ΣΥΝΕΡΓΑΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ. 9

Η ΑΓΙΑ ΤΡΥΦΑΙΝΑ

«Άσπάσασθε Τρύφαιναν... τας κοπιώσας ενημέρωσε Κυρίω» (Ρωμ. ιστ, 12)

Συνεργάτρια του απέραντη. Παύλου και ή Τρύφαινα. Εξαίρετη συνεργάτρια. Ποιός το λέει αυτό; Το λέει ό ίδιος ό απέραντη. Παύλος με τον ασπασμό πού της στέλνει. Έναν ασπασμό, πού είναι το μεγαλύτερο εγκώμιο για την υπέροχη αυτής ψυχή.

«Άσπάσασθε Τρύφαιναν». Και μόνον ό λόγος αυτός, και μόνον ό ασπασμός αυτός, έφτανε να αντιληφτούμε πόσο καλή συνεργάτρια τού απέραντη. Παύλου ήταν ή Τρύφαινα. Γιατί ό Απόστολος μετρούσε καλά τα λόγια του, όταν έγραφε ή όταν μιλούσε. Για την κάθε ψυχή έγραφε ότι της ταίριαζε. Έγραφε πάντα τον πρέποντα λόγο. Το λόγο πού ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.

Προς τί, λοιπόν, να θέλουμε να μάθουμε όλη την διακονία πού ασκούσε ή Τρύφαινα στην Εκκλησία της Ρώμης, όταν διαβάζουμε τον ασπασμός του απέραντη. Παύλου σ' αυτήν; Χωρίς καμιά αμφιβολία ήταν αξιόλογη. Τόσο μάλιστα αξιόλογη, πού ήταν γνωστή και στις άλλες Εκκλησίες της Ανατολής, όπου κοπίαζε ό μεγάλος Απόστολος για τον Ευαγγέλιο του Χριστού.

«Άσπάσασθε Τρύφαιναν». Της άξιζε ό έπαινος αύτός. Για αύτό και ό άπ. Παύλος τόν σημειώνει στήν επιστολή του. Αποτελούσε μιά επιβράβευση γιά τή διακονία της. Αλλά συγχρόνως άποτελοϋσε κι ένα κίνητρο καί γιά άλλες ψυχές, γιά πολλές ψυχές, νά προσφέρουν όλες άνάλογη διακονία στήν Εκκλησία τοϋ Χριστού. Ή διάδο­ση τής χριστιανικής πίστεως δέν ήταν μόνο έργο των Αποστόλων, άλλά όλων των χριστιανών. Καί τών άνδρών καί τών γυναικών. Γιατί μέσα στή βασιλεία τού Χριστού «ούκ ένι άρσεν καί θήλυ» (Γαλ. γ, 28). Όλοι οί πιστοί, άνδρες καί γυναίκες, είναι ένας νέος άνθρωπος καί ένας νέος οργανισμός διά μέσου τού Ιησού Χριστού. Μπο­ρούν, λοιπόν, καί οί χριστιανές γυναίκες νά προσφέρουν πολλά στόν τομέα τους. Άλλωστε τούτο τό βλέπουμε καί στή ζωή τού Χριστού μας. Ευλαβείς γυναίκες στάθηκαν πλάι στό κοσμοσωτήριο έργο του καί πρόσφεραν κι αύτές τή δική τους διακονία. Είναι οί σεμνές έκεϊνες ψυ­χές, πού πέρασαν στήν Εκκλησιαστική μας ιστορία σάν Μυροφόρες γυναίκες.

«Άσπάσαθε Τρύφαιναν». Γιατί, λοιπόν, ό άσπασμός αύτός; Γιατί, λοιπόν, τό έγκώμιο αύτό πρός τή Ρωμαία Τρύφαινα; Γιά τούς κόπους πού πρόσφερε στήν ύπηρεσία τοϋ Κυρίου. «Τήν κοπιώσαν έν Κυρίω». Κοπίαζε πολύ ή Τρύφαινα στήν ύπηρεσία τοϋ Κυρίου. Ηταν άεικίνητη ψυχή. Ή ιεραποστολή άνάμεσα στό γυναικείο κόσμο συ­νέπαιρνε τήν ψυχή της. Πόθος της ήταν νά γνωρίσουν όλο καί περισσότερες νέες καί γυναίκες της Ρώμης τή χριστιανική άλήθεια. Ό άπ. Παϋλος γνώριζε όλους της τούς κόπους «έν Κυρίω». Γι' αύτό καί μέ χαρά στήν επι­στολή του της απηύθυνε τό εγκώμιο αύτό.

Μπορεί κανείς νά φαντασθεί τή συγκίνηση πού ένιωσε ή Ρωμαία χριστιανή, ή Τρύφαινα, όταν έκεϊ στήν Εκκλη­σία της Ρώμης ό προεστώς διάβαζε τήν έπιστολή τοϋ άπ. Παύλου μέ τόν άσπασμό του γι' αύτήν! Εσκυψε σε­μνά τό κεφάλι της καί άνανέωσε τίς δυνάμεις της γιά πε­ρισσότερη καί πιό ποικίλη διακονία, όσος κόπος κι άν χρειαζόταν νά καταβληθεί γιά τή διακονία αυτή.

Νέες,

Ποιά ψυχή δέν συγκινείται άπό τή διακονία τήν όποία άσκησε στήν Εκκλησία ή έκλεκτή αύτή συνεργάτρια τοϋ άπ. Παύλου; Κι αύτή τή διακονία μπορεί νά προσφέρει καί σήμερα κάθε νέα, κάτω άπό τήν πνευματική έποπτεία των κηρύκων τοϋ Εύαγγελίου. Εχει νά προσφέρει πολλά καί ή γυναίκα στήν Εκκλησία. Κι αύτή τήν προσφορά τήν περιμένει ό Κύριος μέ τήν Εκκλησία του.

Άπολυτίκιον της Αγίας Ήχος α Τόν τάφον σου Σωτήρ.

Δυάδα τήν σεπτήν, Γυναικών μακαρίων, Τρυφώσαν τήν σεμνήν, καί τήν Τρύφαιναν αμα σπουδαίως κοπιώσι γάρ ώς ό Παύλος παρίστησι, τω κηρύγμαιι, Ευαγγελίου τού θείου, μακαρίσωμεν, ώς άληθεϊς θεραπαίνας, Χρστου τοΰ Παντάνακτος.

Κοντάκιον Ήχος β '. Τά άνω ζητών.

Σεμνών Γυναικών δυάδα τήν ύπέρτιμον, συμφώνως πιστοί, τιμήσωμεν κραυγάζοντες Τρύφαινα παμμακάριστε, καί Τρυφώσα τουΠαύλου συνόμιλοι, τόν Βασιλέα της δόξης Χριστόν, άεί δυσωπείτευπέρ πάντα ημών

Μεγαλυνάριον

Υμνοις ξυνωρίδα την ίεράν, Τρύφαιναν την θείαν, και Τρυφώσαν την θαυμαστήν, ως Ευαγγελίου έργάτιδας άγίας, των ευσεβών χορείαι ύμνολογήσωμεν

ΑΡΧΙΜ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ