Φέτος στις 6 Ιουνίου η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την Ημέρα όλων των Βουλγάρων αγίων. Στο ορθόδοξο εορτολόγιο ο καθένας απ' αυτούς έχει δική του ημέρα, όμως η κοινή τους γιορτή καθιερώνει τον άθλο και το παράδειγμά τους ως Βουλγάρων χριστιανών. Πολλά είναι τα ονόματα των Βουλγάρων αγίων που τιμούνται και από την Οικουμενική Χριστιανική Εκκλησία, ενώ εικόνες και λείψανά τους εκτός στη χώρα μας φυλάσσονται και σε εκκλησίες και μοναστήρια σε άλλες χώρες.
Οι Βούλγαροι άγιοι είναι εθνεγέρτες, που σπέρνουν γενναιόδωρα τους σπόρους του Θείου λόγου και κάνουν δυνατή την ίδρυση ισχυρού και πολιτισμένου κράτους. Αυτοί φωτίζουν τη μαύρη μοίρα του λαού μας και είναι άγγελοι -φύλακές του ανά τους αιώνες, ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς.
Το 1762 ο όσιος μοναχός Παΐσιος Χιλανδαρινός περιγράφει στην "Ιστορία Σλαβοβουλγαρική" περίπου 60 αγίους μας, ξεκινώντας από τους "πιο λαμπρούς αστέρες στο στερέωμα της αγιότητας στα βουλγαρικά εδάφη" - τους Αγίους Ισαποστόλους αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο και τους μαθητές τους, οι οποίοι δημιουργούν και διαδίδουν τη σλαβική γραφή και πολιτισμό. Για τις υπηρεσίες του στο λαό μας και τη θαυματουργία του ανάμεσα στους Βούλγαρους αγίους διακρίνεται ο Άγιος Ιωάννης της Ρίλας. Ο ουράνιος προστάτης του βουλγαρικού λαού ζει κατά τον 10 αιώνα και είναι ιδρυτής της ξακουστής Μονής της Ρίλας.
Ακολουθούν τα ονόματα της Βουλγάρας Αγίας Παρασκευής, του Γαβριήλ του Λεσνόβο, του Ιωακείμ του Οσογκόβο. Ο προστάτης της χριστιανικής πίστης από τις αιρετικές διδασκαλίες Άγιος Θεοδόσιος του Τίρνοβο είναι ιδρυτής της ξακουστής γραμματολογικής σχολής στο μοναστήρι του Κιλιφάρεβο, κοντά στην παλιά μας πρωτεύουσα Βελίκο Τίρνοβο. Στην ίδια περίοδο κατά τον 14 αιώνα ζει και ο μοναδικός Βούλγαρος πατριάρχης άγιος - ο Ευθύμιος του Τίρνοβο. Κατά τον 16 λάμπουν τα ονόματα των υπερασπιστών της χριστιανικής πίστης από τον εξισλαμισμό - των Αγίων Γεωργίου του Νέου της Σόφιας, Γεωργίου του Νεότερου και του Νικολάου της Σόφιας - όλοι τους δέχονται μαρτυρικό στεφάνι.
Στα τέλη του 18 και στις αρχές του 19 αιώνα κατά την Αναγέννηση εμφανίζονται καινούργια ονόματα της αγιότητας στη Βουλγαρίας. Ανάμεσά τους είναι η Αγία Ζλάτα του Μαγκλέν, η οποία διακρίνεται για την πνευματική και σωματική της ομορφιά. Αρπάζεται από έναν Τούρκο, για να την κάνει βίαια γυναίκα του και να την αναγκάσει να προσηλυτιστεί στο Ισλάμ. Η νεαρή Ζλάτα, με τη βοήθεια του Θεού, αντέχει στις θηριωδίες στο όνομα της χριστιανικής πίστης και διακρίνεται με το στεφάνι της Μεγαλομάρτυρος της Βουλγαρικής εκκλησίας.
Στη νεότερη εποχή έχουν αγιοποιηθεί και δύο από τους μεγάλους μας πνευματικούς ηγέτες και προστάτες, ο Παΐσιος Χιλανδαρινός και ο Σωφρόνιος της Βράτσας Με το έργο του "Ιστορία Σλαβοβουλγαρική" ο μοναχός Παϊσιος προκαλεί καμπή στις ψυχές των Βουλγάρων και βγάζει το λαό από την άβυσσο, στην οποία τον είχαν σπρώξει Τούρκοι και Έλληνες κατά τη μακραίωνη σκλαβιά. Ο μαθητής του Άγιος Σωφρόνιος, επίσκοπος της Βράτσας, διαδίδει με ζήλο την "Ιστορία Σλαβοβουλγαρική" και μόνος του την αντιγράφει το 1765. Στα πιο δύσκολα χρόνια κηρύσσει το Θείο λόγο στη βουλγαρική γλώσσα, διδάσκει και διαφωτίζει τα παιδιά στο κρυφό σχολείο, γράφει το πρώτο νεοβουλγαρικό τυπωμένο βιβλίο "Κυριακοδρόμιο". Мετάφραση: Έλλη Γκέκοβα
Φέτος στις 6 Ιουνίου η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την Ημέρα όλων των Βουλγάρων αγίων. Στο ορθόδοξο εορτολόγιο ο καθένας απ' αυτούς έχει δική του ημέρα, όμως η κοινή τους γιορτή καθιερώνει τον άθλο και το παράδειγμά τους ως Βουλγάρων χριστιανών. Πολλά είναι τα ονόματα των Βουλγάρων αγίων που τιμούνται και από την Οικουμενική Χριστιανική Εκκλησία, ενώ εικόνες και λείψανά τους εκτός στη χώρα μας φυλάσσονται και σε εκκλησίες και μοναστήρια σε άλλες χώρες.
Οι Βούλγαροι άγιοι είναι εθνεγέρτες, που σπέρνουν γενναιόδωρα τους σπόρους του Θείου λόγου και κάνουν δυνατή την ίδρυση ισχυρού και πολιτισμένου κράτους. Αυτοί φωτίζουν τη μαύρη μοίρα του λαού μας και είναι άγγελοι -φύλακές του ανά τους αιώνες, ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς.
Το 1762 ο όσιος μοναχός Παΐσιος Χιλανδαρινός περιγράφει στην "Ιστορία Σλαβοβουλγαρική" περίπου 60 αγίους μας, ξεκινώντας από τους "πιο λαμπρούς αστέρες στο στερέωμα της αγιότητας στα βουλγαρικά εδάφη" - τους Αγίους Ισαποστόλους αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο και τους μαθητές τους, οι οποίοι δημιουργούν και διαδίδουν τη σλαβική γραφή και πολιτισμό. Για τις υπηρεσίες του στο λαό μας και τη θαυματουργία του ανάμεσα στους Βούλγαρους αγίους διακρίνεται ο Άγιος Ιωάννης της Ρίλας. Ο ουράνιος προστάτης του βουλγαρικού λαού ζει κατά τον 10 αιώνα και είναι ιδρυτής της ξακουστής Μονής της Ρίλας.
Ακολουθούν τα ονόματα της Βουλγάρας Αγίας Παρασκευής, του Γαβριήλ του Λεσνόβο, του Ιωακείμ του Οσογκόβο. Ο προστάτης της χριστιανικής πίστης από τις αιρετικές διδασκαλίες Άγιος Θεοδόσιος του Τίρνοβο είναι ιδρυτής της ξακουστής γραμματολογικής σχολής στο μοναστήρι του Κιλιφάρεβο, κοντά στην παλιά μας πρωτεύουσα Βελίκο Τίρνοβο. Στην ίδια περίοδο κατά τον 14 αιώνα ζει και ο μοναδικός Βούλγαρος πατριάρχης άγιος - ο Ευθύμιος του Τίρνοβο. Κατά τον 16 λάμπουν τα ονόματα των υπερασπιστών της χριστιανικής πίστης από τον εξισλαμισμό - των Αγίων Γεωργίου του Νέου της Σόφιας, Γεωργίου του Νεότερου και του Νικολάου της Σόφιας - όλοι τους δέχονται μαρτυρικό στεφάνι.
Στα τέλη του 18 και στις αρχές του 19 αιώνα κατά την Αναγέννηση εμφανίζονται καινούργια ονόματα της αγιότητας στη Βουλγαρίας. Ανάμεσά τους είναι η Αγία Ζλάτα του Μαγκλέν, η οποία διακρίνεται για την πνευματική και σωματική της ομορφιά. Αρπάζεται από έναν Τούρκο, για να την κάνει βίαια γυναίκα του και να την αναγκάσει να προσηλυτιστεί στο Ισλάμ. Η νεαρή Ζλάτα, με τη βοήθεια του Θεού, αντέχει στις θηριωδίες στο όνομα της χριστιανικής πίστης και διακρίνεται με το στεφάνι της Μεγαλομάρτυρος της Βουλγαρικής εκκλησίας.
Στη νεότερη εποχή έχουν αγιοποιηθεί και δύο από τους μεγάλους μας πνευματικούς ηγέτες και προστάτες, ο Παΐσιος Χιλανδαρινός και ο Σωφρόνιος της Βράτσας Με το έργο του "Ιστορία Σλαβοβουλγαρική" ο μοναχός Παϊσιος προκαλεί καμπή στις ψυχές των Βουλγάρων και βγάζει το λαό από την άβυσσο, στην οποία τον είχαν σπρώξει Τούρκοι και Έλληνες κατά τη μακραίωνη σκλαβιά. Ο μαθητής του Άγιος Σωφρόνιος, επίσκοπος της Βράτσας, διαδίδει με ζήλο την "Ιστορία Σλαβοβουλγαρική" και μόνος του την αντιγράφει το 1765. Στα πιο δύσκολα χρόνια κηρύσσει το Θείο λόγο στη βουλγαρική γλώσσα, διδάσκει και διαφωτίζει τα παιδιά στο κρυφό σχολείο, γράφει το πρώτο νεοβουλγαρικό τυπωμένο βιβλίο "Κυριακοδρόμιο". Мετάφραση: Έλλη Γκέκοβα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.