Η ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

«Ύστερα εφάνηκε ένα μεγάλο σημείον εις τον ουρανόν. Είδα μια γυναίκα, η οποία είχε για ένδυμα τον ήλιον και η σελήνη ήτο κάτω από τα πόδια της. Εις το κεφάλι της ήτο στεφάνι με δώδεκα άστρα.

…. Και η γυναίκα έφυγε εις την έρημον, όπου έχει τόπον εκεί ητοιμασμένον δι’ αυτήν από τον Θεόν, δια να την τρέφουν εκεί χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες» (Αποκ. 12, 1-7).

Είναι κοινώς αποδεκτό από τους ερμηνευτάς της Αποκαλύψεως ότι η γυναίκα αυτή συμβολίζει την Εκκλησία του Χριστού. Είναι η νύμφη του Νυμφίου που καλείται στους Βασιλικούς Γάμους (Αποκ. 22, 17 Ματθ. 22 1-14 Λουκ 14, 15-24). Είναι μία και μοναδική, φέρει δε ως διάδημα δώδεκα αστέρας, που συμβολίζουν τους δώδεκα αποστόλους του Χριστού.

Ο Νυμφίος Χριστός έρχεται εις Γάμου Κοινωνία μαζί της στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Είναι γάμος Πασχάλιος. Δηλαδή Γάμος διαβάσεως και επιστροφής στον Παράδεισο (Πάσχα = διάβασις).

Μία η Νύμφη, μία η Εκκλησία, ένας ο Παράδεισος. Η Εκκλησία δε του Χριστού είναι η κιβωτός της σωτηρίας, η σώζουσα τους πιστούς από τον κατακλυσμό της αμαρτίας. Η κιβωτός δε του Νώε είναι τύπος της Εκκλησίας του Χριστού. Είναι η Εκκλησία των σεσωσμένων από τα νερά του κατακλυσμού, που συμβολίζουν την αμαρτία, που οδηγεί τον άνθρωπο στον θάνατο. Αυτόν τον επίζηλο τίτλο της Εκκλησίας – Νύμφης τον διεκδικούν σήμερα πολλές «εκκλησίες» που η κάθε μία για λογαριασμό της αυτοπροβάλλεται ως γνήσια νύμφη του Χριστού. Δεν μπορεί όμως παρά μόνο μία από όλες τις «νύμφες» να είναι η Νύμφη του Χριστού. Ποια όμως είναι η αληθινή Νύμφη;

Την ακριβή θέση της Εκκλησίας – Νύμφης μας την προσδιορίζει η θέσης όπου εκάθισεν η κιβωτός του Νώε! «… και εκάθισεν η κιβωτός του Νώε την εικοστήν εβδόμην του έβδομου μηνός, επί τα όρη Αραράτ» (Γεν. 8,4). Δεν γράφει η Αγία Γραφή «στο όρος» αλλά «στα όρη Αραράτ». Ποια λοιπόν είναι αυτά τα όρη πάνω στα οποία κάθεται η κιβωτός που συμβολίζει την μοναδική Εκκλησία του Θεού; Αυτά τα Όρη είναι δυο!!!

Το πρώτο είναι το όρος Σινά! Είναι το όρος της Παλαιάς Διαθήκης. Το όρος απ’ όπου ο Μωυσής πήρε από τον Θεό τον Νόμο και συνεστήθη η Εκκλησία. Κάτω από το όρος αυτό ο Ισραηλιτικός λαός θυσίασε τον Πασχάλιο αμνό που ήταν τύπος της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού. Είναι το όρος στο οποίο είδε ο Μωυσής την φλεγόμενη και μη κατακαιομένη Βάτο, που συμβολίζει το μυστήριο της Θεοτόκου αειπαρθένου Μαρίας, μητρός του Ιησού Χριστού. (Εξοδ 3, 2). Το όρος Σινά είναι όρος τύπων και συμβόλων.

Το δεύτερο όρος είναι το Άγιο Όρος! Είναι το όρος της Καινής Διαθήκης (το αντίστοιχο της Παλαιάς). Είναι το «Περιβόλι» της Παναγιάς. Στο όρος αυτό επιτελούνται τα προτυπωθέντα στο όρος Σινά. Όπως στο όρος Σινά έτσι και στο Άγιο Όρος θυσιάζεται ο Χριστός ως Πασχάλιος Αμνός. Στο όρος Σινά η Παναγία μας αποτυπώνεται ως βάτος φλεγομένη και μη κατακαιομένη. Στο Άγιο Όρος αντιστοίχως, επιστατεί αυτοπροσώπως ως Γερόντισσα όλης της Αγιορείτικης Μοναστικής αδελφότητος.

Η κορυφή του Αγίου Όρους είναι αφιερωμένη στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Το Άγιον Όρος ως άλλο Θαβώριον όρος, είναι το όρος της Μεταμορφώσεως και των μεταμορφώσεων. Μεταμορφώνει τους ανθρώπους εις το «καθ’ αμοίωσιν» του Θεού. Στα δύο αυτά όρη η παρουσία του Χριστού και της Παναγίας μας είναι ιδιαιτέρως εμφανής, διότι είναι τα όρη «Αραράτ» πάνω στα οποία κάθεται η Εκκλησία του Χριστού. Και τα δύο όρη είναι όρη Θεομητορικά!

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και τα δύο όρη αυτά ανήκουν σήμερα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Η Ορθόδοξος Εκκλησία του Χριστού «ως πόλις επάνω όρους κειμένη» κάθεται ψηλά για να φαίνεται και να ξεχωρίζει από όλες τις άλλες «νύμφες». Κάθεται ψηλά « επί τα όρη Αραράτ» για να αναγνωρίζει από όλους όσους επιζητούν το καταφύγιο της σωτηρίας των. Δεν είναι μια «νύμφη» ανάμεσα σε άλλες «νύμφες» αλλά είναι η μία και μοναδική Νύμφη της Αποκαλύψεως που με το Πνεύμα λέγουν στον Κύριο «Έρχου» (Αποκ. 22, 17).

Ας σιωπήσουν λοιπόν όλες οι άλλες «νύμφες». Ας μην διεκδικούν τίτλο που δεν του ανήκει. Διότι η Νύμφη κάθεται « επί τα όρη Αραράτ». Στο όρος της Παλαιάς Διαθήκης που είναι όρος κατάξηρον και στο όρος της Καινής Διαθήκης που είναι όρος κατάσιον (με πολύ πυκνή βλάστηση). Όπως λέγει ο προφήτης Αββακούμ κεφ. 3,3: «Ο Θεός θα έρθη από Θαιμάν και ο Άγιος θα έρθη από όρος με πυκνή βλάστηση»

Ο στίχος αυτός που αναφέρεται στην Παναγιά μας, μπορεί να αποδοθή συμβολικά και στο Άγιο Όρος.

Γρηγοριάτης Μοναχός Χριστόδουλος