Ο ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝΑΓΛΥΦΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ.

Κάποιος έλεγε ότι χάλασε ο κόσμος. Δεν είναι κόσμος αυτός. Και σπούδασε. Μεγάλη θέση, μεγάλο πτυχίο πήρε γιατρός, καθηγητής, μαθηματικός, δεν ξέρω τι. Όταν πήρε το πτυχίο του, πήγε σ' ένα θειο του Ασκητή ο όποιος θείος του ασκητής, μοναχός, ζούσε σε μια σπηλιά. 'Αλλά όταν έφυγε να μονάσει ο θείος του, να ασκητέψει, φρόντισε Και επειδή ήταν κι αυτός μεγάλος τεχνίτης και επιστήμων, (ο θείος), ο α­σκητής, φρόντισε να φτιάξη, έναν ανάγλυφο χάρτη για να τον κάνη δώρο στον ανεψιό του όταν θα έ­παιρνε το πτυχίο του, μεγάλης αξίας χάρτη παγκό­σμιο.

Τον φύλαγε λοιπόν σε κάποιο πολύτιμο σημείο της σπηλιάς του κι όταν ήρθε ή ώρα πήγε και του εί­πε ο ανεψιός του, θείο πήρα το πτυχίο μου, Και ήρθα να σε δω να πάρω την ευλογία σου.

-Και 'γώ να ιδείς τι θα σου δώσω! Από χρόνια σου ετοίμαζα αυτόν τον παγκόσμιο χάρτη, τον ανά­γλυφο. Πάρτονε, λοιπόν, παιδί μου, και είναι όλος δικός σου.

Πήρε τον χάρτη Και βγήκε έξαλλος από χαρά έ­ξω, έφυγε, και πηγαίνοντας, όπως περπατούσε, έπεσε σε κάτι βραχώδεις τόπους και δρόμους, καλιντιρίμια, όπως λέμε, τσάκισε τον χάρτη, τον έκανε συντρίμμια, χίλια κομμάτια. Κόντεψε να πεθάνει. Και λέει βαθιά συλλογισμένος Και θλιμμένος

-Τώρα τι να κάνω; Να πεθάνω από την καρδιά μου; Θα κάνω υπομονή και θα πάω ξανά. Είχε ένα σακούλι κοντά του. Έβαλε όλα τα κομμάτια μέσα τα πήγε στο θείο του. Εν τω μεταξύ είχε κάνει προσπάθειες για να φτιάξη τον κόσμο... έφτιανε την Ασία, έλειπε ή Ευρώπη. Έφτιανε την Αμερική, έλειπε.... ξέρω 'γώ κάποια άλλη ήπειρος... ή Αυστραλία. Δεν ήξερε πολλή γεωγραφία. 'Αλλά και τέλειος γεωγράφος να είναι κανείς, δεν μπορεί να φτιάξη έ­να τέτοιο πράγμα κομματάκι - κομματάκι. Πήγε απελπισμένος στο θείο του. Τα έριξε κάτω, τ' άφησε κοντά στα πόδια του, λιποθύμησε, μόλις συνήλθε του λέει ο θείος του.

-Γιατί στενοχωριέσαι για πράγμα πού επανέρχε­ται, πού τακτοποιείται; γιατί, Και κόντεψες να χάσης τη ζωή σου;

-Θείο, έχασα το πολύτιμο δώρο πού μου έκανες. και εσένα πρόδωσα και τον εαυτό μου στέρησα.

-Όχι, μη φοβάσαι. Θα πάς σ' ένα πλάτωμα μεγά­λο, πολύ μεγάλο πλάτωμα, καλός καιρός πού είναι, (του έδωσε Και κολλητικά), και πίσω είναι σχηματι­σμένος ένας άνθρωπος. Όταν φτιάξης τον άνθρωπο, κόλλησε τον και θα δεις εκπλήξεις.

Πράγματι λοιπόν, πιάνει, τον γυρίζει. Έπαιρνε... τι να είναι αυτό; Άκρο. Εύκολο είναι. Ψάχνει, βρί­σκει και τον βραχίονα βρίσκει και τον αγκώνα' βρί­σκει και τον θώρακα βρίσκει και το κρανίο. Τα συ­νταίριασε. Εύκολο είναι να φτιάξης έναν άνθρωπο μόνο. Τέλος πάντων, με πολύ κόπο, έφτιαξε τον άν­θρωπο, τον συγκόλλησε και, προς έκπληξη του μεγά­λη, έπεσε σε έκσταση όταν γύρισε το χάρτη μπροστά

Και είδε ότι Ο ΚΟΣΜΟΣ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΣ! Πάει λοιπόν στο θείο του και του λέει... δεν λυπήθηκε ούτε κόπους, ούτε στενοχώριες, ούτε οδοιπορίες ούτε τί­ποτε...

-Θειε, έτοιμος ο κόσμος!

-Παιδί μου, Και 'σύ είσαι έτοιμος. Πήγαινε γρή­γορα και εξομολογήσου, μετανόησε, έχε μυστηριακή ζωή, και ο κόσμος είναι έτοιμος. Θα γίνη ο κό­σμος... ;oσο χαλασμένος και να 'ναι, όσο τσακισμέ­νος και να 'ναι, όταν γίνεις εσύ άνθρωπος! Κι έγινε άνθρωπος και μαζί του έφτιαξε και ο κόσμος.

-Τι ωραίος κόσμος, έλεγε! Μία ωραία πλάση, αγ­γελικά πλασμένη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ . ΕΣΧΑΤΗ ΩΡΑ ΕΣΤΙ