Ιεροδιάκονος Προκόπιος του Αλτάι (1928/29). Ένας νεομάρτυρας του Πάσχα.

Από Vladimir Moss

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Προκόπιος ήταν ο διευθυντής χορωδίας στο χωριό Kamyshinka, Bystro-Istoksky uyezd, στη περιοχή Αλτάι, στη Σιβηρία, καθώς και ότι υπηρέτησε ως διάκονος στο ναό Alexandrovskaya στο Biisk. Στο τέλος του 1928 ή στις αρχές του 1929 συνελήφθη στο Biisk και μεταφέρθηκε στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Εκεί του ζήτησαν να παραιτηθεί από την πίστη στο Θεό, τον βασάνιζαν με εμβάπτιση μέσα σε μια τρύπα στον πάγο του ποταμού Bii. Στη συνέχεια, τον έριξαν σε ένα ειδικό κελί τιμωρία που ονομάζεται "secretka", στο οποίο απλώς ζούσε.. Εκεί τρομερά ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη φυλακή του Narym, όπου η σύζυγός του Ekaterina ήρθε να τον επισκεφθεί. Η συνάντηση έγινε με την προϋπόθεση να τον πείσει η σύζυγο του να αποκηρύξει τον Χριστό και να εργαστεί την ημέρα του Πάσχα. Βλέποντας τον εκείνη δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει από τις πληγές .

Στην ερώτηση γιατί αρνήθηκε να εργαστεί το Πάσχα, ο πατήρ Προκόπιος απάντησε: «Αμέσως μόλις σήκωσα το τσεκούρι μου, βλέπω τον Σωτήρα μου να βρίσκεται ακριβώς μπροστά μου. Πώς μπορώ να συνεχίσω; "Και συνέχισε:« Όταν πήγα έξω από τις πύλες για την εργασία το Πάσχα, είδα το Χριστό Αναστημένο και τη Μητέρα του Θεού σε μεγάλη λάμψη, και έλεγε: «Χριστός Ανέστη!"

Μετά από αυτό που συνέβη αμέσως τον πέταξαν στη «secretka". Όταν η γυναίκα του είπε ότι θα πρέπει να αρνηθεί το Θεό με τα λόγια και ας μην τον ξεχνά μέσα στην καρδιά του απάντησε: «Ύπαγε πίσω μου σατανά … Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν!"

Τον πήραν λοιπόν και τον οδήγησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ο πατήρ Προκόπιος σήκωσε τα χέρια του και ατενίζοντας τον ουρανό, τραγούδησε: "Χριστός Ανέστη!" αμέσως έφτιαξαν σχηματισμό και τον πυροβόλησαν.