Σκέψεις στη δύση του ήλιου

ΤΟ ΟΛΟΦΩΤΟ άστρο της ημέρας, αφού έκανε την καθημερινή του πορεία, έφτασε στη δύση. Έγειρε προς τη θάλασσα και λικνίστηκε, θαρρείς, για λίγη ώρα πάνω από την επιφάνεια της, αφήνοντας τις τελευταίες αποχαιρετιστήριες ακτίνες του στη γη. Σε λίγο θα χανόταν πίσω από τη γραμμή του ορίζοντα.

Παρατηρώ αυτό το μεγαλόπρεπο θέαμα από το παράθυρο του κελιού μου, μέσ' από το ήσυχο μοναστήρι. Μπροστά μου δεν απλώνεται μόνο ή απέραντη θάλασσα με τις πολύχρωμες ραβδώσεις, μα και ή Κρονστάνδη και ή αντικρινή ακτή της Φινλανδίας.

Ό κατακόκκινος ηλιακός δίσκος ακουμπά ήδη την επιφάνεια της θάλασσας. Μπορώ τώρα να τον κοιτάζω, πράγμα αδύνατο στη διάρκεια της ημέρας, όταν ή ακτινοβολία του είναι εκτυφλωτική.

Τί σκέψεις γεννά αυτό το θέαμα στον κατάμονο μοναχό; Ποιά έμπνευση θα ξεχυθεί στο στήθος μου, καθώς μελετώ αυτή τη σελίδα του Ιερού βιβλίου της φύσεως, του βιβλίου πού γράφτηκε από τον ίδιο τον Θεό;

Το βιβλίο της φύσεως αποκαλύπτει διαρκώς καινούργια πράγματα σ' εκείνους πού δεν παύουν να καθαρίζουν την ψυχή τους με τη μετάνοια και να απομακρύνονται απ' όλα τα αίτια της αμαρτίας, σημαντικά ή ασήμαντα. Το βιβλίο της φύσεως αποκαλύπτεται διαρκώς σ' εκείνους πού απαρνήθηκαν τις επίγειες απολαύσεις και τούς μάταιους περισπασμούς. Το βιβλίο της φύσεως αποκαλύπτεται διαρκώς σ' εκείνους πού ακολουθούν τον Χριστό και μαθητεύουν στο Ευαγγέλιο. Το βιβλίο της φύσεως αποκαλύπτεται διαρκώς σ' εκείνους πού αποζητούν την ουράνια δόξα και τις αιώνιες απολαύσεις. Το βιβλίο της φύσεως αποκαλύπτεται διαρκώς σ' εκείνους πού αγαπούν την ταπεινή ησυχαστική μόνωση, επιδιώκοντας ν' αποκτήσουν πλούσια τη γνώση του Θεού με την απάρνηση όλων όσα τούς Τον κρύβουν, όλων όσα τούς χωρίζουν απ' Αυτόν.

Το μεγάλο βιβλίο της φύσεως είναι κλειστό για αναγνώστες ακάθαρτους, αιχμαλωτισμένους από τα πάθη, βυθισμένους στην αμαρτία, παραδομένους στις σαρκικές ηδονές, σκοτισμένους και ζαλισμένους από τούς μάταιους περισπασμούς. Γεμάτοι εγωισμό, μάταια νομίζουν ότι κι αυτοί διαβάζουν το βιβλίο της φύσεως. Διαβάζουν, ναι, αλλά το νεκρό, υλικό γράμμα δεν διαβάζουν τον Θεό!

Ποιό είναι το περιεχόμενο του βιβλίου της φύσεως; Σ' αυτό ό Θεός περιγράφεται απερίγραπτα και υμνείται με θεσπέσιες υμνωδίες του Πνεύματος, με υπέροχα ιερά άσματα. Αυτά δεν ακούγονται με τα σωματικά αυτιά, αλλά φτάνουν στην ακοή της αναγεννημένης ψυχής και την αιχμαλωτίζουν.

Μπροστά στο βιβλίο της φύσεως θα σταθούν για να κριθούν, σύμφωνα με τη διδασκαλία του αγίου αποστόλου των εθνών, την ημέρα της φοβερής θείας Κρίσεως, οι άνθρωποι όλων των αιώνων της υπάρξεως του κόσμου, από κάθε φυλή και γλώσσα, πού έμειναν ισόβια στη θλιβερή, τη γελοία ειδωλολατρία, στην τραγική άγνοια του Θεού -κι αυτό το βιβλίο θα τούς κρίνει! Γιατί, «μολονότι και ή αιώνια δύναμη του Θεού και ή θεϊκή Του "ιδιότητα είναι αόρατες, μπορούσαν να τις δουν μέσα στη δημιουργία, από τότε πού έγινε ό κόσμος. Έτσι, λοιπόν, δεν θα έχουν καμιά δικαιολογία».

Υπάρχει ένα βιβλίο ασύγκριτα πιο υψηλό και πιο θειο, πιο ευλογημένο και πιο φοβερό από το βιβλίο της φύσεως: το Ευαγγέλιο. Αυτό το βιβλίο της ζωής οδηγεί τον διεισδυτικό και συνετό αναγνώστη, πού το μελετά και το εφαρμόζει, στον ίδιο τον Θεό, τον ενώνει με τον ίδιο τον Θεό.

Το βιβλίο της φύσεως τοποθετεί τον αναγνώστη του στη χορεία των αγγέλων και τον κάνει θεατή και κήρυκα των μεγαλείων του Θεού. Οι άγγελοι, όταν αντίκρισαν το βιβλίο αυτό, την ορατή κτίση, ύμνησαν δοξολογικά τον Κτίστη- έτσι υμνεί μαζί τους τον Θεό και ό άνθρωπος, βλέποντας την κτίση με μάτια καθαρά.

Το Ευαγγέλιο κρίνει πιο αυστηρά από τη φύση την ψυχική τυφλότητα του αναγνώστη του. «Σκεφτείτε», λέει ό απόστολος, «πόσο αυστηρότερη τιμωρία αξίζει εκείνος πού εξευτέλισε τον Υιό του Θεού, πού θεώρησε χωρίς αξία το αίμα της νέας διαθήκης, με το οποίο εξαγνίστηκε, και πού εξύβρισε το Άγιο Πνεύμα, το όποιο του δώρισε τη χάρη. Ξέρουμε ποιος είναι Αυτός πού είπε: "Σ' έμενα ανήκει ή εκδίκηση, εγώ θα ανταποδώσω, λέει ό Κύριος"».  Ό χριστιανός θα κριθεί σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, όπως βεβαίωσε ό Χριστός: «Ό λόγος πού κήρυξα, αυτός θα τον κρίνει την έσχατη ήμερα».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ  B  ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.