Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΜΑΘΗΤΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ Η ΑΓΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ 4

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ Δ.

Προσφέρειν κατά τόπους στάθητε.

Ι. Σφραγίζων τους δίσκους και τα ποτήρια εκφωνεί·

Ι.-Λ. Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου, και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόνται εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Αγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών. Εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ

Λ. Και τω πνεύματί σου.

Δ. Προσεύξασθε υπέρ των προσφερόντων.

Λ. Κύριε, έλέησον.

Ι. Δέσποτα Ίησού Χριστέ, Κύριε, ό συνάναρχος Λόγος του άναρχου Πατρός και του αγίου Πνεύματος, ό μέγας άρχιερεύς, ό άρτος ο εκ του ουρανού καταβάς και άναγαγών εκ φθοράς την ζωήν ημών, ό δούς εαυτόν άμνον άμωμον υπέρ της του κόσμου ζωής δεόμεθα και παρακαλουμέν σε, Κύριε φιλάνθρωπε, έπίφανον τω πρόσωπον σου επί τον άρτον τούτον και έπι τα ποτήρια ταύτα, α ή παναγία τράπεζα υποδέχεται δι' αγγελικής λειτουργίας και άρχαγγελικης χοροστασίας και Ιερατικής ιερουργίας εις σήν δόξαν και άνακαινισμον των ημετέρων ψυχών χάριτι και οικτιρμοίς και φιλανθρωπία του μονογενούς σου Υιού, δι' οδ και μεθ' ου σοι ή δόξα και το κράτος συν τω παναγίω και άγαθω και ζωοποιώ σου Πνεύματί, νυν και, αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Λ, Αμήν.

Η ΑΓΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Ι. Σφραγίζει τον λαόν έκφωνων

Ό Κύριος μετά πάντων.

Λ. Και μετά του πνεύματος σου.

Ι. Ανω ημών τάς καρδίας.

Λ. Έχομεν προς τον Κύριον.

Ι. Ευχάριστησωμεν τω Κυρίω.

Λ. Αξιον και δίκαιον.

Δ. Πετάσατε.

Ι. Αρχεται της αναφοράς

Αληθώς γαρ άξιον εστίν και δίκαιον, όσιόν τε και πρέπον και ταις ήμετέραις ψυχαίς επω­φελές, ό ων δέσποτα Κύριε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, σε αινείν, σε ύμνείν, σοι εύχαριστείν, σοι άνθομολογείσθαι νύκτωρ τε και καθ` ήμέραν άκαταπαύστω στόματι και άσιγήτοις χείλεσι και άσιωπήτω καρδία, σοι τω ποιήσαντι τον ούρανον και τα εν τω ούρανω, γην και τα εν τη γη, θά­λασσας, πηγάς, ποταμούς, λίμνας και πάντα τα εν αύτοίς, σοι τω ποιήσαντι τον άνθρωπον κατ` ιδίαν εικόνα και καθ` όμοίωσιν, ω και έχαρίσω την εν παραδείσω τρυφήν παραβάντα δε αυτόν ούχ ύπερείδες ουδέ έγκατέλιπες, αγαθέ, αλλά πάλιν άνεκαλέσω δια νόμου, έπαιδαγώγησας δια προφητών, άνέπλασας και άνεκαίνισας δια του φρικτού και ζωοποιού και ουρανίου μυστηρίου τούτου· πάντα δε έποίησας δια της σης Σοφίας, του φωτός του αληθινού, του μονογενούς σου Υιού, του Κυρίου και Θεού και Σωτηρος ημών Ίησού Χριστού, δι` ου σοι συν αύτω και άγίω Πνεύματί εύχαριστούντες προσφέρομεν την λογικήν και άναίμακτον λατρείαν ταύτην, ην προσφέρει 'σοι, Κύριε, πάντα τα έθνη άπο ανατολών ηλίου και μέχρι δυσμών, άπο άρκτου και μέχρι μεσημβρίας, οτι μέγα το ονμασου εν πασι τοις έθνεσι και εν παντί τόπω θυμίαμα προσφέρεται τω ονόματι τω άγίω σου και θυσία καθαρά, έπι-θυσία και προσφορά.

Και δεόμεθα και παρακαλουμέν σε, φιλάνθρωπε αγαθέ μνήσθητι, Κύριε, της αγίας και μόνης καθολικής και απο­στολικής Εκκλησίας της από γης περάτων μέχρι των περάτων αυτής, πάντων των λαών καί πάντων των ποι­μνίων σου.

Την εξ ουρανού είρήνην βράβευσαν ταις απάντων ημών καρδίαις, αλλά καί του βίου τούτου την ειρήνην ήμίν δώρησαι.

Τον βασιλέα, τα στρατιωτικά, τους άρχοντας, βούλας, δήμους, γειτονίας, εισόδους καί εξόδους ημών εν πάση ειρήνη κατακόσμησον.

Βασιλεύ της ειρήνης, την σήν είρήνην δος ήμίν, πάντα γαρ άπέδωκας ήμίν εν ομόνοια και αγάπη κτησαι ημάς, ό Θεός' έκτος σου άλλον ουκ ούδαμεν, το όνομα σου ονομάζομεν' ζωοποίησον τάς απάντων ημών ψυχάς καί μη κατίσχυση θάνατος αμαρτίας καθ` ημών μηδέ κατά παν­τός του λάου σου.

Τους νοσούντας, Κύριε, του λάου σου έπισκεψάμενος εν έλέει και οίκτιρμοίς ίασαι' άπόστησον απ` αυτών καί άφ' ημών πάσαν νόσον καί μαλακίαν, το πνεύμα της α­σθενείας έξέλασον απ` αυτών τους εν μακροίς άρρωστήμασι προκατακειμένους έξανάστησον, τους απο πνευμά­των ακαθάρτων ένοχλουμένους ιασαι' τους εν φυλακαΐς ή εν μετάλλοις ή δίκαις ή καταδίκαις ή εν έξορίαις ή πί­κρα δουλεία ή φόροις κατεχόμενους πάντας έλέησον, πάντας ελευθέρωσαν, οτι συ 6 Θεδς ημών Ο λύων τους πεπε-δημένους, ό άνορθών το,ύς κατερραγμένους, ή έλπίς των άπηλπισμένων, ή βοήθεια των αβοήθητων, ή ανάστασης των πεπτωκότων, ό λιμήν των χειμαζόμενων, ό έκδικος των καταπονουμένων. Πάση ψυχή χριστιανή' θλιβομένη και περιεχόμενη δος έλεος, δός άνεσιν, δος άνάψυξιν άλλα καί ημών, Κύριε, τάς κατά ψυχήν νόσους ιασαι, τάς σωματικάς ασθενείας θεράπευσαν, ίατρέ ψυχών καί σωμάτων επίσκοπε πάσης σαρκός, έπίσκεψαι και ίασαι ημάς δια του σωτηρίου σου.

Τους άποδημήσαντας ημών αδελφούς ή μέλλοντας άποδημείν εν παντί τόπω κατευόδωσον, είτε δια γης ή ποτα­μών ή λιμνών ή όδοιποριών ή οιουδήποτε τρόπου την πορείαν ποιούντας, πάντας πανταχού αποκατάστησαν εις λιμέ­να εύδιον, είς λιμένα σωτήριον, σύμπλους καί συνοδοιπόρος αυτών γενέσθαι καταξίωσαν άπόδος τοις οικείοις αυτών χαίροντας χαίρουσιν, υγιαίνοντας ύγιαίνουσιν' άλλά καί ημών, Κύριε, την παρεπιδημίαν την εν τω βίω τούτφ άβλαβή καί άχείμαστον μέχρι τέλους διαφύλαξαν.

Τους ύετούς αγαθούς πλουσίως κατάπεμψον επί τους χρήζοντας καί έπιδεομένους τόπους· ευφρανον καί άνακαίνισον τη καταβάσει αυτών το πρόσωπον της γης, ίνα εν ταις σταγόσιν αυτής εύφρανθήσεται ανατέλλουσα.

Μηνι Απριλίω: Τους καρπούς της γης, Κύριε, εύλόγησον, σοφούς καί ακεραίους ήμιν διατήρησον, παράστη­σαν ήμιν αυτούς εις σπέρμα καί είς θερισμόν.

Μηνί Ίουνίω: Τα ποτάμια ύδατα άνάγαγε επί το ίδιον μέτρον αυτών εύφρανον καί ανακαίνισαν τη άναβάσει αυ­τών το πρόσωπον της γης, τους αύλακας αυτής μέθυσον, πλήθυναν τα γεννήματα αυτής.

Ευλόγησαν καί νυν, Κύριε, τον στέφανον του ένιαυτού της χρηστότητας σου δια τους πτωχούς του λάου σου, δια την χήραν καί δια τον όρφανόν, δια τον ξένον καί δια τον προσήλυτον, δ' ημάς πάντας τους ελπίζοντας επί σε καί επικαλούμενους το δνομά σου το άγιον οι γαρ οφθαλμοί πάντων είς σε έλπίζουσιν καί συ δίδως την τροφήν αυτών εν ευκαιρία. Ό διδούς τροφήν πάση σαρκί, πλήρωσαν χαράς καί ευφροσύνης τάς καρδίας ημών, ίνα πάντοτε, πασαν αύτάρκειαν Έχοντες, περισσεύωμεν εις παν έργον άγαθόν εν Χριστώ Ίησού τω Κυρίω ημών.

Βασιλεύ των βασιλευόντων καί Κύριε των κυριευόντων, την βασιλείαν του δούλου σου του ορθοδόξου καί φιλοχρίστου ημών βασιλέως, ον έδικαίωσας βασιλεύειν επί της γης, εν ειρήνη καί ανδρεία καί δικαιοσύνη διαφύλαξαν καθυπόταξον αύτω, ό Θεός, πάντα έχθρών καί πολέμιον, έμφύλιόν τε καί άλλόφυλον έπιλαβού όπλου καί θυρεού καί άνάστηθι εις την βοήθειαν αύτού καί έκχεον ρομφαίαν καί σύγκλεισον έξεναντίας των καταδιωκόντων αυτό έπισκίασον επί την κεφαλήν αύτού εν ήμερα πολέμου, κάθισον εκ της οσφύος αύτού επί τον θρόνον αυτού, λάλησον είς την καρδίαν αύτού αγαθά υπέρ της αγίας σου καθολι­κής και αποστολικής Εκκλησίας και παντός του φιλοχρίστου λαού, ένα καί ημείς εν τη γαληνότητι αύτού ήρεμον και ήσύχιον βίον διάγοντες, εν πάση ευσέβεια και σεμνότητι τη εις σε καταληφθώμεν.

Των εν πίστει Χριστού προκεκοιμημένων πατέρων τε και αδελφών τάς ψυχάς άνάπαυσον, Κύριε ο Θεός ημών, μνησθείς των άπ' αιώνος προπατόρων, πατέρων, πατριαρ­χών, προφητών, αποστόλων, μαρτύρων, ομολογητών, επι­σκόπων, οσίων, δικαίων, παντός πνεύματος, εν πίστει Χριστού τετελειωμένων και ων εν τη σήμερον ήμερα την υπόμνησιν ποιούμεθα και του αγίου πατρός ημών Μάρκου του αποστόλου και εύαγγελιστού, του ύποδείξαντος ήμίν όδόν σωτηρίας.

Χαίρε κεχαριτωμένη, ό Κύριος μετά σού' ευλογημένη συ εν γυναιξίν και ευλογημένος ό καρπός της κοιλίας σου, ότι έτεκες σωτήρα των ψυχών ημών.

(έκφώνως) Έξαιρέτως της παναγίας, αχράντου, ευλο­γημένης, δεσποίνης ημών, Θεοτόκου και άειπαρθένου Μα­ρίας.

Δ. Κύριε, εύλόγησον.

Ι. Ό Κύριος ευλογήσει σε τη αύτού χάριτι, νυν και αεί και είς τους αιώνας των αιώνων.

Δ. Αναγιγνώσκει τα δίπτυχα των κεκοιμημένων.

Ι. Κλινόμενος έπεύχεται

Και τούτων πάντων τάς ψυχάς άνάπαυσον, δέσποτα Κύριε ό Θεός ημών, εν ταις των αγίων σου σκηναϊς, εν τη βασιλεία σου, χαριζόμενος αυτοίς τα των επαγγελιών σου αγαθά, ά οφθαλμός ουκ είδεν και ούς ουκ ήκουσεν και επί καρδίαν ανθρώπων ουκ άνέβη, ά ήτοίμασας, ο Θεός, τοις άγαπωσι το ονομά σου το άγιον. Αυτών μεν τάς ψυχάς άνάπαυσον και βασιλείας ουρανών καταξίωσον, ημών δε τα τέλη της ζωής χριστιανά και, ευάρεστα και άναμάρτητα δώρησαι και δός ήμίν μερίδα και κληρον έχειν μετά πάντων των αγίων σου.

Των προσφερόντων τάς θυσίας, τάς προσφοράς, τα ευχαριστήρια πρόσδεξαι, ο Θεός, είς το άγιον και έπουράνιον και νοερόν σου θυσιαστήριον, είς τα μεγέθη των ουρανών, διά της άρχαγγελικής σου λειτουργίας, των το πολύ και ολίγον, κρυφά και παρρησία, βουλομένων καΐ ουκ εχόντων και των εν τη σήμερον ήμέρίς τάς προσφο­ράς προσενεγκάντων, ως προσεδέξω τα δώρα του δικαίου σου Αβελ,

και βάλλει θυμίαμα και λέγει

την θυσίαν του πατρός ημών Αβραάμ, Ζαχαρίου το θυ­μίαμα, Κορνηλίου τάς έλεημοσύνας και της χήρας τα δύο λεπτά, πρόσδεξαι και αυτών τα ευχαριστήρια και άντίδος αυτοίς αντί των φθαρτών τα άφθαρτα, αντί των επι­γείων τα ουράνια, αντί των πρόσκαιρων τα αιώνια.

Τον άγιώτατον και μακαριώτατον πάπαν (τον δείνα), ον προέγνως και προώρισας προχεφίσασθαι την άγίαν σου καθολικήν και άποστολικήν Έκκλησίαν και τον όσιώτατον έπίσκοπον (τον δείνα) τον ήμέτερον, συντηρών συντήρησον αυτούς ετεσι πολλοίς, χρόνοις είρηνικοίς, έκτελούντας αυτούς την υπό σου έμπεπιστευμένην άγίαν σου άρχιερωσύνην κατά το άγιον και μακάριόν σου θέλημα, ορθοτομούντας τον λόγον της αληθείας.

Μνήσθητι δε και των απανταχού ορθοδόξων επισκό­πων, πρεσβυτέρων, διακόνων, ύποδιακόνων, αναγνωστών, ψαλτών, μοναζόντων, άειπαρθένων, χηρών, λαϊκών.

Μνήσθητι, Κύριε, της αγίας Χριστού του Θεού ημών πόλεως και της βασιλευούσης και της πόλεως ημών ταύ­της, πάσης πόλεως και χώρας και των εν όρθόδοξω πίστει Χριστού οικούντων εν αύταίς, ειρήνης και ασφαλείας αυτών Μνήσθητι, Κύριε, πάσης ψυχής χριστιανής θλιβομένης και καταπονουμένης, ελέους Θεού και βοηθείας έπιδεομένης, και επιστροφής των πεπλανημένων.

Μνήσθητι, Κύριε, των εν αιχμαλωσί όντων αδελφών ημών δός αύτοίς εις οίκτιρμούς εναντίον πάντων των αίχμαλωτευσάντων αυτούς.

Μνήσθητι, Κύριε, εν έλέει και οικτιρμοίς καί ημών των αμαρτωλών και αναξίων δούλων σου και τάς αμαρτίας ημών έξάλειψον ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός,

Μνήσθητι, Κύριε, και έμού του ταπεινού και άμαρτωλού και αναξίου δούλου σου και τάς αμαρτίας μου εξάλειψον ως φιλάνθρωπος Θεός, συμπάρεσο δε ήμίν λειτουργούσι τω παναγίω σου ονόματι.

Τάς έπισυναγωγάς ημών, Κύριε, εύλόγησον την ειδωλολατρίαν τέλεον έκρίζωσον από του κόσμου τον Σατανάν και πασαν αυτού την ένέργειαν και πονηρίαν σύντριψον υπό τους πόδας ημών τους εχθρούς της Εκκλη­σίας σου, Κύριε, ως πάντοτε,, και νυν ταπείνωσαν, γύ­μνωσαν αυτών την ύπερηφανίαν, δείξον αύτοίς εν τάχει την άσθένειαν αυτών τάς έπιβουλάς αυτών και τάς μαγγανίας και τάς πανουργίας, ας ποιούσι καθ' ημών, άπρακτους ποίησαν έξεγέρθητι, Κύριε, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί σου και φυγέτωσαν εις τα οπίσω πάντες οί μισούντες το όνομά σου το άγιον, τον δε λαόν σου τον πιστον και ορθόδοξον ποίησον έπ` εύλογειαις χιλίας χιλιάδας και μυρίας μυριάδας, ποιούντας το θέλημα σου το άγων.

Δ. Οί καθήμενοι, άνάστητε.

Ι. Λύτρωσαι δέσμιους, έξελου τους εν άνάγκαις, πεινώντας χόρτασον, ολιγοψυχούντας παρακάλεσον, πεπλανημένους έπίστρεψον, έσκοτισμένους φωταγώγησαν, πεπτωκότας έγειρον, σαλευομένους στήριξαν, νενοσηκότας ίασαι, πάντας άγαγε εις την όδόν της σωτηρίας, σύναψον και αυτούς τη άγία σου ποίμνη, ημάς δε ρύσαι από των ανομιών ημών, φρουρός ημών και άντιλήπτωρ κατά πάντα γενόμενος.

Λ. Εις ανατολάς βλέψατε.

Ι. Κλίνει και εύχεται

Σύ γαρ ει ό υπεράνω πάσης αρχής και εξου­σίας και δυνάμεως και κυριότητος και παντός ονόματος ονομαζόμενου, ου μόνον εν τω αιώνι τούτω, αλλά και εν τω μέλλοντα σοι παραστήκουσι χίλιαι χιλιάδες και μύριαί μυριάδες αγί­ων αγγέλων και αρχαγγέλων στρατιαί σοι παραστήκουσι τα δύο τιμιώτατά σου ζώα, τα πολυόμματα χερουβίμ και τα έξαπτέρυγα σεραφίμ, ά δυσί μεν πτέρυξι τα πρόσωπα καλύπτοντα και δυσί τους πόδας και δυσίν ιπτάμενα, και κέκραγεν έτερος προς τον έτερον ακατάπαυστους στόμασι και άσιγήτος θεολογίαις, τον έπινίκιον και τρισάγιον ύμνον αδοντα, βοώντα, δοξολογούντα, κεκραγότα και λέγοντα τη μεγαλοπρεπεί σου δόξη «Αγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ό ουρανός και ή γη της αγίας σου δόξης.

(έκφώνως) Πάντοτε μεν πάντα σε αγιάζει., άλλα και μετά πάντων των σε άγιαζόντων δέξαι, δέσποτα Κύριε, και τον ήμέτερον αγιασμών συν αύτοίς ύμνούντων και λεγόντων

Λ. «Αγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ό ουρανός και ή γη της αγίας σου δόξης».

Ι. Σφραγίζων τα άγια λέγει·

Πλήρης γαρ εστίν, ως αληθώς, ό ουρανός και ή γη της αγίας σου δόξης δια της επιφανείας του Κυρίου και Θεού και Σωτηρος ημών Ιησού Χριστού· πλήρωσον, ό Θεός, και ταύτην την θυσίαν της παρά σου ευλογίας δια της έπιφοιτήσεως του παναγίου σου Πνεύματος· οτι αυτός ό Κύ­ριος και Θεός και παμβασιλεύς ημών Ιησούς ό Χριστός τη νυκτί ή παρεδίδου εαυτόν υπέρ των αμαρτιών ημών και τον υπέρ πάντων ύφίστατο θάνατον σαρκί, συνανακλιθείς μετά των αγίων αύτού μαθητών και αποστόλων, άρτον λαβών επί των αγίων και αχράντων καί άμωμων αύτού χειρών, άναβλέψας εις τον ουρανών προς σε τον ίδιον Πατέρα, Θεόν δε ημών και Θεόν των όλων, εύχαριστήσας, εύλογήσας, άγιάσας, κλάσας, διέδωκε τοις άγίοις και μακαρίοις αύτού μαθηταίς και άποστόλοις ειπών

(έκφώνως) «Λάβετε, φάγετε.»

Δ. Εκτείνατε, οι πρεσβύτεροι.

Ι. (έκφώνως) τούτό εστί το σώμα μου, τ6 υπέρ υμών κλώμενον και διαδιδόμενον εις άφεσιν αμαρ­τιών» .

Λ. Αμήν.

Ι. Λέγει έπευχόμενος·

Ωσαύτως και το ποτήριον μετά το δειπνήσαι λαβών και κεράσας εξ οίνου καί ύδατος, άνα­βλέψας εις τον ούρανων προς σε τον ίδιον Πατέρα, Θεόν δε ημών καί Θεόν των όλων, εύχαριστήσας, εύλογήσας, άγιάσας, πλήσας Πνεύματος αγίου, μετέδωκε τοις άγίοις και μακαρίοις αύτού μαθηταίς καί άποστόλοις ειπών

(έκφώνως) «Πίετε εξ αύτού πάντες,

Δ. Ετι εκτείνατε.

Ι. (έκφώνως) τούτό εστί το αίμα μου το της και­νής διαθήκης το υπέρ υμών καί πολλών έκχυνόμενον καί διαδιδόμενον εις άφεσιν αμαρτιών».

Λ- Αμήν.

Ι. Εύχεται ούτως.

«Τούτο ποιείτε εις την έμην άνάμνησιν οσάκις γαρ εάν έσθίητε τον άρτον τούτον, πίνητε δε καί το ποτήριον τούτο, τον έμον θάνατον καταγγέλ­λετε καί την έμήν άνάστασιν καί άνάληψιν ομο­λογείτε, άχρις ου εάν έλθω».

Τον θάνατον, δέσποτα Κύριε παντοκράτορ, επουράνιε βασιλεύ, του μονογενούς σου Υιού, Κυρίου δε καί Θεού καί Σωτηρος ημών Ίησού Χριστού καταγγέλλοντας καί την τριήμερον καί μακαρίαν αυτού εκ νεκρών άνάστασιν ομολογούντες καί την εις ουρανούς άνάληψιν καί την εκ δεξιών σου του Θεού καί Πατρός καθέδραν καί την δευτέραν καί φρικτήν καί φοβεράν αύτού παρουσίαν άπεκδεχόμενοι, εν ή μέλλει ερχεσθαι κρίναι ζώντας καί νεκρούς εν δικαιοσύνη καί άποδούναι έκάστω κατά τα έργα αύτού (φείσαι ημών, Κύριε ό Θεός ημών), σοι εκ των σων δώ­ρων προεθήκαμεν ενώπιον σου και δεόμεθα καί παρακαλούμέν σε, φιλάνθρωπε αγαθέ, έξαπόστειλον εξ ύψους αγίου σου, εξ ετοίμου κατοικητηρίου σου, εκ των απερίγραπτων κόλπων σου, αυτόν τον Παράκλητον, το Πνεύμα της αληθείας, το άγιον, το κύριον, το ζωοποιών, το εν νόμω και προφήταις και άποστό­λοις λάλησαν, το πανταχού παρόν καί τα πάντα πληρούν, ενεργούν τε αύτεξουσίως ου διακονικώς έφ' ους βούλεται τον άγιασμον εύδοκία τη ση, το απλούν την φύσιν, το πολυμερές την ένέργειαν, την των θείων χαρισμάτων πηγήν, το σοι όμοούσιον, το εκ σου έκπορευόμενον, το σύνθρονον της βασιλείας σου καί του μονογενούς σου Υιού του Κυρίου και Θεού και Σωτηρος ημών Ίησού Χριστού έπιδε έφ' ημάς καί έξαπόστειλον επί τους άρτους τούτους καί επί τα ποτήρια ταύτα το Πνεύμα σου το άγιον, ίνα αυτά άγιάση καί τελείωση ως παντοδύναμος Θεός

(έκφώνως) καί ποίηση τον μεν άρτον σώμα.

Λ. Αμήν.

Ι, (έκφώνως) το δε ποτήριον αίμα της καινής δια­θήκης αύτού του Κυρίου και Θεού καί Σωτήρος καί παμβασιλέως ημών Ίησού Χριστού

Λ, Αμήν.

Δ. Κατέλθετε, οί διάκονοι συνευξασθε, οι πρεσβύτεροι.

Ι. (έκφώνως) ίνα γένωνται πασιν ήμίν τοις εξ αυ­τών μεταλάμβαναυσιν εις πίστιν, εις νήψιν, εις ίασιν, εις σωφροσύνην, εις άγιασμόν, είς έπανανέωσιν ψυχής, σώματος καί πνεύματος, εις κοινωνίαν μακαριότητας ζωής αιωνίου καί αφθαρ­σίας, εις δοξολογίαν του παναγίου σου ονόματος, εις άφεσιν αμαρτιών ίνα σου καί εν τούτω κα­θώς καί εν παντί δοξασθή καί ύμνηθή καί άγιασθή το πανάγιον καί έντιμον καί δεδοξασμένον σου όνομα συν Ίησού Χριστό καί άγίω Πνεύμα

Λ."Ωσπερ ην καί εστίν καί έσται είς γενεάν καί γενεάν καί εις τους σύμπαντας αιώνας των αιώνων αμήν.