Ό πιο μεγάλος νευρασθενής είναι ο διάβολος.

Ή «νευρασθένεια», ή «νευρικότητα» κ.τ.λ. είναι, νομίζω - απλώς διάφορες όψεις τής αμαρτίας, και, για την ακρίβεια, τής αμαρτίας τής υπερηφάνειας. Ό πιο μεγάλος νευρασθενής είναι ο διάβολος. Είναι ποτέ δυνατό νά φανταστούμε σαν νευρασθενή κάποιον πού είναι ταπεινός, καλός και καρτερικός; Κι αντίθετα, γιατί ή νευρασθένεια εκδηλώνεται οπωσδήποτε με οργή, νευρικότητα και κατάκριση όλων έκτος από τον εαυτό μας, με έλλειψη ανεκτικότητας, με μίσος προς τούς ανθρώπους και με άκρα ευαισθησία σ' ό,τι αφορά εμάς προσωπικά;

Οι συνθήκες, μέσα στις όποιες ο Θεός μας έφερε στην ζωή τούτη, είναι το πρώτο στάδιο στην πορεία μας προς τη Βασιλεία των Ουρανών είναι ή μόνη για μας οδός σωτηρίας. Οι συνθήκες, όμως, αυτές θα αλλάξουν μόλις τις χρησιμοποιήσουμε και τις αξιοποιήσουμε, μετατρέποντας την πικρία των προσβολών, των ύβρεων, των ασθενειών και των κόπων σε χρυσάφι, στο χρυσάφι τής καρτερίας, της αοργησίας και τής πραότητας.

Ή «αναισθησία», ή σκλήρυνση και ή απονέκρωση τής ψυχής προέρχονται από αμαρτίες, πού παραμελήσαμε την ύπαρξη τους και δεν τις εξομολογηθήκαμε έγκαιρα. Πόσο ξαλαφρώνει ή ψυχή, όταν εξομολογηθούμε ολόκληρη την αμαρτία αμέσως, ενόσώ νοιώθουμε τις τύψεις και τον πόνο της!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. ΠΡΕΣΒ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΛΤΣΙΑΝΙΝΩΦ.