ΤΙ ΕΙΔΑ ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΚΡΙΣΑ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ - ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΕΚ ΤΟΥΔΕΛΗΣ ΠΕΡΙΗΓΗΤΗΣ

Η περιφέρεια της πόλης της Κωνσταντινούπολης είναι δεκαοχτώ μίλια και περι­βάλλεται η μισή από θάλασσα και η μισή από ξηρά. Είναι κτι­σμένη δίπλα σε δυο βραχίονες θάλασσας από τους οποίους ο ένας προέρχεται από τη θάλασσα της Ρωσίας και ο άλλος από τη θάλασσα της Σεφαράντ (Ισπανίας).

Εδώ καταφθάνουν κάθε είδους έμποροι από τη γη της Βαβυλώνας (χαλιφάτου Βαγδάτης), από τη γη της Σενάρ (Μεσοποταμίας), από την Περσία, από τη Μηδία και από όλη την επικράτεια της γης της Αιγύπτου, από τη γη της Χαναάν και από την αυτοκρατορία της Ρωσίας, από την Ουγγαρία, την Πατζινακία, τη Χαζαρία, από τη γη της Λομβαρδίας και τη Σεφαράντ (Ισπανία). Είναι μια πολυάσχολη πόλη και καταφθάνουν σ' αυτήν έμποροι από παντού, από θάλασσα ή από ξηρά, και δεν υπάρχει άλλη πόλη παρόμοια εκτός απ' τη Βαγδάτη, τη μεγάλη πόλη του Ισλάμ. Στην Κωνσταντινούπολη βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας (του Θεού) Σοφίας και η έδρα του πάπα των Ελλήνων (πατριάρχη), αφού οι Έλληνες δεν υπακούουν στον πάπα της Ρώμης. Υπάρχουν, επίσης, εκκλη­σίες, όσες και οι ημέρες του έτους. Εδώ μεταφέρονται χρόνο με το χρόνο ποσότητες ανείπωτου πλούτου ως εισφορές από τα δυο νη­σιά, τα κάστρα και τα χωριά που βρίσκονται τριγύρω. Τέτοιος πλούτος δεν έχει όμοιο του σε καμιά εκκλησία στον κόσμο. Στο ναό αυτό (Αγία Σοφία) υπάρχουν επίσης κολόνες από χρυσό και ασήμι και καντήλια από χρυσό και ασήμι, που είναι αδύνατο να μετρηθούν. Κοντά στα τείχη του ανακτόρου υπάρχει ένας τόπος διασκέδασης, που ανήκει στο βασιλιά, και ονομάζεται Ιππόδρομος. Κάθε χρόνο, ανήμερα του εορτασμού της γέννησης του Ιησού, ο αυτοκράτορας οργανώνει εκεί μεγάλη γιορτή. Καταφθάνουν λοι­πόν άνθρωποι από όλα τα μέρη του κόσμου και παρουσιάζονται μπροστά στο βασιλιά και τη βασίλισσα, πότε με ταχυδακτυλουρ­γικά κόλπα και πότε όχι, ή φέρνοντας μαζί τους λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, αρκούδες και άγριους γαϊδάρους, τους οποίους εξα­ναγκάζουν να παλεύουν μεταξύ τους· το ίδιο συμβαίνει και με τα πουλιά. Τέτοιου είδους διασκέδαση δε συναντάται πουθενά στον κόσμο.

Ο βασιλιάς Εμμανουήλ (Μανουήλ Α') έκτισε ένα μεγάλο ανά­κτορο ως έδρα της κυβέρνησης του πάνω στην παραλία, εκτός από τα παλάτια τα οποία είχαν κτίσει οι προγονοί του, και το ονόμασε Βλαχέρνες. Επικάλυψε τις κολόνες και τους τοίχους με χρυσό και ασήμι, χαράσσοντας επάνω τους σκηνές από μάχες δικές του, αλλά και άλλες, που είχαν δοθεί πριν από αυτόν. Έστησε επίσης ένα θρόνο από χρυσό και πολύτιμες πέτρες, πάνω από τον οποίο ήταν αναρτημένη χρυσή κορώνα στηριγμένη με χρυσή αλυ­σίδα, ενώ εκείνος καθόταν κάτω απ' αυτήν. Ήταν επικαλυμμένη με πολύτιμα πετράδια ανεκτίμητης αξίας και τη νύχτα δε χρειάζονταν φώτα, αφού όλοι έβλεπαν από το φως που εξέπεμπαν τα πετράδια. Η πόλη είναι γεμάτη και από άλλα αμέτρητα κτίσματα. Από όλα τα μέρη της Ελληνικής Αυτοκρατορίας συγκεντρώνονται εδώ ει­σφορές, οι οποίες γεμίζουν οχυρά από μεταξωτά υφάσματα, πορφύ­ρα και χρυσάφι. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει παρόμοια συσ­σώρευση πλούτου. Λέγεται ότι οι εισφορές της πόλης ανέρχονται κάθε χρόνο σε είκοσι χιλιάδες χρυσά νομίσματα, προερχόμενα ε­πίσης από ενοίκια καταστημάτων και αγορών, αλλά και από τις εισφορές των εμπόρων, οι οποίοι εισέρχονται από ξηρά και θάλασσα.

Οι Έλληνες κάτοικοι είναι πολύ πλούσιοι^- έχουν στην κατοχή τους χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες, ντύνονται με μεταξωτά ρούχα κεντημένα με χρυσάφι, μεταφέρονται πάνω σε άλογα και μοιάζουν με πρίγκιπες. Πράγματι, η περιοχή είναι πολύ πλούσια σε ρουχι­σμό, όπως επίσης και σε ψωμί, κρέας και κρασί.

Πλούτο σαν και αυτό της Κωνσταντινούπολης δε συναντά κα­νείς πουθενά στον κόσμο. Εδώ υπάρχουν, επίσης, μορφωμένοι άν­θρωποι οι οποίοι κατέχουν όλα τα βιβλία των Ελλήνων, ενώ ο καθένας τους τρώει και πίνει κάτω από το αμπέλι του ή τη συκιά του.

Αγοράζουν πολεμιστές από όλα τα μέρη του κόσμου, τους ο­ποίους αποκαλούν Λοαζίμ (ξένους, βαρβάρους) και τους χρησι­μοποιούν στον πόλεμο εναντίον του σουλτάνου Μασούντ, βασιλιά των Τογαρμίμ (Ταργκεμά), όπως ονομάζονται οι Τούρκοι. Αυτό γίνεται, επειδή οι ντόπιοι δεν είναι εμπειροπόλεμοι και μοιάζουν με γυναίκες, που δεν έχουν δύναμη να πολεμούν.

ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΕΚ ΤΟΥΔΕΛΗΣ ΠΕΡΙΗΓΗΤΗΣ (1159 - 1173)