Ο Θεός ο Άγιος επεφάνη, εν τώ εγγίζειν τόν καιρόν, εκ σού Θεοτόκε, γενόμενος άνθρωπος, ίνα σώση τόν άνθρωπον.

Η Θεόν τόν αχώρητον εν γαστρί σου χωρήσασα, φιλανθρώπως άνθρωπον χρηματίσαντα, καί τό ημέτερον φύραμα, εκ σού προσλαβόμενον, καί Θεώσαντα σαφώς, μή παρίδης με Πάναγνε, νύν θλιβόμενον, αλλ’ οικτείρησον τάχος, καί παντοίας, δυσμενείας τε καί βλάβης, τού πονηρού ελευθέρωσον.

Ο Θεός ο Άγιος επεφάνη, εν τώ εγγίζειν τόν καιρόν, εκ σού Θεοτόκε, γενόμενος άνθρωπος, ίνα σώση τόν άνθρωπον.

Υπάρχοντα, τώ Πατρί τόν Υιόν ομοούσιον, καί ανάρχως, τώ Τεκόντι σαφώς συννοούμενον, επ’ εσχάτων σάρκα, γεγονότα Παρθένε γεγέννηκας.