ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1

Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι υπάρχει μόνο ένα είδος πλούτου —τα χρήματα. Μπορεί νάναι κανείς πλούσιος με τον πλούτο της νιότης, ή νάχει τον θησαυρό ενός ταλέντου, ή το κεφάλαιο της υγείας. Όλα αυτά τα είδη πλούτου είναι επίσης εμπόδια στην σωτηρία.

Ό υλικός πλούτος μας υποδουλώνει, οξύνει τον εγωισμό μας, φέρνει σύγχυση στην καρδιά μας, μας καταταλαιπωρεί με μέριμνες και φόβους, και απαιτεί να του κάνουμε θυσίες ίδια μ' ένα αχόρταγο δαίμονα. Δεν είναι εκείνος πού υπηρετεί εμάς, αλλά συνήθως εμείς είναι πού τον υπηρετούμε. Μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει και με τα πλούτη της υγείας, της δύναμης, της νιότης, της ομορφιάς και τού ταλέντου; Μήπως κι αυτά δεν ενισχύουν την υπεροψία μας και δεν αιχμαλωτίζουν την καρδιά μας, απομακρύνοντας την από τον Θεό;

Ναι, πραγματικά είναι μακάριοι οι φτωχοί σε περιουσία, γιατί είναι τόσο εύκολο γι' αυτούς ν' αποκτήσουν πνεύμα ξαλαφρωμένο από τα βάρη των- μερίμνων (σύμφωνα με το Ευαγγέλιο) και ελευθερία από τα γήινα δεσμά. Όμως, μακάριοι είναι και εκείνοι, πού δεν έχουν υγεία και νιότη, (γιατί «ό παθών εν σαρκί πέπαυται αμαρτίας» (Α' Πέτρ. δ', 1), μακάριοι και οι άσχημοι, οι μη ταλαντούχοι, οι αποτυχημένοι, γιατί δεν έχουν μέσα τους τον κύριο εχθρό, την έπαρση, γιατί δεν έχουν τίποτα, για το όποιο να υπερηφανευτούν.

Όμως τί θα γίνει, αν ό Θεός μάς έδωσε τον ένα ή τον άλλο γήινο πλούτο; Μήπως δεν μπορούσε να σωθούμε, ενόσω δεν απαλλασσόμαστε απ' αυτόν; —Μπορούμε να κρατήσουμε (αλλά όχι για τον εαυτό μας) τον πλούτο μας και να σωθούμε. Μόνο πού πρέπει εσωτερικά να ελευθερωθούμε απ' αυτόν, να απαγκιστρώσουμε απ' αυτόν την καρδιά μας, να έχουμε τον πλούτο μας σαν να μην είναι δικός μας, να τον έχουμε, αλλά να μη τον αφήνουμε να κυριαρχεί πάνω μας, να τον φέρνουμε στα πόδια του Χριστού και να Τον υπηρετούμε μ' αυτόν.

ΠΡΕΣΒ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΛΤΣΙΑΝΙΝΩΦ