνοντας τον εαυτό της πλέον των 15 χρόνων στη διακονία των προσκυνητών και των εργαζομένων για την ανακαίνιση  του Μοναστηριού μας. Η Ιερά Μονη μας εύχεται ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός να την αναπαύει μετά των αγίων. 
Ας είναι αιώνια η μνήμη  της.
(Ενημερώνουμε ότι η εξόδιος Ακολουθία θα ψαλεί αύριο Δευτέρα 28-11-22 στην ενορία Μεσοχωριού και ώρα 2:30 μ.μ. )

ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ.



❗Προέλαση ρωσικών δυνάμεων προς το Chasov Yar,ουκρανικές δυνάμεις υποχωρούν προς το Κραματόσκ.
Κατέλαβαν τον αυτοκινητόδρομο του Chasiv Yar και ελέγχουν με πυρά πυροβολικού την είσοδο και έξοδο του Αρτεμόβσκ.
Οι ρωσικές δυνάμεις ελεγχουν πλήρως τον άξονα  Ozaryanovka-Kurdyumovka-Zelenopole.
❗Δεκάδες ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη  στον αέρα υποστηρίζουν τις χερσαίες επιχειρήσεις,κάτι που δεν συνέβαινε στο παρελθόν.
❗Το ρωσικό πυροβολικό χτυπά θέσεις Ουκρανών σε  σημεία ελέγχου μαχητών στο Petropavlovka και Berestovoye στην περιοχή του Χαρκοβο και στο Dobrovolye, Terny, Torsky, Verkhnekamensky, Andreevka, Vodyanoy και Novoselka του Λουγκάνσκ καθώς και στο Nikolsky, στην περιοχή της Kherson.
❗Ρωσικά Mig-31 με υπερηχητικούς πυραύλους κρουσης απογειωθηκαν από βάσεις της Λευκορωσίας,να δούμε αν πρόκειται για άσκηση όπως εχθές.
❗Υπάρχουν μετασταθμεύσεις δεκάδων αεροσκαφών της 🇷🇺στρατηγικής αεροπορίας φορτωμένα με κρουζ σε βάσεις κοντά στην Ουκρανία,κάτι επίκειται πολύ σοβαρό,το περιμένουν άπαντες αλλά ακόμα δεν έχει συμβεί

Νικηφόρος Φωκάς