ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΕΤΑΝΟΟΥΝΤΑ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟ.

«Σύ, ό Θεός, ό όποιος διαμέσου τού Προφήτου Νάθαν συγχώρησες το Δαβίδ, όταν εξομολογήθηκε τα αμαρτήματα του, καθώς επίσης (συγχώρησες) και στον Πέτρο την άρνηση, αφού έκλαψε πικρά, και την αμαρτωλή, όταν δάκρυσε στα πόδια σου, και τον τελώνη και τον άσωτο. Αυτός ό ίδιος ό Θεός• είθε διαμέσου εμένα τού αμαρτωλού να σού τα συγχωρήσει όλα, και στον κόσμο αυτό και στον άλλο, και είθε να σε παρουσιάσει αθώο μπροστά στο φοβερό Του Θρόνο. Και, δίχως να έχεις καμιά ανησυχία για τα αμαρτήματα πού εξομολογήθηκες, συνέχισε το δρόμο σου ειρηνικά».

ΕΥΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ.

«Σύ ό Θεός, ό άγιος, πού έπλασες από ύλη τον άνθρωπο και από την πλευρά του δημιούργησες τη γυναίκα και την ένωσες μαζί του για να τού είναι κατάλληλη σύντροφος, γιατί έτσι ήταν αρεστό στην μεγαλειότητα Σου, δηλαδή να μην είναι ό άνθρωπος μόνος του επάνω στην γη• Σύ ό ίδιος και τώρα, Κύριε, άπλωσε το χέρι Σου από το άγιο κατοικητήριό Σου και ένωσε το δούλο Σου (τάδε) και τη δούλη Σου (τάδε), γιατί από Σένα δένεται σφικτά ή γυναίκα με τον άνδρα. Συνένωσε τους με ομόνοια, στεφάνωσέ τους με αγάπη ένωσε τους σε μια σάρκα • χάρισέ τους καρπό κοιλίας, δώσ' τους να άπολαύσουν καλά παιδιά».

Ή ευχή παρουσιάζει συνοπτικά τούς κυριότερους σκοπούς τού γάμου, πού είναι ή αλληλοσυμπλήρωση των συζύγων και ή τεκνογονία. Όλη ή περικοπή είναι γεμάτη από βιβλικές εκφράσεις (Γεν. β', 7, 21, 18• Παροιμ. δ', 14• Γεν. β', 24- λ', 2' Ψαλμ. 131, 11 κ.ά.).