Από τις Πράξεις. Για τις πύρινες γλώσσες.

ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΤΙΜΟΘΕΟ

Από τις Πράξεις. Για τις πύρινες γλώσσες.

Όπως ή αρχή του νόμου είχε ανάγκη από τον φόβο, για να επιστρέφει προς την τήρηση των εντολών τούς ακροατές του και ό Θεός μιλούσε μέσα από τη φωτιά (ΕΞ. 24,17) έτσι και μετά την ανάσταση του Κυρίου και Σωτήρα μας το άγιο Πνεύμα δόθηκε στους αποστόλους με φωτιά, αφού προηγήθηκε ισχυρός άνεμος (ΠΡΑΞ 2,2-3) για να γνωρίσουν οι άνθρωποι, ότι ένας είναι ό Θεός και στις δύο Διαθήκες, αν και είναι μεγάλη ή διαφορά της δεύτερης από την πρώτη. Γιατί ή μία χρησιμοποιούσε εντολές υπό μορφή τύπων, ενώ ή άλλη έλαμψε με την αλήθεια των πραγμάτων και της διδασκαλίας.

ΣΤΟΝ ΣΥΝΟΔΙΟ . Για το κρασί και τη μέθη.

«Το κρασί ευφραίνει την καρδιά του άνθρωπου» ΨΑΛΜΟΣ 103,15 όταν πίνεται με μέτρο και σύμφωνα με τις ανάγκες του σώματος, εκείνος όμως πού ξεπερνά τα όρια ονομάζεται άσωτος, υβριστής και ακόλαστος. Γιατί λέγει ή θεία Γραφή· «το κρασί οδηγεί στην ακολασία και ή μέθη στην αδιαντροπιά» ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 20,1 και «μη μεθάτε με κρασί, στο οποίο υπάρχει ασωτία». ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5,18 ,'Αλλά και ή ίδια ή φύση, πού ενοχλείται από την υπερβολή, μας διδάσκει το μέτρο της καλής υγείας.

ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ