ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΗΣΑΙΟΥ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
(ΝΩ 13- ΝΔ 1)
Τάδε λέγει ό Κύριος: Ιδού ό δούλος μου (ό Μεσσίας) θα είναι γεμάτος από σύνεση και θα υψωθεί και θα δοξασθή και θα φθάση εις μέγα ύψος. (Δηλαδή, θα διδάξει, θα σταυρωθεί, θα αναστή και θα αναληφθεί εις τούς ουρανούς.)
Καθ' ον τρόπον θα εκπλαγούν πολλοί διά Σε — τόσον θα γίνει άσχημος ή μορφή Σου ενώπιον των ανθρώπων και ή υπόληψης Σου θα ατιμασθή ενώπιων αυτών (ώστε πολλοί θα εκπλαγούν διδάξει` αυτό) — κατά τον ίδιον τρόπον θα δουν Αυτόν με θαυμασμό πολλά έθνη (διότι θα έχει τότε δοξασθή) και βασιλείς θα κρατήσουν κλειστόν τον στόμα των (από θαυμασμό και κατάπληξιν), διότι (ό Μεσσίας θα θριάμβευση) εκείνοις εις τούς οποίους δεν έλαλήθη τίποτε περί Αυτού (δηλαδή οι ειδωλολάτρες λαοί), θα Τον δουν, και εκείνοι, οι όποιοι δεν έχουν ακούσει τίποτε περί Αυτού, θα εννοήσουν (και θα εγκολπωθούν την διδασκαλία Του).
Κύριε, (λέγει ό προφήτης,) ποίος επίστευσεν εις όσα ήκουσεν από ήμας; Και ό βραχίων (πού συμβολίζει την δύναμιν) του Κυρίου (ή οποία ενέργησε πολλά και μεγάλα θαύματα) εις ποίον έγινε αντιληπτός ; Αναγγείλαμε εις τον λαόν ότι ό Μεσσίας θα εμφανιστή ενώπιων του ως παιδίον, ως ρίζα (φυτού) εις γήν πού πάσχει από ξηρασία.
Δεν είχεν ούτος μορφήν ούτε λαμπράν εμφάνιση. Πράγματι, είδομεν Αυτόν (κατά τον καιρόν του Πάθους Του) και δεν είχε μορφήν (διότι είχε παραμορφωθεί το πρόσωπον Του από τα κτυπήματα και τας άλλας ταλαιπωρίας), ούτε ωραιότητα.
Άλλ' ή μορφή Του ήτο άσχημος και χειροτέρα από την μορφήν παντός άλλου ανθρώπου. Ήτο άνθρωπος πού υφίστατο πληγάς και πού γνώριζε να ύπομένη βασάνους, εις τοιούτον μάλιστα βαθμό, ώστε να έχουν αλλοιωθεί τα χαρακτηριστικά του προσώπου Του.
Έξηυτελίσθη και έξουδενώθη. Αυτός δεν βαστάζει τας δικάς μας αμαρτίας (διά να τας σηκώσει και εξαφανίσει) και χάριν ημών υπομένει πόνους και οδύνας. Και ημείς (ώ της πλάνης μας!) υποθέσαμε ότι ό Θεός είχε παραδώσει Αυτόν (προς τιμωρία Του) εις πόνους και πληγάς και βασανισμούς. Αυτός όμως υπέστη τραύματα ένεκα των ιδικών μας αμαρτιών και έβασανίσθη εξαφανίσει αιτίας των ιδικών μας ανομιών. Ή παίδευσης πού ήρμοζεν εις ήμας εδόθη εις Αυτόν και ούτως ημείς ειρηνεύσαμε (προς τον Θεόν). Διά τού ιδικού Του τραύματος έθεραπεύθημεν ημείς (από τα τραύματα των αμαρτιών μας).
Όλοι οι άνθρωποι έπλανήθημεν, όπως πλανώνται τα πρόβατα. Εις έκαστος άνθρωπος έπλανήθη και έλαβε τον ιδικόν του δρόμον. Και (διά τούτο) ό Κύριος παρέδωσεν Αυτόν (εις θάνατον), διά να εξάλειψη τας αμαρτίας μας. Αυτός δεν, παρά τούς βασανισμούς πού υπέστη, δεν ανοίγει τον στόμα του (διά να έκφραση παράπονα και διαμαρτυρίας).
Ώδηγήθη όπως οδηγείται τον πρόβατον εις την σφαγήν (χωρίς αντίσταση και χωρίς διαμαρτυρία) και όπως τον αρνίον ισταται άφωνον εμπρός εις αυτόν πού τον κουρεύει, τοιουτοτρόπως και Αυτός δεν ανοίγει τον στόμα Του. Με την ταπείνωσιν πού υπέστη (φθάσας μέχρι σταυρικού θανάτου), ή δικαιοσύνη Του ανήλθεν εις τα ύψη.
Την δεν καταγωγή Του ποίος θα (δυνηθεί να εξερευνήσει και να) διηγηθεί; Διότι ή ζωή Του εσηκώθη υψηλά από την γήν (δηλαδή ό Μεσσίας εκαρφώθη πάνω εις τον Σταυρόν), ένεκα των αμαρτιών του λαού μου (λέγει ό θεός,) ώδηγήθη εις τον θάνατον, θα παραδώσω (εις θάνατον) τους πονηρούς ως αντάλλαγμα διά την ταφήν Του και τούς πλουσίους ως αντάλλαγμα διά την θανάτωσίν Του.
(Πρέπει να τιμωρηθούν αυτοί,) διότι ό Μεσσίας (τον Όποιον αδίκως θανάτωσαν,) δεν διέπραξε ουδεμία ανομία ούτε δόλιος λόγος εύρέθη εις τον στόμα Του. Και (διά τούτο) ό Κύριος θέλει να απαλλάξει Αυτόν από τας πληγάς Του. Εάν προσφέρετε (λέγει ό προφήτης προς τούς Ιουδαίους,) θυσία διά τας αμαρτίας σας, (εάν δηλαδή μετανοήσετε,) ή ψυχή σας θα δη (τούς πνευματικούς) απογόνους (του Μεσσίου), οι όποιοι θα ζουν εις τούς αιώνας.
Ό Κύριος δεν θέλει να απαλλάξει Αυτόν από τον πόνον της ψυχής Του, να δείξει εις Αυτόν τον φώς, να Τον γεμίσει με σύνεση, να αποδώσει δικαιοσύνη εις Αυτόν, πού είναι αθώος και ευεργέτησε πολλούς, των οποίων τας αμαρτίας Αυτός ανέλαβε εις τούς ώμους Του.
Διά τούτο Αυτός θα λάβει ως μερίδιο Του την κληρονομία πολλών και από τούς ισχυρούς θα χωρίσει λάφυρα διά να τα λάβει- (θα γίνουν αυτά,) επειδή παρέδωσε τον Εαυτόν Του εις θάνατον και κατετάχθη και με αυτούς ακόμη τούς κακούργους.
Αυτός όμως τας αμαρτίας πολλών σήκωσεν εις τούς ώμους Του και ένεκα των αμαρτιών των ανθρώπων παρεδόθη (εις θάνατον). Γέμισε (λοιπόν) από ευφροσύνη σύνεση, (ή Εκκλησία τού Χριστού,) πού είσαι (τώρα) στείρα και δεν γέννας τέκνα. Ύψωσε φωνήν και κραύγασε (από χαράν) σύνεση, πού δεν δοκιμάζεις ώδίνας τοκετού- (κραύγασε από χαράν,) διότι (συντόμως θα αρχίσεις να τεκνοποιείς και) πολύ περισσότερα θα είναι τα τέκνα σού, πού (τώρα) στερείσαι ανδρός, παρά εκείνης πού έχει τον άνδρα της (δηλαδή της παλαιάς Ιερουσαλήμ, ή οποία ήτο σύμβολο σου).
ΒΙΒΒΛ. Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΜΕΤΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ. ΥΠΟ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.