Τερριρέμ.

Του Δημήτρη Παπαδημητρίου

(Ιεροψάλτου)

(Μάθημα 16ο)

Α) Τερριρέμ

Σειρά ασήμαντων λέξεων, που χρησιμεύουν ως μελωδικοί

καλλωπισμοί στην ψαλμωδία για τα αργά εκκλησιαστικά μέλη

(παπαδικής) για την παράταση των Εκκλησιαστικών Ι. Ακολουθιών

(ιδίως στις Αγρυπνίες των μοναστηριών).

Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν και άλλα πλέγματα

λέξεων. Ίσως να έγινε απομίμηση στα χωρίς σημασία μουσικά

επιφωνήματα που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες μουσικοί.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το άκλιτο «τερριρέμ» προέρχεται

από το αραβικό (πιθανόν) «τέρεννουμ», που σημαίνει ψαλμωδία,

τερέτισμα.

Κατά των «τερρερισμών» ξεσπάθωσαν δριμύτατα οι

σχολιαστές του «ΠΗΔΑΛΙΟΥ» μοναχοί Νικόδημος και Αγάπιος, ο

αρχιεπίσκοπος Ζακύνθου Διονύσιος Λάτας, ο Πατριάρχης

Κωνσταντίνος ο Ε! και πολλοί άλλοι.