Πάντα νοιώθω θλίψη για τη βαθμιαία κάμψη της πνευματικής ζωής μετά το Πάσχα....

Πάντα νοιώθω θλίψη για τη βαθμιαία κάμψη τής πνευματικής ζωής μετά το Πάσχα. Στην αρχή υπάρχει μια αύξηση των πνευματικών δυνάμεων ενόσω προχωρούμε κι εμβαθύνουμε στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Κάθε εσωτερική, πνευματική εργασία γίνεται πιο εύκολα, στην ψυχή βασιλεύει μεγαλύτερη καθαρότητα και γαλήνη, ή αγάπη αυξάνεται κι ή προσευχή τελετουργείται καλύτερα. Ακολουθούν οι πάντα ασυνήθιστες, θαυμάσιες μέρες τής Εβδομάδας των Παθών κι ύστερα ή Πασχαλινή χαρά.

Δεν ξέρω πώς να ευχαριστήσω τον Θεό, γιατί μού επέτρεψε, υπό την ιδιότητα μου, του ιερέα, να συμμετέχω στον ανώτατο βαθμό σε όλα αυτά. Όμως να, φθάνει το Σάββατο τής Διακαινησίμου, κλείνουν οι θύρες του ιερού, και λες και κλείνουν οι πύλες του Ουρανού τα πάντα τότε γίνονται πιο δύσκολα, ή ψυχή εξασθενεί, λιγοθυμάει, και γίνεται ράθυμη και κάθε ψυχική προσπάθεια γίνεται δύσκολη.

Ή αδύνατη εξουσία, πού ασκούμε πάνω στα συναισθήματά μας, κι ό ασθενής έλεγχος μας στο περιεχόμενο της γνώσης μας προέρχονται από την έλλειψη θρησκευτικής καλλιέργειας. Σ ' αυτήν οφείλεται το εσωτερικό χάος, πού παρατηρείται στην σύγχρονη- Ευρωπαϊκή διανόηση, όπως και ή πειθαρχία, πού διακρίνει τούς ανθρώπους στην Ανατολή, όπου όλα είναι θεμελιωμένα στην θρησκεία. Έξω από' αυτή, κάθε διεργασία, πού γίνεται στον εσωτερικό μας κόσμο, είναι άκαρπη.

* * *

Το ουσιώδες δεν είναι ή συμπεριφορά, ούτε τα λόγια, ούτε οι πράξεις, αλλά εκείνο πού γεμίζει την καρδιά σου. Πράξη καλή δεν εάν' αυτή πού φαίνεται καλή, μα αυτή πού πηγάζει από το πλήρωμα της σπλαγχνικής καρδιάς. Το ίδιο και τα κακά λόγια και οι κακές πράξεις έχουν την ρίζα τους σε μια καρδιά πού ξεχειλίζει από κακές δυνάμεις. Νάσαι καλός δεν σημαίνει να προετοιμάζεσαι να κάνεις καλές πράξεις, αλλά να συσσωρεύεις την θέρμη της Χάρης στην καρδιά σου, κι αυτό πρώτ` απo όλα με τον εξαγνισμό και την προσευχή. Πώς να μη κρυολογήσουμε, παρά μόνο με το να κρατούμε μέσα μας ζεστασιά; Πώς να μη νοιώσουμε την παγωνιά στον κόσμο, όπου ζούμε; Μόνο αν ντύσουμε την καρδιά μας με την ζεστασιά της

Χάρης του Αγίου Πνεύματος.

* * *

Ή προσευχή είναι τέχνη· προσευχή, πού γίνεται με λανθασμένο τρόπο, ενδυναμώνει το εσωτερικό χάος του ανθρώπου, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για άνθρωπο με ασταθή νεύρα.

ΒΙΒΛ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. ΠΡΕΣΒ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΛΤΣΙΑΝΙΝΩΦ