ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΓΙΩΝ.

Μετάφραση της 'Αποστολικής περικοπής. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ.

ΕΒΡ. ΙΑ. 9-10, 32-40

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΓΙΩΝ.

Αδελφοί, με την πίστιν κατώκησε εις  την γήν της επαγγελίας σαν ξένος σε μια ξένη χώρα, ζων σε σκηνές, μαζί με τόν Ισαάκ και τον Ιακώβ, οι όποιοι ήσαν συγκληρονόμοι της ιδίας υποσχέσεως, διότι περίμενε πάν πόλιν, ή οποία έχει στερεά θεμέλια και της οποίας αρχιτέκτων και δημιουργοί είναι ό θεός. Και τι ακόμη να πω; Δεν μού επιτρέπει ό χρόνος να σάς διηγηθώ διά τον Γεδεών, τον Βάρακ, τον Σαμψών, τον Ίεφθάε, τον Δαυίδ και Σαμουήλ και τους προφήτας, οι όποιοι με την πίστιν ανέτρεψαν βασίλεια, έκαναν έργα δικαιοσύνης, επέτυχαν την πραγματοποίησιν υποσχέσεων του θεού, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβησαν την δύναμιν φωτιάς, διέφυγαν την σφαγή, έγιναν από αδύνατοι δυνατοί, έγιναν ισχυροί σε καιρόν πολέμου, έτρεψαν εις φυγήν παρατάξει των έχθρων. Γυναίκες έλαβαν τους νεκρούς των δι` αναστάσεως, άλλοι δε  βασανίσθησαν και δεν δέχθησαν να αφεθούν ελεύθεροι, διά να επιτύχουν μίαν άλλην καλυτέραν άνάστασιν. Άλλοι δοκιμάσθησαν με εμπαιγμούς και μαστίγωσιν, ακόμη δε και με δεσμά και φυλακήν. Έλιθοβολήθησαν, έπριονίσθησαν, υπέστησαν πολλάς δοκιμασίας, θανατώθησαν με μάχαιραν, περιπλανώντο φορούντες δέρματα προβάτων και δέρματα αιγών, εστερούντο, υπέφεραν θλίψεις και κακουχίας (άνθρωποι διά τούς οποίους δεν ήτο άξιος ό κόσμος), έπλανώντο σε έρημους και σε βουνά, σε σπήλαια και σε τρύπες τίς γης. Όλοι αυτοί, αν και είχαν καλήν μαρτυρίαν διά την πίστιν τους, δεν έλαβαν ότι είχε ύποσχεθή ό θεός, διότι είχε ό θεός προβλέψει κάτι καλύτερον αναφορικώς μ' εμάς διά να μη φθάσουν εκείνοι εις την τελειότητα χωρίς εμάς.

(Εκ της μεταφράσεων της Καινής  Διαθήκης των αειμνήστων καθηγ. Β. Βέλλα, Αρχιμ. Εύ. Άντωνιάδου, Άμ. Αλιβιζάτου, Γερ. Κονιδάρη, Εκδ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ).