ΤΗ ΚΔ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Τό Γενέσιον τού τιμίου ενδόξου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστού Ιωάννου.

Ανδρέου Κρήτης

Τόν εν Προφήταις όρον, καί αρχήν Αποστόλων, τόν επίγειον άγγελον, καί ουράνιον άνθρωπον, τήν φωνήν τού Λόγου, τόν στρατιώτην καί Πρόδρομον Χριστού, τόν εξ επαγγελίας προσκιρτήσαντα, καί προκηρύξαντα Πρό τόκου τόν ήλιον τής δικαιοσυνης, σήμερον η Ελισάβετ τίκτει καί χαίρει, καί θαυμάζεται Ζαχαρίας παρά τής γερουσίας, τήν σιωπήν ως κλοιόν υποθέμενος, καί ως γεννήτωρ τής φωνής προφητεύει σαφέστατα, Σύ γάρ, παιδίον, Προφήτης Υψίστου κληθήση, καί προπορεύση οδούς ετοιμάσαι αυτώ, Διό Άγγελε, Προφήτα, Απόστολε, Στρατιώτα, Πρόδρομε, Βαπτιστά, καί Κήρυξ τής μετανοίας, καί οδηγέ τού φωτός, ως φωνή τού Λόγου, απαύστως πρέσβευε υπέρ ημών, τών πιστώς σου τελούντων τό μνημόσυνον.

Κασσίας Μοναχής

Ησαϊου νύν τού Προφήτου η φωνή, σήμερον εν τή τού μείζονος Προφητών κυήσει Ιωάννου πεπλήρωται, Ιδού γάρ φησιν αποστελώ τόν Άγγελόν μου πρό προσώπου σου, ός κατασκευάσει τήν οδόν σου, Ούτος ούν ο τού επουρανίου Βασιλέως στρατιώτης προδραμών, ως αληθώς ευθείας εποίει, τάς τρίβους τού Θεού ημών, άνθρωπος μέν τή φύσει, Άγγελος δέ τόν βίον υπάρχων, αγνείαν γάρ παντελή, καί σωφροσύνην ασπασάμενος, είχε μέν τό κατά φύσιν, έφυγε δέ τό παρά φύσιν, υπέρ φύσιν αγωνισάμενος, Αυτόν άπαντες πιστοί, εν αρεταίς μιμούμενοι, πρεσβεύειν υπέρ ημών δυσωπήσωμεν, εις τό σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Ιωάννου Μοναχού

Λύει τού Ζαχαρίου τήν σιωπήν, γεννηθείς ο Ιωάννης, καί γάρ ουδέ έπρεπε τόν πατέρα σιωπάν, προελθούσης τής φωνής, αλλ' ώσπερ απιστηθείσαν, πρώην τήν γλώτταν έδησεν, ούτω φανερωθείσαν, δούναι τώ πατρί τήν ελευθερίαν, ώ καί ευηγγελίσθη, καί εγεννήθη φωνή τού Λόγου, καί φωτός Πρόδρομος, πρεσβεύων υπέρ τών ψυχών ημών.