Κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο «Ό καθένας μας είναι υπεύθυνος για την σωτηρία του πλησίον».

Και αναφερόμενος στο καθήκον τής ελεημοσύνης ό ιερός Χρυσόστομος, επισημαίνει:

«Μη νομίζεις ότι ή ελεημοσύνη είναι έξοδο, έσοδο είναι. Δεν είναι δαπάνη, είναι εμπορία, γιατί παίρνεις περισσότερα απ' όσα δίνεις. Δίνεις ψωμί και παίρνεις αιώνια ζωή. Δίνεις ρούχο και παίρνεις ένδυμα αφθαρσίας. Δίνεις στέγη και παίρνεις Βασιλεία των Ουρανών. Δίνεις αυτά, πού φθείρονται και παίρνεις αυτά, πού μένουν αιώνια». Στην ένσταση του φτωχού ανθρώπου, πού δεν έχει να προσφέρει, ό άγιος Ιωάννης άπαντάει: «Επειδή είσαι φτωχός, γι' αυτό μπορείς να ελεείς. Ό πλούσιος είναι μεθυσμένος απ' τον περίσσευμα των χρημάτων κι έχοντας πολύ άσχημο πυρετό και ακόρεστο έρωτα, θέλει ν' αυξήσει αυτά, πού έχει, ενώ ό φτωχός, απαλλαγμένος απ' αυτή την αρρώστια, ευκολότερα μπορεί να δώσει κάτι απ' αυτά πού έχει. Την ελεημοσύνη την κάνει φυσικά όχι τον μέτρο της περιουσίας, αλλά τον μέτρο της προαίρεσης».

Ας εργαζόμαστε φιλότιμα για την ωφέλεια και σωτηρία του πλησίον και την ιδική μας προς δόξαν Θεού, τώρα πού έχομε καιρό.

Ας προσφέρουμε χαρούμενα λίγα από τα πολλά πού μας χαρίζει ή αγαθότητα του Ουρανίου μας Θεού Πατέρα, διά να σωθούν ψυχές και ευεργετήσουμε τις ψυχές μας. Ας μην χάσουμε τις ευκαιρίες να ελεήσουμε τον πλησίον μας, διότι όταν προσφέρουμε έλεος, ουσιαστικά παίρνουμε πλουσιοπάροχα τον μέγα έλεος από Θεού, πρόσκαιρα και αιώνια.

Ας εργαστούμε φιλότιμα στην τήρηση των εντολών του Θεού προς ευαρέστηση Θεού και ανθρώπων, στο εδώ σύντομο πέρασμά μας, για να έχουμε ελπίδα αιωνίου αναπαύσεως στην Βασιλεία των Ουρανών, με την Χάρη του Κυρίου, τις πρεσβείες της Παναγίας μας και όλων των Αγίων. Αμήν.