ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΣΙΝΑ.

1

Μια μέρα καθώς γιορτάζονταν ή γιορτή της αγίας Πεντηκοστής την ώρα πού γινόταν ή λειτουργία πάνω στην ίδια την αγία Κορυφή, όταν εκφώνησε ό ιερέας «τον επινίκιο ύμνο της μεγαλοπρεπούς δό­ξας», απάντησαν όλα τα όρη με κάποια φοβερή βοή, επαναλαμβάνο­ντας τρεις φορές· «Άγιος, Άγιος, Άγιος». Και παρέμεινε ό ήχος εξακολουθώντας να αντιλαλεί και ή βοή περίπου μισή ώρα. Αυτήν τη βοή δεν την άκουσαν όλοι, αλλά μόνον εκείνοι πού έχουν αυτά τα αφτιά για τούς όποιους είπε ό Κύριος· «Αυτός πού έχει αφτιά για να ακούει, ας ακούσει».

2

Δυο από τους πατέρες πριν από δέκα χρόνια από σήμερα ανέβη­καν στο άγιο όρος Σινά για να προσκυνήσουν την αγία Κορυφή· ό έ­νας απ' αυτούς ακόμη ζει. Όταν βρίσκονταν λοιπόν σε απόσταση δύο βελών από τον άγιο Ηλία αισθάνθηκαν μια ευωδία ή οποία δεν έμοια­ζε με καμιά απ' αυτόν τον κόσμο. Ό μαθητής λοιπόν νόμιζε ότι θυ­μιάτιζε ό φύλακας του ναού. Του άπαντα ό γέροντας του, πού ήταν και πνευματικός του και ό όποιος ακόμη ζει, ότι- «Ή ευωδία αυτή δεν είναι επίγεια». Όταν λοιπόν πλησίασαν στον ναό, βλέπουν αυτόν μέσα να καίει σαν καμίνι και ή φωτιά σαν γλώσσες να βγαίνει απ' όλα τα πα­ράθυρα και τις θύρες. Ό μαθητής λοιπόν μόλις είδε φοβήθηκε την ο­πτασία, ό γέροντας όμως του έδωσε θάρρος λέγοντας· «Γιατί φοβάσαι παιδί μου; Αγγελικές δυνάμεις είναι, δούλοι του Θεού σαν και μας, μη δειλιάζεις, αυτοί τη δική μας φύση προσκυνούν στον ουρανό, εμείς δεν πρέπει τη δική τους». "Έτσι λοιπόν σαν σε καμίνι άφοβα αφού εισήλθαν στον ναό, προσευχήθηκαν και έτσι κατόπιν ανέβηκαν στην αγία Κορυφή, ενώ ήδη ήταν πρωί.

Όταν τούς αντίκρισε ό φύλακας του ναού και είδε τα πρόσωπα τους να ακτινοβολούν από τη δόξα του θεού και να λάμπουν όπως κά­ποτε το πρόσωπο του Μωυσή, τούς είπε- «Τί είδατε άραγε ανεβαίνο­ντας;». Αυτοί επειδή ήθελαν να το κρύψουν απάντησαν «Τίποτε». Τό­τε λέγει σ' αυτούς· «Πιστέψτε με, κάποια οπτασία είδατε, γιατί να τα πρόσωπα σας ακτινοβολούν τη δόξα του αγίου Πνεύματος». Αφού ζήτησαν να τούς συγχωρήσει και του διηγήθηκαν τί είδαν, τον παρα­κάλεσαν σε κανέναν να μη το ανακοινώσει.

3

Υπάρχει συνήθεια στους Αρμενίους, όπως όλοι γνωρίζουν, συχνά να επισκέπτονται το άγιο Όρος Σινά. Πριν λοιπόν από είκοσι χρό­νια επισκέφθηκε μια μεγάλη ομάδα Αρμενίων το Σινά, περίπου οχτα­κόσιες ψυχές. Ανέβηκαν αυτοί στην αγία Κορυφή και όταν έφτασαν στην τελευταία άγια πέτρα, εκεί όπου ό Μωυσής δέχθηκε τον νόμο, πα­ρουσιάστηκε μια θεϊκή οπτασία κι' ένα φοβερό θαύμα στον άγιο εκεί­νο τόπο και μπροστά στον λαό εκείνο, όπως ακριβώς παλιά, τον καιρό της παραδόσεως της νομοθεσίας. Όλη δηλαδή ή άγια Κορυφή και ε­κείνος ό λαός φαινόταν να βρίσκονται μέσα σε φωτιά. Το παράδοξο ήταν ότι κανείς δεν αισθάνονταν να τον αγγίζει ή φωτιά ή να τον καίει, αλλά ό καθένας έβλεπε τον απέναντι του σαν φωτιά. Ενώ έμεινε κατά­πληκτος εκείνος ό λαός και έψαλλε το «Κύριε ελέησον» περίπου μια ώρα, υποχώρησε πάλι ή φωτιά και ούτε μια τρίχα ή ιμάτιο δεν βλάφτη­κε παρά μόνο τα ραβδιά τους άναβαν σαν κεριά κατά τη διάρκεια της οπτασίας και μετά έσβησαν. Παρέμειναν τα ραβδιά καρβουνιασμένα σαν από φωτιά στην άκρη τους έχοντας το σημάδι του καψίματος, μαρ­τυρώντας μ' αυτή τους τη μορφή στη χώρα τους, σαν να άφηναν ολο­κάθαρη φωνή ότι σήμερα στο άγιο όρος Σινά πάλι ό Κύριος παρου­σιάστηκε μέσα σε φωτιά.

2. Λοιπόν αυτήν την οπτασία όταν την είδαν μερικοί Σαρακηνοί, οι ανόητοι δεν πίστεψαν ούτε σταμάτησαν να κοροϊδεύουν αυτόν τον άγιο τόπο εξαιτίας αυτών των πραγμάτων και των τιμίων σταυρών πού υπήρχαν πέρα από κει. Έπρεπε αυτοί να πουν μάλλον ότι- «Αν βλαστημιόταν ό Θεός από τούς Χριστιανούς, ποτέ δεν θα δημιουργούσε τέτοιες οπτασίες στις εκκλησίες τους, όπως δεν δημιουργεί ποτέ ούτε σε μάς (δηλαδή τους Σαρακηνούς) ούτε σε άλλη πίστη ή συναγωγή Ιουδαίων ή Αράβων».

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ι .Μ. ΤΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΌΡΟΥΣ ΣΙΝΑ.