Καλό παράδειγμα οι γονείς ζωής και υγείας των παιδιών.

Ή αύξηση της παχυσαρκίας σε παιδιά και εφήβους είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Ένα παχύσαρκο παιδί είναι πολύ πιθανόν να γίνει παχύσαρκος ενήλικος. Στις Η.Π. Α., όπου το 66% περίπου των ενηλίκων είναι υπέρβαροι και παχύσαρκοι, το ποσοστό παχυσαρκίας στα παιδιά ανέρχεται στο 16%, υπερδιπλάσιο από ότι ήταν είκοσι χρόνια πριν. Ή Ελλάδα, δυστυχώς, δεν απέχει πολύ από αυτή τη χώρα πού έχει το μεγαλύτερο ποσοστό υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών παγκοσμίως.

Οι περισσότερες έρευνες οι όποιες μελετούν διαιτολογικές προσεγγίσεις για τη θεραπεία της παχυσαρκίας, έως σήμερα δεν έχουν δείξει σημαντική απώλεια βάρους μακροπρόθεσμα και καμία συγκεκριμένη «δίαιτα» δεν μπορεί να προταθεί ως πανάκεια. Το θέμα είναι πόσο έτοιμοι είναι οι γονείς να κάνουν κάποιες αλλαγές για το παιδί τους πριν γίνουν οι διαιτολογικές συστάσεις.
Το φαγητό κατ' αρχήν δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να καθησυχαστεί το παιδί, για επιβράβευση ή για τιμωρία Μία σοκολάτα ένα μπέργκερ ή κάποιο σνακ γεμάτο λίπος και αλάτι δεν είναι το κατάλληλο «ηρεμιστικό» για ένα παιδί πού αντιδρά πιεσμένο από τις γενικότερες συνθήκες της ζωής του.

Και εδώ μάλλον το σχολείο έχει κυρίαρχο ρόλο. Τα παιδιά περνούν το πρωινό τους καθισμένα σε ένα θρανίο και στην τσάντα τους κουβαλούν τη «δουλειά» πού θα τα καθηλώσει σε ένα γραφείο ή τραπέζι τού σπιτιού, έως αργά το βράδυ. Συνήθως το σχολείο απαιτεί τη συμμετοχή των γονιών στην εργασία στο σπίτι, πού σε αρκετές περιπτώσεις έχει το χαρακτήρα καταναγκασμού, σκοτώνοντας κάθε δημιουργική διάθεση τους.

Την έλλειψη φυσικής δραστηριότητας υποκαθιστούν πολλές καθιστικές ασχολίες, για να «ξεκουραστεί» το παιδί. Ή αύξηση τού χρόνου, πού περνούν οι μικροί μαθητές στον υπολογιστή, βλέποντας τηλεόραση και παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, ολοκληρώνει το «πάζλ» της καθημερινής καθιστικής ζωής τους. Ή "Αμερικανική Παιδιατρική "Ακαδημία συνιστά οι ώρες μπροστά από μία οθόνη να μην είναι περισσότερες από δυο την ήμερα. Παιδιά, πού ξεπερνούν τις πέντε ώρες, έχουν τεσσερισήμισι φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνουν υπέρβαρα. Και εδώ οι γονείς οφείλουν να θέσουν από την αρχή τα όρια, επειδή αργότερα δεν είναι καθόλου εύκολο. Ή συνήθεια να τρώει όλη ή οικογένεια μαζί όσο πιο συχνά γίνεται, συμβάλλει στην εμπέδωση διαιτολογικών αντιλήψεων, πολύ περισσότερο από διδάγματα και νομοθεσίες. Ή οικονομική κρίση, ίσως έχει θετική επίδραση στη μείωση τού έτοιμου φαγητού για την οικογένεια. Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι το ίδιο θα γίνει και με τα ταχυφαγεία, πού προσφέρουν φθηνές, εύκολα καταναλώσιμες και εθιστικές λόγω λίπους και αλατιού τροφές, οι όποιες μπορούν να καταναλωθούν και στο δρόμο.

Οι γονείς πρέπει να δίνουν προσωπικά το καλό παράδειγμα υγιεινής διατροφής. Να ενθαρρύνουν τα παιδιά και να τα συγχαίρουν όταν τρώνε υγιεινά, αντί να κάνουν αρνητικά σχόλια και επιπλήξεις για την κακή διατροφή τους. Τα παιδιά από μόνα τους, θέλοντας να επαινούνται, ίσως συνεχίσουν τις υγιεινές διατροφικές συνήθειες. Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου τούς οποίους το παιδί και ή οικογένεια μπορούν να αλλάξουν, όπως ή παράλειψη τού πρωινού, ή αυξημένη κατανάλωση αναψυκτικών με ζάχαρη και χυμών εμπορίου και ή περιορισμένη πρόσληψη φρούτων και λαχανικών.
Έρευνες σε διδύμους δείχνουν ότι υπάρχουν και γενετικοί παράγοντες πού παίζουν ρόλο στην προδιάθεση ενός προσώπου για παχυσαρκία. Αυτό θα γίνει εφ` όσον υπάρχουν και οι κατάλληλοι επίκτητοι παράγοντες. Ή επίδραση αυτού τού περιβάλλοντος, ήδη από την ενδομήτρια ζωή, είναι πολύ σημαντική και μόνον έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί ό υπερδιπλασιασμός των ποσοστών παχυσαρκίας στα παιδιά τα τελευταία 20 χρόνια.

Στο χέρι μας είναι το παιδί να βιώνει ευχάριστη, υγιεινή ζωή ως νέος, ενήλικος, και αργότερα να κλείσει τον αιώνα.

ΓΑΛΗΝΗ ΦΟΥΡΑ, δημοσιογράφος.

ΒΙΒΛΙΟΓ. ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. ΤΕΥΧΟΣ 230.

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ.