ΕΙΠΕΝ ΓΕΡΩΝ ΗΛΙΕ ΚΛΕΟΠΑ...................

1/ Ένας άλλος πάλι τον ρώτησε: Πάτερ Κλεόπα, μπορεί ένας χριστιανός ενάρετος να σώσει την οικογένεια του, το χωριό του, μία ανθρώπινη κοινωνία με την αγιότητα της ζωής του;

- Πώς δεν μπορεί, πάτερ!

Όσο περισσότεροι ενάρετοι χριστιανοί είναι στον κόσμο, σε μία χώρα, σε μία κοινωνία, τόσο και η χώρα, η κοινωνία εκείνη φυλάγεται από κινδύνους, πολέμους, ταραχές, πείνες και κάθε κακό.

Ενώ όσο λιγότεροι εκλεκτοί του Θεού υπάρχουν, τόσο αυστηρότερη είναι και η απόφασης του Θεού.

Κάποτε ερώτησαν ένα Άγιο:

"Μπορεί ένας άνθρωπος να σώσει μία πολιτεία; Μπορεί απάντησε αυτός.

Παράδειγμα είναι ο προφήτης και βασιλεύς Δαβίδ.

Άκουσε τι λέγει ο Θεός: Δια Δαβίδ τον δούλο μου, ου μη απολέσω την πόλιν Ιερουσαλήμ".

2/ Κάποια ημέρα τον ρώτησε ένας μαθητής: Πάτερ Κλεόπα, πως πρέπει να συμπεριφέρονται πνευματικά οι άνθρωποι;

Να συμπεριφέρονται στις εκδηλώσεις των προς τους άλλους, με ταπείνωση και αγάπη, ενώ μυστικά να ασχολούνται με την πνευματική εργασία της προσευχής.

Αυτό είναι το μυστήριο της ζωής μας ή όπως λέγει το Γεροντικό:

"Ή ωφέλεια του αδελφού είναι και ωφέλειά σου".

Όταν βοηθούμε, ελεούμε, παρηγορούμε και αγαπάμε τον πλησίον μας, τότε βοηθούμε στην σωτηρία της ψυχής μας.

Η προσευχή μας να γίνεται για να θρέψουμε, να ποτίσουμε, να αναπαύσουμε και να ωφελήσουμε τους άλλους.

Το ανώτερο από όλα είναι η προσφορά στην κατάλληλη περίσταση της αγάπης παρά η προσευχή. Διότι η προσευχή είναι μόνο μία αρετή, ενώ η αγάπη είναι "σύνδεσμος τελειότητας".

Η αγάπη περιέχει όλα τα έργα.

3/ Ένας Πνευματικός πατήρ ρώτησε τον Γέροντα: Πάτερ Κλεόπα, ανάλογα με την πείρα που έχετε, που ευρίσκεται σήμερα καθαρότερη η πίστης, στους απλούς πιστούς ή στους διδασκάλους;

Ας ακούσομε τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που λέγει:

"Εάν θέλεις να βρεις πίστη καθαρή, στον ταπεινό λαό θα την βρεις.... Την ειλικρίνεια, την ταπείνωση και την μετάνοια των για τις αμαρτίες τους, την δέχεται ο Θεός σαν μία θυσία, όπως τους αμαρτωλούς του Ευαγγελίου. Την καθαρή, ειλικρινή και αφοσιωμένη πίστη των πιστών της χώρας μας δεν θα βρεις σ' άλλο μέρος.
Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος, στον λόγο του για τον τελώνη και φαρισαίο, λέγει μεταξύ των άλλων τα εξής:

"Υπάρχει το φαινόμενο ενώσεως σ' αυτά τα πρόσωπα, της δικαιοσύνης και υπερηφάνειας αφ' ενός και της ταπεινώσεως με την αμαρτία αφ' ετέρου και βλέπεις ποιο από τα δύο αυτά πρόσωπα έφθασε γρηγορότερα στον Θεό;

Ο φαρισαίος ζεύχθηκε την δικαιοσύνη και την υπερηφάνεια αλλά δεν ευαρέστησε τον Θεό.

Ενώ ο τελώνης ζεύχθηκε την αμαρτία με την ταπείνωση, με την οποία δικαιώθηκε ενώπιον του Θεού".

Διότι ο Θεός "υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν" (Α' Πέτρ. 5, 5).

Ενώ ένα άλλο χωρίο λέγει: "Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν". (Ίωάν. 15, 5).

Υπάρχει ένας εσωτερικός φαρισαίος στις καρδιές μας, ο οποίος δεν μας αφήνει να ταπεινωθούμε. Εάν τον αποβάλουμε από μέσα μας πολύ γρήγορα θα φθάσουμε στον Θεό. Μετά να μη ξεχνάμε ότι ο Θεός είναι ένας Θεός των καρδιών μας. Αυτός γνωρίζει την καρδιά του καθενός μας. Γι' αυτό είναι μεγάλη αμαρτία να κρίνουμε κάποιον.
Επίσης ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει:

"Ο Θεός δεν δοξάζεται στους πολλούς αλλά στους λίγους, όχι στους δυνατούς αλλά στους αδυνάτους, στους ειλικρινείς και πιστούς. Διότι τους άρχοντες και δυνατούς, συνήθως τους νικάει ο σατανάς με την υπερηφάνεια, με το μίσος, με την φιλαργυρία, με την αλαζονεία και την απιστία".

4/

Ποιος είναι ο δυνατότερος λόγος που μπορεί να ωφελήσει τους άλλους;

Ο δυνατότερος λόγος που μπορεί να οικοδόμηση τους άλλους είναι ο έμπρακτος, δηλ. το παράδειγμα της ζωής μας. Το ίδιο μας λέγει και ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος:

"Άλλος είναι ο λόγος με το έργο και άλλος ο ωραίος και εγκωμιαστικός για τα έργα".

Σ' άλλο σημείο λέγει ο Ίδιος πατήρ: "Γνωρίζει η σοφία να στολίζει τα λόγια της και να μιλάει για την αλήθεια, την οποία αγνοεί και ξέρει ακόμη να δείχνει τα καλά έργα, χωρίς όμως να έχει την επιδεξιότητα να τα εκτελέσει. Ο έμπρακτος λόγος είναι ο οίκος της ελπίδος, ενώ η θεωρητική σοφία είναι το ενέχυρο της εντροπής".

Δηλαδή, ντροπιάζει την συνείδηση του αυτός που μιλάει χωρίς να εκτελεί αυτά που λέγει. Κατόπιν πρόσθεσε:

"Τα πολλά λόγια χωρίς τα έργα ομοιάζουν με τον μάστορα, που ζωγραφίζει με νερομπογιές τον τοίχο και δεν μπορεί να δροσίσει την δίψα του, και ακόμη ομοιάζουν με εκείνον που βλέπει ωραία όνειρα".

http://www.pigizois.net/index2.htm