Ο ΙΣΠΑΝΟΣ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ GLAVIJO ΣΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΗ ΤΟ 1403.

Το 1403 φθάνει στην Κωνσταντινούπολη ο απεσταλμένος του Ερρίκου Γ' της Καστίλης στην Αυλή του Ταμερλάνου GLAVIJO . Οι Βυζαντινοί, για νά τιμήσουν τον Ισπανό πρεσβευτή οργανώνουν επίδειξη των κειμηλίων πού αποτελούν τούς θησαυρούς των ναών της Πόλης.

Τα εφτασφράγιστα σεντούκια με τα ιερά αντικείμενα άνοιξαν υστέρα από ειδική τελετή με τρία κλειδιά πού κρατούσαν Οι δυο κορυφές της κοσμικής και θρησκευτικής εξουσίας, ο αυτοκράτορας και ο πατριάρχης, και το τρίτο ο πρωτοπρεσβύτερος του ναού.

((Φθάνοντας στο ναό του Ιωάννη του Βαπτιστού, μαζί με τον συνοδό μας, έναν αξιωματούχο τής Αυλής, είδαμε νάχουν παραταχθεί Οι ρασοφόροι μοναχοί και να μας περιμένουν κρατώντας πυρσούς και λαμπάδες. Ψάλλοντας θρησκευτικούς ύμνους ανεβήκαμε στον πύργο του ναού, όπου βρισκόταν ή κρύπτη με τα άγια κειμήλια.

«Πρώτα - πρώτα έβγαλαν οι μοναχοί ένα σεντούκι βαμμένο κόκκινο και το μετέφεραν κρατώντας το ψηλά με επισημότητα στην εκκλησία, ενώ συνεχίζονταν οι ψαλμωδίες. Εκεί το τοποθέτησαν επάνω σ' ένα τραπέζι σκεπασμένο με μεταξωτό ύφασμα.

»Το σεντούκι ήταν σφραγισμένο με άσπρο βουλοκέρι και το ασφάλιζαν δύο κλειδαριές με ασημένιους θηλυκωτούς σύρτες.

«Ξεκλείδωσαν, άνοιξαν το σεντούκι κι' έβγαλαν στην αρχή δυο ασημένιους δίσκους πού τούς χρησιμοποίησαν για την εναπόθεση και την παρουσίαση των ιερών κειμηλίων.

«Πρώτα ανέσυραν ένα σάκο από άσπρο δίμιτο, δεμένο ψηλά και σφραγισμένο με βουλοκέρι. Έσπασαν τη βούλα κι' έβγαλαν από μέσα ένα μικρό, στρογγυλό, χρυσό κουτί. Μέσα στο κουτί ήταν το «ψωμίον» πού «ενέβαψε» ο Χριστός ((εις το τρυβλίον» και έδωσε στον Ιούδα κατά τον Μυστικό Δείπνο -σημάδι ότι αυτός θα τον προδώσει. Ήταν πραγματικά το κομμάτι τής μπουκιάς πού ο Ιούδας δε μπόρεσε νά καταπιή. το είχαν τυλίξει σ' ένα κομμάτι κόκκινο πανί και το είχαν σφραγίσει με δύο βούλες από κόκκινο βουλοκέρι. Αυτό το «ψωμίον» είχε τρία δάχτυλα πάχος.

«Ύστερα έβγαλαν από τον ίδιο σάκο ένα άλλο χρυσό κουτί, μικρότερο όμως από το πρώτο. Είχε μέσα ένα κρυστάλλινο φιαλίδιο με αίμα του Χριστού πού έτρεξε από το πλευρό του, όταν ο Λογγίνος τον κέντησε με τη λόγχη του.

«Έβγαλαν έπειτα τρίτο χρυσό κουτί. το καπάκι του είχε τρύπες, σαν νά έγιναν με αρίδι. Μέσα στο κουτί είδαμε θρόμβους αίματος. Όπως μας είπαν ήταν το αίμα πού έτρεξε από μία εικόνα του Εσταυρωμένου, όταν κάποιος Εβραίος στη Βηρυτό τόλμησε νά πληγώσει την εικόνα για νά προσβάλει τον Κύριο.

«Ύστερα έβγαλαν από τον ίδιο σάκο άλλο ένα κρυστάλλινο φιαλίδιο με μικρή αλυσίδα στο βούλωμά του. 'Εκεί μέσα ήταν κάτι πορφυρά πανάκια με μερικές τρίχες από τα γένεια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, απ’ αυτές πού του ξερίζωσαν Οι Εβραίοι όταν τον σταύρωσαν.

«Έπειτα έβγαλαν μία πλατειά θήκη μ' ένα κομμάτι μαρμαρόπλακας. Πάνω σ' αυτή την πλάκα είχε αποτυπωθεί το σώμα του Κυρίου όταν τον κατέβασαν οι μαθητές από τον Σταυρό.

»από την ίδια θήκη έβγαλαν, επίσης, ένα κουτί δουλεμένο μ' ασήμι και μάλαμα, σφραγισμένο με έξη βούλες και κλειδωμένο. Ή κλειδαριά έδενε πάνω σε έξη διπλούς, στρογγυλούς κρίκους άπ' όπου κρεμόταν το ασημένιο κλειδί. Άνοιξαν το κουτί κι' έβγαλαν ένα δίσκο σκεπασμένο με χρυσή πλάκα όπου είχε στερεωθεί ή αιχμή τής λόγχης του Λογγίνου πού κέντησε το πλευρό του Σωτήρος μας. Ήταν μία λεπίδα με υποδοχή στο πίσω μέρος για την εφαρμογή τής ξύλινης λαβής. Ή λόγχη είχε μήκος μιας παλάμης και δύο δακτύλων. Στον ίδιο δίσκο είχε προστεθεί κι' ένα κομμάτι από ρόπαλο. Μ' αυτό χτύπησαν στο κεφάλι τον Κύριο καθώς βρισκόταν μπροστά στον Πιλάτο. Επίσης και ένα κομμάτι από τον σπόγγο, πού εμποτισμένος με χολή και όξος, είχε δοθεί στον Χριστό επί του Σταυρού.

»Στο ίδιο κουτί υπήρχε και ο χιτώνας του Ιησού πού επάνω του οι στρατιώτες «έβαλον κλήρον». Ήταν διπλωμένος και σφραγισμένος με πολλές βούλες για νά μη μπορούν εκείνοι πού έρχονται νά το δουν, νά κόψουν κανένα κομμάτι από το ιερό κειμήλιο, όπως έχει γίνει στο παρελθόν. Το ένα μανίκι του χιτώνα είχε αφεθεί έξω από το διπλωμένο και σφραγισμένο τμήμα του. Ήταν δίμιτο πανί κόκκινο ».

Οδήγησαν ύστερα τον Ισπανό πρεσβευτή στο μοναστήρι του Παντοκράτορα. 'Εκεί είδε μια άλλη μαρμάρινη πλάκα όπου είχε εναποτεθεί το σώμα του Κυρίου μετά την Αποκαθήλωση. «Πάνω στην πλάκα διακρίνονται τα πετρωμένα δάκρυα των μαθητριών του».

Στο Γαλατά, επίσκεψη μοναστηριών και επίδειξη νέων λειψάνων : «στο Πέραν υπάρχουν δύο πλούσια και όμορφα χτισμένα μοναστήρια, του Αγίου Παύλου και του Άγιου Φραγκίσκου. 'Εκεί μας έδειξαν τα έξης άγια λείψανα ένα κόκαλο τής λεκάνης τής Αγίας Αικατερίνης. το μακρύ κόκαλο του χεριού τής Μαρίας τής Μαγδαληνής. το δεξί χέρι τής Αγίας Άννας. Λείπει όμως το μικρό δάχτυλο. Όπως λένε το έκοψε ο αυτοκράτορας Μανουήλ για νά το πρόσθεση στην ιδιωτική του συλλογή. Το μοναστήρι έχει καταθέσει αγωγή εναντίον του».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΞΕΝΟΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ . ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΥ. ΤΟΜΟΣ Α