ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΤΙΜΟΘΕΟ. Για την κώφωση του Ζαχαρία. ΛΟΥΚΑ 1,20.

Ή κώφωση του Ζαχαρία δεν έγινε ξαφνικά, όπως νόμι­σες, άνθρωπε με τη μεγάλη σύνεση, γιατί ο ιερέας ήταν συνηθι­σμένος στη Θεοφάνια και την οπτασία αγγέλων, επειδή δια­κονούσε τα μυστήρια με καθαρότητα, άλλ' ή σιωπή του ήταν τύπος, που δήλωνε τη σιωπή του νόμου. Το ότι πάλι ή φωνή γεννήθηκε από τη σιωπή, τη στείρωση και τα γηρατειά, νομί­ζω ότι σημαίνει τούτο, ότι δηλαδή οι προφητείες για τον Χρι­στό και τη μητέρα του προήλθαν από τον γραπτό νόμο, που πάλιωσε, γέρασε και έγινε στείρος εξαιτίας της ανυπακοής εκείνων πού τον δέχθηκαν.

ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ

Τι ήταν οι ακρίδες και το άγριο μέλι, με τα όποια τρεφόταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής.

ΜΑΤΘΑΙΟΣ 3,4

Οι ακρίδες πού έτρωγε ο Ιωάννης δεν είναι έντομα πού μοιάζουν με σκαθάρια, όπως νομίζουν μερικοί πού δεν γνωρί­ζουν (μακριά μια τέτοια σκέψη), αλλά κορυφές βοτάνων και φυτών. Ούτε πάλι το άγριο μέλι ήταν κάποιο χόρτο, αλλά βου­νίσιο μέλι πού γίνεται από άγριες μέλισσες και είναι πάρα πο­λύ πικρό, εχθρός κάθε αίσθησης γεύσης. Με αυτά ο Ιωάννης έδειχνε την υπερβολική κακουχία, πού δεν περιοριζόταν μόνο στην ακτημοσύνη, αλλά πίκραινε με τη σκληρότητα όλες τις ο­ρέξεις του σώματος.

ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ