Ο ΠΑΡΆΞΕΝΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ.ΠΑΤΗΡ ΙΩΆΝΝΗΣ ΙΣΤΡΑΤΙ.

Ο Παράξενος μαθητής.

 Πριν από ένα χρόνο με πήρε τηλέφωνο ο Παναγιώτατος Θεοδόσιος.  Ποτε μπορω να ερθω.  Μπήκα στο αυτοκίνητο και έφυγα.  Εκεί ο Παναγιωτατος ήταν μαζί με έναν μαθητή που έψαχνε, πολύ λυπημένος και πάντα κοιτούσε κάτω. 

 Ο ιεράρχης με πήρε στην άκρη και είπε: Θέλω να σου ζητήσω κάτι.  Κοίτα, αυτό το αγόρι έχει κάποια σοβαρά προβλήματα υγείας, έχει επίσης τρομερή κατάθλιψη, σκέψεις αυτοκτονίας, δεν έχει γονείς, είναι φτωχός.  Τον βοήθησα στο κολέγιο.  Έχει όμως μεγάλα κενά.  Δεν μπορεί να μάθει πολλά μόνος του. 

 Έχει τις πτυχιακές του εξετάσεις την επόμενη εβδομάδα.  Θα τον φάνε ζωντανό.  Ειδικά ...χ 

 Παρακαλώ μείνετε μαζί του, δίδαξέ του, υπενθύμισέ του, συστηματοποιήσου λίγο μαζί του σε τρία θέματα. 

 Σε ικετεύω.  Τα μάτια του ιεράρχη ήταν υγρά.  Πόσο απείρως διαφορετικός ήταν από τους χάρτινους θεούς γεμάτους οργή, αποκρουστικός, απεχθής απέναντι στους υπηκόους τους. 

 Δεν είχα καμία επιθυμία να κάτσω με έναν ανόητο για μέρες και να του διδάξω θεολογία.  Αλλά από αγάπη για τον ιεράρχη, και τα αιτήματά του, δέχτηκα. 

 Πέρασα περίπου τέσσερις μέρες με το αγόρι για 6 ώρες η καθεμία.  Είχε σοβαρές τρύπες στην άτρακτο.  Τουλάχιστον η Χριστολογία του ήταν σχεδόν ξένη.  Δεν ξέρω πώς πέρασαν τέσσερα χρόνια. 

 Ήταν λυπημένος, καταθλιπτικός, έκλαιγε αν του έβγαζα φωνή, αλλά είχε καλή μνήμη και καλή λογική.  Ήταν συνεδρία και οι αίθουσες της σχολής ήταν άδειες.  Σιγά σιγά άρχισε να μαθαίνει. 

 Στην εξεταστική, μπροστά στην επιτροπή, απάντησε ξεκάθαρα, εκφραζόταν καταιγιστικά.  Οι δάσκαλοι αγκωνιάζονταν μεταξύ τους.  Δεν ήταν ντροπαλός καταθλιπτικός;

 Πήρε πολύ καλούς βαθμούς.  Όταν τελείωσα τις εξετάσεις, με περίμενε έξω.  Μου φίλησε τα χέρια.  Ήθελε να μου κάνει δώρο ένα μπουκάλι κρασί.  Είπα: πιες το με τους συναδέλφους σου, χαρούμενος που τα κατάφερες.  Και ευχαριστώ τον Θεό πάντα και τον Πανάγιο Θεοδόσιο που σε βλέπει και σε βοηθάει.  Μου είπε: Ο πρώτος ανώτερος πλήρωσε το δωμάτιο και τη διατροφή μου.  Δεν έχω γονείς.  Απλά μια άρρωστη γιαγιά. 

 Ο ιεράρχης έβλεπε σε αυτόν πίστη, συστολή, ευαισθησία, λαχτάρα για τον Θεό.  Τον μεγάλωσε.  Του έδωσε κουράγιο. 

 Τον περασμένο μήνα τον χειροτόνησε σε μια μικρή ενορία.  Ένιωσα υπέροχα όταν τον είδα κάτω από τον ομοφόρο, να λαμβάνει τη χάρη να υπηρετεί τον Θεό για όλη την αιωνιότητα.

Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι.