"ΠΟΜΑ ΤΟ ΚΑΙΝΟΝ"

Έχοντας διέλθει χιλιάδες εμπόδια, πού μας δημιουργεί ή πολυμέριμνη και μάταιη ζωή μας, έχοντας κατανικήσει τη νωθρότητα και την ραθυμία τής ψυχής μας, προσερχόμεθα για να κοινωνήσουμε των αχράντων μυστηρίων από το Άγιο Ποτήριο και ο Κύριος μας δέχεται σαν «κοινωνούς» και μετόχους του Μυστικού Δείπνου. Αυτή ή μετοχή ή κοινωνία είναι χαρά μεγάλη και πηγή δύναμης. Όμως, ας μη πλανόμαστε. Μετά το Μυστικό Δείπνο, τούς μαθητές τούς περίμεναν βαρύτατοι πειρασμοί. Μπροστά στα ιδία τους τα μάτια συνελήφθη ο Θείος διδάσκαλος, τον οποίον αναγνώριζαν ως τον Χριστό —Μεσσία, ως τον μέλλοντα βασιλέα του Ισραήλ και όλου του κόσμου και ως τον Υιό του Θεού- συνελήφθη και υποβλήθηκε σε ταπεινωτική δίκη, και μαρτύρια και θανατώθηκε δημόσια σαν ένας εγκληματίας μαζί με ληστές, και δείχτηκε ανίσχυρος μπροστά στην ανθρώπινη κακία. Και μοναχά σαν πέρασαν μέσα από' όλους αυτούς τούς πειρασμούς αξιώθηκαν να δουν το εκθαμβωτικό φως του Αγίου Πάσχα.

Το ίδιο κι εμείς, συναντούμε πειρασμούς βγαίνοντας από την εκκλησία, πού θέρμαναν οι προσευχές μας και οι προσευχές όσων προσευχήθηκαν σ' αύτη πριν από μας, βγαίνοντας βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το σκοτάδι και την ψύχρα του έξω κόσμου. Μας περιμένουν οι πειρασμοί του κόσμου τούτου, όπως και οι πιο μεγάλοι από' όλους πειρασμοί, αυτοί πού φωλιάζουν μέσα στην ίδια μας την ψυχή. Είθε να μας βοηθάει ό Χριστός —με τον οποίον είμαστε συνδεδεμένοι με στενούς δεσμούς —να κατανικήσουμε και να κατανικούμε πάντα αυτούς τούς πειρασμούς και να διατηρούμε ζώσα την χαρά μας ίσαμε το επόμενο Πάσχα, αλλά και ίσαμε εκείνο το Πάσχα, όταν θα γευόμαστε εσαεί το «πόμα το καινόν» στην ανέσπερη μέρα τής Ουράνιας Βασιλείας.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. ΠΡΕΣΒ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΛΤΣΙΑΝΙΝΩΦ