ΣΥΝΕΡΓΑΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ. 12

Η ΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΡΟΥΦΟΥ

«Άσπάσασθε Ρούφον τον εκλεκτόν εν Κυρίω και την μητέρα αυτού και εμού» (Ρωμ. ιστ, 13)

Συνεργάτρια του απ. Παύλου είναι και ή μητέρα του Ρούφου. Συνεργάτρια εκλεκτή, όσο εκλεκτός συνεργάτης ήταν και ό γιός της, ό Ρούφος, πλάι στο μεγάλο Απόστολο. Μητέρα, λοιπόν, και γιός, συνεργάτες του οικουμενικού Αποστόλου. Πόσο μεγάλη τιμή επιφύλαξε ό Θεός στην καλή αυτή ψυχή, ώστε να μπορεί να προσφέρει με τον γιό της ότι μπορούσαν περισσότερο στο φλογερό κήρυκα του Ευαγγελίου! Και πρόσφερε πολλά. Γιατί έτσι μόνο δικαιολογείται ό μεγάλος έπαινος τού Αποστόλου στην υπέροχη αυτή ψυχή. Ποιός ό έπαινος; Αυτός πού προτάξαμε. «Ασπάσασθε... και την μητέρα... εμού» (Ρωμ. ιστ, 13). Σύντομος ό ασπασμός, σύντομος ό έπαινος, αλλά μεγάλος. Μεγάλος και τιμητικός. Έτσι πέρασε στην ιστορία ή Αγία Μητέρα του Ρούφου. Σαν Μητέρα και τού Παύλου.

Κι έγινε Μητέρα του απ. Παύλου:

Με την αγάπη. Γιατί Μητέρα θα πει αγάπη. Θα πει στοργή. Και έδειξε αγάπη και στοργή ή Μητέρα του Ρούφου στον απ. Παύλο και στα Ιεροσόλυμα, όταν διέμεινε στα Ιεροσόλυμα, και στην Ρώμη, όταν εγκαταστάθηκε στην Ρώμη, μετά την Ανάσταση και Ανάληψη του Χριστού. Στα Ιεροσόλυμα συμπαραστάθηκε μητρικά τον αφοσιωμένο Έβραιόπουλο, τον Σαύλο, όταν φοιτούσε στην Σχολή πού δίδασκε ό διακεκριμένος διδάσκαλος τού Νόμου και της Εβραϊκής σοφίας, ό Γαμαλιήλ. Ξενιτεμένος τότε, ό σπουδαστής Σαύλος, από την Ταρσό της Κιλικίας στην πόλη τής Σιών, έγινε δέκτης όλων των μητρικών περιποιήσεων της Μητέρας τού Ρούφου. Δεν ξέχασε ποτέ ό απ. Παύλος εκείνη την αγάπη πού τού έδειξε ή καλή αυτή σύζυγος τού Σίμωνα τού Κυρηναίου και Μητέρα του Ρούφου. Κι αυτή την ίδια αγάπη δέχθηκε αργότερα και στην Ρώμη, όταν οδηγήθηκε εκεί δέσμιος για τον ευαγγέλιο τού Χριστού. Εδώ πια ή ανώνυμη Μητέρα τού Ρού¬φου, σαν χριστιανή πλέον, δείχνει όλο τον πλούτο τής αγάπης της στο «σκεύος εκλογής» (Πράξ. θ, 15) τού Ιησού.

Με την αφοσίωση. Μητέρα θα πει και αφοσίωση. Και ή Μητέρα τού Ρούφου δεν έπαυσε ποτέ να δείχνει την μητρική της αφοσίωση στον απ. Παύλο. Από τότε πού τον είχε πρωτογνωρίσει σαν σπουδαστή στα Ιεροσόλυμα. Ιδιαίτερα μάλιστα μετά, όταν έγινε χριστιανή. Μετά από την ευλογία εκείνη, πού τής επιφύλαξε ό Θεός, να πάρει στον ώμο του ό σύζυγος της ό Σίμων τον σταυρό του Χριστού, στον ανηφορικό δρόμο προς τον Γολγοθά. Μετά την Ανάσταση τού Κυρίου. Μετά την κλήση κι αυτού τού Σαύλου από τον Ιησού, στο δρόμο προς την Δαμασκό, στην αλήθεια, για να αναδεχθεί ό διαπρεπέστερος και φλογερότερος κήρυκας του Ευαγγελίου σε όλα τα έθνη. Για τον απ. Παύλο, ή Μητέρα του Ρούφου ήταν και δική του Μητέρα. Μητέρα με όλη της την αγάπη και με όλη της την αφοσίωση.

Με την αυτοθυσία. Μητέρα θα πει κι αυτό. Θα πει και αυτοθυσία. Αν μια φορά ή αγία αυτή Μητέρα ήταν έτοιμη να θυσιαστεί για τα δύο παιδιά της, τον Αλέξανδρο και τον Ρούφο (Μάρκ. ιε, 21), χίλιες φορές ήταν έτοιμη να θυσιαστεί για τον απ. Παύλο. Κι αυτό τον έδειξε επανειλημμένα στην περιπετειώδη πορεία του μεγάλου αυτού Αποστόλου των Εθνών. Γι' αυτό και εκείνος δεν την ξεχνά ποτέ. Κι όταν επικοινώνησε γραπτά με την Εκκλησία της Ρώμης, με την περίφημη «προς Ρωμαίους» επιστολή του, δεν παραλείπει να στείλει τον χριστιανικό του ασπασμός και στην αγία αυτή ψυχή. Έναν ασπασμός, ένα χαιρετισμό, πού εκφράζει τον μεγάλο του ευχαριστώ. Την βαθιά του ευγνωμοσύνη. Τον πρέποντα έπαινο. «Ασπάσασθε... και την μητέρα... εμού».

Νέες,

Και σαν Μητέρες μπορείτε να συμπαραστέκεστε τούς εργάτες τού Ευαγγελίου. Με την άδολη μητρική σας αγάπη. Με την μητρική αφοσίωση, με την όποια σάς προίκισε ό Θεός. Και με την αυτοθυσία. Σαν την Μητέρα του Ρούφου και Μητέρα του απ. Παύλου.

Απολυτίκιο τής Αγίας Ήχος δ Ταχύ προκατάλαβε.

Του Ρούφου τιμήσωμεν, μητέρα την ευσεβή, ην Παύλος έκάλεσε μητέρα και εαυτού, ως θείαν θεράπαιναν, αυτή γάρ Αποστόλων, όμοδίαιτος ώφθη, όθεν και ήξιώθη, και υπέρτατης ευκλείας και νύν συν τοις Αγγέλους, αεί επαγγέλλεται.

Κοντάκιο Ήχος β Τοις των αιμάτων σου.

Ό μέγας Παύλος μητέρα σε κέκληκε, την έκβλαστήσασαν Ρούφον τον ένθεων αυτού γάρ ταις χρείαις έκάστοτε, διακονούσα πολλής δόξης έτυχες, γυναίων όσίων υπό¬δειγμα

Μεγαλυνάριο

Τήξασα τον Ρούφον τον ιερόν, μήτηρ κατά πνεύμα, ανεδείχθης ως αληθώς, και του θείου Παύλου, ως ούτος μαρτυρεί σοι' διό σε ως όσια, γυναίκα μέλπομεν.

ΑΡΧΙΜ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ