«Θεέ μου, σώσε εμένα. Σώσε τον άνδρα μου τη γυναίκα μου. Σώσε τα παιδιά μου. Σώσε τον Πνευματικό μου. Σώσε και όλους τούς ανθρώπους, τούς φίλους μου και τούς εχθρούς μου, κι ας με κατηγορούν κι ας με κατακρίνουν».

Προέτρεπε ό Γέροντας, εάν για κάποιον λόγο σοβαρό δεν προλαβαίνει κάποιος, να λέει την εξής προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ό θεός μου, εσύ πού με έπλασες και με έφερες εδώ κάτω στη γη, μέσα στον πόνο, τα βάσανα και τη δυστυχία, Εσένα, Κύριε, επικαλούμαι, τον μόνο θεό πού μπορεί να με σώσει. Σε παρακαλώ, έλα το συντομότερο να με σώσεις. Μόνο σ' Εσένα έχω την ελπίδα της σωτηρίας μου, και εγώ θα Σε ευλογώ πάντοτε, όσο υπάρχω σ' αύτη την ταλαίπωρη ζωή».

Μία πρώτη παραλλαγή της προηγούμενης προσευχής είναι και ή ακόλουθη: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ό θεός μου, Σύ πού με έπλασες και με έφερες εδώ κάτω στη γη, στον τόπο της θλίψεως, της ασθενείας και του πόνου, Σε παρακαλώ, έλα και δώσε μου χαρά, να υπομένω πάντα τα θλιβερά της ζωής, και χάρισε μου την αιώνια ζωή στον Παράδεισο».

Μία δεύτερη παραλλαγή είναι ή εξής: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ό θεός μου, Εσύ πού με έπλασες με τα χέρια Σου και με έφερες εδώ, μέσα στα βάσανα, στον πόνο και στη δυστυχία, έλα, Κύριε, το γρηγορότερο και σώσον με τον ανάξιο, και εγώ θα Σε ευλογώ όσο ζω και στους αιώνες των αιώνων».

Και μία τρίτη προσευχή, πού μοιάζει με τις δύο προηγούμενες: «Κύριε Ιησού Χριστέ και Λόγε του θεού του Ζώντος, Εσύ πού μας έπλασες και μας έφερες σ' αυτόν τον κόσμο τον πλάνο, τον γεμάτο θλίψεις, στενοχώριες, πόνο, αρρώστιες, δολιότητες, συκοφαντίες, ζήλιες, ταλαιπωρίες, κακουχίες και αμαρτίες, έλα και σώσε μας από τον κόσμο αυτόν τον πλάνο, γιατί μόνο Εσύ μπορείς να μας σώσεις.

Ελέησε μας, δι' ευχών του Γέροντος Αμβροσίου, και κάνε μας καλά ψυχικά και σωματικά, και εμείς θα Σε δοξολογούμε σε όλη μας τη ζωή, όσο θα έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».

Μία άλλη προσευχή, την οποία είχε και αύτη υπαγορεύσει σε πνευματικά του παιδιά, είναι: «Θεέ μου, σώσε εμένα. Σώσε τον άνδρα μου τη γυναίκα μου. Σώσε τα παιδιά μου. Σώσε τον Πνευματικό μου. Σώσε και όλους τούς ανθρώπους, τούς φίλους μου και τούς εχθρούς μου, κι ας με κατηγορούν κι ας με κατακρίνουν».

Και μία ακόμη προσευχή πού πρότεινε ό Γέροντας, αυτή τη φορά προς την Κυρία Θεοτόκο: «Δέσποινα του κόσμου και προστάτης, Εσύ πού ό Υιός Σου, ό Σωτήρας του κόσμου, με έφερε εδώ κάτω στη γη, έχω στενοχώρια, έχω θλίψη, έχω πόνο, έχω ακαταστασία και αγωνία. Σε παρακαλώ, έλα και σώσε με εμένα, σώσε τούς γονείς μου, σώσε τούς δικούς μου ανθρώπους, τούς φίλους και τούς εχθρούς μου κι εγώ θα Σε ευλογώ στους αιώνες των αιώνων. Αμήν».

 Ήταν σχεδόν ένα χρόνο πριν ό Πατήρ Αμβρόσιος κοιμηθεί, όταν τον επισκέφθηκαν τρία πνευματικά του παιδιά από τη Λιβαδειά. Ό ένας τον ρώτησε:

-              Γέροντα, ή καθημερινή μας ζωή έχει πολλούς πειρασμούς. Τί να κάνουμε σ' αυτές τις περιπτώσεις;

-              Θα λέτε αργά, για να καταλαβαίνετε το νόημα, αυτό: «Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτωρ, Κύριε Υιέ μονογενές Ιησού Χριστέ και 'Άγιον Πνεύμα, μία θεότης, μία Δύναμις, ελέησον με τον αμαρτωλών, και οίς επίστασαι κρίμασι σώσόν με τον άνάξιον δούλόν Σου, ότι ευλογητός έχεις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν».

Ό Γέροντας, δηλαδή, τούς μίλησε για την ευχή του Αγίου Μαρδαρίου, την όποια οι άνθρωποι έκτοτε λένε σε καταστάσεις δύσκολες και βρίσκουν πάντοτε μεγάλη προστασία.

ΒΙΒΛΙΟΓ. ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ. Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΑΔΙΟΥ. ΤΟΜΟΣ Β. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ