Ή ιστορία ενός «Κορεατο»-Άγιοταφίτη.

Στο περσινό ταξίδι μας στους Αγίους Τόπους πού αναφέρθηκε σε προηγούμενο τεύχος του «Οδοιπορικού» (τ. 27/2009, σελ\ 8), και στο οποίο συμμετείχαν κατά κύριο λόγο πιστοί από την ενορία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Τζοντζού της Κορέας, ζήσαμε την εξής πολύ συγκλονιστική εμπειρία, την οποία θα θελα να μοιραστώ με τους ανώνυμους αναγνώστες του «Οδοιπορικού».

Όταν επισκεφθήκαμε το παλαίφατο μοναστήρι τού Άββά Θεοδοσίου τού Κοινοβιάρχου, στο προαύλιο της Moνής μας περίμενε για να μας ύποδεχθή, όπως κάνει για όλους τους προσκυνητές, ένας σεβάσμιος και καλοσυνάτος γέροντας, ό Αρχιμανδρίτης π. Ιερόθεος Σηφάκης. Ό π. Ιερόθεος, όταν κατάλαβε ότι είμαστε Κορεάτες, έκανε σαν μικρό παιδί απ' την χαρά του. Ή απορία μας για την ανεξήγητη συμπεριφορά του λύθηκε μονομιάς όταν μας απεκάλυψε ότι πριν από 58 χρόνια πολέμησε στην Κορέα κατά τον κορεατικό πόλεμο, συμμετέχοντας στη δύναμη του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος. Mας έλεγε συνέχεια ότι από

τότε αγάπησε πολύ την Κορέα και τους Κορεάτες, τούς οποίους θυμάται σε πολύ τραγικές στιγμές της ιστορίας τους και πάντοτε προσεύχεται, αλλά και ενδιαφέρεται να μαθαίνει νέα από την εν Κορέα Ορθόδοξη Εκκλησία. Πήγε μάλιστα στο κελί του και μας έφερε φωτογραφίες από τον ναό του Αγίου Νικολάου στην Σεούλ, τις οποίες τού είχε φέρει πρόσφατα κάποιος κρητικός πού είχε επισκεφθεί την Κορέα. Και σε κάποια στιγμή διηγούμενος διάφορα περιστατικά από την ζωή του στον πόλεμο, μας εξομολογήθηκε και μια δική του προσωπική ιστορία, πού έχει σχέση με την κλήση του και την αφιέρωση του στον Θεό.

Σε κάποια πολύ σκληρή φάση του πολέμου, κατά την οποία κινδύνεψε κυριολεκτικά ή ζωή του και συνειδητοποίησε την ματαιότητα των εγκόσμιων, προσευχήθηκε στον Θεό και του είπε:

-«Κύριε, σε παρακαλώ, Βοήθησε με να σωθώ, και θα αφιερώσω την ζωή μου σε σένα!»

Ό Θεός τον έσωσε θαυματουργικοί. Επέστρεψε στην πατρίδα του, την Κρήτη, σώος και άβλαβής και συνέχισε τον αγώνα της βιοπάλης στα δύσκολα μετακατοχικά χρόνια. Την υπόσχεση του όμως την ξέχασε. Αλλά ο Χριστός , πού μια μέρα τον είδε σε όνειρο του υπενθύμισε το ξεχασμένο τάμα του.

Και πως βρέθηκε τελικοί να υπηρετεί στα Ιεροσόλυμα; Κάποτε με συγχωριανού επισκέφθηκε για προσκύνημα τούς Αγίους Τόπους. Πέρασαν από τον Ναό της Αναστάσεως. Εκεί είδαν τον Πατριάρχη και πήραν την ευχή του. Τότε ό Πατριάρχης, χωρίς να ξέρει, του είπε:

-«Εσύ να έρθεις και να υπηρετήσεις εδώ»

. -«Μα δεν ξέρω γράμματα, Μακαριώτατε του απάντησε.»

-«Δεν πειράζει, ό Θεός θα σε βοηθήσει!»

Έτσι, ό π. Ιερόθεος βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα και από τότε, για περισσότερα από 30 χρόνια, διακονεί πιστά και αφοσιωμένα τι Σιωνίτιδα Εκκλησία ως μέλος της Άγιοταφικής Αδελφότητας και ως ηγούμενος της ιστορικής Moνής του' Οσίου Θεοδοσίου.

Ή μορφή του και ή ιστορία του μάς συγκίνησαν βαθύτατα. Τού εκφράσαμε την ευγνωμοσύνη μας για όλα όσα έκανε για την πατρίδα μας. Φεύγοντας από το μοναστήρι νοιώσαμε ότι αφήσαμε πίσω μας ένα γνωστό και αγαπητό πρόσωπο, έναν παππού μας, πού τόσο αγάπησε εμάς τους Κορεάτες.

Γιοχάν Πάκ

Θεολόγος