Το πραγματικό νόημα της εξώγαμης ερωτικής περιπέτειας.

Μια εξώγαμη περιπέτεια του ενός από τούς συζύγους δημιουργεί μια ολέθρια ένταση στη συζυγική σχέση. Υπάρχουν πολλοί σύζυγοι, ωστόσο, πού έχουν αισθανθεί κάποιο  έντονο ενδιαφέρον για ένα άλλο άτομο, χωρίς όμως αυτό να έχει καταλήξει σε μια ουσιαστική προδοσία της συζυγικής πίστεως. Οι περισσότεροι ίσως από τους συζύγους, σε κάποια στιγμή της συζυγικής τους ζωής, έχουν δοκιμάσει αυτό το έντονο ενδιαφέρον και την έλξη για κάποιον άλλο. Αυτό είναι ίσως μια απ' τις αναπότρεπτες πραγματικότητες της ζωής, πού δεν υπάρχει λόγος να αντιμετωπίζονται με υστερίες και μελοδράματα.

Οι πιο πολλοί άνθρωποι στη νεότητα τους αισθάνονται πολλές φορές ερωτευμένοι και ξετρελαμένοι, δοκιμάζοντας την αγωνία και την έκσταση πού συνοδεύουν την αναζήτηση

συντρόφου.

Τελικά κάνουν την εκλογή τους και προχωρούν σ' ένα γάμο. Αν ή εκλογή τους είναι επιτυχής και αν αποδύονται στην προσπάθεια της πραγματώσεως του «έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν», δοκιμάζουν τη χαρά και την ικανοποίηση πού

έχουν ανάγκη.

«Είναι τρομερή ή απόφαση πού παίρνει κανείς», κατά τη διατύπωση του Αντρέ Μωρουά, «όταν λέει: Θα συνδεθώ για όλη μου τη ζωή έχω κάνει την εκλογή μου- από τώρα ό σκοπός μου δε θα είναι να διαλέξω κάποιον πού θα μ' ευχαριστήσει, αλλά να ευχαριστήσω αυτόν πού διάλεξα». Αυτή είναι μια απόφαση πού παίρνει ένας άνθρωπος, μια αφιέρωση στο μεγάλο σκοπό της θεμελιώσεως μιας καινούργιας μονάδος της ανθρώπινης κοινωνίας, πού είναι ή οικογένεια.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ό άνθρωπος πού πήρε μια τέτοια απόφαση έπαψε να είναι ικανός να συμπαθήσει έναν άλλο άνθρωπο. Ή δυνατότητα της αναπτύξεως ενός καινούργιου συναισθήματος εξακολουθεί να υπάρχει και καλλιεργείται πολύ εύκολα, όταν ή συζυγική σχέση δεν είναι ουσιαστική ένωση

Όταν το ζευγάρι δεν προάγει τη διαδικασία που οδηγεί στην πραγμάτωση του «έσονται οι δύο εις σάρκα  μίαν», τότε ή τόσο βασική ανάγκη των συζύγων για ένωση    δεν ικανοποιείται και οι σύζυγοι μπορεί να αισθανθούν

τόσο βασανιστική μοναξιά, πού μπορεί να τούς οδηγήσει στην αναζήτηση ενός απατηλού αισθήματος ενώσεως έξω απ' το γάμο.

Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, εκείνος πού αποδύεται στην εξώγαμη περιπέτεια, συνήθως δέχεται τα πυρά της αύτοδικαιωτικής αγανακτήσεως του απατημένου συντρόφου του, αλλά και της κοινωνίας.

Ή απιστία όμως του ενός από τούς συζύγους είναι μάλλον ένα σύμπτωμα πού δείχνει σε ποιά κατάσταση βρίσκεται ό γάμος, παρά μια απόδειξη της κακότητος του παραστρατημένου συζύγου. Εξ άλλου, σε τέτοιες περιπτώσεις, ό πιο άπιστος απ' τούς συζύγους δεν είναι αναγκαστικά εκείνος πού είχε την εξώγαμη ερωτική περιπέτεια, γιατί ή ερωτική απιστία στο γάμο δεν είναι ούτε ή μόνη μορφή απιστίας, ούτε πάντοτε ή χειρότερη. Πολλές φορές ή ερωτική εξώγαμη περιπέτεια δεν είναι τόσο ουσιαστική απιστία στο συζυγικό δεσμό, όσο άλλες «εξώγαμες» περιπέτειες και δραστηριότητες, στις όποιες δε δίνουμε συνήθως τη σημασία πού πρέπει.

Πολύ συχνά, οι σύζυγοι προδίδουν το σύντροφο τους, . δίνοντας αυτό πού ανήκει σ' αυτόν, στο επάγγελμα τους, στην πολιτική, στο ποδόσφαιρο, στους γονείς τους και όχι σπάνια στη θρησκεία. Πολλοί παπάδες, ή άλλοι, πού έχουν συναφή επαγγέλματα, καλλιεργούν ασυνείδητα μια αντιζηλία μεταξύ των συντρόφων τους και της Εκκλησίας ή του Θεού, πού τούς διευκολύνει να αποφύγουν να γίνουν «σάρκα μια» μ' αυτούς. Αυτοί πού το κάνουν αυτό, έστω ασυνείδητα, κάνουν κάτι ανέντιμο και βλάσφημο, πού μπορεί να καλλιεργήσει και συχνά καλλιεργεί, εχθρότητα στην ψυχή του άλλου κατά του Θεού και της Εκκλησίας και έτσι να δημιουργήσει σ' αυτόν μια πολύ οδυνηρή και επικίνδυνη Κατάσταση.

Θα  πρέπει να τονισθεί επίσης, ότι το επιτρεπτικό κλίμα, που επικρατεί στις ήμερες μας, έχει εξουδετερώσει τις αναστολές πού λειτουργούσαν πολύ απαγορευτικά σε άλλες εποχές Τα ερεθίσματα είναι ασύγκριτα περισσότερα και ή μοναξιά πολύ πιο κυρίαρχη, έτσι πού να γίνεται πολύ πιο εύκολη ή εξώγαμη ερωτική περιπέτεια. Σύμφωνα με τις σχετικές στατιστικές, το ποσοστό των συζύγων πού έχουν κάποια εξώγαμη περιπέτεια κατά τη διάρκεια του γάμου τους, οπωσδήποτε υπερβαίνει κατά πολύ το 50%.

'Ο πειρασμός για εξώγαμη ερωτική περιπέτεια θα πρέπει να σημαίνει για το σύζυγο πού τον αισθάνεται, ότι ό γάμος του δεν κινείται προς την πραγμάτωση του «έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν» και θα πρέπει να σπεύσει να πάρει τα απαραίτητα μέτρα πού θα κάνουν δυνατή αυτή την κίνηση. «Ουδείς άπείραστος δυνήσεται είσελθείν εις την βασιλείαν των ουρανών», κατά το Μέγα Αντώνιο• «έπαρον γάρ, φησί τούς πειρασμούς, και ουδείς ό σωζόμενος». Άλλα δεν είναι καθόλου δύσκολο να δημιουργήσει ένας σύζυγος αδιαπέραστες νευρωτικές άμυνες, πού τον αναισθητοποιούν, έτσι ώστε να μην αισθάνεται τούς πειρασμούς πού θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν να αναγνωρίσει την ουσιαστική απονέκρωση του γάμου του. Όμως αυτού του είδους ή «απάθεια» δεν είναι ένα πνευματικό επίτευγμα, αλλά μια δαιμονική νάρκωση.

Συνήθως, ένας άπιστος σύζυγος προσπαθεί να δικαιολογήσει τον εαυτό του, λέγοντας ότι ή γυναίκα του δεν έχει κατανόηση. Αυτό λέει και στο άλλο πρόσωπο, αυτό λέει και στον εαυτό του. Έτσι, όταν ή σύντροφος του εξαπολύει τούς μύδρους της εναντίον του, ή προσπάθεια του να πείσει τον εαυτό του ότι ή σύντροφος του είναι δυσάρεστη, ενισχύεται και διευκολύνεται να απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο απ' αυτή. Ό απατημένος σύζυγος, πού αύτοδικαιωτικά ρίχνει το λίθο του αναθέματος στον «ένοχο» σύντροφο του, δίνει μ' αυτή του τη συμπεριφορά αρκετές ενδείξεις της ευθύνης του για την κατάσταση πού δημιουργήθηκε. Ό σύζυγος που αντιμετωπίζει σαν άτεγκτος δικαστής τις αδυναμίες του συντρόφου του, δε δημιουργεί την ατμόσφαιρα της θαλπωρής πού ό σύντροφος του έχει ανάγκη και έτσι τον βάζει στον πειρασμό να την αναζητήσει κάπου άλλου.

Πολύ συχνά, όταν ένας σύζυγος απομακρύνεται από το σύντροφο του για να προσέξει ένα άλλο πρόσωπο, αναζητάει κάτι πού του έχει λείψει στο γάμο του.

Μερικές φορές αισθάνεται ερωτικά ανικανοποίητος, αλλά ή κοινωνική σύμβαση δεν του επιτρέπει να μιλήσει γι' αυτό. Αν ό σύντροφος του είναι εμποδισμένος και δεν έχει τη δυνατότητα να εκφράσει τρυφερότητα, εκείνος το αισθάνεται αυτό σαν απόρριψη.

Άλλες φορές ένας σύζυγος μπορεί να αισθάνεται παραμελημένος και εγκαταλειμμένος. ' Ο σύντροφος του μπορεί να είναι τόσο οργανωμένα απασχολημένος, ώστε να μην έχει καιρό για να τον ζεστάνει συναισθηματικά. Μπορεί ακόμη να μην έχει φροντίσει να είναι ελκυστικός. Οπωσδήποτε, κάποια υγιής ανάγκη μπορεί να έχει μείνει ανικανοποίητη, πού το άλλο πρόσωπο προσφέρθηκε να ικανοποιήσει.

Πολλοί σύζυγοι πού έχουν βρεθεί σ' αυτή την κατάσταση, έχουν ευχηθεί να ήταν ό σύντροφος τους αυτό το άλλο πρόσωπο και μερικές φορές αυτό θα μπορούσε να γίνει εύκολα, γιατί ό απατημένος σύζυγος διαθέτει και γοητεία και νοημοσύνη και ελκυστικότητα, αλλά ή συνάντηση τους έχει περιορισθεί στη ρουτίνα της ζωής, του σπιτιού ή του επαγγέλματος. Οι συζητήσεις τους περιορίσθηκαν γύρω απ' την κακή συμπεριφορά των παιδιών, ή τα οικονομικά προβλήματα. Στις κρυφές συναντήσεις όμως με το άλλο πρόσωπο υπάρχει μια ευχάριστη ατμόσφαιρα, επιμελημένο ντύσιμο, αμέριστη προσοχή και θαυμασμός, πού διευκολύνουν την απόδραση από την πλήξη στην οποία έχει καταντήσει ό γάμος.

' Ο σύζυγος πού μαθαίνει ότι ό σύντροφος του είχε ή έχει μια εξώγαμη ερωτική περιπέτεια, θα πρέπει να αναζητήσει αμέσως με ποιό τρόπο εκείνος τον εξώθησε σ' αυτό. Είναι δε βέβαιο ότι μια τέτοια στάση θα κάνει βαθιά εντύπωση στον παραστρατημένο σύζυγο. «Δε θα ξεχάσω ποτέ», έλεγε κάποιος σύζυγος πού είχε μια τέτοια περιπέτεια, «πώς συμπεριφέρθηκε ή γυναίκα μου όταν ξέσπασε το σκάνδαλο για τη σχέση μου μ' αυτή τη μικρή στο γραφείο. Ήξερα ότι υπέφερε πολύ, αλλά εν τούτοις δεν γκρίνιασε, δεν ξεσπάθωσε. Κάθισε κάτω μαζί μου, με κοίταξε ίσια μες' στα μάτια και με ρώτησε σε τί έφταιξε εκείνη, τί είχε αυτό το κορίτσι πού δεν το είχε αύτη. Αύτη τη στιγμή ήξερα τί σπουδαία γυναίκα ήταν και αισθάνθηκα πραγματική ντροπή για την όλη υπόθεση».

Ασφαλώς δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσει κανείς κ τέτοιο μ' αυτόν τον τρόπο.

Όταν ένας σύζυγος δημιουργεί ένα δεσμό με κάποιον άλλο, τότε ό απατημένος σύντροφος του αντιμετωπίζει εν προσωπικό αντίζηλο και αυτό δημιουργεί μια πολύ δραματική απειλή για το γάμο.

Συνήθως, στον απατημένο σύζυγο δημιουργείται εν έντονο συναίσθημα ανασφάλειας. ' Ο κόσμος όλος φαίνεται να χάνεται. Τα κυρίαρχα συναισθήματα του είναι οργή, απογοήτευση, και αύτολύπηση, πού αν και είναι διαφορετικά, έχουν όλα σαν ρίζα τους την ανασφάλεια. Είναι συγκλονιστικό για τον απατημένο σύζυγο να διαπίστωσε ότι είναι αναλώσιμος. Μερικές φορές, ό απατημένος σύζυγο επιμένει στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του και συγκεντρώνει ένα στρατό από φίλους και συγγενείς για να «συμμαζέψει» τον παραστρατημένο. Κάποτε αυτή ή τακτική φαίνεται αποτελεσματική. 'Αλλά μια τέτοια νίκη είναι μόνο επιφανειακή.  Ή πραγματική αιτία πού προκάλεσε τη κρίση δεν αντιμετωπίζεται. Ή σύζυγος του παραδείγματος πού αναφέρθηκε παρά πάνω, νίκησε την αντίζηλο της όχι αποδείχνοντας ότι τα όπλα της ήταν ισχυρότερα, αλλά ότι ' αγάπη της ήταν μεγαλύτερη. Ό σύζυγος πού κερδίζει τη μάχη δυναμικά, εξασφαλίζει την εξωτερική υποταγή του παραστρατημένου συντρόφου του, αλλά αυτό δε σημαίνει καθόλου ότι έχει ξανακερδίσει και την καρδιά του.

Αυτό πού διατηρεί το γάμο, είναι ή αληθινή εσωτερική ενότητα των συζύγων. Όχι οι επιπόλαιοι συναισθηματισμοί, αλλά το βαθύ και γνήσιο ενδιαφέρον του ενός για το άλλο. Αυτό ίσως άλλοτε να μην ήταν τόσο εμφανές, γιατί ο δυνατοί εξωτερικοί δεσμοί συγκρατούσαν το γάμο ανεξάρτητη τα απ' την εσωτερική του ποιότητα.  Αλλά αυτοί οι εξωτερικοί δεσμοί διαρκώς αποδυναμώνονται και ή σημασία της εσωτερικής ενώσεως γίνεται διαρκώς εμφανέστερη.

Όταν ένας σύζυγος προδίδει τη συζυγική του πίστη, δίνεται ή ευκαιρία στο σύντροφο του να αποδείξει την έκταση της αγάπης του και όχι την έκταση της δυνάμεως του. Είναι μια δοκιμασία της ποιότητος, της άκεραιότητος και της δυνάμεως του συζυγικού δεσμού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΓΑΜΟΣ. ΠΑΠΑ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΦΑΡΟΣ -ΠΑΠΑ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΦΙΝΑΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ.