ΥΜΝΟΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ.

Θεοτόκε Παρθένε, επειδή ημείς, εξ αιτίας των πολλών μας αμαρτημάτων, δεν έχομεν Θάρρος να όμιλώμεν εις τον Χριστόν, σύ Ικέτευσε (δι' ημάς) Θερμώς τον εκ της σαρκός σου γεννηθέντα (Κύριον) διότι πολλήν ίσχύν έχει ή παράκλησις μητρός δια να εξευμένιση βασιλέα (υιών της). Μη περιφρονήσεις (λοιπόν, εξ αιτίας της αναξιότητας μας,) τας παρακλήσεις ημών των αμαρτωλών, σύ ή πανσεβάσμιος, (αλλά μεσίτευσε υπέρ ημών προς τον Υιών σου,) διότι Εκείνος, πού κατεδέχθη να πάθη όπερ ημών, είναι εύσπλαχνος και έχει την δύναμιν να σώζει.

Τας έξης λέγει ό Κύριος (με παράπονο) προς τούς Ιουδαίους: Λαέ μου, τί κακόν σου έκαμα και εις τί σε ενόχλησα (ώστε να φέρεσαι τόσον εχθρικώς προς εμέ); Εις τους τυφλούς σου έδωσα φώς, τούς λεπρούς σου καθάρισα από την λέπρα, άνδρα κατάκοιτο εκ παραλύσεως θεράπευσα και σήκωσα όρθιου. Λαέ μου, πόσας ευεργεσίας έκαμα εγώ εις σε και τί ανταπέδωσες σύ εις εμέ; Αντί του μάννα (με τον όποιον εγώ σε έθρεψα εις την έρημο), έδωσες εις εμέ χολήν αντί του ύδατος (με τας όποιον εγώ σε πότισα εις την έρημο), έδωσες εις εμέ όξος αντί να με αγαπάτε (διά τας απείρους μου ευεργεσίας), σεις με καρφώσατε πάνω εις τον Σταυρόν. Λοιπόν, δεν σας υποφέρω πλέον θα καλέσω προς εμέ τούς είδωλολάτρας, πού και αυτοί είναι πλάσματά μου, και εκείνοι θα (γίνουν μέλη της Εκκλησίας μου και θα) με δοξάσουν μετά του Πατρός και του Αγίου Πνεύματος, και εγώ θα δωρήσω εις αυτούς την αιώνιον ζωήν.

Προσέφεραν εις εμέ (λέγει ό Κύριος,) αντί φαγητού χολήν και, όταν έδίψασα, προσέφεραν εις εμέ αντί ύδατος όξος.

Ω εσείς, άρχοντες και δικασταί του Ισραήλ, Ιουδαίοι και Φαρισαίοι, ό όμιλος των αποστόλων κραυγάζει προς σας (δεικνύων τον Χριστόν): Ιδού ό Ναός, τον όποιον σεις έκρημνίσατε ιδού ό Αμνός, τον όποιον σεις σταυρώσατε και τοποθετήσατε εις τάφον (όπου βασιλεύει ό θάνατος) αλλά' Αυτός, με την δικήν Του εξουσία και δύναμιν, ανέστη. Μη πλανασθε, λοιπόν, Ιουδαίοι (αρνούμενοι να δεχθήτε τον Ιησούν ως Μεσσίαν) διότι Αυτός είναι Εκείνος πού διέσωσε τούς παλαιούς Ίσραηλίτας, κατά την διάβασιν της Ερυθράς θαλάσσης, και τούς διέθρεψε (διά του μάννα), κατά την πορεία εις την έρημο. Αυτός είναι ή ζωή και τον φώς και ή ειρήνη κόσμου.

Όλα τας πλήθη των ανθρώπων πού (έπιστεύσαμεν και) μεν μέσα εις τας καρδίας μας τον Χριστόν, έλθετε να ίδωμεν με προσοχή τί σχεδίασε ό Ιούδας ό προδότης μαζί τους άνομους Ιερείς (των Εβραίων) εναντίον του Σωτήρας. Σήμερον έκήρυξαν ενοχον θανάτου τον άθάνατον ) και Λόγον του θεού και, αφού Τον παρέδωσαν εις τον Πιλάτο Τον σταύρωσαν εις τον λόφο πού λέγεται Κρανίου τόπος. Αλλά' ό Σωτήρ, ενώ ύφίστατο αυτά, έλεγε μεγαλοφώνος: Πάτερ, συγχώρησε εις αυτούς (τούς σταυρωτάς μου) την αμαρτίαν αυτήν (και μή τούς καταστρέψης), διά να (δοθη αυτούς καιρός να συναισθανθούν τί έπραξαν, να μετανοήσουν, έστω και ολίγοι, και να γίνουν κήρυκες ιδικοί μου εις τα πέρατα της γης, με αποτέλεσμα να) γνωρίσουν τας ειδωλολατρικά έθνη την εκ νεκρών Άνάστασίν μου. !

ΒΙΒΛ. Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΜΕΤΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ. ΥΠΟ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ.